Daarnet, lezers mijn eerste sigaret gerookt... gekocht van onze waalse vriend, Philippe, ( deze die 45 km, een dag en Een nacht, gehinkt heeft...) enfin ik heb hem 20 eurocent gegeven.  Ze heeft mij gesmaakt.  Philippe wou wat discuteren over de politiek in Belgie, ik heb het kort gehouden....
Om 19.00 h etenstijd ! 

Opgestaan om 7.00 h vooral vh gerommel vd andere pelgrims, kunnen ze ne mens ne keer ni laten slapen . Eerste keer in mijn nieuwe flinterdunne slaapzak, met een deken op mij, ... Goe geslapen.  Ik weet begot niet of ik lawaai gemmakt heb deze nacht.

Bij het zeer eenvoudige ontbijt - dat voorafgegaan wordt door uiteraard een gebed - worden verhalen uitgewisseld.  Een vd nieuwe pelgrims verteld over enkele dagen geleden dat de gendarmerie toekwam in hun gite, er zou een Aussie vermist zijn.... Boab zijn naam is pelgrim-bekend...  Het ontbijt bestaat uit hompen brood, een kroes koffie of chocomelk ( één vd 2 hé) en confituur.  Maar we hebben honger dus het smaakt.  Bij het einde wordt het pelgrimsliedje gezongen "Ultrïa". Ik heb de eer om naast Elisabeth te mogen zitten... Ze vertelt honderduit over haar roeping, Jezus houdt van haar - maar blijkbaar ook van mij én ook van jou - waarom ze samen met haar man dit huis begonnen is, en dat Jezus voor iedereen tijd maakt, en waarom ze net hier dit huis begonnenis, en dat jesus altijd plaats maakt in zijn hart, en..... Voor mij is trôp trôp.   Chapeau voor wat ze doen en ik maak er dankbaar gebruik van, maar ik ben nog niet onmiddellijk à mijn bekering toe...daarvoor moet er toch nog téén en tander veranderen zulle....

Na het ontbijt om 7.45 h - het bidmoment om 7.00 h laat ik a mij voorbij gaan - is het a de ingang waar alle rugzakken staan een mierennest : wie heeft mijn slip gezien, heeft er iemand toevallig mijn handdoek verkeerd meegenomen, waar zijn mijn schoenen, .... 

Ik heb Ji Ae kunnen overtuigen om vandaag bij ons te blijven, dus ze vertrekt samen met ons.  We nemen afscheid van iedereen en vertrekken als tweede.  

Eerst kopen we bij de plaatselijke bakker een quiche en een taartje want de eerste mogelijkheid is pas na 16 km.  Het is 8.45 h : GO

Op de brug over de Lot nemen we nog enkele foto's : met Ji Ae, zonder, met JP, zonder ...

Plots komt Yvette aangelopen, ik denk wat zijn we nu vergeten.... Ze had had vergeten afscheid te nemen.... Of wij.... Je moet weten dat ze hiervoor 400 m moeten lopen heeft om ons bij te benen...

We lopen langs de Lot, dus plat en langs de weg dus het gaat vlot vooruit.  Op een paar afkortingen door het bos met wat klimmetjes na, stijgt het gedurende enkele kms zachtjes maar voortdurend.   Na goed 10 km voel ik het verschil in gewicht... 2 kg minder - gisteren opgestuurd vanuit Estaings - gaat alles goed.  De rest vd weg is een afwisseling van bospaadjes, kleine wegels, lokale wegen, enz.  Niks speciaals - we zijn al veel gewoon zekerst....

De natuur is gans anders dan de Aubrac : bossen, grillig gevormde bomen, groen, in de verte de besneeuwde toppen van het centraal massief...  Het regent net niet.  In Golinhac, om 12.30 h - na 16 km - drinken we een koffie.

Nog 6 km te gaan.  JP heeft het lastig, zijn rug doet pijn, zijn schouders, hij heeft last van blaren, het vlot niet echt, maar hij klaagt niet.  Hij stuurt morgen ook wat gewicht terug....morgen vanuit Conques.

We hebben alweer geboekt in een gite bénévol.  Echter nu particulier gerund.  Na het klooster in saint Come, het pelgrimsoord van gisteren, de gite van vandaag en morgen in de abdij van Conques, 4maal vrijwillige gerunde gites met vrijwillige bijdrages.  

De gite van vandaag ligt op de weg zelf.  Een terras - zomaar langs de weg - ... Er wordt koffie en thee aangeboden, staat gewoon op tafel, beschikbaar voor alle pelgrims... Tafeltje, parasol, bank... Dat is onze gite !  Een dame komt ons onmiddellijk verwelkomen... Het is 14 h.

Een huisje met een zelf ingericht kapelletje, achter het huis hebben ze kleine gites gemaakt, basic ingericht maar we hebben alles wat we nodig hebben.  En bovenal een wasmachine met droogkast...

We douchen en gaan dan ons biertje drinken.  De eetkamer vh gezin staat ter beschikking van alles en iedereen, ze bestaat uit 1 grote lange tafel.

Benevol in deze gite betekent ook als je een drankje wilt, geen probleem, je geeft wat je kan of wat je wilt...

De man des huizes, uiteraard landbouwer die samen met zijn vrouw (?) en zijn moeder (?) - of zijn het zijn zusters ?  of ... de gite professioneel uitbaat, staat in zijn overall het daag vh brood te kneden.  Tussendoor gaat hij met zijn gloednieuwe laptop op tinternet.  Dan weer vertelt hij over zijn pelgrimstocht, nodigt hij ons uit om mee te bidden in zijn ambachtelijke kapel.  Zijn oudere zus pluimt ondertussen de gebakken kip en zijn andere zus/vrouw maakt groenten klaar in de piepkleine keuken.  

Ji Ae is tot 4 km voor ons einddoel bij ons gebleven en dan is ze achtergebleven en is er alzo in geslaagd om 0,5 h achter ons toe te komen.  Druppelsgewijs komen nog wat pelgrims binnen.  Ik denk dat we met 15 of zo zijn.  Ook onze 3 pélérines van 2 x 65 en 73 arriveren nog als laatste tegen 17 h.  Het begint nu ook volop te regenen.  

we slapen in 2 gites: de mannen met 4, de vrouwen met 8 of zo.  

De eigenaars doen a iedereen het voorstel om : 1) morgen-zondag de mis bij te wonen in Conques (16 km te gaan van hier) 2) zij nemen de bagage mee naar Conques zodat we eens een rustige dag hebben en vooral voldoende snelheid halen om tegen 11 h in Conques te zijn.  Weet dat je zonder rugzak makkelijk 5,5 km/h haalt, dus dat maakt max 3,5 h... Vertrekken om 7 h ten laatste.  Én zeggen ze tegelijkertijd : alvorens onmiddellijk "neen" te antwoorden, als er jou een cado aangeboden wordt op je (pelgrims)tocht of hulp, weiger deze dan niet ! In het vlaams : kijk een gegeven paard niet in de bek.

Tegen 18.30 h komt de heer des huizes in onze gite ons vriendelijk maar gedicideerd uitnodigen naar de kapel voor "een" dienst.  Bon we (jp en ik) durven niet meer weigeren....  In de kleine amateuristisch opgemaakte kapel vol met portretten en beeldjes van Jezus is iedereen verzameld, uitgenomen Ji Ae die wslk doet alsof ze het niet begrijpt... Dan doet de vrouw des huizes haar verhaal over haar roeping en nadien de heer des huizes. Dan wordt iedereen uitgenodigd om te vertellen waarom hij de tocht doet.  Kijk beste lezers, ik maak idd dankbaar gebruik van alle pelgrims, van de wegen, de gites, ook van de organisatorische kerk, enz maar dit gaat mij nu wel wat ver zulle.... De kapel verlaten durf nu ni sebiet om niet te choqueren.  Enfin na 45 min is het à de laatste, ikzelf.  Ik zeg dat ik mij gewoon wil amuseren, et c'est tout.  Pppffff als dat morgen in de abdij van Conques ook zo is .... Voorlopig is dat de laatste gite chrétien, bénévol-achtige ontvangst dat ik doe zulle.

