Niet goe geslapen, enfin denk ik. Navraag bij JP leert mij dat ik toch geronkt heb, dat doet mij deugd want dat wil zeggen dat ik toch geslapen heb. Ik voel mij niet moe, echt niet. Ik voel mij beter dan gisteren, maar nog niet fit fit.

Bij het ontbijt - met vers gemaakte platte kaas en confituur - vraag ik Brigitte hoe ik het vervoer kan regelen voor mijn zak. Dat gaat niet meer, dat moest je gisteren vragen, temeer vandaag is Pasen.  ( Elle est forte catholique). No problem JP was de laatste 5 j van zijn professioneel leven taxichauffeur (daarvoor 10 j headhunter en daarvoor directeur van enkele grandes surface - genre gamma).  Voor amper 8 € wordt mijn rugzak vervoerd hoera ! JP steekt wat spullen van hem in mijn rugzak en ik kan bij hem mijn 2 l water kwijt.  Het stappen lukt aardig - wauw zo zonder rugzak is het echt wandelen.  JP - toch 65 j - se lance... Il est en forme.

We komen terug een aantal bekenden evenals nieuwe pelgrims tegen.  Na 10 km begint het te druppelen. Gelukkig heb ik mijn imperiable broek aan. De wind is minder koud, maar deze morgen was het toch maar +1° C, dus mijn halsband doet deugd onderweg.  Ik voel mij terug beter.  De druppelregen houdt aan en verandert naar mate we vorderen in regen.  Mijn dure vest bewijst zijn waarde...

We stoppen chez Jerome... in un hameau, 5 huizen groot.  Jerome heeft - letterlijk - zijn garage ingericht voor de ontvangst van stappers : je kan verse soep drinken (maarJerome is vergeten het poeder goed te doorroeren...), een sandwich met paté de la ferme en een coca doen deugd. Terwijl we praten en ik mijn traditionele eetbar uit mijn zak tover, wordt er mij ook iets duidelijk... Die eetbar die ik aanzie als "energiereep" , dat is om te regimen, te vermageren...dus die geeft alvast vooral geen calorieën, geen energie en dat is nu wat er mij net ontbrak.  D. Olly , ik had beter geluisterd ....Ik heb de oorzaak van mijn energieval van gisteren gevonden oef.  Een franse dame doet mij haar enegiereep cado, zomaar..., zij stopt straks en ze heeft ze dus niet meer nodig ! 

We stappen de laatste 5 km naar ons eindpunt door bos en dal én door de regen, le sauvage is een grote oude schuur in de middle van de nowwheres ( hm hm ...). Werkelijk niets in de buurt. Ze wordt uitgebaat door 30 lokale boeren ( elk op toer) voor randonneurs en pelgrims. We betalen hier 33€ voor kamer in demi pension). De boeren verkopen hier op deze manier ook hun lokale producten.  We komen hier aan om 14 h en yes een wasmachine : we doen een express-was.  Hm JP doet onze express was. Wat ik doe voor hem ? ik heb zijn rugzak op maat afgesteld voor hem ( Charles ... Uw trucjes worden doorgegeven), ik leer hem nederlands, ik vertaal het engels van Robert, ik toon hem mijn luchtdichte plasticzakken ( superhandig trouwens) en hij gaat dezelfde kopen maar komt met een kat in een zak terug, je suis aussi son navigateur et guide.  Raar dat ik al 5 dagen met JP een totaal vreemde man op stap ben... We slapen samen, eten samen, stappen, delen eten, delen badkamer en toilet ( wat echt niet evident is !) we zijn niet echt close maar blijven voorlopig bij elkaar. Misschien wat veiligheid ?

Na wat bloggen en wat rust, straks apéro met Bob alias Robert.

Qua lichamelijke klachten : zo goed als geen. Mijn eksteroog waar ik tot de dag van vertrek last van had, voel ik nauwelijks. De 2 bloedneuzen is vlgs mij van de hoogte (1200 m).  Benen, voeten : ok. Geen krampen

Vanacht niet zo goed geslapen, maar ik voel mij niet moe, integendeel ik zie het volledig zitten om dé klim a te vatten !

Het ontbijt is maar pover, gezien de prijs die we betalen mag dat iets meer zijn. Volgens ons is er in de switch van gite naar hotel niet veel veranderd, of tis de prijs...  De kamer was basic, de badkamer ... Ppfff we spraken af dat als de ene nr het toilet ging de ander buiten wachtte.... Want ocharme zo een schuifdeurke van achter de vieren die maar half toegaat....

