Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.
Een dikke proficiat aan de mensen van het kolommeke hiernaast (links) lijkt me een supernacht te zijn geweest vrijdag in Toereot. (toch een beetje jaloers mar hé eigen schuld ...) Hier ist erg stil, weinig of niet lopen, man wat ben ik toch slecht in het trainen/lopen zonder doel, ik loop best graag en weet dat ik er veel aan heb maar op één of andere manier lijkt er altijd wel iets anders te doen. Het rare is dat ik een loopschema wel tot een goed eind kan brengen, nu die marathonvoorbereidingen nemen zo veel tijd in dat ik er op andere momenten dubbel wil zijn voor mijn omgeving, zo ben ik dan ook weer. Een logische stap zou dus zijn om een aantal subdoelen in het jaar te lopen hé, wat meer kleinere afstanden/wedstrijden lopen, man ik moet nog veel leren lijkt me.. maar ja met 3 marathons ben ik nog maar een groentje niet? (oei, ik had bijna een bleuke geschreven brrr... ) Nu, volgende week donderdag vertrekken we naar Bretagne en Heidi liet al verstaan haar loopschoenen mee te nemen dus... Verder lijkt het erop dat het er geen super-fantastisch weer zal zijn dus, ik kan me altijd warm lopon. Nogmaals proficiat.
Het marathonjaar 2010 is er eentje die aangepast werd, die aanpassing werd terug aangepast en nu ...tja nu... pas ik hem nogmaals aan hé. Het hoofddoel was om 2 marathons per jaar te lopen, vorig jaar dus Rotterdam en Reims, dit jaar dus Leiden en ... nikske. Door omstandigheden zou er geen tweede komen dit jaar, want er staat een verhuis op stapel en dat vraagt uiteraard heel wat werk en begin september een reisje naar Kroatië, super leuk maar mijn reisjes zitten nu niet echt vol looptochtjes. De marathon van Leiden is me toch een beetje misvallen (geen drama, want een tijd onder de 4 uur maar misvallen wegens te weinig genieten, ik was te verbeten bezig met het focussen op een tijd.) Even dacht ik dit te compenseren en volgende week te starten in de nvv, gezien ik best nog wat restconditie over had, mijn gezond verstand vertelde me echter dat dit niet mijn beste idee was en achteraf gezien klopt dit ook wel, er is zoveel te doen dat ik bijna niet loop nu en dus alles behalve top aan de start zou komen. Dus één marathon dit jaar... maar dit gaf me niet echt een waw gevoel, ik weet het er zijn ergere dingen maar ergens mis ik het lopen, het plannen, de uitdaging, het ergens naartoe leven ... best zielig eigenlijk hé, het is nu niet dat ik zo'n atleet ben en dat ik verslaafd kan zijn aan die marathongekte...toch? Je hoort me al aankomen ik heb gezocht om er toch nog een tweede te kunnen lopen, voorwaarde was wel dat ik me goed kon voorbereiden dus voldoende tijd kon vrij maken en ...jawel hoor deze jongen heeft er eentje gevonden, de wintermarathon in Spijkenisse op 12/12/2010. Deze datum zorgt ervoor dat ik voldoende kan trainen na mijn reis, om mooi voorbereid aan de start te komen, natuurlijk kan ik nu nog niet echt vooraf zeggen wat mijn doel zal zijn want ik vermoed dat het weer er in die periode voor een groot stuk tussen zal zitten... En je gelooft het of niet ... maar ik voel de energie al vloeien ...zot hé.
Zoals verwacht zit er helemaal geen lopen in de laatste tijd, wel veel werken en klussen en zo ...maar dit moet ook eens gebeuren hé... nog 3 weekjes en ik ben in verlof dan staat er een campingtrip richting Fouesnant in Bretagne op het programma. Gisteren toch de oogjes open getrokken bij de beelden van het programma Tomtersterom, normaal kijk ik daar nooit naar maar gezien het onderwerp de 'marathon des sables' was, toch even gekeken. Wat een tocht, wat een inspanning veel en veel respect, amaai, of het verantwoord is of niet laat ik in het midden maar de prestatie is ongelooflijk, ben redelijk beschaamd als ik dan enkele berichtjes hieronder zit te jammeren over mijn "afzien" te Leiden, man toch, ik weet blijkbaar biegod niet wat afzien is , dit is opnieuw een goed leermoment, iets dat in mijn gedachten moet vast gehouden worden en die ik later kan gebruiken. learning all the time.