De lunch : soep, dan oude taaie kip ( dat zeggen de eigenaars zelf ....) met erwten en wortels.  En tenslotte een heerlijke dessert, potting met crême anglaise en fruitmix.

Ik laat nadien nogmaals de singing priest ... Maar twas niet dezelfde ambiance als vorige week.  Enfin ik ga rustig slapen.  Morgen Conques dé mystiekeplaats...

Vanacht goed geslapen.  Ik heb mij ook de bedenking gemaakt dat ik dringend kilo's moet kwijtraken.  Gisteren maakt ik al een triage a kleren : 1 T shirt, 2 paar kousen, 1 slip, 1 zakdoek, de hoofdlamp en mijn bricket alias aanstweker : allemaal zaken die ik nog niet gebruikt heb : hopla naar huis.  Als ik dat toon à Jean en JP vallen we in een deuk vh lachen : vooral die zakdoek en aansteker zullen gewicht sparen.  Ik schat dat ik à 390 g kom....dat gaat het verschil niet maken.  Maar ja ... Wat dan wel ? Mijn slaapzak weegt 1,150 g, JP de zijnen amper 375 g.  Ik maak dus een thuispakket klaar : slaapzak, slip, de pijpen van één afritsbare broek, 2 paar kousen, hoofdlamp.  Voila. 

s'Morgens is het nattig maar het regent gelukkig niet.  De tuinman vertelt dat we bij de eerste bosbeklimming beter de weg volgen het is door de regen te gevaarlijk.  

Vertrek om 9.00 h, iets later maar we hebben tijd vandaag.  

We volgen zijn raad op en voor de eerste keer wijken we af vd echte GR65 route.

De eerste 6 km lopen we langs de rivier de Lot, het regent nu echt....

Maakt mij echt niet uit.  Het is tenslotte en vrijdag, het WE staat voor de deur !  De regen heeft ook zijn voordeel : we nemen amper 0,75 l water mee ipv 1,5 l.  Jajaja dat scheelt 0,750 g... Elke 100 g telt !

In Espalion na 6 stapkm langs de weg, is het markt, niet gezellig met die regen.  We bevoorraden ons : een stuk flantaart voor nu, een pizza voor strax en een plaatselijke specialiteit ( naam al lang vergeten) : het lijkt sterk op een dunnere geuteling, een handgroot, pannekoekachtog deeg met diverse groenten zoals spinazie, persil en diesmeer.

Ik moet ook een slaapzak hebben. Geen klassieke , maar enkel een katoenen zak.  Yes gevonden, hij weegt ocharme 150 g.  In elke gite zijn er dekens  - enfin hoop ik ....- en dan is die lakenzak voldoende en zo bespaar ik tenminste gewicht ! 

We gaan ook naar de post om mijn pakket te versturen : pas de chance data uitgevallen.... Hhhhéééélllppp. PED ! Er kan niks gebeuren. JP wilt ocharme 1 postzegel kopen... Sorry gaat niet, laat staan een pakket opsturen nr België.  Shit mijn bevoorrading + xtra verrassing voor thuis + nieuwe slaapzak = xtra 1 kg ....  Ipv bijna 2 kg kwijt te spelen, krijg ik er xtra 1 kg bij... Enfin rien à foutre.

De winkelier raadt ons aan om ook hier net buiten het stadje de weg te volgen ipv de GR.  Het houdt op met regenen en we slaan natuurlijk zijn raad in de wind...

Onderweg kwamen we al veel kerkjes en kapellekes tegen dat we enkel van buiten keurden.  Nu komen we ergens eentje tegen waar toevallig ook de tuinman vh klooster toekomt.  Il avait du travail à faire... Là in the middle of nowhere ???? ... Enfin hij loodst ons binnen in het kerkje en we kunnen een zzzeeeerrrr smal trapje de klokkentoren bezoeken. Vree wijs, maar voor de rest niks speciaal.

Wat verderop slaan we dus de raad vd winkelier in de wind, we vatten een klein smal klimpaadje aan.  Met die regen van deze morgen... Rotsen, uitstekende wortels, kiezel, Modder (let op de hoofdletter), losliggende stenen en dat gedurende een half uur.  Ik heb gelukkig toch een bourdon waar ik dankbaar gebruik van maak.  Hij onderteunt mij, voorkomt vallen en uitglijden ! Top. Oh ja natuurlijk met mijn rugzak van ik schat toch 14 kg.

Die rugzak op zich doet geen pijn of snijdt niet echt, maar door die kms begint die wel door te wegen.  Je kan hem wel langs alle kanten afstellen en dat is echt nodig om hem zo op jouw maat te laten aansluiten.

De laatste 11 km vallen opnieuw tegen.  Je denkt steeds achter die bocht of heuvel zullen we Estaing zien, neen nog wat verder, als we het bos uitkomen, neen, als ...

Enfin om 14.30 h komen we toe, net gepast want ons water is op.  Het is dan ook alles behalve zonnig.  Vandaag geboekt in een Donativo = gratis logement, je geeft hoeveel je wilt.  Het wordt uitgebaat door 3 vrijwilligers ( Yvette, Elisabeth en haar man - allen 65+ - en nog een jongere dame,  geen geestelijken, maar toch zeer christelijk vermoed ik.  Het bevindt zich midden Estaing in een groter gebouw.  Vroeger een huis ve plaatselijke rijke familie, gedoneerd a de kerk die er een schooltje van maakte en de 1989 het Huis vd Pelgrims.  Hun doel is pelgrims ontvangen.  Er zijn 2 kamers beschikbaar enkel voor pelgrims : 1 kamer van 5 stapelbedden ( britsen) en een andere van 3, maakt samen 16 pers.  Je beschikt enkel over een bed en een deken.  Oh ja en qua verwarming 1 electrische chauffrette... dat breekt de kou.  Beetje vergelijkbaar met onze nood-chauffage van op zolder.  Mij maakt het weinig uit, ik slaap liever in een koude kamer.  Verder ook 3 douches en één toilet om te delen.  Na de warme ontvangst doet de vrijwilligster met ons de tour van hun huis.  De bibliotheek - 2 kleinere kamers groot - is schitterend, net weggelopen uit de beginjaren 1900, rustiek, met grote donker bruine plankenvloer, een oude gecapitioneerde schouw, wat zeteltjes en een witte piano.  We mogen hier gebruik van maken...  Daarnaast de kapel, met een krakende deur eveneens een kamer groot : de wierook komt ons tegemoet, de inrichting is zeer eenvoudig, het is een bidplaats annexe meditatieruimte met enkel één zit-bidbank.  Daar spreekt de eerste vlaamse mij aan, enfin een hollandse die in Genk woont.  Zij is op stap met een ierse die ze ook zomaar leren kennen heeft.

Verder toont de vrijwilligster ons de keuken annexe eetplaats waar 2 oude dames en een volwasen man zitten drukwerk te plooien.  De man heeft ooit 3 weken in vlaanderen doorgebracht, hij kraamt enkele woorden uit waarop ik schamper lach maar er verder geen jota van begrijp...  Achteraan is er nog een kleine tuin. 

Onze rugzak en schoenen moeten in de gang blijven staan... Makkelijk,is anders. Vooral s'morgens als de rugzak gemaakt moet worden ... 19 pelgrims voortdurend door en over dat zelfde kleine deurtje... Net mieren die bezig zijn. Dit wordt m.i. De meest basic plaats waar we al overnacht hebben. Maakt mij weinig uit.  Natuurlijk heb ik graag wat meer confort, privacy, enz.  Maar bon.