Maar tussen de lakens slapen was dan weer een luxe, want de slaapzak is vlgs mij een mummie-model...ik kan er mij nauwelijks in bewegen.

De klim viel al bij al goed mee.  We slagen er wel in om na 200 m de foute weg te nemen...na 10 min keren we terug op onze stappen, dat maakt dus 20 min in totaal, niet veel zou je denken maar a dat klim% kan dat tellen.

De lastigheid nadien valt beter mee dan gevreesd.  Dat kwam vooral door de relatief goed begaanbare paadjes, met weinig losliggende stenen.  Ons tempo is traag. We passeren Jeanine met haar 2 aziaten. De koreaanse wil blijkbaar vlugger en klampt bij ons aan, de jap wil dan weer overal foto's van trekken...en Jeanine loopt er tussenin.  ( maar wat zou de jap met al die foto's doen... Leopa ?  Madre ?  Sly ...)

De vergezichten, de pittoreske paadjes, Lainke jong ....

Ohja donderdag Driauw zijn verjaardag vergeten : Pr !

We komen in Sauges toe tegen 12.00 h, de gite opent pas tegen 15 h, maar we kunnen onze spullen al kwijt.

We zoeken een bar op met Wifi : pils + salade en creme brulé : 14 €.  De wifi heeft zijn beste tijd gehad.  Ik had graag mijn blog bijgewerkt maar wifi werkt niet...

Al de reacties doen mij enorm deugd. Gisteren heb ik er ook een paar gelezen : wijs ! Tof ! Deugd.  Ook en vooral het telefoontje s'middags.  Gisteren had ik een emo-dip vandaag gaat dat iets beter.

Hebben jullie ook de reactie gelezen van de buschauffeur .... Sympa hein !

Qua bevoorrading moeten we wat plannen : morgen en maandag Pasen dus alles gesloten.  Veel heb ik niet nodig enkel wat energierepen.

Oh ja op wie JP lijkt ? Kruising van Lieve Mijnheer, Piet Pedeo en buur Johan.

Mannekes de ganse dag een verraderlijke wind, de zon scheen wel lichtjes maar de noorderwind deed alle zonnestralen teniet. Ik heb mijn vest niet uitgelaten...

Tegen 15 h doet Brigitte haar gite open en maakt ons een kop thee. Ze babbelt honderduit. Ze toont ons de kamer van 2 pers met apart toilet en badkamer : klein maar correct. Samen met de maaltijd en ontbijt 36 €. 

Ik doe eerst een wasje en voel mij wat moe, dus kruip ik tegen 16 h wat in mijn bed.  Man man krijg ik daar een klop vd hamer... Ik voel de energie zo uit mijn lichaam verdwijnen, ik kan ook niet slapen, ik voel mij slechter worden, zomaar .... Tegen 18.30 h zouden we met vaste copains een apéro nuttigen in een cafeetje in het dorp, maar ik raak gewoon niet uit mijn bed ! Tegen 19.15 h sleep ik mij uit bed want het eten wordt opgediend.  Ik heb geen honger, geen zin, ben futloos. Enfin de groentesoep gaat toch binnen, ook de salade nadien verorber ik. Brigitte heeft pâte klaar gemaakt met worst, ik forceer om een minimum hiervan te eten, maar het is tmet zeer lange tanden... Maar wil ik morgen stappen MOET ik eten.  De flan als dessert doet deugd. Er is laat nog een vaste "gast" toegekomen.  Een oudere gezette mijnheer die jaarlijks 1 week in de gite logeert om dieren te spotten. Hij vertelt over de gevreese "Le Gevaudan". Een kruisinf tussen wolf, hond en kleine beer die tot eind de jaren 90 mensen gedood heeft, aangevallen, enz.

Tegen 21 h lig ik opnieuw in bed.  Ik kan alweer de slaap niet vatten. JP lijkt wel le Gevaudan... Niet te geloven hoe luid...  Ik beslis s'nachts om mijn rugzak nar de volgende stopplaats te laten voeren, want ik voel mij niet sterk genoeg om 19 km te stappen met rugzak.

PS sorry voor fouten en rare zinsconstructies maar op een eipad zoveel tekst typen...

Niet zo goed geslapen  :

3 snurkers , en ik erbij maakt 4 ... Het was WO II : australie tegen frankrijk, en Belgie ertussenin ...

