Na meer dan een maand zonder enige activiteit
op ons blog was het nu hoog tijd om nog eens wat te laten horen van ons.
Tijdens deze afgelopen maand hebben we weer
heel wat watertjes doorzwommen maar zoals steeds komen we er wel weer uit.
Het begon allemaal in ons Belgenlandje. De
twee weekjes daar hebben ons deugd gedaan (en geen druppel regen gezien!!) maar
we hebben ook ontdekt dat mensen graag ontvangen met eten J De
weegschaal duidde na die 14 dagen wéér wat meer aan We gaan eraan werken
zenne. In juli komen we terug en is het weer zover é
De vele bezoekjes van en aan iedereen waren
echt een leuke afwisseling van het inpakken, leveringen in India regelen,
zorgen dat het contract van het huis getekend geraakte (= Tom zijn job), Maar
twee weken, 100 kg extra luchtvracht en 125 kg aan valiezen later konden we
terug naar het zonnige en warme Chennai vertrekken.
Enerzijds heel blij dat we toch terug wat rust
hadden (want het zijn toch wel 2 zeer hectische weken geweest in België) maar
anderzijds toch ook met een klein hartje om wat we moesten achterlaten en
vooral om wat we gingen tegenkomen in Chennai
Dat laatste is al bij al zeer goed
meegevallen!! Na opnieuw een aangename vlucht stond er s nachts wél iemand van
het hotel ons op te wachten en lagen we dit keer wél tijdig in ons bedje.
Maandagochtend bleek dan dat we s avonds de sleutel van ons huisje kregen.
Eindelijk!!!!!!!
We zijn dan maandag nog naar enkele winkels
gereden om het eerste materiaal te kopen (wat servies, enkele potten, bestek,
handdoeken, ) zodat we toch al konden beginnen. En ook om de laatste cheques
te betalen, zodat dinsdag alles kon geleverd worden.Dachten we
Maandag kregen we al telefoon van een winkel,
die onze zetel en matras ging leveren, dat de levering pas donderdag ging
toekomen aangezien de vrachtwagen pas dan kon vertrekken uit het fabriek in
Pondicherry. Het begon al J
We zijn de nacht van maandag op dinsdag nog
één keertje in het hotel blijven slapen omdat we dan toch nog niets van
meubelen hadden in ons huis en dinsdagmorgen zijn we dan verhuisd. We hadden
nog een heel aantal valiezen in het hotel staan, plus dan de valiezen die we
terug hadden meegebracht dus ja, er kan wel van een verhuis gesproken worden J
Rajesh heeft voor ons een dagje verlof
genomen, is eerst met ons gauw naar een winkel gereden om een matras te kopen
(die ze trouwens s avonds met de riksja geleverd hebben!!! Ze hadden de matras
op het dak gebonden!! Hilarisch!!) en is dan meegereden naar ons huis. We
hebben dan ook een grote taxi van het hotel genomen en daar alle valiezen
ingestoken, zodat we in één keer van het hotel naar ons huis waren verhuisd
(met grote dank aan Rajesh!)
Daar begon het uitpakken, leveringen aannemen,
gauw naar de winkel voorwat kuisgerief,
Zo zijn we snel naar e-zone gereden (een soort Vandenborre) voor een
stofzuiger. Er stonden een 5-tal modellen met prijs en al, maar ze verkochten
er maar éne. De rest stond er voor de show. Zo ook met de waterdispensers; er
stonden 2 soorten maar ze verkochten ze niet. Vreemde mensen, die Indiërs!! J
Maar al bij al is het dinsdag vrij vlot
verlopen en hadden we tegen het eind van de dag een tafel met stoelen, een bed
met matras en alle elektrische toestellen (frigo, tv, microgolf, wasmachine )
Donderdag zijn ze dan de zetel, de barkrukken
voor in de keuken en onze (goeie) matras komen leveren. En zelfs donderdagavond
al zijn ze tv komen installeren. Dat ging ongeveer een uurtje duren. Na een
half uurtje zeiden ze dat het heel goed vooruit gingen zodat ze binnen een
kwartiertje al zouden gedaan hebben. Eén uur en drie kwartier later zijn ze
vertrokken Maar het waren heel vriendelijke mannekes, ze hebben dat hier heel
proper in orde gebracht, de kabels mooi afgewerkt enz. Zodat ik vanaf vrijdag
toch wat anders te doen had dan kuisen, opruimen, uitpakken, Intussen zijn we
echte Las Vegas-fans gevonden en trachten we ook CSI Miami en CSI NY te
volgen J
Het internet was een heel ander paar mouwen
Daar had Rajesh de eerste week al naar gebeld en ze gingen dat in orde brengen.