Het voorbije weekend leerde me dat het de juiste beslissing was om de nvv niet te lopen, het was en is gewoon super druk, leuk...maar superdruk en de eerstvolgende periode zal hier niet veel aan veranderen. Vrijdagavond samen met mijn ouders op restaurant, een laat verjaardagsgeschenk, om 9.00 uur de volgende morgen was er al een afspraak met de bank ivm. met ons huis, in de namiddag Ikea geweest gaan leegplunderen om dan 's avonds door de ouders van Heidi uitgenodigd te worden. Zondag opnieuw redelijk vroeg op, richting Landgraaf om er Pinkpop te volgen, super leuk met goede optredens van Skunk Anansie en The Prodigy, ik ben zelfs naar Mika geweest gaan zien. We hadden ons tentje op een camping zo'n 8 km verder geplaatst en eigenlijk best goed geslapen ook al liet het weer ons wat in de steek. Dus je ziet het er zou erg zwaar moeten worden geschoven om nog wat looptijd te vinden. De eerst volgende weken zie ik hier zeker geen verbetering in komen , volgend weekend staat volledig in het klussen bij mijn ouders en het weekend daarop verhuizen we de ouders van Heidi. Amaai, als ik dat hier zo allemaal opschrijf denk ik soms dat een marathonvoorbereiding minder zwaar is??
Ik ben tot de conclusie gekomen om niet te starten aan de NVV. Even speelde ik met de gedachte om in extremis deze marathon erbij te nemen om mijn wat wrange nasmaak na Leiden te compenseren.
Maar na wat nadenken beslis ik deze tocht niet aan te vatten. Bij het afwegen van pos en neg kwam ik tot de conclusie dat meedoen geen optie was: 1* gezien de marathon (Leiden) toch heel wat voorbereidingstijd innam zijn tal van activiteiten naar deze periode verschoven (vb: dit weekend 2 etentjes + pinkpop, met tentje en al), (volgend weekend schilderweekend bij men ouders), (voorbereiden verhuis), etc. 2* als ik dan al iets geleerd kan hebben van Leiden dan is het om genoeg respect te hebben voor de marathon op zich, zodat ik niet half voorbereid aan de start mag komen. 3* verder wil ik nog steeds met hetzelfde doel aan de start van een marathon komen, namelijk een gooi doen naar een pr.(juist daarom moet ik zeker niet besnoeien in de voorbereiding.) 4* steeds meer en meer kan ik vrede nemen met Leiden, een marathon onder de 4 uur is best ok en er zullen er nog komen waarbij ik geen pr loop...indien dit zo makkelijk was dan zou de fun er snel af zijn..het blijft een wedstrijd in een wedstrijd. Conclusie: dit jaar dus geen pr en mijn volgende marathon in de lente van 2011, wie weet win ik een deelname aan de marathon van Londen? Aan iedereen die start in Toeroet, geniet ervan en veel succes.
Gedoemme hé, der zit zo een klein beestje in men hoofd die constant fluistert dat het jammer is van de gemiste kans te Leiden, jawel zegt ie, twas ok, onder de 4 uur en zo maar toch... tis ook nie echt dat ik zo ontgoocheld ben in mijn tijd maar tis meer dat het zo afzien was, dat ik eigenlijk te weinig genoten heb. Nie moeilijk ook als ik zie hoe ik vertrok, ik lag tot halfweg op schema om 3.42 te lopen... veel te rap dus, total nie slim. Waar men 2 eerst marathons een voorbeeld van vlak lopen waren was deze er eentje van dom lopen(en ken da nie graag) Dan durft een mens al eens mijmeren hé, zou een marathon laat ons zeggen binnen enkele weken een oplossing zijn? Of vererger ik enkel mijn slecht gevoel hierdoor. Wat als ik meer afzie, wat als ik moet opgeven wat als... Mijn sportarts stelde vroeger al eens voor om er twee op een (korte) tijd te lopen, zodat je langer geniet van je opgebouwde conditie, Rob Veer daarentegen ziet liever een langere tijd tussen 2 marathons, gezien de aanslag op je gestel na zo'n inspanning. tja waar ligt de waarheid hé. Gelukkig ist een lang en zonnig weekend, wedden dat het antwoord op een zonovergoten terras met een lekker drankje in de hand me te binnen schiet?
Dikke merci aan iedereen die me op welke manier dan ook steunde, sms, telefoon, life, mail, reacties op deze blog ...eender wat en waar merci het doet deugd.