Allen samen ontbijten en dan in groep vertrekken om 7.45 h. Na enkele minuten zie je al het tempo verschil. JP en ik nemen de kop, Maurice beent ons bij.  De australier, een gezette 69-er doet het op zijn tempo, evenals Jeanine die de Koreaanse en de Japanner op sleeptouw neemt.  Maar wees gerust we maken er geen wedstrijd van , veel heeft te maken met de forme, de bouw van het lichaam, het terrein en de goesting enz.  We lopen langs hobbelige paden, heel veel kleine bospaadjes, veel uitstekende en losliggende stenen. Veel klimmetjes en afdalingen.  Gevaarlijk om uit te glijden, want het gaat voortdurend steil omhoog en steil naar beneden.  Je moet echt geconcentreerd stappen : de volgende 2 a 3 meter voortdurend inschatten, af en toe het hoofd oprichten om én de GR streepjes te checken én of je de juiste richting wel volgt. 

We lopen de ganse voormiddag met ons gedrieën maar er wordt nauwelijks gesproken. Voor mij hoeft het ook niet.

Tegen dik 12 h zijn we ter plaatse. 

We bestellen ons eerst - net zoals gisteren - un bon petit biere samen met een salade met ommelette : doet deugd.  Ik voel mij dik in form en kan - denk ik - makkelijk nog 5 km aan. Maar we moeten opletten met overschatting ! Dus ik denk dat we er goed aan doen om hier te stoppen.

De berichten van de "ENJOY" groep doen meer dan deugd !  En doen ook meer dan dat .... Merci, fijn om dat te lezen.

Ik doe alweer een kleine was en samen met JP checken we de route voor de komende dagen.  Morgen amper 12 km op het programma, maar het wordt de sterkste stijging van de ganse route ! Op amper 5 km moeten we 400 m overwinnen en dat wordt de start morgenvroeg ...

In de namiddag doe ik een dutje van 1,5 h, maar ik kan de slaap niet vatten.  JP snurkt ...zachtjes ... 2 bedden verder... 

Robert de australier die in hetzelfde dorp logeert nodigt ons uit voor de apero om 17.30 h.  Hij brengt 3 nieuwe pelgrims mee samen met Jeanine, de japanner en de koreaanse en zo zitten we met 8 rond de tafel.

De lunch nemen JP - nog steeds mon compagnon de route - en ik aan een tafeltje samen met 2 pélérines.

De lunch is charcuterie met nadien pavé en dessert. Lekker.

Gans dat feest (middaglunch, 3 pils, avondlunch, logement en ontbijt) kost mij samen amper 69 €.  Dat is meer dan in de boekjes vermeld, maar mde explique dat ze geen gites meer verhuurd maar sedert dit jaar hotel... Anders was het maar 47 €... Maar bon we hebben in een bed met lakens geslapen....

16/4 : deze nacht goe geslapen, helemaal geen zenuwen ! Over deze morgen hou ik het liever kort .... : een positief emotioneel afscheid ! 

Je gelooft het of niet maar ik stap in oudenaarde lukraak op een wagon richting BXL, ik kies mij zomaar een plaats... Lap 2 Pro wandelaars naast mij 

Twee eerder oudere mannen : de ene lijkt op Francis DS (maar wslk met minder IT kennis) de ander lijkt op de man van juf Monique.

De ene vertelt dat hij op 30 j 40.000 km gestapt heeft, de ander luistert - minder geboeid - Het lijkt of hij dat verhaal al meerdere malen aanhoord heeft...

Ik kom ff tussen om te zeggen dat ik een deel compostella ga doen... De ene zelfde begint honderduit te vertellen... Enfin ze geven mij nog wat goede raad en stappen af in zottegem...

De korte babbel helpt mij mijn emoties wat weg te duwen...

In Bxl zuid, TGV nr parijs. Daar wordt het ff zoeken, want ik moet van gare du nord nr bercy voor mijn treinaansluiting nr clermont ferrant. Na wat zoek en vraagwerk de RER-trein gevonden tot gare du Lyon en dan te voet naar bercy, amper dik 10 min stappen. De parijzenaar a wie ik de weg vraag is verwonderd, want er rijdt ook een bus ...