De douche is alvast warm - wat een verschil met le grand seminaire.... Maar de veiligheid ... Bbbrrr electriciteit en water, man man niet te geloven... (FS of Krave kan je eens dringend komen!)

Aan tafel waren we met 19 pelgrims en de 3 vrijwilligers die dit openhouden, er wordt ook steeds 1 xtra plaats voorzien voor de onverwachte bezoeker.  Zij vormen met een aantal vrijwilligers een gemeenschap met als doel pelgrims te ontvangen.  Het huis behoort à de kerk, voor de rest moeten ze zelf bedruipend zijn. De pot schaft : soep, pâte - zeer licht getometeerd ( geen vlees of groenten) en yogurt met wat crumble op. Drank : water of kerkwijn.  Ik heb honger en het smaakt !  Het zijn bijna allemaal franse pelgrims op een ierse, Ji ae, een half hollandse half belg en een vlaming na.  Na de lunch is er mogelijkheid om samen te bidden, maar ik ben vree allergisch a die wierook jong. Ik zit mij nog ff in de bib om verder te bloggen.

Morgen mis om 7.00 h en ontbijt om 7.45 h.  Dan ... Op naar Espeyrac op ongeveer 20 km, ze geven regen...dat wordt dus terug die vuile regenbroek aan.  En vuil is ze hoor... Redelijk wat modder.

Hoe ik a al die tijd kom om te bloggen ?  eerst en vooral ik bereid mijn blog voor in notes (dus zonder tinternet). Als we toekomen, nemen we eerst een douche - neen niet samen - dan doen we een was indien mogelijk ( hier bvb is dat zeer moeilijk omdat je weinig plaats hebt maar en vooral niet kan drogen en met dat weer kan je niets buiten laten drogen).  En dan is het repos : sommigen slapen, anderen rusten op hun bed, mediteren, zetten zich buiten op een bank, lezen een boek, zoeken elkaar op, praten zachtjes, schrijven in een boekje, lezen een boek, enz ik blog : meestal op bed of a tafel.  Dat neemt gemidd idd 2 h in beslag.  Maar die rust wil ik echt nemen, ik ben niet moe, maar ik wil mijn lichaam rust gunnen.  Nu zit ik dus in de bib, naast mij leest iemand een strip, JP één of ander filosofisch werk, een jonge gast speelt met zijn smartfoon, onze 73 jarige pélérine slaap en leest tegelijkertijd - moet ik nog leren, ... enz

En tegelijkertijd is dat ideaal om een aantal indrukken te noteren.  Ik zou zoveel meer willen schrijven, maar ik heb hier tijd tekort.  Overdag denk ik a veel zaken die ik op mijn blog wil zetten : vooral wat ik zie, de ontmoetingen die we hebben, de lastigheid vh parcours, de slaaphameaus die we doorkruisen, de natuur, het weer, 

JP heeft mij deze morgen ook gepromoveerd : naast accompagnateur, soigneur (zijn rug ingesmeerd met één of andere vieze pommade), guide annexe navigateur annexe co-pilote (pijltjes-zoeker - want de man loopt vele pijltjes voorbij), expert sac de dos ( zijn rugzak,op maat afgesteld) bagagist, logisticien, ben ik nu ook infirmier geworden : ik heb de compeed lakjes op de voor hem onbereikbare plaatsen op zijn tenen bevestigd.  Ik heb hem direct duidelijk gemaakt dat er voor elke expertise aparte tarieven geboekt worden....

Het is gewoon leuk om samen te stappen. We zijn niet close close maar toch gezellig, tof zonder verplichtingen.

JP - die eerder van het zeer beleefde, voorkomende, beetje filosofisch, filantropische en typsche franse type is valt hier toch in een slappe lach : we zijn nl onze dag van morgen a het voorbereiden, we spreken net af om vroeg te vertrekken,  als de dame (Yvette) hem vraagt of hij het stadje al bezocht heeft.  Beleefd als hij is zegt hij : "nog niet, maar dat hij dat morgen zou doen".  Ik kijk direct naar hem en kuch even.... De héél vriendelijke dame draait zich om en JP ligt in een deuk. Volgens mij heeft hij onder zulke omstandigheden nog nooit gelachen....Hij is altijd zeer voorkomend, beleefd, vriendelijk, enz. 

Later zegt hij dat hij de laatste dagen nog nooit zoveel gelachen heeft.

Oh ja LuPhil : bedankt om jullie burin wat bij te staan.  Ook Sly, en Vare van WMCO van Kries, en A'nke & co evenals den driauw & co, Nelly & Luc7, Baartmans & co, en mss nog wel anderen....  Ook de andere leden van Enjoy : tanx ! 

Voor de collega's van Guee en bij uitbreiding Rms : ik hoop binnenkort al jullie talenten verder te mogen aanschouwen, ontdekken en helpen om verder te ontwikkelen.

Morgen 20 km op het programma.  Zelf wou ik 28 doen maar JP is er niet klaar voor.

FYI we zijn gestart in La Haute Loire dan l'Alier dan Lo lozère en nu zitten we in dept L'Aveyron.  Ca vaut la peine hein, totaal al 147 km,  na 7 stapdagen.  

Gisteren was het interieur schitterend en speciaal, deze morgen viel de prijs wat tegen... 27 € voor kamer met 2 pers en 19 € voor de eerder eenvoudige lunch

 De eigenaar, een pseudo kunstenaar is eerder op gewin belust dan op de chaleureuse ontvangst vd pelgrims.  De charcuterie was van zijn vriend,,de wijn van een andere vriend, beetje verder zit een 3 * resto - ook een vriend uiteraard, hij koopt veel champagne voor zijn familie, vorig jaar was hij nog in Mexico, hij serveert het water in Champagne-flessen, zijn brocanterie (zoals vermeld in de gids) is hij gestopt - geen tijd meer evenals de bio-épicerie.  Enfin een nogal grootprater, maar zijn huis mag er wezen !  Ontbijt : pas trôp tôt hein, vanaf 7.45 h.  

We vertrekken om 8.15 h voor onze tot nu toe langste afstand 24 km, het terrein ziet er eerderplat uit, dus dat moet lukken.  Ik hen daar nu niet direct schrik van hoor.

Het weer : zonnig maar toch doe ik mijn mooie maar dure jas aan.  Ik vertel waarom : goed hij heeft 400€ gekost, ik schrijf hem af op 30 dagen = goed 13€/dag.  Ik heb hem al 3 dagen niet nodig had, dus die jas wordt elke dag duurder...

De eerste km zijn er voldoende point d'eau dus veel voorraad moeten we niet nemen. We dalen vandaag van 1300m naar 800 m tegen de middag in saint Chély d'Aubrac om dan te eindigen op 450 m in Saint Côme d'Olt.  Al die stadjes zegt geen kat iets natuurlijk.  We passeren tijdens de dag verschillende hameau's (soort kleine gehuchtjes waar zelfs de haan slaapt overdag ...) waarvan ik overtuigd ben dat we hier enkele dagen geleden ook gepasseerd zijn.  Ze doen ons hier in rondjes draaien jong...

Na 2 h stappen kan de vest uit - schrijf ik die nu een volle dag af of ... ? -  de zon schijnt heerlijk, zalig.  

We stoppen na 8 km voor broodje dat we later zullen verorbereren.  We lopen een heel stuk langs een weg, lichtjes dalend, ca va vooruit zulle.  We zullen vlugger toe zijn dan gedacht voor onze langst etappe.

We komen ook duidelijk in een ander landschap.  

Het vulcanisch gesteente maakt plaats voor rotserige ( nieuw woord) ondergrond, de malse uitziende weides worden meer vlaamse weiden, terwijl gisteren de weilanden (les pâturages) zonder begroeing waren zien we nu terug naar mate we dalen meer bossen.