Het feit dat ik wacht tot nu om mijn blogje aan te vullen, zegt waarschijnlijk al veel....nee dus, geen onverdeeld succes. Hier komt ie. Op zaterdag iets over de middag, na wat file, te Leiden aangekomen. Het viel ons al onmiddellijk op, de stad was groter en drukker dan verwacht, veel toeristen maar wel een uiterst gezellige sfeer. Na het inchecken in ons hotel eerst een hapje te eten genomen en dan mijn startnummer in de Pieterskerk gaan afhalen. Nog wat rondgelopen en een stevige pasta bij de lokale Italiaan tot ons genomen alvorens de dekens te gaan opzoeken. Op marathondag een stevig ontbijt achter de kiezen gestopt en rustig de tijd genomen om alles voor te bereiden. Rond 10.00 uur stonden we aan de startlijn waar ik tot mijn gruwel ontdekte dat de paarse ballonen van de 3.50 uur, vervangen waren door oranje, zat Koen hierachter??? Was dit al een teken?? Diezelfde Koen kwamen we dan ook al snel tegen aan de start maar hij ontkende alles. En dan the race, iets waar ik zoveel tijd en moeite had ingestoken maar waar ik achteraf gezien niet goed op voorbereid was. Hoe dat kan? Wel, waarschijnlijk werd ik wat te zelfzeker, onderschatte ik de inspanning van een marathon lopen...ik had de vorige keer mijn pr met 15 min verbeterd en ging dat nu even overdoen...wel de marathon laat zich zo niet aanpakken, ze verdient veel meer respect en "shame on me" om dat niet te beseffen. Opnieuw ben ik niet bij het plan gebleven, na 2 km was ik al voor mijn paarse oranje ballonen uit gaan lopen en zag ze maar terug op km 30 waar ik ze helaas, niet kon volgen. Ik ben verschrikkelijk diep moeten gaan, heb echt waar zwaar afgezien, erge maagpijn, kramp, nooit zo dicht bij opgeven gestaan maar dat is dus blijkbaar iets wat ik niet doe. Het was best een zwaar parcours, zeker 20 brugjes over gemoeten, erg veel draaikes en bochtjes, enkele stukken met veel tegenwind maar de mensen langs de weg waren super, ongelooflijk steunend en altijd positief. Mijn tijd... net 2 min boven mijn pr dus 3 uur 58 min en 16 sec. Aan de aankomst en zelf nu nog, is er een mengeling van opluchting, ontgoocheling en toch klein beetje tevredenheid. Nu, na heel wat overpeinzingen, ben ik vooral blij dat ik (erg) veel geleerd heb op een marathon onder de 4 uur. Mijn volgende marathon, ja er komen er nog, zal anders en beter voorbereid worden. Door omstandigheden, een verhuis zowaar en dus teweinig tijd om goed te trainen, zal ik in het najaar een halve marathon lopen en pas in de lente van 2011 opnieuw de marathon proberen -zeker respectvoller-aan te pakken. Dus even samenvatten: marathon uitgelopen........ JA onder de 4 uur...................JA een pr...................................Nee 2 op 3 daar moet ik vrede mee nemen , niet?
Over drie dagen ga ik dus richting Leiden om er mijn 3° marathon te lopen, al een tijdje ben ik bezig een te volgen strategie uit te dokteren, loop ik alleen of volg ik het ballonneke van 3.45 uur tot km 35 of tot ik niet meer kan of tot de finish enz. enz. Ewel het lot (tja) heeft beslist... Want:....in Leiden zijn er geen ballonnetjes en/of pacers van 3.45 uur maar wel van 3.50 uur en deze zijn:....PAARS (de balonnekes hé niet de pacers..)