OK daar aangekomen, tiens wat een kleine Gare ..., het "grote" aankondigingsbord vermeldt mijn trein niet.... Ff vragen, ah monsieur il y a la greve entre paris et cl mt ferrand.... Hm hm en nu madame ? Eerstvolgende trein vertrekt om 19.00 h, we schrijven dan 14.00 h ... En dan komen we daar toe om 22.08 h... Goed, en zijn er dan nog aansluitingen nr Le Puy en Velay ? Neen mijnheer... Ok. Een goed begin. 

Ok en nu ? Uit beleefdheid bel ik eerst mijn reservatie voor vanavond in Le Grand Seminaire. In de gidsen heb ik gelezen dat  het regelmatig gebeurt dat pelgrims reserveren maar niet komen opdagen.  Niet mooi, toch ! Et voila ik zal dus in het station van C mnt Frr slapen...en op mijn eerste dag spaar ik ook nog 22 euro uit (kamer met ontbijt en eten s avonds ...)

Ik zie een straat verder stade de Bercy liggen, ff kijken. Tis 14 h , ik,heb een zee van tijd,... terrasje om iets te eten opzoeken. Ik bestel een pastis, uit lichte frustatie.  Want ik jaag mij echt niet op, ik vind het gewoon vervelend.  Stade du Bercy waar Justine Henin- alias de PV - geschiedenis heeft geschreven...  Ik bestel een middaglunch : penne met kip in de mosterdsaus. Ik nip van mijn eerste ricard... en dan plots - plots als een deux ex machina - tiens zouden er geen andere alternatieven zijn ?  Shit natuurlijk via Lyon bvb ... Allé waar blijft mijn eten, binnenschrokken, vlug de rekening, sorry geen tijd voor de dessert inclusief. Ik rep mij terug naar gare de Bercy. Alternatieven ??? Pppffff diepe zucht want ze moet iets zoeken op haar scherm... Oui bweeehhh ca va etre difficile hein.   Hm hm difficile gaat ook. Ze schrijft wat verbindingen op en zegt mij om naar gare de Lyon te gaan. Daar aangekomen, naar de balie : opnieuw mijn verhaal ah oui monsieur maar la grève n'est que demain... Neen mijnheer ook vandaag... Ff Bercy bellen want dat kan niet ... Enfin de vriendelijke mijnheer doet een omboeking : paris - Lyon / dan trein naar st etienne, dan aansluiting Firminy (du jamais entendu) en tenslotte een bus naar Le Puy en Velay, aankomsttijd 23.00 h.  Hm hm sounds good, we komen tenminste vandaag nog aan ...ik ben direct naar le grand seminaire....oei zo laat, dan zijn we niet meer open, maar goed, bel mij op dit nummer en ik doe open.  Wwwaaauuuwww, wat een service ! 

Ok TGV naar Lyon. Tiens op mijn ticket lees ik, dat ik kom aan in Lyon Part Dieu (sic) en mijn aansluiting naar st Etienne vertrekt vanuit Lyon Perrache met 10 min transfertijd... Ik vraag het a mijn medepassagiers : pas de probleme monsieur. De TGV stopt eerst in Part Dieu en dan in Perrache. Ok en hoe lang rijdt hij van téén naar tander : ooohhh iets minder dan 10 minuten.... Oei dat wordt nipt...in Part Dieu stapt bijna iedereen uit. Ik spreek een dame aan om te vragen of Perrache een groot station is... Toch wel... Oei madame jai que quelques minutes pour mon train á st Etienne ( let op mijn frans accent...). De dame - ze lijkt sterk op Stien van Pedro - zegt dat zij die trein soms ook neemt en dat dit normaal moet lukken.  Maar mochten we te laat zijn dan zijn er nog latere treinen ook. Ja maar Madame ik moet daarna een aansluiting hebben naar Le Puy. Ah mais quel coïncidence, ik ga daar ook naar toe, je kan mij volgen.   Oef ! Ja lap TGV vertraging, weg trein nr st etienne... Maar niet getreurd, de dame zoekt de eerstvolgende aansluiting en we hebben geluk deze zelfde trein rijdt na st etienne door naar Firminy.  Geplande aankomst 20 h en er zijn elk uur zeker 2 a 3 bussen en ze schat de bustijd naar Le Puy op een uur... Hmhm aankomst tegen 21 h dus...  Ondertussen vertelt Stien honderduit : internationaal aankoopster van hotelkamers, één zoon, getrouwd met Mats - engelsman - heeft nog in belgie ook kamers aangekocht, enz

