Aangezien we terug in het vertrouwde Chennai zijn, is het weer tijd om wat verhalen te vertellen!
En waarmee moet ik anders beginnen dan met... inderdaad!! de huizenjacht... Net toen ik woensdagavond dacht dat we nu toch wel alles gehad hadden, gebeurde het volgende...
Niet veel nadat ik mijn laatste blogverhaal had gepost, krijg ik telefoon van Tom dat we terug naar ons superdeluxe droomhuis moesten gaan kijken. Daar gingen we weer... Bleek dat er aan het huis een nieuwe stroomgenerator moest komen, omdat diegene die er nu stond niet sterk genoeg was (gezien de elektriciteit hier vrij veel uitvalt, heb je dat echt nodig voor de airco's). Bleek dat de enige plaats, die de eigenaar kon verzinnen, onder het raam van onze keuken en dus ook onder het raam van de 'master bedroom' was. Aangezien zo'n machine redelijk wat lawaai produceert, zagen we dat dus niet zitten. De eigenaar had dan een foto doorgestuurd van het huis met daarop de generator "gephotoshopt" (is dat een werkwoord?) Bleek dat de generator onder het raam van de buren zat!! Zeer goed nieuws dus! Tom belde terug en zei dat het geen enkel probleem was voor ons aangezien het toch bij de buren was. De eigenaar begreep er niks van, want het 'deel van de buren' was ons deel! Het andere deel (waarvan wij dachten dat het ons deel ging worden) was al verhuurd... Verwarring alom!! Wat was er nu gebeurd...? De eigenaar had tegen de makelaar gezegd dat het huis aan de linkerzijde nog vrij was. Logischerwijze toont de makelaar ons dus het huis aan de linkerkant, als je er recht voor staat. Wat had die eigenaar gedaan? Die had dat bekeken met zijn rug naar het huis toe, en dan zijn linkerkant!!! Dus woensdagavond bleek plots dat we enerzijds het verkeerde huis gezien hadden (tot twee keer toe!) en anderzijds dat er dus toch een generator onder ons raam ging komen te staan. We zijn dan onmiddellijk terug naar het huis gaan kijken. Dit deel was eigenlijk minstens even mooi als het andere, dus daar geen probleem, maar natuurlijk was er die generator nog hé. Gelukkig voor ons (jammer genoeg voor de eigenaar) heeft hij de generator, die er nu staat en 3x minder zwaar is als diegene die er komt, even laten draaien. Onze beslissing was zeer snel genomen!! Bye bye, droomhuis!!
Ik moet toegeven dat ik er woensdagavond écht niet goed van was en dat ik niets liever wilde dan naar huis te komen... Alles was opnieuw helemaal in duigen gevallen; we konden wéér van in het begin starten. En aangezien we dan donderdag voor 5 dagen naar Kerala gingen, hadden we dus maar 4 dagen meer in Chennai voor we terug naar België kwamen. De moed was mij écht in de schoenen gezonken...
Zoals afgesproken, zijn we dan naar Zara gegaan met Alexandra en Olivier want wij vertrokken dan naar Kerala, Alexandra is zaterdag naar huis (Duitsland) gevlogen voor 2 weken en Olivier naar China en Korea voor het werk. De eerstkomende 3 weken zagen we mekaar dus niet, dus zijn we nog maar eens goed gaan eten samen. En vooral de miserie van onze huizenjacht gaan doorspoelen.