We blijven maar dalen...de laatste 9 km ... ppppffff plus rien we dalen heel fors en onze vitesse is dat ook.  Als ik denk dat we de laatste 3 km aanvatten wacht ons een nijdige klim.  We passeren net daarvoor les 3 pélérines ( 2 x 65 j en 1 x 73 ) die blij zijn dat ze ons zien.  Ze hebben veel vragen om op te zoeken op mijn eipad (vooral zaken die ze onderweg tegenkomen of lezen), de zon begint haar werk te doen... Oef we zijn boven, hier moeten we ons klooster zien, want dat is gelegen net voor het binnen van het stadje... Tiens... Neeen nog een nijdige klim, mijn water raakt op, op mijn gezicht verschijnen de allereerste zweetdruppels (sedert we vertrokken zijn), we zijn boven oef een point d'eau... Ik check mijn kaart...tiens nog 2,5 km... Gvd... Ok Ultrïa...

Het klooster doemt eindelijk op... het is 14.45 h.  Een groot oud bruin gebouw, we zijn de eersten van 27, ze hebben plaats voor 60 ...samen met de 11 overblijvende Ursulinen zullen we de lunch nuttigen.  Eerst douchen,dan een biertje, sorry Heineken, voor amper 2,5€ ... Ik check mijn voeten, Aaahhh eerste blaren, maar ik ben voorzien : compeed.  Alle dagen heb ik discussie gehoord : moet je blaren doorprikken al dan niet.  Ik volg de gebruiksaanwijzing, gewoon compeed op de blaar.  We zien wel morgen.  Maar wat ik vooral moet doen is gewicht kwijt geraken.... Ik denk dat mijn rugzak,tegen de 15 kg weeg ( met water én mondvoorraad) en dat is minimum 2 a 3 kg te veel.  Ik vermoed dat mijn rugzak,op zich te veel weegt, mijn slaapzak eveneens, uiteraard mijn eipad maar daar kan ik niet veel á doen.  Dus ik moet op een andere manier gewicht kwijt raken.  Ik probeer vanacht wat in JP zijn rugzak te stoppen of ???? Wait & c.  JP is ondertussen een was gaan insteken, ze hebben hier idd een machine.  

Om 19.13 h (check) komen we de eetzaal binnen.  Soeur sourire wijst ons nog 2 minuten de deur...

Samen aan de grote tafel ...met soeur sourire, een jonge deerne van 83,5 j jong. Soep met pâte, witte saus met spekjes en broccoli. Dessert is abrikozentaart. Correct.  Ze hebben hier een grootkeuken staan om u tegen te zeggen, ik vrees dat die investering nooit zijn geld zal opbrengen, 11 Ursulinen en handvol pelgrims in "het seizoen"

Paniek om 18.00 h is Ji ae nog niet aangekomen. Serieus hé. Gisteren hebben wij voor haar ook hier geboekt, 19.15 h bij het eten nog steeds niet...en dan 19.30 h, komt ze langs achter door het bos - echt hé - het klooster eindelijk binnengewandeld.... Ze is vertrokken om 8.30 h deze morgen... Blijkbaar heeft ze een alternatieve ( kortere ...)weg genomen.  Enfin we zijn blij dat ze hier is.  Je moet weten dat ze geen enkele ik herhaal geen enkele (warme) pull bij had.  Enkele dagen geleden heeft Jeanine voor haar een pull gevraagd in een gite.  Sedertdien heeft ze die pull nog ni uitgedaan, ook ni om te slapen....

Morgen 17 km om vandaag wat te compenseren.

Dinsdag 22 april

Deze nacht ff hard geregend.  Heb ik goed geslapen ? Ik weet het echt niet. Ik voel mij alvast niet moe. Ik word wel heel veel wakker vandaar dat ik de indruk heb niet goed te slapen.  Ik heb wat geronk gehoord maar geen oorlog. Eerste keer van mijn leven op één grote kamer geslapen met ... Yuki de jap, Li de koreaanse, Jeanine de quebequoise, Robert alias Bob de aussie en dan nog 3 fransmans.

Eerst een rechtzetting : mijn wandelstok heet en francais un bourdon ipv bardon.  Gerard jij had die TYPfout natuurlijk opgemerkt, toch ...

Deze morgen : mistig, nat en vochtig maar geen echte regen.  

Na het ontbijt - shit het wordt opgediend door Nathalie haar echtgenoot - een lokale boer die schapen kweekt, vertrekken we om 8.00 h voor 22 km.  

We krijgen enkele korte nijdige klimmetjes te verwerken, genre koppenberg maar dan met losliggende keien, zichtbare wortels en rotsen.  Heerlijk maar lastig, met kleine pasjes omhoog klimmen.  We passeren na 7 km tegen 9.40 h h een dorp nl Aumont Aubrac.  Daar doet iedereen bevoorrading in. Zelf koop ik mij graan-bessen repen, gedroogde abrikozen, rozijnen en ne fanta.  Verderop kopen we bij den bakker een broodje voor straks evenals één of andere zoete specialiteiten-taart.  JP en ik zetten ons voor de kerk op een bank  Man dat smaakt mij die taart, tis dan ook al redelijk lang geleden dat ik mij eens mocht laten gaan.

Na enkele minuten gaat de kerkdeur open, wie komt daar uit.... Yuki !  Hij is gaan bidden.  Yuki bidt in elke kerk dat we passeren.  Hij is 41 j, maar ziet er amper 30 uit en lijkt wat op.... tja hoeveel japanners ken ik ... Ok hij lijkt op Jacky Chang.  Voor zover we begrepen hebben is hij landbouwer samen met zijn vader/ouders.  Ze kweken groenten  - neen vraag mij aub niet welke ...  Maar Yuki zijn vader is ziek, kanker. En Yuki komt dus uit Japan om whole the way till the end Santiago te doen om beterschap voor zijn vader te vragen.  Ik word daar een vree klein beetje stil van...    Wel als er dan toch een God is mag die Yuki helpen zulle...(Lanta !) 

De eerste gite waar we Yuki ontmoeten was in Montbonnet, dus na Le Puy, een zakdoek groot met enkel onze gite als commerce.   Hij vroeg waar hij eten kon kopen want hij ging zelf koken....hm hm Yuki, dan moet je terugnaar Le Puy.

Kan je je voorstellen dat je naar Japan vertrekt op trektocht ... begin je maar te explikeren ....op den buiten. 

Dat is Respect !   

Het regent net niet. JP blijft maar SMS-en sturen dus ik vertrek al.  Nu echt alleen, maakt mij niet veel uit eigenlijk. Ik passeer de péage A75 waar de wagens voorbij razen... Tja vorig jaar wij ook, maar dan in de sneeuw (remember Dr. Olly & Luske)

Na 3,5 km is er een openbaar toilet - proper en net - waar ik letterlijk en figuurlijk op mijn gemak dankbaar gebruik van maak.  Na enkele minuten arriveert JP, tja ik heb zijn broodje bij.  We vertrekken terug samen in stilte.  Tegen 12.30 h eten we in de weide ons broodje en dan terug hopsakee.  Nog 7 km te gaan. We lopen door the middle van de Aubrac, bruine koeien kijken ons raar aan, veel kleine beekjes moeten overwonnen worden door ofwel te springen van steen naar steen of door over halve en minder halve paletten te lopen, weides zijn afgesloten met opééngestapelde rotsblokken overwoekerd met verdroogd mos.  We komen bitter weinig andere pelgrims tegen, tis hier eenzaam.  Donkere wolken pakken zich samen als we onze verblijfplaats in zicht krijgen, het begint te regenen en doen toch nog onze beschermhoes over onze rugzak.  15 h aankomst.

