Ten midden van het Periyar wild reserve was een cardemom-plantage maar werd het kruid ook onmiddellijk bewerkt. Hier visten enkele vrouwen de beste zaadjes er tussenuit, om te verkopen.
Prachtige en vooral grote vlinder!
Papegaaien; natuuuuuurlijk is die met het rode bekje het mannetje en die met het grijze bekje het vrouwtje...
Op de weg van Periyar naar Kodaikanal kwamen we heel wat theeplantages tegen
In Kodaikanal waar ik eindelijk mijn ventje terugzag
Blij weerzien
Coaker's walk, wat een schoon uitzicht op de bergen zou moeten geven. Jammer genoeg lag het dal volledig in de mist en zagen we dus niks...
Op onze terugweg naar het hotel regende het. Beeld je in; regen in India!!
Maar voor ons was het niet zo erg als voor dit oud vrouwtje...
De volgende dag deden we de tour van 'thing to see' in Kodaikanal. Jammer genoeg was er weer veel mist waardoor...
we vooral apen zagen
Horen, zien en zwijgen?
Tom voelt zich helemaal thuis!!
Maar de apen ook; we kregen dit exemplaar niet van onze auto!
Vanuit Kodaikanal reden we naar Madurai. Op de (zeer bochtige weg...) naar beneden, hadden we uitzicht op een prachtig dal met in de verte één van de langste watervallen van India.
Madurai... De Sri Meenakshi Temple
Eén van de gopurams by night (een gopuram is een toren btw )
Vanop het dak van een winkeltje konden we enkele nachtfoto's trekken. Normaal was het niet meer toegestaan, uit veiligheidsoverwegingen na recentelijke bommeldingen, om toeristen op de daken toe te laten. Natuurlijk deed men dit toch, maar je moest op veilige afstand van de rand van het dak blijven zodat de politie je niet zag. Nadat ik een vriendelijk klappeke met de eigenaar had gedaan , mocht Tom toch tot op het hoogste punt en kon hij enkele vergezichten trekken.
de watertank, waar heel wat zegeningen (waaronder huwelijken) plaatsvinden
Opnieuw de watertank
Pik, die gaat voor een gelukkig leven door negen maal rond het beeld van Ganesh te wandelen
Binnen in de tempel
Eén van de rituelen.
De olifant van de tempel
De dorpsgek
Mandapa der duizend zuilen... onvoorstelbaar!!!
Dorst dorst dorst...
Na de lange en warme toer doorheen de tempel, zijn we naar een hotel op een heuvel gereden met een prachtig uitzicht over de stad. daar lekkere lunch en even bekomen van de warmte. Tussen het groen op de heuvel was allerlei fauna en flora terug te vinden, zo ook een heel aantal prachtige pauwen.
De rijstvelden tijdens de rit van Madurai naar Tiruchirapalli.
De aankomst in Tiruchirapalli was zéér warm... de litertjes water zijn serieus gevloeid. In de tempels moet je dan ook nog eens je schoenen uitdoen, waardoor onze voetzolen meermaals verschroeid (of zeg maar verbrand) aanvoelden... Maar het was al bij al weer meer dan de moeite!!
De tempel van Tiruchirapalli (Trichy) heeft 23 gopurrams, waarvan eentje (eindelijk!!) nooit geschilderd is. Hij wordt dan ook de witte toren genoemd.
Mandapam met prachtige zuilen
Op het dak van één van de tempels heb je uitzicht over de verschillende torens. Het was daar vooral héél warm aan de voeten
De meest rechtse gopurram is de Zuid-ingang en tevens de hoogte van India.
Verkoeling in een stukje park...
...tussen de bananenbomen.
Rock fort; precies één langgerekte tempel bestaande uit 417 trappen (we hebben het geweten hoor!) en dus opnieuw alles op blote voeten...
het laatste deel is bovengrond en is dan ook uitgehouwen uit de rots. Boven staat dan een tempeltje vanwaar je een uitzicht hebt over de stad.
Trichy vanop Rock Fort
Na Trichy trokken we naar onze laatste halte; Thanjavur Onderweg was er een bananenmarkt op straat uitgestald.
Thanjavur; de laatste maar tevens (voor ons toch) de allermooiste halte. Opnieuw een tempel maar dit keer in natuursteen zonder beschilderingen. Prachtig gewoon!!
Beeld van een stier (nandi) uit één blok graniet gehouwen.
Bij terugkomst in Chennai was er een optocht voor de festiviteiten van die dag; "Pooja" waarbij alle machinerie gezegend werd.
Ook onze auto kon er niet aan ontsnappen. De chauffeur heeft de auto eerst volledig gewassen (wat 3 uur geduurd heeft, dus proper was hij!) om hem daarna te zegenen zodat alles zou blijven werken.
Zegening door middel van bloemen en verfvlekken op alle essentiële onderdelen (stuur, wielen, nummerplaat, lichten, ...)
En natuurlijk moesten ook wij een zegening krijgen hé. Onze 'machinerie' is ook weer gerust voor een jaartje ;-)
We zijn weer helemaal gezegend en klaar voor een volgend avontuur!! Binnen 3 weekjes vertrekken we naar Bangkok voor een lang weekend. En dan begin december doen we nog even Delhi, Agra en Jaipur aan. Ik heb gelezen dat als ze niets aan de funderingen van de Taj Mahal gaan doen, hij binnen 2 à 5 jaar instort, dus we moeten ons haasten é En dan 17 december staan we weer in ons Belgenlandje!! Maar intussen hoor en zien jullie ons nog wel op het blog hoor. Foto's van de volgende avonturen en reisjes volgen zeker!
Dat is daar toch echt niet meer te doen é; binnenkort verbreekt Leterme nog het record van langst regerende eerste minister in België Ik moet toegeven dat ik de gehele poespas pas sinds enkele dagen terug wat aan het volgen ben. Wat een gezever toch allemaal! Plus de laatste weken waren ook zo niet echt "my finest hours"
Zoals iedereen ondertussen al wel weet, is er een klein Hallaert-Van Hoofje op komst (en jullie maar denken dat de regeringsvorming in België groot nieuws was ) Maar het is dus eigenlijk daardoor dat het blog even op hold heeft gestaan. Ik ben namelijk, om het met een understatement te zeggen, een beetje ziek geweest de eerste weken Aangezien ik voornamelijk mijn bed en zetel gezien heb, was er dus echt geen nieuws om aan jullie te vertellen. Na onze terugkomst hier in juli, was Tom al terug volop aan het werk en ik... mja, ik was zwanger (het is ook iets é ) Maar sinds een dikke 2 weken valt er heel wat beterschap te bespeuren. Ik ben toen naar de gynaecoloog geweest en het bleek toch niet zo normaal dat ik zo ziek was. Blijkbaar was een reeds lang broeiende urine-infectie, met op dat moment er ook een darminfectie bij (leve India!), de oorzaak van mijn 'ongemakken'. En effectief; enkele dagen antibiotica later was ik vééééééél beter. Hadden we dat vroeger geweten Intussen neem ik nog wat preventieve medicijnen om zeker niet opnieuw ziek te worden, waardoor ik zo goed als de oude ben. Enkel met een iets dikker buikje
Maar de combinatie van ik terug op mijne plooi en Tom, die eigenlijk niet echt verlof had gehad in België (door opruim appartement ed.), schreeuwde om vakantie. We zijn dan op zoek gegaan naar een rustvakantie. Normaal niet echt ons ding, we trekken liever als rugzaktoeristen rond, maar gezien de omstandigheden wel zeer welkom!! Alles ten oosten van ons (Thailand, Bali, Andaman eilanden, ...) bleek regenseizoen te hebben dus er zat niets anders op dan naar het westen te trekken é. Gezien de Malediven en de Seychellen net buiten ons budget lagen zijn we naar Mauritius getrokken. Een weekje zalig genieten van zon, zee, strand. Je ziet vaak foto's van helderblauwe zeeën waarbij je denkt: "Amaai, die hebben ze goed bewerkt met Photoshop" Maar neen hoor, die blauwe zeeën met springende dolfijnen, witte strand met wuivende palmbomen bestaan echt!! Ja, het weekje rust heeft ons héél veel deugd gedaan. Hieronder kan je dan ook wat fotootjes terugvinden. We hopen dat we jullie niet teveel doen watertanden
Onze kamer in ons resort. Je kon er een feestje geven
Eerste zicht op de blauwe zee vanuit de strandstoel.