Donderdagmorgen 4u30... Dit was echt véél te vroeg maar ja, als je op vakantie wilt, moet je daar tegen kunnen é. Om 7u05 vertrok onze vlucht naar het zonnige Cochin. Daar aangekomen hebben we een taxi genomen richting centrum om een beetje de toerist te gaan uithangen We zijn naar het Dutch Palace geweest (waar je plots oude landkaarten ziet in het Oud Nederlands), een beetje gekuierd door de smalle winkelstraatjes (heel leuk!) en dan een bezoekje gaan brengen aan de synagoge en de Joodse wijk. Het was echt een hele leuke buurt, en we hebben ten volle genoten. Met dank aan Alex, een vriend die in Cochin woont, hebben we dan een taxi te pakken gekregen om ons naar Alleppey te brengen. Daar had ik een nachtje geboekt in het Kayaloram Heritage Lake Resort. En een resort was het zeker!! WAUW!! Slechts 12 kamers (waarvan maar 4 bezet) verdeeld over een 4 tal huizen. Wij hadden de mooiste kamer van allemaal Als je buiten kwam, keek je recht op het meer. Dat was pas "room with a view" (foto's volgen!!) We zijn dan in onze zwemkleren gedoken en hebben ons een uurtje in en rond het zwembad genesteld. Rond 17u zijn we dan terug naar onze kamer gegaan met de idee om ons wat buiten te zetten aan het meer. Maar we zijn allebei zoals een blok in slaap gevallen (4u30 is écht te vroeg!!) en pas wakker geworden toen ze ons om 19u kwamen vragen of we wilden eten in het restaurant. Dat dan maar gedaan (aangezien ons resort redelijk afgelegen lag en er niks in de buurt was) maar we hebben het ons zeker niet beklaagd!! Een lekker stukje gegrilde tonijn en een flesje wijn later zijn we dan maar gaan slapen want de volgende dag moesten we er weer vroeg uit.
Vrijdagmorgen 7u30... Dit was al heel wat menselijker! Eerst een schitterend douchke genomen in open lucht. Ja, de douche van onze kamer was buiten, zonder dak boven ons hoofd. Echt zalig eigenlijk!! En dan na een stevig ontbijt zijn we dan vertrokken naar het centrum (eerst nog wat miserie met het betalen maar dat is hier normaal). Aan 'Boat Jenny' zijn we dan op de boot gestapt, die ons naar Quilon ging brengen. Een tripje van 8u voor 80 km langs de backwaters van Kerala. In één woord "prachtig"!!! Dit was echt het einde!! Onbeschrijflijke natuur, mooie vogels, plots een olifant (allebei zo verbijsterd dat we er zelfs geen foto van hebben), een wir war van waterwegen en vooral RUST! Wat een ontsnapping van de grote, lawaaierige stad! Fenomenaal! 's Middags even gestopt voor een hapje, en in de namiddag voor een drankje maar dat moest allemaal héél snel gaan (wel een nadeel!) maar voorts was het enkel maar genieten!! Tom heeft heel wat foto's getrokken (maar dat is voor binnenkort )
In Quilon aangekomen weer de taxi ingestapt (er reden geen rechtstreekse bussen meer...) naar Varkala Beach. Onderweg kwamen we plots een religieuze optocht tegen met 3 olifanten. De taxichauffeur was zo vriendelijk om te vertragen zodat we foto's konden nemen. Blijkbaar weer één of andere feestdag En toen we een beetje verder aan de tempel kwamen, is de chauffeur zelfs gestopt en zijn we kunnen uitstappen. Daar stonden 9 olifanten, volledig 'versierd' met hun gezicht naar de tempel. Om hen rustig te houden, werden ze gevoederd (en lagen ze natuurlijk aan de ketting...) In de tempel zelf waren ze volop muziek aan het maken, voornamelijk getrommel. Heel leuk om zien!! Wat wel grappig was dat de vele (bijna allemaal mannelijke) Indische omstaanders het hele ritueel blijkbaar veel minder interessant vonden dat een blank meisje met een shortje en een T-shirtje zonder mouwen aan Ach ja, we moeten die mannekes toch ook iets gunnen é
Ons hotel in Varkala Beach bleek tenslotte OP het strand te liggen! Kon niet beter!! Dachten we... Het hotel op zich was prachtig, 's avonds heel lekker gegeten maar... om 22u15 's avonds waren ze nog aan het boren, hameren, slijpen, ... boven ons hoofd. We hebben dan naar de receptie gebeld om te klagen maar daar was de reactie "no construction, sir" Een kwartiertje later belden ze terug om te melden dat er toch onderhoudswerken op het dak bezig waren maar dat ze om 22u30 stopten.