We arriveren tegen 8 h in Firminy. Pech volgende bus vertrekt om 21.00 h, rijtijd 2 uren....  Ga gerust de stad in voor een broodje. Zo gezegd zo gedaan, alle winkels dicht. Goed ik heb gelukkig wat eet-barren mee en voldoende water. Ik slenter terug naar het station, het wordt aardig koud en haal mijn jas uit de rugzak. De plaats waar mijn bus stopt bevindt zich achter het station in een niet zo fraaie buurt, veilig voel ik mij niet.  20.17 h er stopt een bus, er stapt ocharme 1 persoon uit. Hij loopt mijn richting, neen hij lijkt alleen maar een beetje op Stromae... "Mr le bus pour le Puy, il s arrête ici" ? Oui, je pense que c'est même  celui ci.  Vlug mijn rugzak grijpen en ik loop naar de lege bus. Bonjour chauffeur c'est le bus pour le Puy ? Bbbwwwweeehhh oui et non ! Oei wa is da hier. De vriendelijke chauffeur legt uit dat dit voor hem terminus is, zijn shift zit erop, hij gaat naar huis. En zijn huis is niet waar zijn stella staat, maar wel .... Le Puy.  Heb ik een ticket ? Ja natuurlijk, ik toon het hem. Allé vooruit stap maar in anders moet je toch wachten tot 21 h

Hij heeft wat trekken van PED, even sympa maar een iets sportievere versie...

Normaal mag hij geen passagiers meer meenemen mais pour un pélérin il fait qqchose de spécial, doet hij net iets meer. Het geluk mag mij ook eens meezitten hé. Il s'appelle Maurice Mourgues : il me raconte qu'il est technicien agriculteur ( il aide les paysans a mieux gérer leur paysage et leurs animaux) et tout les mecredis il est chauffeur de car : au jour pour les enfants d'école, le soir pour le transfert du Puy au Firminy et vice versa. Il me raconte des belles petites histoires concernant la formation de la région (volcans ), l'histoire de la vierge du Puy, autres pélérins, etc.  Je ne les crois pas toutes.  Mais je lui avais promis d'écrire en francais notre rencontre. J'ai recu sa carte de visite et moi je lui ai donné les coordonnées de mon blog. Un tout grand merci Maurice !  

Bij het binnenrijden van Le Puy, het is dan al donker want 21.00 h : schitterend zicht op le cathédrale, la vierge et la basilique ! Prachtig en YES ik ben er !

Hij zet mij zo dicht mogelijk bij le grand séminaire. Maar het is flink bergop ! Ik slaag erin om verkeerd te lopen, 2 crimineel zatte mensen zetten mijntoch op de juiste weg, en daar arriveer ik voor de grote ijzeren poort : ik zie achter de muur geen enkel licht. Dan maar aanbellen... Geen respons.... Bellen met gsm, oef ze komen opendoen ! Man man wat een hallucinant oud verlaten orthodox (sic) seminarie. De oude man, een klassiek uitziende burger-pater, begeleidt mij naar de ontbijtzaal, hij maakt nog soep warm, met een homp brood en kaas. Hhhheeeerrrrlllliiijjjkkk. De soep ziet er niet uit noch qua kleur, noch qua consistentie, maar ik heb honger en de brave man is zo vriendelijk mij deze op te warmen.

Voila mijn dag.  Het is ondertussen 23.30 h want ik heb veel te bloggen.  Tis veel hé. Ik ben niet van plan om dagelijks zoveel te schrijven, maar twas mij het dagje wel ....

Morgen debout om 6.30, zegening vd pélérins in de kathedraal ( ik heb geluk, want het is witte donderdag morgen en dus uitzonderlijk geen mis.... Ssssttttt)

Ik ben benieuwd hoe het klooster er bij daglicht uitziet.

Cu

BOODSCHAP A.IERDEREEN : ik ontvang redelijk wat sms en waarvoor dank, maar gezien mijn beperkte batterij ( die eifoons hé)' beperkte laadmogelijkheid en vooral de roaming kost verkies ik reacties via mijn blog. Mijn GSM staat op vliegtuigmodus de ganse dag dus als ik hem s ' avonds activeer spuit hij die berichten.... 

Vandaag donderdag : 

Slecht geslapen :  ik hoorde mijn buur pélérin snurken, en ik moet nog afkicken van de reisdag !