Eerste zonsondergang... prachtig gewoon...
De volgende dag heeft Tom een proefduik gedaan in het zwembad. De afspraken voor de échte duik in zee waren héél snel gemaakt
Het strand met bar en restaurant
Ons daguitstapje met de catamaran. We waren met een 20-tal mensen. Vertrokken rond 9u en terug rond 16u. Zalig dobberen op zee met de haren in de wind
Ikke op de boot
De dolfijnen... schitterend om te zien hoe die rondspringen... We hebben er éne een echt showke zien opvoeren, maar we waren zelf zo overdonderd door het zicht dat we er niet zoveel foto's van hebben. Maar écht een aanrader... Op een bepaald moment zaten ze zo dicht, dat ze bijna tussen onze catamaran zwommen. En dan te weten dat die beestjes daar echt in het wild leven hé. WAUW!!!
Het bewijs dat de zee écht helderblauw is (en je zelfs enkele km in zee de bodem kan zien) maar ook Tom zijn benen nog steeds spierwit
Wij op de boot.
Een snorkel-sessie vanop de boot. Opnieuw héél veel moois gezien!! Het leven in zee en onder water is toch echt prachtig zenne... We hebben zelfs 'Dori' gezien
Tegen dat wij uit het water kwamen, had de bemanning gezorgd voor een lekker BBQ met kip, vis, groentjes, ... Kortom alles erop en eraan!!
Lekkerrrrrrr
Op een onbewoond eiland...
konden wij ons rustig op het gemakske eventjes neerleggen
Fotoshoot
Hoeft geen commentaar ;-)
Na de tussenstop op het onbewoond eiland hadden we nog een uurtje varen voor de boeg. Opnieuw wapperende zeilen en haren in de wind. Het was echt een super dagje!!
De volgende morgen even aan het strand gelegen...
alvorens Tom zijn duik ging nemen.
Gepakt en gezakt... en zwaar wegen dat zoiets doet!!!
Eerst even oefensessie in het zwembad om bepaalde technieken onder de knie te krijgen.
en dan de boot op. Ik mocht (jammer genoeg) niet duiken maar ben wel mee de boot op gemogen.
Laat u maar vallen, zei de instructeur. Tom lag er natuurlijk als eerste in!
Een kleine verzameling van het leven onder water...
Tom vindt het alvast "ok"
Nog meer coole vissen...
Onze voorlaatste dag zijn we dan enkele uurtjes naar Port Louis geweest; de hoofdstad. Dit is de haven, waar we genoten hebben van ettelijke terrasjes.
Om dan onze laatste dag nog eens volop te genieten van de zon, de zwembaden in het resort en de rust...
De laatste foto voor vertrek...
Zo lieve lezertjes, dat was het voorlopig weer!! Wij tellen intussen af naar de komst van ons tweede 'gastenpaar'! Ons mama komt ons binnen 2 weken, samen met een nicht van haar, bezoeken. Ik kijk er alvast héél erg naar uit!!!! We gaan opnieuw wat rondtrekken in Zuid-India, dus onze reisverhalen met de nodige foto's komen hier zeker terecht!
Ik had jullie twee weken nog een kort berichtje tussendoor beloofd maar dat is er niet van gekomen... In ruil daarvoor krijgen jullie nu enkele lange berichten mét foto's !!! Onze eerste gasten zijn hier namelijk op bezoek geweest en ondanks het feit dat het 2,5 zware weken waren, hebben we de tijd van ons leven gehad! Schitterend om vrienden over de vloer te hebben en eens te kunnen tonen hoe en waar wij hier nu eigenlijk leven. Natuurlijk is Chennai niet direct de plek om meer dan 2 weken te vertoeven, dus zijn ze er ook op uit getrokken en daarbij hebben wij hen zoveel mogelijk vergezeld. Zo hebben we ook nog eens een ander deel van India gezien é.
Veel fotoplezier!!
Welkomparty Wim en Katrien; met dank aan Alexandra voor de lekker drank
Maar decadent zijn we niet hoor
De eerste toeristische uitstap met onze 'gasten' naar Mamallapuram. En zweten dat we gedaan hebben!!!
Shore tempel in Mamallapuram. Schoon koppeltje hé
Kokosdrankje; een aangename verfrissing (naast de vele liters water)
De Indiërs lossen dit anders op...
Wie is nu echt...?
Wij, Belgen, hebben nóg een andere oplossing voor de hitte!
Geef de olifant een muntstuk...
en hij zegent jou! (tempel in Pondicherry)
De volgende morgen (maandag) zijn Wim en Katrien vertrokken voor een tripje naar Kerala en Madurai. Tom en ik zijn thuisgebleven om dan 's vrijdags naar Bangalore te vliegen, waar we elkaar terug zagen.
Groepsfoto voor het hooggerechtshof, midden in een mooi park in Bangalore
Een uurtje hierna zijn we naar een cricketmatch gaan kijken. Ze wilden ons niet binnen laten omdat we een camera en fototoestel op zak hadden. We moesten dat maar ergens wegbergen. Aangezien ze het niet snapten dat wij toeristen waren en dat dus niet zomaar ergens konden droppen, zijn we gewoon doorgewandeld. Alle security genegeerd, en naar onze plaats gegaan. Dat zou je in België eens moeten doen, ze smeten je letterlijk buiten en je zag je camera nooit meer terug. Voor alle veiligheid hebben we camera en fototoetsel dan maar niet bovengehaald. Enkel met onze gsm hebben we enkele foto's getrokken van de openingsceremonie (zie facebook)
's Avonds zéér lekker gegeten in een restaurantje in Bangalore!! Voor herhaling vatbaar!!
Tempel met "de smurfen" erop in een prachtig park vol bloemen!