We slapen vandaag in een Ch d'H annexe gite ergens tussen 380 km2 weides, tegen het gehucht Malbouzon.  JP heeft een luxeverblijf geboekt nl Ch d'H à 40 € voor DP.  Het voordeel is eigen badkamer, lakens op bed en handdoeken maar en ook vooral een eigen chauffage om alles te laten drogen.  Gisteren met 8 personen en 1 chauffage ...dan moet ik s'nachts int geniep opstaan om mijn kleren te laten drogen ... Joking.  

Vandaag mijn 2 T shirs die ik aanhad zijn doorweekt hm hm van tzweet hé, dan 2 slipjes (neen Luc7 geen slip ...), zakdoek en een paar kousen.... Ppppfff al die was !  

Een uur na ons komt ook Jeanine toe met haar gevolg.  Ze vertelde gisteren dat de tochten wat te zwaar zijn voor haar, vooral vanaf 18 km.  Tja ze is ondertussen ook niet meer piepjong.  Yuki had dat blijkbaar gezien dat ze moe was en had gevraagd of hij ze moest dragen ... Meende hij dat nu of niet ?  Want met hen weet je nooit zulle.   Kort daarna begint dat hier te gieten.... Hopelijk is Bob binnen ! 

Oh ja nog iets tofs.  Gisteren kwam ik een pelgrim tegen en die had - gene zever - een strandvlieger mee.  Niet te geloven toch.

Voila 16.00 h, na de douche is het nu tijd voor een pint.  Jajajaja er is hier zelfs wifi en soms werkt het.... Ai vandaag blijkbaar niet zo goed.

Vanavond eten we L'aligot : een plaatselijke soort puree met kaas : ik kijk er alvast naar uit !

Maar eerst nog wat rusten.  Alle dagen probeer ik na de was en de plas minimum 1,5 te rusten.  Soms door mijn blog voor te bereiden maar en ook door gewoon op bed te liggen.  Dat doen ze bijna allemaal hoor.  Ik zou wel wat willen rondkuieren maar 1) er is hier niets ... Maar dan ook niets dan natuur en als ge zo al 7 h gestapt hebt... En 2) we zijn nog maar stapdag 5 en ervaren pelgrims zeggen dat de  dagen 3 tot 7  de meest lastige zijn en dat uw lichaam 10 dagen nodig heeft om zich a te passen.

Gisteravond in Le sauvage : schitterend interieur, meer dan vriendelijke bediening, na het dessert heeft men nog een korte uitleg over het domein : voor de geinteresseerden en voor wat ik begrepen heb :  vóór 10 ° eeuw : schuilplaats tempeliers, 13 ° eeuw : boerderij voor eten en drinken vd geestelijken in Le Puy. Dan teloorgegaan. In 1960 wou ene Giscard d'estaing hier een themapark maken over iets ( niet begrepen welk) gelukkig heeft de overheid dit overgenomen en uitgebaat als gites, maar blijkbaar zonder veel succes.  3 j geleden hebben 30 lokale boeren het nieuw leven in geblazen. Le Sauvage als bar, snack, resto, feestzaal (sic) is open van begin april tot oktober.  De gites zijn gans het jaar open.  In de winter wordt er ski de fond gedaan en kan je hier enkel komen met speciaal vervoer.  De regio is zeer vergelijkbaar met onze hoge venen : even natuurlijk, eenzaam, vochtig, zompig, bossen, ven, heuvels.  Voila wie dat er nu nog verder leest heeft veel courage....

De eerste keer dat ik goed geslapen heb.  Na een stevig ontbijt , de rugzak aan et on est parti.

Het weer : vochtig, nattig zonder regen. Na een half uur begint het te miezeren : tijd om onze rugzakbeschermhoes uit te proberen.  Na nog een half uur gaat het regenen.  Maakt niet uit. Het regent lichtjes dus het kon erger.  Mijn minder dure (anti-)regenbroek doet haar werk.  Ook mijn mooie maar zeer dure regenvest ook ... Na 11 km passeren we St Alban sur Limagnol en kopen we bij de lokale bakker een pateetje met wat suikers ( goh tot vorige week was dit out of the question ... Nu heb ik het nodig : energie !  Ook de coca doet deugd, das ook al een eeuw geleden.  We checken de kaart, nog 8,5 km : peace of cake ... Maar dat wordt nog ff lastig, flink bergop, paadjes met veel uitstekende boomwortels, kiezelsteentjes, en met de regen is dat best gevaarlijk.  Om 13 h ter plaatse. We zijn de eersten.  Maar Bob, Jeanine, Yuki (de jap) en Li (koreaans) hebben hier ook gereserveerd.  Na een dik half uur komt ook Bob toe, nu al ! Wauw ! Bob is meer dan gezond, eerder rond. Hij neemt ook regelmatig de weg ipv de paadjes omwille van het gevaar van vallen en verstuikingen.  Bob = apero, dus we drinken een biertje.  Nadien douche, kleren wassen en dan ... Facetime ! Guido's calling Oudenaarde ! Tanx to Luc 7 en Johnny ! Tegen 16 h rusttijd en bloggen.  Er komen nog een 5 tal pelgrims toe. We slapen allemaal op 1 kamer.  Mijn kleren willen niet drogen, on verra.

Ondertussen organiseert JP de komende dagen : hij stippelt de tochten uit en maakt de reservaties.  Normaal zou ik zulke dingen (zelf) doen, maar ik laat het mij wel bevallen.

ambiance 2.000 ...

Niet goe geslapen, enfin denk ik. Navraag bij JP leert mij dat ik toch geronkt heb, dat doet mij deugd want dat wil zeggen dat ik toch geslapen heb. Ik voel mij niet moe, echt niet. Ik voel mij beter dan gisteren, maar nog niet fit fit.

Bij het ontbijt - met vers gemaakte platte kaas en confituur - vraag ik Brigitte hoe ik het vervoer kan regelen voor mijn zak. Dat gaat niet meer, dat moest je gisteren vragen, temeer vandaag is Pasen.  ( Elle est forte catholique). No problem JP was de laatste 5 j van zijn professioneel leven taxichauffeur (daarvoor 10 j headhunter en daarvoor directeur van enkele grandes surface - genre gamma).  Voor amper 8 € wordt mijn rugzak vervoerd hoera ! JP steekt wat spullen van hem in mijn rugzak en ik kan bij hem mijn 2 l water kwijt.  Het stappen lukt aardig - wauw zo zonder rugzak is het echt wandelen.  JP - toch 65 j - se lance... Il est en forme.

We komen terug een aantal bekenden evenals nieuwe pelgrims tegen.  Na 10 km begint het te druppelen. Gelukkig heb ik mijn imperiable broek aan. De wind is minder koud, maar deze morgen was het toch maar +1° C, dus mijn halsband doet deugd onderweg.  Ik voel mij terug beter.  De druppelregen houdt aan en verandert naar mate we vorderen in regen.  Mijn dure vest bewijst zijn waarde...

We stoppen chez Jerome... in un hameau, 5 huizen groot.  Jerome heeft - letterlijk - zijn garage ingericht voor de ontvangst van stappers : je kan verse soep drinken (maarJerome is vergeten het poeder goed te doorroeren...), een sandwich met paté de la ferme en een coca doen deugd. Terwijl we praten en ik mijn traditionele eetbar uit mijn zak tover, wordt er mij ook iets duidelijk... Die eetbar die ik aanzie als "energiereep" , dat is om te regimen, te vermageren...dus die geeft alvast vooral geen calorieën, geen energie en dat is nu wat er mij net ontbrak.  D. Olly , ik had beter geluisterd ....Ik heb de oorzaak van mijn energieval van gisteren gevonden oef.  Een franse dame doet mij haar enegiereep cado, zomaar..., zij stopt straks en ze heeft ze dus niet meer nodig ! 

