Mijne zieke was deze middag gelukkig beter. Een goeie grabbel reismedicatie en een half dagje extra slaap hebben wonderen gedaan.

Eerst zijn we de duinen opgewandeld achter het hotel tot helemaal vanboven. Zeer zwaar stappen in het losse zand !! En zo'n  hoge duinen had ik van mijn leven nog niet gezien. Maar toch boven geraakt en een weids uitzicht over de oase en ook de dichtstbijgelegen stad Ica.

Om 16u vertrokken we met de zandbuggy's de woestijn in. Bij de chauffeurs van die machienen moet er toch wel ergens een vijs los zitten zenne! Duin op, duin af, nog erger dan een rollercoaster!!!! We zaten vooraan in de buggy, naast de chauffeur, dus we zagen alles op ons afkomen, doch eens de punt van een duin over weet je niet wat erachter komt, steil naar beneden, of zachtjes aan.... Een paar keer stopten we voor een fotosessie. De andere keren om te "zandsurfen". Je kon kiezen ofwel rechtstaand, maar de meesten (en ook wij) kozen al liggend op je buik op de plank. Dit laatste ging wel sneller naar beneden, maar we konden toch al niet omver vallen hé . Het begon met een 'oefenduin'. Ik dacht nog 'dit valt precies nogal mee'. Maar op de volgende plekken waar onze chauffeur stopten werden de duinen alsmaar hoger en steiler!! 3 keer van de 4 heb ik meegedaan, Stefan heeft ze alle 4 gedaan. Maar die laatste was wel mega-hoog en steil en bijgevolg supersnel. Hij was zo hoog dat ik vanbovenuit problemen had om Stefan te kunnen fotograferen toen hij beneden aankwam. Zo'n klein stipje was hij op de foto!!! 

Daarna maakten we nog een stop om de zon te zien ondergaan in de woestijn en een om foto's te maken van de oase.

Intussen hebben we een deugddoende douche genomen en is onze kamer precies ne zandbak geworden. Oeps correctie, 'was' precies ne zandbak. Stefan heeft ergens ne keerborstel gehaald.

Nu is het hoog tijd om te gaan eten en daarna inpakken en bed in. Morgenvroeg wacht de volgende uitstap alweer.

We houden jullie op de hoogte!