Er was een kleine expositie van mango's daar. Blijkt dat er meer dan 300 verschillende soorten mango's bestaan!
Jackfruit; zéér grote vrucht waarin honderden kleine stukken zitten. Lekker!!!
Tipu's Palace; het paleis van Maharadja Tipu (of is het pipo )
En ook in Bangalore lopen de koeien op straat rond.
Hard Rock café in Bangalore
Tom vertrekt terug naar Chennai om te gaan werken... Wij trekken door naar Goa
Beach in Goa, waar het jammer genoeg regenseizoen was
Volledig doorweekt en nieuwe kleren moeten kopen. Waar kan je dan beter opdrogen als in ...
Het Hard Rock café van Mumbai!! Nr 3 in 7 dagen
Terug in Chennai... Fisherman's Cove voor het laatste avondmaal van Wim en Katrien
Fijn afscheid !! (en mooie schoenen Katrien )
Voila, dat waren onze afgelopen weken. Dit keer in beeld in plaats van in woord Ons eerste bezoek hier was zeer geslaagd (vonden wij toch) dus dat er hopelijk nog velen mogen volgen hé!
Intussen zijn wij volop aan het aftellen naar onze thuiskomst in België. Binnen 10 dagen staan we namelijk terug in ons regering-loze landje. Normaal hoor je ons dus de komende vier weken even niet. Een fijne zomer allemaal en tot gauw!!
Na ons lui weekendje van vorige week, hebben we het deze week niet veel beter gedaan
Doorheen de week heeft Tom weer heel hard gewerkt. Er hebben wat veranderingen plaats gevonden, waardoor hij nu iets anders doet wat best wel wat stress, mailtjes en vooral véél vergaderingen met zich meebrengt. Het aantal keren lunch per week samen, is gereduceerd van minstens 3 naar hoogstens 1 keer per week. Maar ja, hij amuseert zich en in het weekend kan hij zich er wel volledig van afsluiten hoor.
Vorige week was een zeer 'onproductieve' week voor mij. Zowat ziekjes en draaierig rondgelopen (het blijft hier snikheet!) dus veel heb ik niet uitgestoken. Ik ben wel een bezoekje gaan brengen aan de Yoga studio, waar ik dan deze week op maandagmorgen om 10u mijn eerste les had. Ik had dit nog nooit gedaan en had dus geen idee wat te verwachten. In het begin begon het allemaal nogal sekte-achtig (hammmmmmmmmmmmm...) dus ik was er al redelijk zeker van dat ze mij daar niet meer terug zagen... Maar na 5 minuten was het bidden over en begon het echte werk. Man man man, ik heb afgezien! Pure spieroefeningen!!! Maar na afloop bleek het wel allemaal mee te vallen, en verkondigde ik dus ook dat ik de dag erna zou terugkomen. Dat had ik dus effe verkeerd ingeschat. De volgende morgen was ik zo stijf als een plank en alles, maar echt alles, deed pijn. Geen yoga dus de dag erna... Maar gisteren ben ik dan weer terug geweest en vandaag is alleen mijn rug wat stijf dus ik maar toch vorderingen é Morgen/vrijdag ga ik dan opnieuw en misschien dat mijn ventje dan ook meegaat. Ik ben héél benieuwd hoe mijn niet-flexibele echtgenoot het er vanaf gaat brengen
Voor de rest hebben we deze week niet veel uitgestoken en ook het weekend was eindelijk eens heel rustig. Zaterdagmorgen gaan ontbijten, nog wat kleine boodschapjes gedaan en dan thuis nog wat laatste aanpassingswerken uitgevoerd. En dan zondag effectief niets gedaan!! 's Middags lekker gegeten op ons terras boven, en dan hebben we ons zwemkleren aangedaan en zijn we aan het zwembad gaan zitten met een boekje. Zalig niets doen!! Kan toch eens leuk zijn hoor!
En zo is er weer bijna een week voorbij. We zijn ons nu volop aan het voorbereiden op de komst van onze eerste gasten, en we kijken er écht naar uit hoor!!! En dan daarna zijn we weer bijna in België é. Het gaat toch allemaal heel rap vooruit hier zenne.
Zo lieve lezertjes, dit was mijn India-nieuws weer voor deze week. Volgende week zal ik nog een kort berichtje posten en dan zal het twee weken duren want ik trek er even op uit om een ander deel van India eens te verkennen. Joepie!!!
Dikke knuffel vanuit het bewolkte maar snikhete Chennai
ik heb Tom zover gekregen om nog wat fotootjes op ons blog te zetten!!! Hier gaan we...
Dit is ons huis(je)
Dit ben ik in onze keuken
Vanuit onze keuken kijken we uit op een grasveld, waar dus héél wat diertjes leven. Waaronder deze jongeheer...
Opnieuw de jongeman op het muurtje achter ons huis. Ook de eekhoorntjes lopen hier vrolijk rond en kunnen echt een hels lawaai maken!!!
Een tijdje geleden hebben we een BBQ'tje gedaan met Olivier en Alexandra aan ons zwembad.
Ook de mojito mocht niet ontbreken
Ons zwembad met in het hoekje wij...
... met natuurlijk een glas mojito in de hand. (dit zijn Alexandra en Olivier)
Dit weekend... Ik had jullie gezegd dat we naar Pondicherry gingen met Alexandra en Olivier voor een weekendje. En het heeft deugd gedaan!!! We hebben eigenlijk vooral gegeten en gedronken, maar hebben echt met volle teugen genoten Het plan was om zaterdagavond te gaan eten en daarna een goed feestje te bouwen in één van de bars. Wat bleek?? Veel bars waren er al niet en alles sluit om 22u30 !!!! Dat is nog erger dan in Chennai !!! Dus in Pondicherry heb je de drank maar geen nachtleven en in Chennai heb je wel wat nachtleven maar geen drank... Sinds vrijdag is er een nieuwe minister gekozen in de staat Tamil Nadu; een vrouw (!!!) Laat ons hopen dat de progressie nu van start gegaan is Maar dus; geen nachtleven na 23u in Pondicherry... We hebben dan maar een extra fles wijn gekocht in het restaurant, zijn teruggekeerd naar het hotel en hebben ons daar rustig in de zeteltjes in ons kamer genesteld en ons avondje gezellig afgerond.
Zondag hadden we dan gereserveerd voor brunch in een hotel op de promenade, met zicht op zee. We hebben daar bijna 4 uur zalig vertoefd onder een parasol met een zeebriesje. Het leven kan toch echt schoon zijn zenne!! Toen we om 12u aankwamen, vond de ober het maar vreemd dat we geen wijn moesten hebben. Blanke mensen, die geen wijn drinken??? Maar we waren nog maar net wakker en wat cafeïne kon er best wel in. Nadat we het buffet hadden gezien, bleek de brunch een zeer uitgebreide en tot in de puntjes verzorgde lunch te zijn, waarbij een flesje wijn natuurlijk niet kon ontbreken. En we waren weer vertrokken...