Zaterdagmorgen 6u30... Boormachine, hamers, slijpschijven, ... Ik dacht dat ik ontplofte!!! Tom direct naar de receptie gebeld maar opnieuw waren er geen werken aan de gang maar hij ging eens horen. Tien minuten later nog steeds geen verandering en toen ben ik in een Franse colère geschoten... Het manneke aan de telefoon wist niet waar hij het had en hij ging het in orde brengen. Een half uur is het stil geweest, dan was het terug gedaan. We zijn dan naar beneden gegaan en hebben een andere kamer of een ander hotel geëist. Maar het manneke ging het allemaal oplossen! Toen we om 10u aan het ontbijt zaten, kwam de manager naar ons om te melden dat we van kamer mocht wisselen als we wilden, maar dat hij garandeerde dat de werken om 16u volledig afgelopen gingen zijn. We geloofden hem maar hadden dus veel beter moeten weten é... Om 22u 's avonds waren ze dus nog altijd bezig. Tom terug naar beneden; daar zei het manneke dat het om 22u30 ging stoppen en dat het pas terug om 10u de volgende morgen ging beginnen. Toen het 22u30 gepasseerd was, is Tom in een Franse colère geschoten Een half uurtje later lagen we in een andere kamer (op het 1e verdiep ipv het 4e) en dus heel wat verder weg van het lawaai. Eindelijk rust!! En ja, zoals verwacht waren de werken de volgende morgen om 6u30 opnieuw bezig maar gelukkig lagen we nu ver genoeg zodat we rustig konden doorslapen.
Wat hebben we daar de resterende tijd nog gedaan, vraag je u af? Wel eigenlijk niks!! Gewoon genoten van het zonnetje, het zwembad, een wandeling langs het strand (waar de mensen dus effectief lagen te zonnen, maar waar wij niet echt wilden tussen gaan liggen aangezien er toch geregeld Indiërs passeren om eens een te kijkje te komen nemen), de winkeltjes, het lekker eten en vooral de rust!!
Zaterdagavond zijn we er trouwens in geslaagd om voor geen 30 euro een "seafood platter" (bestaande uit de nodige groentjes, frietjes, rijst, een volledige, vers gevangen gegrilde vis, gamba's en calamares) te eten en 2 cocktails, 2 glazen schuimwijn (we hadden witte gevraagd maar het was dus schuimwijn) en een fles water te drinken. En dat alles in een restaurantje op het strand met een schitterend uitzicht op zee! Het leven kan soms écht wel schoon zijn hoor!!
En dan maandag moesten we terug naar huis. Tijdig opgestaan, ontbijtje genomen en dan gaan betalen. Bankkaart werkte niet (weer niet) en we hadden geen geld op zak. Geen probleem; de taxichauffeur ging het voorschieten en dan langs een bankcontact passeren zodat we hem konden betalen. We zijn minstens 15 bankcontacten afgegaan; geen geld... Daar stonden we dan é. Allebei zo opgefokt als iets want het zag er naar uit dat we onze vlucht maar nipt gingen halen, en zonder geld. We konden nog net de chauffeur betalen om ons naar de vlieghaven te brengen maar de hotelrekening terugbetalen, ging niet. Dan maar naar het hotel gebeld. Zij gingen de man in kwestie terugbetalen en wij moeten nu het hotel nog betalen. Wat een gedoe allemaal!!! Maar ze doen het toch maar é... ik kan mij best voorstellen dat ze ons in België gewoon uit den taxi zouden zetten. Maar uiteindelijk hebben we onze vlucht dan toch gehaald. We zijn ingestapt, hebben onze ogen toegedaan en zijn wakker geworden van de piloot die omriep dat we gingen landen.