Man dat klooster !  Zo akelig leeg, zo groot, zo oud, zo groots, zo eenzaam, en alles zo versleten maar die sfeer die er hangt ! Hoeveel seminaristen zijn hier als priester vertrokken ?  Alles is hier basic : kamer, wc en douche op de gang basic, douchen met koud water, ontbijt, inrichting, ... Bijna bangelijk !

Als ik mijn deur open doe - om 6.30 h check - spreekt mijn buurman mij aan of ik niet kan helpen, hij heeft zijn sleutel op de deur laten zitten .... En hij vindt de pater niet ...Tuurlijk kan ik helpen ( hé Rover ...) ik bel naar het telefoonnr van le seminaire en we horen de telefoon rinkelen in de kamer naast ons... De pater-burger slaapt naast ons...en komt de buurman ter hulp in zijn basic kamerjas ...

Dan de zegening, we staan met 25 in de kerk en stellen ons allemaal kort voor, dan een kort gebed en de stempel.  

Het ontbijt is basic en wordt verorberd in een immens grote zaal, we zijn met ....2

Jean Pierre - le Lyonnais - en ik. Waar ga jij naar toe ? Ook montbonnet, zullen we samen stappen ? Ok. 9.00 h we vertrekken ! Hij heeft leren stappen bij Afganen : hoe ademen, hoe stappen, hoe rugzak vullen, hoe rusten, welke houding, wanneer rusten, hoe klimmen en dalen,enz.  Hij maakt mij attent dat ik mijn duim en wijsvinger moet laten aansluiten. Dit zorgt dat de energie in je lichaam blijft.  Alle raad is welkom.  Maar en ook niet praten onderweg, wat we dan ook zo min mogelijk gedaan hebben. MaDes daar kunnen wij nog iets achter leren zulle...

De eerste 3 km zijn bergop tot steil bergop. Dat is naar het schijnt een waarschuwing a de beginners , het zweet loopt al van mijn lijf....

Tot montbonnet is 15 km, voor onze beider eerste dag is dat een goede rodatie.  De tocht is lastig vooral omwille vd rugzak.  Ik haal Charles zijn tips weer voor de geest.  Het weer is schitterend, zon maar niet te warm. Elk uur  stoppen we kort om te drinken en iets kleins te eten. We komen aan tegen 13 h. Een klein klein caféetje langs een doorgangsweg met een gite. De gite lijkt wel nieuw, schitterend met een view to kill. Als ik kan post ik een foto... Ik moet mijn eerste foto nog trekken...

We slapen op een kamer van 4 : JP,  Maurice een geroutineerde stapper-fransman, Robert een australier en ik.  Jeanine een canadese dame ( oowww quebecquoise ....) slaapt in een andere kamer.  De 4 mannen samen en de dame op de andere kamer.  Wij delen dus 1 douche en toilet maar no problem.  De gite is prachtig, alles nieuw ! Echt gemaakt voor de pelgrims.  Ik doe ook un lave pélérin, dat hebben ze mij wel moeten uitleggen : enfin douchen met de kleren aan..2 vliegen in een klap want op die manier is de t shirt en de slip ook gewassen. . Nadien doe ik ook mijn eerste hand-was ... Een slip, een t shirt en 1 paar kousen.

Strax eten we allemaal samen in de gite. De plat du jour.

Nu is iedereen relax, wassen, zonnen, rusten, lezen, muziek, apero.... Vree wijs !

JP zoekt de volgende tochten uit  - makkelijk zat voor mij - we verkiezen beiden nog  enkele dagen rond de 15 km per dag te doen.  Ze geven wat minder weer, we reserveren ook beter nu al omwille van Pasen. Er zit tenslotte niemand achter ons.  Voor dit weekend geven ze wind, bewolking en kans op regen. On verra.

Zonet is er nog een japanner in onze gite toegekomen : spreekt geen frans, zeer weinig engels.  Maar hij wordt onmiddellijk in de groep opgenomen : wij bestellen eten voor hem, boeken zijn overnachting voor morgen, bestellen drank voor hem, enz.  Betalen doen we niet voor hem.   Schitterend ! Ik zou het zelf nooit spontaan doen.

Om 6 h komt er nog een koreaans meisje toe, die zelfs nog minder engels spreekt ... Maar ook zij wordt geholpen bij alles.

Vanaf 9 worden de slaapkamers opgezocht en tegen 9.30 a 10 h is alles stil. Nu ja stil ....