We kunnen dus besluiten dat het een geslaagd weekendje was en dat de batterijen weer volledig zijn opgeladen!! Hieronder de foto's van dit charmante stadje. Kijk niet naar de sarees en huidskleur van de mensen en je waant u in zuid-Europa...
Volgende week ben ik er weer met meer weer!! Oh ja; het weer... pakweg 42°C...
Dikke kus!
Gitte en Tom xxx
Dit is een straatnaam in Pondicherry. De Franse overblijfselen zie je duidelijk nog!
Een kerk in Pondicherry met heel wat Indische invloeden...
Zondagmiddagbrunch op het terras met zicht op zee... Zalig genieten!!!
De promenade van Pondicherry; hadden ze dit maar in Chennai!!! Zalig gewoon!! Olivier vond dat het, na alle eten en drinken van dit weekend, tijd was om gewoon wat fruit te eten 's avonds (zie de watermeloen onder zijn arm )
Onze plaats van afspraak met Jagan, de chauffeur van Alexandra en Olivier Jagan: "At the big old man" Alexandra: "Yes Jagan, Mahatma Gandhi" Jagan: "Yes yes yes, big old man"
Nogmaals de promenade in Pondicherry, met leuk cafeetje op het strand.
Terug naar huis met ons dansend bloemetje in de auto (Je ziet Valerie, het staat écht in de auto hé! )
Hier weer wat nieuws uit Chennai. Laten we beginnen met te zeggen dat het hier nu toch echt wel zomer is hoor!!! Dinsdag zijn de temperaturen opgelopen tot 44°C (en ja, daarmee bedoel ik in de schaduw!!!) Ik ben er zelfs echt niet goed van geweest die dag. Maar we klagen niet... Wij hebben gelukkig airco (ik weet echt niet of ik het zou overleven zonder) en deze week geven ze 37° à 38°, wat dus terug een beetje draaglijk is. We tellen dus nog een 3-tal weken af en dan zal alles geleidelijk aan terug verminderen.
Het is intussen weer 2 weken geleden maar ik moet eerlijk toegeven dat ik niet zo heel veel te vertellen heb. Het leven gaat hier zijn normale gangetje. Tom gaat werken, ik zorg voor was, plas en strijk, en intussen dokter ik vanalles uit om mij hier bezig te houden (daarover sevens meer). We proberen intussen ook een routine op te bouwen om 's morgens een half uurtje te gaan fitnessen, om toch terug wat conditie op te doen, want dat was/is een ramp!! We zijn dus deze week al 3 keer om 6u30 uit ons bed gesprongen om een half uurtje de fitness onveilig te gaan maken. Enkel vanmorgen is het ons niet gelukt... Het was 23u30 tegen dat we in ons bed lagen gisteren dus 6u30 opstaan, konden we niet aan Maar het is wel fijn om zo 's morgens samen iets te doen en zo zijn we toch ook terug wat sportief bezig hé.
De meesten onder jullie weten dat ik hier toch liefst iets zou doen waarmee ik na ons India-avontuur toch ook iets ben. Binnen enkele jaren op een sollicitatiegesprek moeten zeggen dat ik al die tijd niets heb uitgespookt, is niet echt aan te raden é. En aangezien studeren boven op mijn verlanglijstje stond, ben ik naar de Universiteit van Madras getrokken. Ik had op internet een master in Human Resource Management gevonden, en dat stond mij wel aan. Na de nodige informatie te hebben gevraagd op het secretariaat, bleek al gauw dat hier studeren voor mij niet haalbaar. Plichtbewust als de Indiërs zijn, moet je hier 85% van de tijd aanwezig zijn om te mogen deelnemen aan de examens. Dit is voor mij dus niet mogelijk... Enerzijds omdat we dit jaar redelijk veel terug in België zijn, anderzijds omdat ik het ook niet zie zitten om elke dag naar de les te moeten gaan als er mensen op bezoek zijn. We kunnen onze gasten toch moeilijk in de auto zetten met Shanmugam, de chauffeur, en vragen of hij ze wat rondrijdt doorheen Chennai... Dus dat idee hebben we moeten schrappen. Dan maar verder gezocht en te horen gekregen dat er zoiets bestaat als een "open universiteit". Eigenlijk is dit vooral een Nederlands systeem, maar ook Leuven, Antwerpen, Brussel, Gent, ... werken hieraan mee. Dit is eigenlijk opgebouwd voor mensen, die al een diploma hebben, maar tijdens hun werk, verblijf in het buitenland, ... graag nog een diploma zouden bijhalen. Je kan natuurlijk niet uit 101 mogelijkheden kiezen maar een master in onderwijswetenschappen is bijvoorbeeld wel mogelijk! Je studeert volledig op eigen tempo en bepaalt zelf wanneer je examens aflegt (binnen een bepaalde tijd natuurlijk é) Maar het komt er dus op neer dat ik die master op 1, 2, 3, ... jaar kan halen en dit gewoon van thuis uit!! We gaan in juli, als we in België zijn, naar de KULeuven gaan en mij inschrijven. Dus dan word ik terug student van de KUL Wie had dat gedacht?
Dus zoals gezegd, gaat ons leventje hier gewoon voort hé. Maar we laten het niet aan ons hartje komen hoor Af en toe een BBQ'tje in het weekend, eens goed gaan eten met ons tweetjes, ... maar natuurlijk ook de laatste dingen in ons huis op orde stellen, de laatste inkopen doen, ... Ja, we hebben het hier echt goed! En moest Chennai nu nog eens 7500 km dichter bij jullie liggen, zou het niet perfecter kunnen!!
Zo lieve lezertjes, ik had gezegd dat ik niet veel te vertellen had dus ga ik hier stilaan afronden. We gaan dit weekend samen met Olivier en Alexandra naar Pondicherry. Namiddagje de toerist uithangen, 's avonds eens goed gaan eten, een stapje in de wereld zetten en we hebben dan ook maar ineens een hotelkamer geboekt zodat we zo laat geen 2 uur meer naar huis moeten rijden. We vonden dat een goed idee Dus volgende week zal ik misschien wat interessante verhalen hebben over ons weekendje en dan ga ik Tom nog eens vragen om aub te foto's online te zetten Hij is daar vorige keer in geslaagd om tekst en foto op één pagina te krijgen, maar dat lukt mij niet... Dus jullie zullen wat extra geduld moeten hebben, en dan ga ik het gewoon aan hem overlaten. Ik al meer dan 3 maanden lang de tekst, hij de foto's; het is toch een mooi compromis é.