Donderdag bericht dat ze niet konden leveren in onze wijk, terwijl iedereen
hier in de community Airtel heeft. Raj opnieuw gebeld en dan ging het in orde
komen. Maandagnamiddag (week 2) staat er hier een manneke om de papieren in te
vullen maar ik had niet alle papieren hier dus dan kon hij niks doen. Manneke
terug weg. Dinsdag (ik had alle papieren!) stond hij hier weer. Meer dan een
kwartier heeft dat manneke papieren zitten invullen. Ik heb dan (zonder
overdrijven) een 30-tal keer mijn handtekening moeten zetten en dan ging het in
orde komen. Woensdagkwamen ze
installeren Zoals verwacht kwamen ze woensdag toch niet; het zou voor
donderdag zijn. Donderdag stonden er dan plots twee mannekes met een telefoon
om te checken of de verbinding werkte. Dat heeft 2 minuten geduurd, dan zijn ze
terug buiten gegaan zonder iets te zeggen en na een kwartier vroeg ik mij af of
ze er nog wel waren. Jaja, ze zaten met twee op den dorpel een papier in te
vullen Even later komen ze terug binnen om te zeggen dat de verbinding werkte.
Euh ja, fijn om weten! En wat nu?? Ah ja, nu ging er nog een ander manneke
komen om internet effectief te installeren hé. Rare jongens, die Indiërs! Maar
inderdaad een goed uurtje later stond het volgende manneke er om EINDELIJK ons
internet te installeren!! J
Zodoende waren we eigenlijk na een tweetal
weken volledig geïnstalleerd! We hebben nog wel wat kleine dingen hier en daar
nodig natuurlijk maar het belangrijkste hebben we. En het gaat ons hier echt
goed af in ons huis, dus dat is het voornaamste é J
Ook onze auto stond redelijk snel voor de
deur, alleen de chauffeur was een ander paar mouwen We hadden om te beginnen
gewoon een chauffeur van Easy Drive gevraagd. Dat is een bedrijf dat chauffeurs
verhuurd. Zo konden we gewoon kiezen hoeveel uren we hem per dag wilden. We
hadden duidelijk gezegd dat hij Engels moest spreken en dat hij Chennai moest
kennen.
Wat een ramp!!!! We hebben dat manneke
uiteindelijk twee keer na mekaar gehad en twee keer hebben we echt meer dan een
uur tijd verloren omdat hij gewoon de weg niet kende. Hij deed ook geen moeite
om de weg te vragen é; hij reed zomaar wat rond totdat wij het op ons heupen
kregen en de weg begonnen uit te leggen aan hem!!! En als wij het dan niet meer
wisten, begon het rondtoeren opnieuw. Als we dan zeiden dat hij het moest
vragen, hoorde hij het in Keulen donderen! Op een bepaald moment zeiden we
hier naar links en hij begint naar rechts te pinken en naar rechts voor te
sorteren Echt snugger was hij niet! De tweede keer dat we hem hadden, was ik
met hem alleen. Ik moest naar Express Avenue (het grote shoppingcenter) wat in
heel Chennai gekend is. Hij kende dat dus niet! Daar begon het al. Dan is hij
beginnen rondbellen om de weg uit te vragen, plots de flikken Een boete van
200 rupee (wat overeen kwam met zijn loon van die dag) die ik dan eerst moest
voorschieten want meneertje had geen centen bij. Ik was al om te rotten hé! Dan
begon het rondtoeren weer, zodat ik weer kon uitleggen waar hij naartoe moest.
Dat is zo heel de dag verder gegaan totdat hij op een bepaald moment zo
verkeerd zat dat ik Rajesh heb moeten bellen om te vragen of hij hem de weg
wilde uitleggen want in het Engels was het een ramp. Dus Raj doet dat, ik kom
terug aan de lijn en Raj legt tegen mij ook kort uit wat hij zou moeten doen.
En blijkbaar moest hij aan de 3e lichten naar rechts (ofzoiets) maar
ik wist dat er op de baan waar wij nu opzaten maar één keer lichten meer waren
dus ik zeg tegen Raj dat dat niet kan. Bleek dus gewoon dat het chauffeureke
totaal geen idee had van waar hij was en maar iets had verzonnen tegen Rajesh
over waar we waren.
Pure miserie!!!! s Avonds heeft Tom dat
ventje eens goed onder zijn voeten gegeven en we hebben hem gelukkig nooit meer
teruggezien!