We stappen de laatste 5 km naar ons eindpunt door bos en dal én door de regen, le sauvage is een grote oude schuur in de middle van de nowwheres ( hm hm ...). Werkelijk niets in de buurt. Ze wordt uitgebaat door 30 lokale boeren ( elk op toer) voor randonneurs en pelgrims. We betalen hier 33€ voor kamer in demi pension). De boeren verkopen hier op deze manier ook hun lokale producten.  We komen hier aan om 14 h en yes een wasmachine : we doen een express-was.  Hm JP doet onze express was. Wat ik doe voor hem ? ik heb zijn rugzak op maat afgesteld voor hem ( Charles ... Uw trucjes worden doorgegeven), ik leer hem nederlands, ik vertaal het engels van Robert, ik toon hem mijn luchtdichte plasticzakken ( superhandig trouwens) en hij gaat dezelfde kopen maar komt met een kat in een zak terug, je suis aussi son navigateur et guide.  Raar dat ik al 5 dagen met JP een totaal vreemde man op stap ben... We slapen samen, eten samen, stappen, delen eten, delen badkamer en toilet ( wat echt niet evident is !) we zijn niet echt close maar blijven voorlopig bij elkaar. Misschien wat veiligheid ?

Na wat bloggen en wat rust, straks apéro met Bob alias Robert.

Qua lichamelijke klachten : zo goed als geen. Mijn eksteroog waar ik tot de dag van vertrek last van had, voel ik nauwelijks. De 2 bloedneuzen is vlgs mij van de hoogte (1200 m).  Benen, voeten : ok. Geen krampen

Vanacht niet zo goed geslapen, maar ik voel mij niet moe, integendeel ik zie het volledig zitten om dé klim a te vatten !

Het ontbijt is maar pover, gezien de prijs die we betalen mag dat iets meer zijn. Volgens ons is er in de switch van gite naar hotel niet veel veranderd, of tis de prijs...  De kamer was basic, de badkamer ... Ppfff we spraken af dat als de ene nr het toilet ging de ander buiten wachtte.... Want ocharme zo een schuifdeurke van achter de vieren die maar half toegaat....

Maar tussen de lakens slapen was dan weer een luxe, want de slaapzak is vlgs mij een mummie-model...ik kan er mij nauwelijks in bewegen.

De klim viel al bij al goed mee.  We slagen er wel in om na 200 m de foute weg te nemen...na 10 min keren we terug op onze stappen, dat maakt dus 20 min in totaal, niet veel zou je denken maar a dat klim% kan dat tellen.

De lastigheid nadien valt beter mee dan gevreesd.  Dat kwam vooral door de relatief goed begaanbare paadjes, met weinig losliggende stenen.  Ons tempo is traag. We passeren Jeanine met haar 2 aziaten. De koreaanse wil blijkbaar vlugger en klampt bij ons aan, de jap wil dan weer overal foto's van trekken...en Jeanine loopt er tussenin.  ( maar wat zou de jap met al die foto's doen... Leopa ?  Madre ?  Sly ...)

De vergezichten, de pittoreske paadjes, Lainke jong ....

Ohja donderdag Driauw zijn verjaardag vergeten : Pr !

We komen in Sauges toe tegen 12.00 h, de gite opent pas tegen 15 h, maar we kunnen onze spullen al kwijt.

We zoeken een bar op met Wifi : pils + salade en creme brulé : 14 €.  De wifi heeft zijn beste tijd gehad.  Ik had graag mijn blog bijgewerkt maar wifi werkt niet...

Al de reacties doen mij enorm deugd. Gisteren heb ik er ook een paar gelezen : wijs ! Tof ! Deugd.  Ook en vooral het telefoontje s'middags.  Gisteren had ik een emo-dip vandaag gaat dat iets beter.

Hebben jullie ook de reactie gelezen van de buschauffeur .... Sympa hein !

Qua bevoorrading moeten we wat plannen : morgen en maandag Pasen dus alles gesloten.  Veel heb ik niet nodig enkel wat energierepen.

Oh ja op wie JP lijkt ? Kruising van Lieve Mijnheer, Piet Pedeo en buur Johan.

Mannekes de ganse dag een verraderlijke wind, de zon scheen wel lichtjes maar de noorderwind deed alle zonnestralen teniet. Ik heb mijn vest niet uitgelaten...

Tegen 15 h doet Brigitte haar gite open en maakt ons een kop thee. Ze babbelt honderduit. Ze toont ons de kamer van 2 pers met apart toilet en badkamer : klein maar correct. Samen met de maaltijd en ontbijt 36 €. 

Ik doe eerst een wasje en voel mij wat moe, dus kruip ik tegen 16 h wat in mijn bed.  Man man krijg ik daar een klop vd hamer... Ik voel de energie zo uit mijn lichaam verdwijnen, ik kan ook niet slapen, ik voel mij slechter worden, zomaar .... Tegen 18.30 h zouden we met vaste copains een apéro nuttigen in een cafeetje in het dorp, maar ik raak gewoon niet uit mijn bed ! Tegen 19.15 h sleep ik mij uit bed want het eten wordt opgediend.  Ik heb geen honger, geen zin, ben futloos. Enfin de groentesoep gaat toch binnen, ook de salade nadien verorber ik. Brigitte heeft pâte klaar gemaakt met worst, ik forceer om een minimum hiervan te eten, maar het is tmet zeer lange tanden... Maar wil ik morgen stappen MOET ik eten.  De flan als dessert doet deugd. Er is laat nog een vaste "gast" toegekomen.  Een oudere gezette mijnheer die jaarlijks 1 week in de gite logeert om dieren te spotten. Hij vertelt over de gevreese "Le Gevaudan". Een kruisinf tussen wolf, hond en kleine beer die tot eind de jaren 90 mensen gedood heeft, aangevallen, enz.

Tegen 21 h lig ik opnieuw in bed.  Ik kan alweer de slaap niet vatten. JP lijkt wel le Gevaudan... Niet te geloven hoe luid...  Ik beslis s'nachts om mijn rugzak nar de volgende stopplaats te laten voeren, want ik voel mij niet sterk genoeg om 19 km te stappen met rugzak.

PS sorry voor fouten en rare zinsconstructies maar op een eipad zoveel tekst typen...

Niet zo goed geslapen  :

3 snurkers , en ik erbij maakt 4 ... Het was WO II : australie tegen frankrijk, en Belgie ertussenin ...

Allen samen ontbijten en dan in groep vertrekken om 7.45 h. Na enkele minuten zie je al het tempo verschil. JP en ik nemen de kop, Maurice beent ons bij.  De australier, een gezette 69-er doet het op zijn tempo, evenals Jeanine die de Koreaanse en de Japanner op sleeptouw neemt.  Maar wees gerust we maken er geen wedstrijd van , veel heeft te maken met de forme, de bouw van het lichaam, het terrein en de goesting enz.  We lopen langs hobbelige paden, heel veel kleine bospaadjes, veel uitstekende en losliggende stenen. Veel klimmetjes en afdalingen.  Gevaarlijk om uit te glijden, want het gaat voortdurend steil omhoog en steil naar beneden.  Je moet echt geconcentreerd stappen : de volgende 2 a 3 meter voortdurend inschatten, af en toe het hoofd oprichten om én de GR streepjes te checken én of je de juiste richting wel volgt. 

We lopen de ganse voormiddag met ons gedrieën maar er wordt nauwelijks gesproken. Voor mij hoeft het ook niet.

Tegen dik 12 h zijn we ter plaatse. 

We bestellen ons eerst - net zoals gisteren - un bon petit biere samen met een salade met ommelette : doet deugd.  Ik voel mij dik in form en kan - denk ik - makkelijk nog 5 km aan. Maar we moeten opletten met overschatting ! Dus ik denk dat we er goed aan doen om hier te stoppen.

De berichten van de "ENJOY" groep doen meer dan deugd !  En doen ook meer dan dat .... Merci, fijn om dat te lezen.