Woensdag-blogdag... Al heb ik wel een weekje overgeslagen. Oeps
Het is hier enorm druk geweest (zoals jullie wel al dachten); we vervelen ons geen seconde!! Maar ik ga wel proberen om vanaf nu terug wekelijks te schrijven hoor; het is onmogelijk om alles te onthouden
Ik ga beginnen met nog een verhaal te vertellen van 3 én 4 weken geleden! De ouders van Olivier waren hier toen voor twee weekjes, en aangezien zij niet zo heel goed Engels spreken en Alexandra geen Nederlands vonden ze het geen slecht idee om mij mee te vragen op de toeristische tocht doorheen Chennai. Uiteindelijk bleek de gids perfect Engels te spreken, waardoor de ouders haar goed verstonden, en we dus echt twee héél leuke uitstappen gehad hebben. De eerste 'trail' was de Peacock Trail, waar we één van de grootste tempels van Chennai (de Kapaleeshwarar tempel), met bijhorende watertank bezochten. Zo'n watertank is eigenlijk een grote rechthoekige vijver met in het midden een tempel. Het peacock gedeelte slaat terug op het feit dat er vroeger heel veel pauwen aanwezig waren in dit gedeelte van de stad. Nu vind je er enkel nog beelden van terug. Het was echt fijn om zo eens wat verhalen te leren kennen uit het Hindoeïsme, al moet ik wel toegeven dat er te zotte ideeën tussenzitten ook hoor! Zo staat er in de tempel een beeld(je) van een koe en de Indiërs geloven dat hun wensen sneller gehoord worden door Shiva wanneer ze deze in het oor van de koe fluisteren. We hebben ettelijke mensen dit écht zien doen!! Voorts zijn we ook naar Saint-Thomas Catedral geweest; één van de enige drie kathedralen ter wereld, die op de restanten van een apostel zijn gebouwd (om mijn geschiedkundige achtergrond even boven te halen ). Nu hier zijn de restanten intussen ook verhuisd naar een plaatsje in Italië en wat overblijft, is zo klein dat een vergrootglas altijd welkom is. Maar de kerk op zich is schitterend!!! Zelfs hier brengen de Indiërs hun eigen invloeden binnen. Voorbeeld: het kruisbeeld vooraan staat in een lotusbloem en wordt geflankeerd door (opnieuw) twee pauwen. Ander voorbeeldje: buiten staat er een beeld van Maria, die een saree aanheeft! Hilarisch gewoon!! De peacock-trail hebben we afgerond met een typisch Indisch ontbijt. Onvoorstelbaar hoe ze dat van 's morgen vroeg binnen krijgen...
De tweede trail was de 'bazaar trail'. Eerst hebben we een kort bezoekje gebracht aan het gerechtshof (Indische advocates met een toga over een saree... vreemd zicht zenne) om daarna naar de Indische bazaar te trekken. We dachten van te voet te gaan, tot er plots drie riksja-bikes klaarstonden. Echt fietsen met een bakske erachter waar wij moesten inzitten (foto's volgen). Had niet direct gedacht van dat hier nog te doen maar het was wel een belevenis. We zijn dan de echte Indische wereld ingetrokken. De bazaar is gewoon een wijk en in elke straat vind je wel iets anders; groenten, fruit, kruiden, electro, oliën, hout, ijzer, ... Noem het maar op en je vindt het er. Enorm leuk om zo eens door te wandelen. En spotgoedkoop!!! Ik heb daar 2 kilo tomaten gekocht voor 10 rupee (= 0,15 euro)... Hier komen we zeker terug!!!
Dus zoals jullie zien, heb ik dan uiteindelijk toch eens de toerist uitgehangen in Chennai Maar ook Tom en ik hebben dat vorige week ook gedaan. We hadden jullie verteld dat we naar Pondicherry gingen. De eerste lange trip voor onze chauffeur; lang leve Shanmugam!!! We gaan er echt alles aan doen om hem bij ons te houden! Maar dus... Pondicherry... Een zeer leuk stadje!! Helemaal niet groot; je kan alles te voet doen. Eigenlijk is het verdeeld in twee delen. Het deel tussen de kust en het riviertje wordt het 'witte' gedeelte genoemd. Het gedeelte aan de andere kant van het riviertje het 'zwarte' gedeelte. Nu vandaag de dag zie je daar (op vlak van bewoners) niets meer van. De enige blanken, die je tegenkomt, zijn toeristen of expats. Dus dat is één mengelmoes geworden. Maar op vlak van architectuur is het een hemelsbreed verschil! Het 'zwarte' deel is op en top India. Winkeltjes, bazaar, vuiligheid op straat, superdruk verkeer, ... De 'witte' kant is precies de Franse kust. Rustige straatjes, mooie huisjes, geen verkeer, ... En dat op allemaal 1 km van elkaar! Heel vreemd maar enorm aangenaam! Ook de promenade is heel westers. Momenteel zijn ze hem opnieuw aan het aanleggen en het ziet er echt mooi uit. Ik ben gisteren met Alexandra terug geweest (nu was het enkel omdat onze drank op was ) en er liep zelfs iemand rond om het vuil op straat op te rapen. Maar terug naar vorige week. Tom en ik hebben eerst wat dingen bezocht en zijn dan gaan eten in een Frans restaurantje. (Alexandra en ik zijn gisteren terug geweest en de eigenaar leren kennen; een Fransman, die al 40 jaar in India woont) Het eten was héél lekker en dat natuurlijk met een glaasje Franse wijn maakte het geheel compleet é. We zijn dan op een overdekte bazaar beland waar je 's morgens vroeg waarschijnlijk nog geeneens binnen geraakt, denk ik! Tom en ik waren daar rond 14u30 dus de meeste drukte was voorbij. Daar nog wat groentjes opgepikt en naar huis!
Tijdens het weekend (twee weekends geleden dus) zijn we weer van hier naar daar gereden om nog wat spullen te halen. Elke keer opnieuw verschieten we ervan wat je allemaal nodig hebt en ook mist als je van nul moet beginnen. Zondagmorgen was het dan vroeg dag om naar het strand te gaan. Om 7u30 stonden Olivier en Alexandra voor onze deur om vis te gaan kopen. Onvoorstelbaar gewoon!!! Twee tonijnen (voor 2,5 euro!!!), 3 kilo echt grote gamba's, calamares, sardientjes, ... We hadden onze voorraad bij hoor! We zijn dan nog even terug naar huis gegaan (voor een kort dutje ) en dan in de namiddag zijn we gaan BBQ'en bij Olivier en Alexandra want ja, de vis moest op é De flessen drank hebben hun weg toen zeer goed gevonden, de vis was overheerlijk en de duik in het zwembad (met ons kleren aan) hebben er een perfecte namiddag van gemaakt! Zo mogen er hier nog véél volgen
Vorige week was dan een vrij rustige week; moest wel aangezien ik een enorme allergische reacties had op de pakweg 25 muggenbeten op mijn benen... Ik heb er echt 2 dagen van afgezien; ik kon niet blijven stilzitten van de jeuk Maar dat is ook weer voorbij!
Woensdagnamiddag was het dan opnieuw Internations; de bijeenkomst van alle expats hier in Chennai. Ik had al gehoord van de organisatoren dat zij de organisatie niet meer zagen zitten omdat ze het niet meer gecombineerd kregen met hun job. Dus hebben Alexandra en ik onszelf maar voorgesteld om dat over te nemen é. De huidige organisator is nu niet in het land maar half mei spreken we met hem af en dan kunnen wij het doen é Je ziet; ik zit echt niet stil hoor!!