In Chennai stond er ons dan iemand van het hotel op te wachten. Met hem gingen we eerst nog even naar 2 huizen kijken (want we hadden tijdens ons 5-daags tripje nog 2 afspraken gemaakt met makelaars en aangezien die huizen niet ver van de luchthaven lagen, wilden we dat ineens meepikken. Je ziet; we zitten hier nooit stil é...) maar dat manneke wilde ons niet brengen!!! Hij wilde eerst terug naar het hotel rijden en vandaar naar OMR (waar we moesten zijn) gaan. Na heel wat over en weer getelefoneer, is het Tom dan gelukt om de manager te zeggen dat wij echt naar daar moesten. Uiteindelijk moest het manneke wel; hij kon niet anders. Maar aan zijn gezucht te horen, was het dik tegen zijn goesting zenne! Het is echt onvoorstelbaar hoe het mogelijk is dat je batterijen, die gedurende 5 dagen hebben kunnen opladen, in enkele uren tijd weer volledig plat kunnen gaan.... Maar ook dat hebben we weer doorstaan
De huisjes opnieuw... Het eerste huis had ik al eens gezien maar Tom nog niet. En we waren eigenlijk heel tevreden daarover dus hebben de makelaar aangespoord om de eigenaar te bellen en ons voorstel door te geven (achteraf is gebleken dat de eigenaar niets van zijn prijs wilde afdoen... Niet moeilijk dus dat het huis al 2 jaar leegstaat) Het tweede huis was in de community waar het huis stond dat ze onder onze neus hadden verhuurd. We komen daar aan en wat blijkt...? Het is datzelfde huis!!!! We hadden al een flauw vermoeden toen de makelaar een bericht stuurde maar aangezien dat huis verhuurd was, konden we dat niet geloven. Maar het was dus waar; onze eerste favoriet was terug. De persoon, die het ging huren, was ook expat maar hij moest van zijn firma een gemeubeld huis huren (en dit is ongemeubeld) omdat er geen budget voorzien was voor meubelen. Hij had gehoopt dat de eigenaars het dan wel zouden bemeubelen maar aangezien zij in Dubai zitten, wilden ze dat ook niet doen. En hij heeft het huis dus moeten laten gaan waardoor het terug vrijkwam voor ons Wij hebben dan onmiddellijk bevestigd dat we het wilden en de nodige foto's genomen. Tom zijn baas heeft gisteren de foto's bekeken en de gedetailleerde beschrijving van het huis, dat de makelaar had gemaild, doorgelezen en ook zij vindt het prima. Momenteel zijn de papieren van links naar rechts aan het gaan en morgen gaan we nog één keer kijken samen met iemand van het werk en daarna wordt alles geregeld. Dus zoals het er nu naar uit ziet, hebben we morgenavond of ten laatste vrijdag een akkoord over een huis. Van timing gesproken Blijven duimen natuurlijk dat er weer niets misgaat maar het ziet er nu dus echt wel goed uit.
Ook onze auto is sinds maandag besteld. Tom zijn bazin gaat dezelfde nemen, dus zij heeft alles geregeld voor ons (wat ook weer mooi meegenomen was) Een monovolume met 7 zitplaatsen (6 + chauffeur) dus kom maar allemaal af! Plaats zat!
Gisterenavond zijn we dan de eerste zaken gaan bestellen. Er is niets zaliger dan een winkel kunnen binnenstappen en zeggen: "Dat wil ik, dat wil ik, dat wil ik en dat wil ik. Zet maar op papier en volgende week komt er iemand op het te betalen" Schitterend gewoon We hebben ons gisteren beperkt tot electro; een tv met home cinema (Tom had van mij een budget gekregen daarvoor en hij is eronder gebleven ), een ijskast, een wasmachine, microgolf-grill, een strijkijzer, broodrooster en een keukenrobot. Een stofzuiger hadden ze niet dat is voor de volgende winkel. Vandaag gaan we dan een matras bestellen (het bed en nachtkastjes heb ik vorige week al gekocht; mooi hoor ), morgen gaan we de zetels bestellen en vrijdagmiddag een tafel en stoelen. En alles kan maandag 28 maart geleverd worden dus alle basic zaken zouden we echt wel op tijd hebben. Alhoewel... het is en blijft natuurlijk nog altijd India é...
Zo lieverdjes, dat was weer mijn verhaal van de afgelopen week. Ik knijp er nu eventjes tussenuit om naar België te komen. Dus wie ik daar moest tegenkomen; tot gauw!!! Wie ik niet moest zien, tot binnen 2 weken voor meer India-nieuws!!
)