Ik doe alweer een kleine was en samen met JP checken we de route voor de komende dagen.  Morgen amper 12 km op het programma, maar het wordt de sterkste stijging van de ganse route ! Op amper 5 km moeten we 400 m overwinnen en dat wordt de start morgenvroeg ...

In de namiddag doe ik een dutje van 1,5 h, maar ik kan de slaap niet vatten.  JP snurkt ...zachtjes ... 2 bedden verder... 

Robert de australier die in hetzelfde dorp logeert nodigt ons uit voor de apero om 17.30 h.  Hij brengt 3 nieuwe pelgrims mee samen met Jeanine, de japanner en de koreaanse en zo zitten we met 8 rond de tafel.

De lunch nemen JP - nog steeds mon compagnon de route - en ik aan een tafeltje samen met 2 pélérines.

De lunch is charcuterie met nadien pavé en dessert. Lekker.

Gans dat feest (middaglunch, 3 pils, avondlunch, logement en ontbijt) kost mij samen amper 69 €.  Dat is meer dan in de boekjes vermeld, maar mde explique dat ze geen gites meer verhuurd maar sedert dit jaar hotel... Anders was het maar 47 €... Maar bon we hebben in een bed met lakens geslapen....

16/4 : deze nacht goe geslapen, helemaal geen zenuwen ! Over deze morgen hou ik het liever kort .... : een positief emotioneel afscheid ! 

Je gelooft het of niet maar ik stap in oudenaarde lukraak op een wagon richting BXL, ik kies mij zomaar een plaats... Lap 2 Pro wandelaars naast mij 

Twee eerder oudere mannen : de ene lijkt op Francis DS (maar wslk met minder IT kennis) de ander lijkt op de man van juf Monique.

De ene vertelt dat hij op 30 j 40.000 km gestapt heeft, de ander luistert - minder geboeid - Het lijkt of hij dat verhaal al meerdere malen aanhoord heeft...

Ik kom ff tussen om te zeggen dat ik een deel compostella ga doen... De ene zelfde begint honderduit te vertellen... Enfin ze geven mij nog wat goede raad en stappen af in zottegem...

De korte babbel helpt mij mijn emoties wat weg te duwen...

In Bxl zuid, TGV nr parijs. Daar wordt het ff zoeken, want ik moet van gare du nord nr bercy voor mijn treinaansluiting nr clermont ferrant. Na wat zoek en vraagwerk de RER-trein gevonden tot gare du Lyon en dan te voet naar bercy, amper dik 10 min stappen. De parijzenaar a wie ik de weg vraag is verwonderd, want er rijdt ook een bus ...

OK daar aangekomen, tiens wat een kleine Gare ..., het "grote" aankondigingsbord vermeldt mijn trein niet.... Ff vragen, ah monsieur il y a la greve entre paris et cl mt ferrand.... Hm hm en nu madame ? Eerstvolgende trein vertrekt om 19.00 h, we schrijven dan 14.00 h ... En dan komen we daar toe om 22.08 h... Goed, en zijn er dan nog aansluitingen nr Le Puy en Velay ? Neen mijnheer... Ok. Een goed begin. 

Ok en nu ? Uit beleefdheid bel ik eerst mijn reservatie voor vanavond in Le Grand Seminaire. In de gidsen heb ik gelezen dat  het regelmatig gebeurt dat pelgrims reserveren maar niet komen opdagen.  Niet mooi, toch ! Et voila ik zal dus in het station van C mnt Frr slapen...en op mijn eerste dag spaar ik ook nog 22 euro uit (kamer met ontbijt en eten s avonds ...)

Ik zie een straat verder stade de Bercy liggen, ff kijken. Tis 14 h , ik,heb een zee van tijd,... terrasje om iets te eten opzoeken. Ik bestel een pastis, uit lichte frustatie.  Want ik jaag mij echt niet op, ik vind het gewoon vervelend.  Stade du Bercy waar Justine Henin- alias de PV - geschiedenis heeft geschreven...  Ik bestel een middaglunch : penne met kip in de mosterdsaus. Ik nip van mijn eerste ricard... en dan plots - plots als een deux ex machina - tiens zouden er geen andere alternatieven zijn ?  Shit natuurlijk via Lyon bvb ... Allé waar blijft mijn eten, binnenschrokken, vlug de rekening, sorry geen tijd voor de dessert inclusief. Ik rep mij terug naar gare de Bercy. Alternatieven ??? Pppffff diepe zucht want ze moet iets zoeken op haar scherm... Oui bweeehhh ca va etre difficile hein.   Hm hm difficile gaat ook. Ze schrijft wat verbindingen op en zegt mij om naar gare de Lyon te gaan. Daar aangekomen, naar de balie : opnieuw mijn verhaal ah oui monsieur maar la grève n'est que demain... Neen mijnheer ook vandaag... Ff Bercy bellen want dat kan niet ... Enfin de vriendelijke mijnheer doet een omboeking : paris - Lyon / dan trein naar st etienne, dan aansluiting Firminy (du jamais entendu) en tenslotte een bus naar Le Puy en Velay, aankomsttijd 23.00 h.  Hm hm sounds good, we komen tenminste vandaag nog aan ...ik ben direct naar le grand seminaire....oei zo laat, dan zijn we niet meer open, maar goed, bel mij op dit nummer en ik doe open.  Wwwaaauuuwww, wat een service ! 

Ok TGV naar Lyon. Tiens op mijn ticket lees ik, dat ik kom aan in Lyon Part Dieu (sic) en mijn aansluiting naar st Etienne vertrekt vanuit Lyon Perrache met 10 min transfertijd... Ik vraag het a mijn medepassagiers : pas de probleme monsieur. De TGV stopt eerst in Part Dieu en dan in Perrache. Ok en hoe lang rijdt hij van téén naar tander : ooohhh iets minder dan 10 minuten.... Oei dat wordt nipt...in Part Dieu stapt bijna iedereen uit. Ik spreek een dame aan om te vragen of Perrache een groot station is... Toch wel... Oei madame jai que quelques minutes pour mon train á st Etienne ( let op mijn frans accent...). De dame - ze lijkt sterk op Stien van Pedro - zegt dat zij die trein soms ook neemt en dat dit normaal moet lukken.  Maar mochten we te laat zijn dan zijn er nog latere treinen ook. Ja maar Madame ik moet daarna een aansluiting hebben naar Le Puy. Ah mais quel coïncidence, ik ga daar ook naar toe, je kan mij volgen.   Oef ! Ja lap TGV vertraging, weg trein nr st etienne... Maar niet getreurd, de dame zoekt de eerstvolgende aansluiting en we hebben geluk deze zelfde trein rijdt na st etienne door naar Firminy.  Geplande aankomst 20 h en er zijn elk uur zeker 2 a 3 bussen en ze schat de bustijd naar Le Puy op een uur... Hmhm aankomst tegen 21 h dus...  Ondertussen vertelt Stien honderduit : internationaal aankoopster van hotelkamers, één zoon, getrouwd met Mats - engelsman - heeft nog in belgie ook kamers aangekocht, enz

We arriveren tegen 8 h in Firminy. Pech volgende bus vertrekt om 21.00 h, rijtijd 2 uren....  Ga gerust de stad in voor een broodje. Zo gezegd zo gedaan, alle winkels dicht. Goed ik heb gelukkig wat eet-barren mee en voldoende water. Ik slenter terug naar het station, het wordt aardig koud en haal mijn jas uit de rugzak. De plaats waar mijn bus stopt bevindt zich achter het station in een niet zo fraaie buurt, veilig voel ik mij niet.  20.17 h er stopt een bus, er stapt ocharme 1 persoon uit. Hij loopt mijn richting, neen hij lijkt alleen maar een beetje op Stromae... "Mr le bus pour le Puy, il s arrête ici" ? Oui, je pense que c'est même  celui ci.  Vlug mijn rugzak grijpen en ik loop naar de lege bus. Bonjour chauffeur c'est le bus pour le Puy ? Bbbwwwweeehhh oui et non ! Oei wa is da hier. De vriendelijke chauffeur legt uit dat dit voor hem terminus is, zijn shift zit erop, hij gaat naar huis. En zijn huis is niet waar zijn stella staat, maar wel .... Le Puy.  Heb ik een ticket ? Ja natuurlijk, ik toon het hem. Allé vooruit stap maar in anders moet je toch wachten tot 21 h

Hij heeft wat trekken van PED, even sympa maar een iets sportievere versie...

