Aangekomen op onze laatste bestemming van deze reis door
Umbrië en Toscane. Deze laatste stop is bedoeld om wat te rusten van al het
heen en weer geloop en rijden.
Zijn de Adriatische zeegereden om daar een dagje of 5 te genieten van een strandvakantie.
Ongeveer een 43jaar geleden hebben mijn ouders, broer en ik zelf hier nog op
verlof geweest gedurende een jaar of 4. Wel niet op de camping waar we nu staan
maar op de camping hiernaast. Waarom we deze camping hebben genomen is vrij
simpel zij hebben een hondenstrand en dat was een doorslaggevend element .
De rit naar hier, zon 170km, is redelijk vlot verlopen. We
hadden ook gekozen om via de snel weg naar hier te komen en zijn dan ook in
iets minder dan 3u naar hier gereden. De alternatieve route zou ons zon 5u
gekost hebben.
Van de morgen zijn we eerst nog een bezoekje gaan brengen
aan Lucca en hebben een multi gedaan om alzo de mooiste plekjes te kunnen zien
van deze unieke stad. De stad is gebouwd rond een oude romeinse amfitheater.
Het binnenplein van het amfitheater is een mooi plein met daar rond alle maal
huizen die op de muren van het amfitheater zijn gebouwd. De restanten van dat
theater zijn nog duidelijk te zien.
Zoals in alle steden hier in Italië zijn ook weer hier
ontzettend veel kerken en kathedralen. Wat deze stad nog zo uniek maakt is dat
de volledige stadsomwalling nog steeds bestaat met de bijbehorende gracht, die
willens waar nu leeg is.
Dit zal waarschijnlijk ons laatste verslag zijn want over
ons verblijf aan het strand zal mss ni zoveel te vertellen zijn. Maar je weet
maar nooit waar we hier nog overal terecht gaan komen.
Vandaag brachten we een bezoek aan Pisa. Het plan was om de
stad al geocachend te verkennen. Deze
tocht bracht ons eerst langs een oude stadsmuur, waarna we terechtkwamen op de
Campo dei Miracoli (veld der wonderen) waar de wereldberoemde Toren van Pisa
staat, alsook de kathedraal, de doopkapel en het museum van Sinopie. Stuk voor
stuk mooie gebouwen, alhoewel de kathedraal voor een groot deel in de steigers
stond en de toren van Pisa een heel stuk kleiner is dan ik me had voorgesteld!
Hij paste zelfs tussen mijn armen ;-)
De multicache vertrok aan de Universiteit en bracht ons via
de rivier de Arno en de Ponte di Mezzo eerst naar de overkant (verkeerde
coördinaten ingegeven), daarna via de Piazza Garibaldi naar verschillende
plekken zoals de Piazza dei Cavalieri, waar in het midden van het plein het
beeld van Cosimo I staat en daarachter Palazzo della carovana waar nu de Scuola
Normale Superiore (=centraal punt van een bekende universiteit) is gevestigd.
Verder op dit plein was er nog Palazzo del orologio.
Verder passeerden we nog de Piazza delle Vettovaglie, het
hartje van de stad, waar net een marktje stond. En zo kwamen we uiteindelijk
terug in de buurt van ons vertrekpunt om de final cache te pakken. Op deze
manier hadden we de meest interessante plekken in Pisa gezien.
We wilden eerst nog wat verder rondlopen, maar wegens de
hitte en de vermoeidheid in de pootjes van onze viervoeter hebben we het
hierbij maar gelaten en zijn we teruggekeerd naar de camping, waar we Arres
eerst met een natte handdoek hebben afgekoeld. En dat deed deugd denk ik, want
hij bleef braafjes liggen in die natte doek gerold. En vervolgens lonkte het
zwembad om onszelf nog eens op te frissen.
Vandaag brachten we een bezoek aan Firenze zelf. We hadden de keuze om de bus te nemen of met de fiets. Het fietspad volgt een stroom "Arno" hier achter de camping, dus fietsen afladen, hondenkar aankoppelen en zo naar Firenze centrum. De fietsen met de kar legden we goed vast met wel 3 extra sloten. Zagen we toen we te voet verdergingen dat we voor een of ander politiegebouw stonden.
Met de GPS gingen we op pad naar het centrum, via een omweg om nog enkele cachkes te zoeken.
In het centrum zelf was het over de koppen lopen. Gevolg hiervan waren dus ook ellenlange wachtrijen om gebouwen zoals de Dom te bezoeken. Deze laatste hebben we dus enkel langs de buitenkant gezien, we wilden geen uren verliezen in een wachtrij. Een andere kleine kerk konden we wel binnen bezoeken.
