Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.

The pain is temporary

Marathon

The Pride is forever

Have nog een ki een look

	Afstand meten
	Runners world
	Runinfo
	Marathon polsbandje
	Purple Dynamite
	RSCA

Mail me

Zeg het met een mailtje...

London ... here I come !!!

03-05-2010

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

raindrops keep ....

Dit weekend stond de laatste lange duurloop op het programma.
Mijn eerste gedacht was deze op zondag te lopen maar een kijkje naar het weerbericht deed me van gedacht veranderen, ze gaven namelijk bewolkt met buien uit op zaterdag en een volledige regendag op zondag.
Gezien ik van plan was om minimaal 32 km te lopen leek het niet zo'n aantrekkelijk idee om dit volledig in de regen af te werken.
Dus verandering van plan, zaterdag de lsd en zo had ik eigenlijk nog een extra rustdag voor m-day.
Mooi, vertrokken rond halftwaalf, drank en voeding mee en via het fietsknooppunt een route uitgestippeld.
Mijn compagnon (dik gekleed) op de fiets naast me, we konden er tegenaan.
Er viel af en toe wel eens een beetje regen maar niet genoeg om echt nat te worden... tot km 25 ...dan gingen de hemelsluizen open en regende het zo ongelooflijk hard dat er van die blaasjes op de weg ontstonden en natuurlijk op een stuk waar je niet kon schuilen... op dat moment even aan die weervrouw gedacht maar wat ik juist dacht hou ik voor mezelf:-x
Dus kletsnat en met kleine zwembadjes in de schoes, mijn nu uitgeregende compagnon "idem dito", moest er nog een behoorlijk stuk afgelegd worden.
Er kwamen nu toch iets meer de stiltes voor dan voorheen, al duurde dit niet lang.
Heidi, die waarschijnlijk grote fan is van het liedje "stand by your man" wou niet weten van een kortere weg naar huis voor haarzelf en stond erop het gezegde samen uit, samen thuis in de praktijk toe te passen.
Toch nog aangekomen in een zonnetje met 34 km op de teller, lekker vermoeid maar toch een leuk gevoel van (we)ik de(e)d(en) het toch maar hé.
Vanaf nu staan voeding en rust bovenaan mijn te doen lijstje, natuurlijk wordt er nog gelopen maar de km-ers worden drastisch teruggeschroefd, fit en uitgerust aan de start komen is nu prioritair.
Leuke en spannende dagen in het verschiet...
Ook in de bovenkamer wordt de wedstrijd al een paar keer gelopen en ja dit gaat gepaard met de nodige twijfels maar dat is part of te game.

Geef hier uw reactie door