Normaal mag hij geen passagiers meer meenemen mais pour un pélérin il fait qqchose de spécial, doet hij net iets meer. Het geluk mag mij ook eens meezitten hé. Il s'appelle Maurice Mourgues : il me raconte qu'il est technicien agriculteur ( il aide les paysans a mieux gérer leur paysage et leurs animaux) et tout les mecredis il est chauffeur de car : au jour pour les enfants d'école, le soir pour le transfert du Puy au Firminy et vice versa. Il me raconte des belles petites histoires concernant la formation de la région (volcans ), l'histoire de la vierge du Puy, autres pélérins, etc.  Je ne les crois pas toutes.  Mais je lui avais promis d'écrire en francais notre rencontre. J'ai recu sa carte de visite et moi je lui ai donné les coordonnées de mon blog. Un tout grand merci Maurice !  

Bij het binnenrijden van Le Puy, het is dan al donker want 21.00 h : schitterend zicht op le cathédrale, la vierge et la basilique ! Prachtig en YES ik ben er !

Hij zet mij zo dicht mogelijk bij le grand séminaire. Maar het is flink bergop ! Ik slaag erin om verkeerd te lopen, 2 crimineel zatte mensen zetten mijntoch op de juiste weg, en daar arriveer ik voor de grote ijzeren poort : ik zie achter de muur geen enkel licht. Dan maar aanbellen... Geen respons.... Bellen met gsm, oef ze komen opendoen ! Man man wat een hallucinant oud verlaten orthodox (sic) seminarie. De oude man, een klassiek uitziende burger-pater, begeleidt mij naar de ontbijtzaal, hij maakt nog soep warm, met een homp brood en kaas. Hhhheeeerrrrlllliiijjjkkk. De soep ziet er niet uit noch qua kleur, noch qua consistentie, maar ik heb honger en de brave man is zo vriendelijk mij deze op te warmen.

Voila mijn dag.  Het is ondertussen 23.30 h want ik heb veel te bloggen.  Tis veel hé. Ik ben niet van plan om dagelijks zoveel te schrijven, maar twas mij het dagje wel ....

Morgen debout om 6.30, zegening vd pélérins in de kathedraal ( ik heb geluk, want het is witte donderdag morgen en dus uitzonderlijk geen mis.... Ssssttttt)

Ik ben benieuwd hoe het klooster er bij daglicht uitziet.

Cu

BOODSCHAP A.IERDEREEN : ik ontvang redelijk wat sms en waarvoor dank, maar gezien mijn beperkte batterij ( die eifoons hé)' beperkte laadmogelijkheid en vooral de roaming kost verkies ik reacties via mijn blog. Mijn GSM staat op vliegtuigmodus de ganse dag dus als ik hem s ' avonds activeer spuit hij die berichten.... 

Vandaag donderdag : 

Slecht geslapen :  ik hoorde mijn buur pélérin snurken, en ik moet nog afkicken van de reisdag !

Man dat klooster !  Zo akelig leeg, zo groot, zo oud, zo groots, zo eenzaam, en alles zo versleten maar die sfeer die er hangt ! Hoeveel seminaristen zijn hier als priester vertrokken ?  Alles is hier basic : kamer, wc en douche op de gang basic, douchen met koud water, ontbijt, inrichting, ... Bijna bangelijk !

Als ik mijn deur open doe - om 6.30 h check - spreekt mijn buurman mij aan of ik niet kan helpen, hij heeft zijn sleutel op de deur laten zitten .... En hij vindt de pater niet ...Tuurlijk kan ik helpen ( hé Rover ...) ik bel naar het telefoonnr van le seminaire en we horen de telefoon rinkelen in de kamer naast ons... De pater-burger slaapt naast ons...en komt de buurman ter hulp in zijn basic kamerjas ...

Dan de zegening, we staan met 25 in de kerk en stellen ons allemaal kort voor, dan een kort gebed en de stempel.  

Het ontbijt is basic en wordt verorberd in een immens grote zaal, we zijn met ....2

Jean Pierre - le Lyonnais - en ik. Waar ga jij naar toe ? Ook montbonnet, zullen we samen stappen ? Ok. 9.00 h we vertrekken ! Hij heeft leren stappen bij Afganen : hoe ademen, hoe stappen, hoe rugzak vullen, hoe rusten, welke houding, wanneer rusten, hoe klimmen en dalen,enz.  Hij maakt mij attent dat ik mijn duim en wijsvinger moet laten aansluiten. Dit zorgt dat de energie in je lichaam blijft.  Alle raad is welkom.  Maar en ook niet praten onderweg, wat we dan ook zo min mogelijk gedaan hebben. MaDes daar kunnen wij nog iets achter leren zulle...

De eerste 3 km zijn bergop tot steil bergop. Dat is naar het schijnt een waarschuwing a de beginners , het zweet loopt al van mijn lijf....

Tot montbonnet is 15 km, voor onze beider eerste dag is dat een goede rodatie.  De tocht is lastig vooral omwille vd rugzak.  Ik haal Charles zijn tips weer voor de geest.  Het weer is schitterend, zon maar niet te warm. Elk uur  stoppen we kort om te drinken en iets kleins te eten. We komen aan tegen 13 h. Een klein klein caféetje langs een doorgangsweg met een gite. De gite lijkt wel nieuw, schitterend met een view to kill. Als ik kan post ik een foto... Ik moet mijn eerste foto nog trekken...

We slapen op een kamer van 4 : JP,  Maurice een geroutineerde stapper-fransman, Robert een australier en ik.  Jeanine een canadese dame ( oowww quebecquoise ....) slaapt in een andere kamer.  De 4 mannen samen en de dame op de andere kamer.  Wij delen dus 1 douche en toilet maar no problem.  De gite is prachtig, alles nieuw ! Echt gemaakt voor de pelgrims.  Ik doe ook un lave pélérin, dat hebben ze mij wel moeten uitleggen : enfin douchen met de kleren aan..2 vliegen in een klap want op die manier is de t shirt en de slip ook gewassen. . Nadien doe ik ook mijn eerste hand-was ... Een slip, een t shirt en 1 paar kousen.

Strax eten we allemaal samen in de gite. De plat du jour.

Nu is iedereen relax, wassen, zonnen, rusten, lezen, muziek, apero.... Vree wijs !

JP zoekt de volgende tochten uit  - makkelijk zat voor mij - we verkiezen beiden nog  enkele dagen rond de 15 km per dag te doen.  Ze geven wat minder weer, we reserveren ook beter nu al omwille van Pasen. Er zit tenslotte niemand achter ons.  Voor dit weekend geven ze wind, bewolking en kans op regen. On verra.

Zonet is er nog een japanner in onze gite toegekomen : spreekt geen frans, zeer weinig engels.  Maar hij wordt onmiddellijk in de groep opgenomen : wij bestellen eten voor hem, boeken zijn overnachting voor morgen, bestellen drank voor hem, enz.  Betalen doen we niet voor hem.   Schitterend ! Ik zou het zelf nooit spontaan doen.

Om 6 h komt er nog een koreaans meisje toe, die zelfs nog minder engels spreekt ... Maar ook zij wordt geholpen bij alles.

Vanaf 9 worden de slaapkamers opgezocht en tegen 9.30 a 10 h is alles stil. Nu ja stil ....