En zo zijn we terug 5 dagen voor een marathon beland. Mijn nummer 3, de tweede in Nederland. Leiden zal tevens mijn kleinste marathon zijn, er zijn ongeveer 250 deelnemers ingeschreven aan de marathon maar met Koen en mezelf zal Gistel er wel goed vertegenwoordigd zijn (wie weet staan er nog Gistelnaars aan de start?) Er blijft nu niet veel meer te doen dan te rusten, klein beetje lopen en mentaal naar D-day toe te leven. De voorbereidingen blijven dezelfde en alles wat al eens werkte wordt herhaald. Soms ook zaken die niks met een resultaat te maken hebben, zoals het dragen van een rood shirt of een kort wandelingetje voor het ontbijt op marathondag, het drinken van bietensap de week voor een wedstrijd en nog van die zaken ... bijgeloof?? pff, kweenie...beetje wel zeker... Mijn voorbereiding liep wel ok, ik heb terug wat moeten knutselen maar zie via de statistieken van mijn logboek dat ik een degelijke voorbereiding achter de kiezen heb, misschien wel de meest uitgebreide van de drie. Het beloofd een spannende week te worden waar er veel over de marathon zal worden gedacht/gepraat/gedroomd(?). Zaterdagvoormiddag vertrekken we richting Leiden, zonder haast, zonder stress (allé, toch nie voor de reis), zondag komen we terug, hopelijk met de aankomstmedaille en met een mooi resultaat. Waar ben ik nu tevreden mee? Tja, dat is altijd zo dubbel hé, natuurlijk ist goe als ik me amuseer, ist nog beter als ik hem zonder kwetsuur kan uitlopen, ist super als ik onder de 4 uur kan duiken en ist ongelooflijk als ik opnieuw en dit voor de derde keer op rij, mijn eindtijd zou kunnen verbeteren. Maandag dan, een dagje verlof waar er meer dan waarschijnlijk een "sauna en bubbelbad " bezoek gepland zal worden. En je geloof het of niet Ik ga er een goeien drinken want dan al 5 weken alcoholvrij ... De eersten en dat zal zeker ook den lekkersten zijn, drink ik op Den Anderlecht, wat een superjaar ongelooflijk. Tot strakskes en denk effkens aan me hé ( mo pas op want alst elpt moe je da ton wel iedere kir doen )
De vaste weervoorspeller van de Leiden Marathon, Meteo Consult, geeft uitstekend loopweer door voor zondag 16 mei. Droog, zonnig, licht bewolkt met maximale temperaturen van 14, 15 graden maakt het voor de hardlopers, maar ook voor de toeschouwers een mooie hardloopdag. Omdat er weinig wind (2 tot 3) zal zijn, is het goed weer voor het lopen van records.
Dit staat te lezen op de site van de marathon te Leiden vooral het feit dat er geen of weinig wind zal zijn stemt me gelukkig. Aftellen is nu vooral de boodschap, spannend met wisselende ideeën over de aanpak weliswaar... doel is om terug iets beter te doen dan vorige keer(3u 56min 11sec) maar hoe pak ik dit nu concreet aan.... Of ik loop mijn eigen koers (deed ik altijd al) of ik plak me vast bij een pacersgroep maar de welke dan... deze van 4 uur met de hoop te versnellen naar het eind toe (niet gemakkelijk trouwens als je al 3.30 uur in eenzelfde tempo liep) of een pacersgroep die iets rapper loopt en billan opmaken aan km 30 of 35 ... ik ben er zelf nog niet uit maar pas op, al deze mijmeringen vind ik reuze spannend en leuk. Gisteren eens 10 km sneller dan andere trainingen gedaan aan 11.8 en blijkbaar zaten de 34km van dit weekend nog in de benen want het was best wel vermoeiend, er stond dan ook een stevige wind. Dit weekend (opnieuw druk met 1 bbq,1 schoolfeest,1 etentje) nog twee loopkes dat kan mijn met rituelen overladen laatste week beginnen, volgende keer meer daarover.
Dit weekend stond de laatste lange duurloop op het programma. Mijn eerste gedacht was deze op zondag te lopen maar een kijkje naar het weerbericht deed me van gedacht veranderen, ze gaven namelijk bewolkt met buien uit op zaterdag en een volledige regendag op zondag. Gezien ik van plan was om minimaal 32 km te lopen leek het niet zo'n aantrekkelijk idee om dit volledig in de regen af te werken. Dus verandering van plan, zaterdag de lsd en zo had ik eigenlijk nog een extra rustdag voor m-day. Mooi, vertrokken rond halftwaalf, drank en voeding mee en via het fietsknooppunt een route uitgestippeld. Mijn compagnon (dik gekleed) op de fiets naast me, we konden er tegenaan. Er viel af en toe wel eens een beetje regen maar niet genoeg om echt nat te worden... tot km 25 ...dan gingen de hemelsluizen open en regende het zo ongelooflijk hard dat er van die blaasjes op de weg ontstonden en natuurlijk op een stuk waar je niet kon schuilen... op dat moment even aan die weervrouw gedacht maar wat ik juist dacht hou ik voor mezelf Dus kletsnat en met kleine zwembadjes in de schoes, mijn nu uitgeregende compagnon "idem dito", moest er nog een behoorlijk stuk afgelegd worden. Er kwamen nu toch iets meer de stiltes voor dan voorheen, al duurde dit niet lang. Heidi, die waarschijnlijk grote fan is van het liedje "stand by your man" wou niet weten van een kortere weg naar huis voor haarzelf en stond erop het gezegde samen uit, samen thuis in de praktijk toe te passen. Toch nog aangekomen in een zonnetje met 34 km op de teller, lekker vermoeid maar toch een leuk gevoel van (we)ik de(e)d(en) het toch maar hé. Vanaf nu staan voeding en rust bovenaan mijn te doen lijstje, natuurlijk wordt er nog gelopen maar de km-ers worden drastisch teruggeschroefd, fit en uitgerust aan de start komen is nu prioritair. Leuke en spannende dagen in het verschiet... Ook in de bovenkamer wordt de wedstrijd al een paar keer gelopen en ja dit gaat gepaard met de nodige twijfels maar dat is part of te game.