Vrijdag had Tom dan verlof (hier vieren ze 'Good Friday' wel maar paasmaandag is werkdag) en dan zijn we een bed gaan bestellen voor onze logeerkamer (het is trouwens al geleverd, dus de logeerkamer staat ter beschikking voor iedereen!!) en tuinmeubelen voor op ons terras. We zijn er ook in geslaagd een BBQ te vinden!! Joepie!! 's Avonds zijn we dan nog eens naar Zara's geweest. Schitterend avondje!! Enkel zaterdag was iets minder schitterend voor ons allemaal... Dat zegt genoeg zeker é Zondag was het dan ons beurt om te BBQ'en. Opnieuw een heel gezellige namiddag en eigenlijk een perfecte manier om je weekend af te sluiten! We spreken dan zo rond 14u af zodat we rond 21u ons avondje kunnen afsluiten en we op tijd in ons bedje kunnen. Het was eigenlijk een perfect dagje!! Vorige week heeft het 's nachts af en toe eens wat geregend (ze weten niet wat er gebeurt momenteel!!) waardoor de temperaturen doorheen de dag wel wat dragelijker zijn. We hebben ons aan het zwembad gezet, weliswaar onder de parasol, met wat hapjes en wat drankjes. De heren hebben hemel en aarde bewogen om de BBQ aan te krijgen (ze kennen hier geen ZIP-blokskes...) en de vrouwen hebben intussen maar wat mojito's gemaakt é
En zodoende hebben we de weken, waarin Tom redelijk wat verlof had, afgesloten en zijn we vertrokken voor 9 weken goed doorwerken, zodat we in België van een (al zeg ik het zelf) welverdiende vakantie kunnen genieten! Als ik zie hoe hard mijn ventje hier werkt... Gisterenavond om 21u 's avonds telefoon van het werk want met het uurverschil was er een belangrijke vergadering pas rond 17u30 Belgische tijd afgelopen, en Tom moest nog op de hoogte gebracht worden van de resultaten zodat hij er vanmorgen weer kon invliegen. Nu ik moet eerlijk zijn dat het de eerste keer is dat er zo laat nog gebeld wordt hoor. Maar de uren, die hij hier klopt, verschillen toch wel van de Belgische uren... Maar hij amuseert zich dus dat is het belangrijkste é. En ook ik weet nog steeds wat doen! Het huishouden staat geen moment stil maar Alexandra en ik zijn ook wat dingen aan het bekijken om hier zelf te doen, zodat we toch meer kunnen doen dan enkel huisvrouw zijn é We gaan de organisatie van Internations dan al overnemen en we zitten nog op een aantal zaken te broeden. We zien wel !!
En hierbij moet ik stilaan afronden want mijn wasmachine heeft zonet laten horen dat hij zijn deel van het werk heeft afgerond, en dat het dus nu mijn beurt weer is
Van hieruit voor jullie allemaal een hele dikke kus! En alvast tot volgende week!!
Gitte en Tom xxx
ps: De foto's volgen nu wel heel gauw hoor! Beloofd
Na meer dan een maand zonder enige activiteit
op ons blog was het nu hoog tijd om nog eens wat te laten horen van ons.
Tijdens deze afgelopen maand hebben we weer
heel wat watertjes doorzwommen maar zoals steeds komen we er wel weer uit.
Het begon allemaal in ons Belgenlandje. De
twee weekjes daar hebben ons deugd gedaan (en geen druppel regen gezien!!) maar
we hebben ook ontdekt dat mensen graag ontvangen met eten J De
weegschaal duidde na die 14 dagen wéér wat meer aan We gaan eraan werken
zenne. In juli komen we terug en is het weer zover é
De vele bezoekjes van en aan iedereen waren
echt een leuke afwisseling van het inpakken, leveringen in India regelen,
zorgen dat het contract van het huis getekend geraakte (= Tom zijn job), Maar
twee weken, 100 kg extra luchtvracht en 125 kg aan valiezen later konden we
terug naar het zonnige en warme Chennai vertrekken.
Enerzijds heel blij dat we toch terug wat rust
hadden (want het zijn toch wel 2 zeer hectische weken geweest in België) maar
anderzijds toch ook met een klein hartje om wat we moesten achterlaten en
vooral om wat we gingen tegenkomen in Chennai
Dat laatste is al bij al zeer goed
meegevallen!! Na opnieuw een aangename vlucht stond er s nachts wél iemand van
het hotel ons op te wachten en lagen we dit keer wél tijdig in ons bedje.
Maandagochtend bleek dan dat we s avonds de sleutel van ons huisje kregen.
Eindelijk!!!!!!!
We zijn dan maandag nog naar enkele winkels
gereden om het eerste materiaal te kopen (wat servies, enkele potten, bestek,
handdoeken, ) zodat we toch al konden beginnen. En ook om de laatste cheques
te betalen, zodat dinsdag alles kon geleverd worden.Dachten we
Maandag kregen we al telefoon van een winkel,
die onze zetel en matras ging leveren, dat de levering pas donderdag ging
toekomen aangezien de vrachtwagen pas dan kon vertrekken uit het fabriek in
Pondicherry. Het begon al J
We zijn de nacht van maandag op dinsdag nog
één keertje in het hotel blijven slapen omdat we dan toch nog niets van
meubelen hadden in ons huis en dinsdagmorgen zijn we dan verhuisd. We hadden
nog een heel aantal valiezen in het hotel staan, plus dan de valiezen die we
terug hadden meegebracht dus ja, er kan wel van een verhuis gesproken worden J
Rajesh heeft voor ons een dagje verlof
genomen, is eerst met ons gauw naar een winkel gereden om een matras te kopen
(die ze trouwens s avonds met de riksja geleverd hebben!!! Ze hadden de matras
op het dak gebonden!! Hilarisch!!) en is dan meegereden naar ons huis. We
hebben dan ook een grote taxi van het hotel genomen en daar alle valiezen
ingestoken, zodat we in één keer van het hotel naar ons huis waren verhuisd
(met grote dank aan Rajesh!)
Daar begon het uitpakken, leveringen aannemen,
gauw naar de winkel voorwat kuisgerief,
Zo zijn we snel naar e-zone gereden (een soort Vandenborre) voor een
stofzuiger. Er stonden een 5-tal modellen met prijs en al, maar ze verkochten
er maar éne. De rest stond er voor de show. Zo ook met de waterdispensers; er
stonden 2 soorten maar ze verkochten ze niet. Vreemde mensen, die Indiërs!! J
Maar al bij al is het dinsdag vrij vlot
verlopen en hadden we tegen het eind van de dag een tafel met stoelen, een bed
met matras en alle elektrische toestellen (frigo, tv, microgolf, wasmachine )
Donderdag zijn ze dan de zetel, de barkrukken
voor in de keuken en onze (goeie) matras komen leveren. En zelfs donderdagavond
al zijn ze tv komen installeren. Dat ging ongeveer een uurtje duren. Na een
half uurtje zeiden ze dat het heel goed vooruit gingen zodat ze binnen een
kwartiertje al zouden gedaan hebben. Eén uur en drie kwartier later zijn ze
vertrokken Maar het waren heel vriendelijke mannekes, ze hebben dat hier heel
proper in orde gebracht, de kabels mooi afgewerkt enz. Zodat ik vanaf vrijdag
toch wat anders te doen had dan kuisen, opruimen, uitpakken, Intussen zijn we
echte Las Vegas-fans gevonden en trachten we ook CSI Miami en CSI NY te
volgen J
Het internet was een heel ander paar mouwen
Daar had Rajesh de eerste week al naar gebeld en ze gingen dat in orde brengen.