Enkele dagen erna hadden we dan een gesprek
met een vaste chauffeur maar die bleek niet van Chennai te zijn (maar durfde
wel de weg te vragen! Oef!) waardoor hij slaapplaats nodig had én eten want hij
kon niet koken Ja, het spijt me ten zeerste maar nu elke avond gaan koken voor
de chauffeur zag ik echt niet zitten. We hadden dan gezegd dat we ging zoeken
naar een oplossing (tesnoods vragen aan de kuisvrouwen van de community) maar
we hebben hem nooit meer gehoord.
Rajesh en Tom zijn dan aan het bedrijf eens
gaan horen bij de chauffeurs (die mannekes moeten daar gans de dag wachten tot
hun baas terug is van zijn werk, dus die zitten daar vaak bij elkaar) of er
niemand een job zocht. En zo zijn we bij onze Shanmugam uitgekomen. Schitterende
chauffeur! Geboren en getogen in Chennai, spreekt perfect Engels en zal niet
beginnen babbelen zolang jij hem niets vraagt (wat vaak ook een probleem is
want Indiërs zijn enorm nieuwsgierig en willen écht alles weten!!)
Morgen rijden we met hem naar Pondicherry, de
eerste verre tocht. Het zijn vandaag (woensdag 13/4) verkiezingen in de staat
Tamil Nadu, waardoor Tom zowel vandaag als morgen een dagje verlof heeft
(morgen zijn alle overheidsinstellingen ook gesloten om te rusten na de
verkiezingen van vandaag en ook Value Source doet mee J)
Zodoende kunnen we dus morgen eindelijk eens naar Pondicherry. Enerzijds een
heel gezellig stadje waar je naar het schijnt even tot rust kan komen,
anderzijds is het daar wél toegestaan om drank te verkopen (en daar is het
zelfs taxvrij! J) Dus morgen trekken we er even op uit.
En voorts houden wij ons hier goed bezig. Bij
Tom is het superdruk op het werk. Hij vertrekt s morgens om 8u zodat hij rond
8u30 op het werk is (vroeger lukt niet want de airco springt pas op om 9u en
het is niet te houden om langer dan een half uur in die warmte te zitten). s
Avonds probeert hij meestal om voor 18u30 terug te vertrekken zodat hij rond
19u wel thuis is. Het zijn dus veel langere dagen dan in België maar hij
amuseert zich momenteel echt enorm met zijn werk dus dat is het belangrijkste
é.
En ik hou mij bezig met wassen, strijken,
kuisen, eens naar het winkelcentrum gaan met Alexandra, eens een uitstapje doen
met haar, s middags met Tom gaan lunchen, en vooral zelf koken !! JOok ik zit dus echt geen seconde stil en dat
is wel goed! Ik heb me nog nooit verveeld en dat vind ik wel belangrijk. We
wilden nu vandaag eens gaan kijken om verder te studeren, maar door de
verkiezingen zijn ook de universiteiten gesloten dus dat zal voor een andere
keer zijn.
Onze eerste nieuwe bezigheid is ook ontdekt;
cricket! J(aan golf zijn we nog niet aan
toe geraakt; het is momenteel nog ietsje te druk met alles in orde te
brengen)Maar dus cricket Toen we net
terug hier waren, was het finale van de Wereldbeker cricket: India Sri Lanka.
En India is toch wel gewonnen zeker! J Intussen kennen
we het spelletje en zijn we dan ook echte fans geworden van de Chennai Super
Kings. Een week na het WK is de Indische competitie begonnen en de
openingsmatch was hier in Chennai. Dus hebben we gevolgd op tv en ze zijn
gewonnen JHet heeft tot de laatste bal
geduurd; zeer spannende match dus maar wel echt leuk. We hebben tegelijk ook
naar Parijs Roubaix gekeken op de laptop J Tom
heeft een website gevonden waar we zowat alle Belgische sporten live kunnen
zien. Zo hebben we ook Club Brugge Anderlecht live kunnen volgen J
We zijn dus echte sportfreaks aan het worden
(nu moeten we het alleen zelf wat meer gaan doen ) en we zijn echt volop
aan het kijken om tickets te pakken te krijgen voor de finale van de
cricket-competitie, die ook in Chennai is. Dat is 28 mei maar we vinden nu nog
geen tickets. Dus Wim en Katrien, we doen ons best om eraan te geraken zenne!!
Zo lieve lezertjes, het was weer een hele boterham
maar het was ook lang geleden é. Ik doe mijn best om woensdag-blogdag terug in
te voeren en dan horen jullie mij volgende week weer!
Een dikke kus van ons allebei!!
Gitte en Tom
Xxx
Ps: scroll ook even verder op het blog want de
eerste fotos staan erop!!!! J