Hoi loper-sprinters-wangelaars-marathonners-koersers, weten jullie middeltjes tegen vermoeide benen / spieren? Gebruiken jullie zalvkes, pillekes of andere middeltjes? Ken grote interesse, let me know? dankt u
Deze week in totaal 72 km gelopen en eerlijk ik voel da toch een beetje, maar dat is gezonde vermoeidheid hé, effen rusten en dat is zo voorbij. Volgende zondag staat er nog een mini-marathon-training op de agenda, 32 km en vanaf dan (2 weken voor Leiden ) zal het allemaal wat minder zijn, zorgen dat ik mooi uitgerust aan de start kan geraken om opnieuw een gooi te kunnen doen naar een PR. Tja, tzou mooi zijn moest ik in mijn derde marathon opnieuw mijn tijd een beetje kan aanscherpen, daarom doe ik het toch allemaal. Constant een wedstrijd tegen mezelf en zelfs indien het me lukt mijn tijd van 03.56.11 met ook maar 1 min te verbeteren, dan heb ik toch weer wat progressie gemaakt, niet... Tevreden zijn met kleine stapjes, heet dit dan ...
Gisteren op de koffie bij men moat, den diepen, tja normaal is da een pintje drinken maar dien alcoholban (van ikke niet van hem) liet dit deze keer niet toe. maar uitgesteld is zeker niet verloren
Vrijdag expres wat vroeger gestopt met werken om te kunnen lopen, zo'n 20 km in "Groot-Gistel" gewoon rustig en fun, beetje wind maar daar gaan we niet over klagen hé. Dan zaterdagvoormiddag vertrokken naar Duitsland om er een communie te vieren van het nichtje van Heidi, Duitsland zeg je ...jawohl enne zo'n 550 km ver, astemblieft. Filip, papa van het feestvarkentje is een notoir Brugge fan dus je kan je voorstellen waar de meest gesprekken over gingen. We zijn daar 's avonds op de lokale traktorfest geraakt waar er overal je keek braadworst en van die grote potten schuimend bier rondvlogen en ... de deen ier stond daar met zijn colake... man man miséri... Des'morgens in de vroegte zat de lankarren om 08.30 uur al in de kerk, een miske te volgen int... Duits.(spreek ik niet) Na de, voor mij toch, alcoholloze aperitief en maaltijd rond 16.00 terug richting Belgium...en net op dat moment werd de aftrap gegeven van wat later de kampioenenmatch genoemd zou worden, gelukkig werd ik via gsm op de hoogte gehouden door ma en pa, hoe dichter we België naderden hoe stiller het werd achteraan in de auto want ja daar zat nog zo'n fan van de nu derde in de stand Maandag rond 11.00 uur vetrokken om een lsd van 31 km te lopen. Het was weer een luxe loopje want mijn vast compagnon fietste naast me. Het ging erg goed lekker zonnetje toch wat frisser dan in Germany maar goed te doen, ik was niks moe op het eind, wel wat zware benen maar dat mag denk ik dan. Ja, het grote moment komt als maar dichter en ik kijk er meer en meer naar uit.
)
als ik dan enkele berichtjes hieronder zit te jammeren over mijn "afzien" te Leiden, man toch, ik weet blijkbaar biegod niet wat afzien is , dit is opnieuw een goed leermoment, iets dat in mijn gedachten moet vast gehouden worden en die ik later kan gebruiken.
Het feit dat ik wacht tot nu om mijn blogje aan te vullen, zegt waarschijnlijk al veel....nee dus, geen onverdeeld succes.
Dit weekend stond de laatste lange duurloop op het programma.
Deze week in totaal 72 km gelopen en eerlijk ik voel da toch een beetje, maar dat is gezonde vermoeidheid hé, effen rusten en dat is zo voorbij.