Donderdag bericht dat ze niet konden leveren in onze wijk, terwijl iedereen
hier in de community Airtel heeft. Raj opnieuw gebeld en dan ging het in orde
komen. Maandagnamiddag (week 2) staat er hier een manneke om de papieren in te
vullen maar ik had niet alle papieren hier dus dan kon hij niks doen. Manneke
terug weg. Dinsdag (ik had alle papieren!) stond hij hier weer. Meer dan een
kwartier heeft dat manneke papieren zitten invullen. Ik heb dan (zonder
overdrijven) een 30-tal keer mijn handtekening moeten zetten en dan ging het in
orde komen. Woensdagkwamen ze
installeren Zoals verwacht kwamen ze woensdag toch niet; het zou voor
donderdag zijn. Donderdag stonden er dan plots twee mannekes met een telefoon
om te checken of de verbinding werkte. Dat heeft 2 minuten geduurd, dan zijn ze
terug buiten gegaan zonder iets te zeggen en na een kwartier vroeg ik mij af of
ze er nog wel waren. Jaja, ze zaten met twee op den dorpel een papier in te
vullen Even later komen ze terug binnen om te zeggen dat de verbinding werkte.
Euh ja, fijn om weten! En wat nu?? Ah ja, nu ging er nog een ander manneke
komen om internet effectief te installeren hé. Rare jongens, die Indiërs! Maar
inderdaad een goed uurtje later stond het volgende manneke er om EINDELIJK ons
internet te installeren!! J
Zodoende waren we eigenlijk na een tweetal
weken volledig geïnstalleerd! We hebben nog wel wat kleine dingen hier en daar
nodig natuurlijk maar het belangrijkste hebben we. En het gaat ons hier echt
goed af in ons huis, dus dat is het voornaamste é J
Ook onze auto stond redelijk snel voor de
deur, alleen de chauffeur was een ander paar mouwen We hadden om te beginnen
gewoon een chauffeur van Easy Drive gevraagd. Dat is een bedrijf dat chauffeurs
verhuurd. Zo konden we gewoon kiezen hoeveel uren we hem per dag wilden. We
hadden duidelijk gezegd dat hij Engels moest spreken en dat hij Chennai moest
kennen.
Wat een ramp!!!! We hebben dat manneke
uiteindelijk twee keer na mekaar gehad en twee keer hebben we echt meer dan een
uur tijd verloren omdat hij gewoon de weg niet kende. Hij deed ook geen moeite
om de weg te vragen é; hij reed zomaar wat rond totdat wij het op ons heupen
kregen en de weg begonnen uit te leggen aan hem!!! En als wij het dan niet meer
wisten, begon het rondtoeren opnieuw. Als we dan zeiden dat hij het moest
vragen, hoorde hij het in Keulen donderen! Op een bepaald moment zeiden we
hier naar links en hij begint naar rechts te pinken en naar rechts voor te
sorteren Echt snugger was hij niet! De tweede keer dat we hem hadden, was ik
met hem alleen. Ik moest naar Express Avenue (het grote shoppingcenter) wat in
heel Chennai gekend is. Hij kende dat dus niet! Daar begon het al. Dan is hij
beginnen rondbellen om de weg uit te vragen, plots de flikken Een boete van
200 rupee (wat overeen kwam met zijn loon van die dag) die ik dan eerst moest
voorschieten want meneertje had geen centen bij. Ik was al om te rotten hé! Dan
begon het rondtoeren weer, zodat ik weer kon uitleggen waar hij naartoe moest.
Dat is zo heel de dag verder gegaan totdat hij op een bepaald moment zo
verkeerd zat dat ik Rajesh heb moeten bellen om te vragen of hij hem de weg
wilde uitleggen want in het Engels was het een ramp. Dus Raj doet dat, ik kom
terug aan de lijn en Raj legt tegen mij ook kort uit wat hij zou moeten doen.
En blijkbaar moest hij aan de 3e lichten naar rechts (ofzoiets) maar
ik wist dat er op de baan waar wij nu opzaten maar één keer lichten meer waren
dus ik zeg tegen Raj dat dat niet kan. Bleek dus gewoon dat het chauffeureke
totaal geen idee had van waar hij was en maar iets had verzonnen tegen Rajesh
over waar we waren.
Pure miserie!!!! s Avonds heeft Tom dat
ventje eens goed onder zijn voeten gegeven en we hebben hem gelukkig nooit meer
teruggezien!
Enkele dagen erna hadden we dan een gesprek
met een vaste chauffeur maar die bleek niet van Chennai te zijn (maar durfde
wel de weg te vragen! Oef!) waardoor hij slaapplaats nodig had én eten want hij
kon niet koken Ja, het spijt me ten zeerste maar nu elke avond gaan koken voor
de chauffeur zag ik echt niet zitten. We hadden dan gezegd dat we ging zoeken
naar een oplossing (tesnoods vragen aan de kuisvrouwen van de community) maar
we hebben hem nooit meer gehoord.
Rajesh en Tom zijn dan aan het bedrijf eens
gaan horen bij de chauffeurs (die mannekes moeten daar gans de dag wachten tot
hun baas terug is van zijn werk, dus die zitten daar vaak bij elkaar) of er
niemand een job zocht. En zo zijn we bij onze Shanmugam uitgekomen. Schitterende
chauffeur! Geboren en getogen in Chennai, spreekt perfect Engels en zal niet
beginnen babbelen zolang jij hem niets vraagt (wat vaak ook een probleem is
want Indiërs zijn enorm nieuwsgierig en willen écht alles weten!!)
Morgen rijden we met hem naar Pondicherry, de
eerste verre tocht. Het zijn vandaag (woensdag 13/4) verkiezingen in de staat
Tamil Nadu, waardoor Tom zowel vandaag als morgen een dagje verlof heeft
(morgen zijn alle overheidsinstellingen ook gesloten om te rusten na de
verkiezingen van vandaag en ook Value Source doet mee J)
Zodoende kunnen we dus morgen eindelijk eens naar Pondicherry. Enerzijds een
heel gezellig stadje waar je naar het schijnt even tot rust kan komen,
anderzijds is het daar wél toegestaan om drank te verkopen (en daar is het
zelfs taxvrij! J) Dus morgen trekken we er even op uit.
En voorts houden wij ons hier goed bezig. Bij
Tom is het superdruk op het werk. Hij vertrekt s morgens om 8u zodat hij rond
8u30 op het werk is (vroeger lukt niet want de airco springt pas op om 9u en
het is niet te houden om langer dan een half uur in die warmte te zitten). s
Avonds probeert hij meestal om voor 18u30 terug te vertrekken zodat hij rond
19u wel thuis is. Het zijn dus veel langere dagen dan in België maar hij
amuseert zich momenteel echt enorm met zijn werk dus dat is het belangrijkste
é.