De Dom van Firenze is in mijn ogen één van de mooiste die ik ooit heb gezien, ik vind ze zelfs mooier dan het Vaticaan, althans langs de buitenkant. Maar als het kerkje wat we wel van binnen hebben kunnen bezoeken een maatstaf is voor de Dom dan moet ze wel heel mooi van binnen zijn. Nee nee mijn interesse heeft niks met religie te maken maar alles met de bouwkunsten en de historische beelden en schilderingen die te zien zijn in deze gebouwen. Want in een ver verleden wou ik werfleider worden restauratiewerken, maar dan moest ik blijkbaar eerst architectuur volgen en dat deed ik niet graag.
Dus heb ik voor een carrière gekozen, eentje waarmee ik uiteindelijk al veel van de wereld heb gezien.
Via de cachkes zochten we dan minder toeristische, maar ook mooie plekken op en op deze manier kregen we toch wel een mooie indruk van de stad.
Ergens halfweg hebben we Arres nog eens in de rugzak moeten stoppen. Hij was met zijn pootje ergens blijven hangen waardoor een nagel was gescheurd en hij bleef bloeden en vervolgens begon te manken.
Op terugweg richting de fietsen vonden we nog een klein gezellig cafeetje waar we iets dronken en ineens gegeten hebben alvorens de terugrit naar de camping aan te vangen.
Blijkbaar is de maand juni een zeer feestrijke maand in Italië. Vandaag was het feest van San juan met allerhande festiviteiten met onder andere een groots vuurwerk. Dit is al het vierde vuurwerk dat ik zie hier in Italië.
Vandaag hebben we onze trip van Lago Trasimeno naar Firenze aangevat, op aanraden van een Belg die al jaren, lees 30 jaar, naar dezelfde plaats op verlof komt, om via een alternatieve weg te rijden zodat wij een heel mooie zicht krijgen van de chianti streek.
We volgende de Chiantigiana naar Castellina in chianti, deze zeer bochtrijke weg leidt je langs mooie valleien en bergtopjes, een droom voor elke motorliefhebber om hier door de bochten te scheuren.
In Castellina in Chianti hebben we een kleine stop gehouden om een wat rond te wandelen en hebben we ook kennis gemaakt met een koppel uit Gent Brugge. Zij hebben ons een zeer goede tip gegeven om op nog een andere manier met de mobilehome op
verlof te gaan; dit voor de landen Italië, Frankrijk, Engeland en Spanje, nl het zogenaamde agritoerisme.
In Castellina hebben we dan ook bij een plaatselijk wijnboer een paar litertjes chianti in gedaan.
Onderweg is alles zijn gangske gegaan, zoals gewoonlijk op 20 min rijden mijne vaste pitstop, een half uurke slapen. Mijne co-driver heeft dan al heel goed gepit, al beweert ze dat ze just is weggeknikt.
De camping, allee zo staat het vermeld in de gids van ACSI, met zwembad voor volwassen en een ploeterbad voor de kleintjes, heeft dus geen van alle en is in onze ogen meer een camperplaats. Ze hebben nog steeds geen toelating om een zwembad te plaatsen.
Het sanitair bij aankomst liet te wensen over. De sanitaire blok heeft het uitzicht van de sanitaire voorzieningen op een autosnelweg, alleen zijn die op de snelweg iets beter onderhouden. Maar 's morgens zag het er wel een stuk beter uit. Zou het liggen aan het feit dat er zoveel Engelsen op de camperplaats staan?
Maar ik moet toegeven dat ze wel heel stil waren eens het donker werd. Van de nacht om half vier schrokken we wakker van de hevige wind die aan de luifel aan het rukken was. Snel het bed uit want er was een onweder opkomst. Uit da bed da ging redelijk snel maar de luifel oprollen was een ander paar mouwen. Ik had nl de palen iets te goed vastgezet en kreeg bijna de verankering niet meer los.
Greet had ik de opdracht gegeven om aan de luifel te gaan hangen. Zodat hij ni dubbel zou slagen. Na wat gevloek van ondergetekende eindelijk de verankeringen los gekregen en bij het vallen van de eerste druppels konden we de luifel oprollen. Dit was effen een zeer spannend moment. Daarna nog een dik onder half uur wakker gelegen.
Wat resulteerde dat ik niet ben kunnen gaan lopen van de morgen.