En ik hou mij bezig met wassen, strijken,
kuisen, eens naar het winkelcentrum gaan met Alexandra, eens een uitstapje doen
met haar, s middags met Tom gaan lunchen, en vooral zelf koken !! JOok ik zit dus echt geen seconde stil en dat
is wel goed! Ik heb me nog nooit verveeld en dat vind ik wel belangrijk. We
wilden nu vandaag eens gaan kijken om verder te studeren, maar door de
verkiezingen zijn ook de universiteiten gesloten dus dat zal voor een andere
keer zijn.
Onze eerste nieuwe bezigheid is ook ontdekt;
cricket! J(aan golf zijn we nog niet aan
toe geraakt; het is momenteel nog ietsje te druk met alles in orde te
brengen)Maar dus cricket Toen we net
terug hier waren, was het finale van de Wereldbeker cricket: India Sri Lanka.
En India is toch wel gewonnen zeker! J Intussen kennen
we het spelletje en zijn we dan ook echte fans geworden van de Chennai Super
Kings. Een week na het WK is de Indische competitie begonnen en de
openingsmatch was hier in Chennai. Dus hebben we gevolgd op tv en ze zijn
gewonnen JHet heeft tot de laatste bal
geduurd; zeer spannende match dus maar wel echt leuk. We hebben tegelijk ook
naar Parijs Roubaix gekeken op de laptop J Tom
heeft een website gevonden waar we zowat alle Belgische sporten live kunnen
zien. Zo hebben we ook Club Brugge Anderlecht live kunnen volgen J
We zijn dus echte sportfreaks aan het worden
(nu moeten we het alleen zelf wat meer gaan doen ) en we zijn echt volop
aan het kijken om tickets te pakken te krijgen voor de finale van de
cricket-competitie, die ook in Chennai is. Dat is 28 mei maar we vinden nu nog
geen tickets. Dus Wim en Katrien, we doen ons best om eraan te geraken zenne!!
Zo lieve lezertjes, het was weer een hele boterham
maar het was ook lang geleden é. Ik doe mijn best om woensdag-blogdag terug in
te voeren en dan horen jullie mij volgende week weer!
Een dikke kus van ons allebei!!
Gitte en Tom
Xxx
Ps: scroll ook even verder op het blog want de
eerste fotos staan erop!!!! J
Aangezien we terug in het vertrouwde Chennai zijn, is het weer tijd om wat verhalen te vertellen!
En waarmee moet ik anders beginnen dan met... inderdaad!! de huizenjacht... Net toen ik woensdagavond dacht dat we nu toch wel alles gehad hadden, gebeurde het volgende...
Niet veel nadat ik mijn laatste blogverhaal had gepost, krijg ik telefoon van Tom dat we terug naar ons superdeluxe droomhuis moesten gaan kijken. Daar gingen we weer... Bleek dat er aan het huis een nieuwe stroomgenerator moest komen, omdat diegene die er nu stond niet sterk genoeg was (gezien de elektriciteit hier vrij veel uitvalt, heb je dat echt nodig voor de airco's). Bleek dat de enige plaats, die de eigenaar kon verzinnen, onder het raam van onze keuken en dus ook onder het raam van de 'master bedroom' was. Aangezien zo'n machine redelijk wat lawaai produceert, zagen we dat dus niet zitten. De eigenaar had dan een foto doorgestuurd van het huis met daarop de generator "gephotoshopt" (is dat een werkwoord?) Bleek dat de generator onder het raam van de buren zat!! Zeer goed nieuws dus! Tom belde terug en zei dat het geen enkel probleem was voor ons aangezien het toch bij de buren was. De eigenaar begreep er niks van, want het 'deel van de buren' was ons deel! Het andere deel (waarvan wij dachten dat het ons deel ging worden) was al verhuurd... Verwarring alom!! Wat was er nu gebeurd...? De eigenaar had tegen de makelaar gezegd dat het huis aan de linkerzijde nog vrij was. Logischerwijze toont de makelaar ons dus het huis aan de linkerkant, als je er recht voor staat. Wat had die eigenaar gedaan? Die had dat bekeken met zijn rug naar het huis toe, en dan zijn linkerkant!!! Dus woensdagavond bleek plots dat we enerzijds het verkeerde huis gezien hadden (tot twee keer toe!) en anderzijds dat er dus toch een generator onder ons raam ging komen te staan. We zijn dan onmiddellijk terug naar het huis gaan kijken. Dit deel was eigenlijk minstens even mooi als het andere, dus daar geen probleem, maar natuurlijk was er die generator nog hé. Gelukkig voor ons (jammer genoeg voor de eigenaar) heeft hij de generator, die er nu staat en 3x minder zwaar is als diegene die er komt, even laten draaien. Onze beslissing was zeer snel genomen!! Bye bye, droomhuis!!
Ik moet toegeven dat ik er woensdagavond écht niet goed van was en dat ik niets liever wilde dan naar huis te komen... Alles was opnieuw helemaal in duigen gevallen; we konden wéér van in het begin starten. En aangezien we dan donderdag voor 5 dagen naar Kerala gingen, hadden we dus maar 4 dagen meer in Chennai voor we terug naar België kwamen. De moed was mij écht in de schoenen gezonken...
Zoals afgesproken, zijn we dan naar Zara gegaan met Alexandra en Olivier want wij vertrokken dan naar Kerala, Alexandra is zaterdag naar huis (Duitsland) gevlogen voor 2 weken en Olivier naar China en Korea voor het werk. De eerstkomende 3 weken zagen we mekaar dus niet, dus zijn we nog maar eens goed gaan eten samen. En vooral de miserie van onze huizenjacht gaan doorspoelen.
Donderdagmorgen 4u30... Dit was echt véél te vroeg maar ja, als je op vakantie wilt, moet je daar tegen kunnen é. Om 7u05 vertrok onze vlucht naar het zonnige Cochin. Daar aangekomen hebben we een taxi genomen richting centrum om een beetje de toerist te gaan uithangen We zijn naar het Dutch Palace geweest (waar je plots oude landkaarten ziet in het Oud Nederlands), een beetje gekuierd door de smalle winkelstraatjes (heel leuk!) en dan een bezoekje gaan brengen aan de synagoge en de Joodse wijk. Het was echt een hele leuke buurt, en we hebben ten volle genoten. Met dank aan Alex, een vriend die in Cochin woont, hebben we dan een taxi te pakken gekregen om ons naar Alleppey te brengen. Daar had ik een nachtje geboekt in het Kayaloram Heritage Lake Resort. En een resort was het zeker!! WAUW!! Slechts 12 kamers (waarvan maar 4 bezet) verdeeld over een 4 tal huizen. Wij hadden de mooiste kamer van allemaal Als je buiten kwam, keek je recht op het meer. Dat was pas "room with a view" (foto's volgen!!) We zijn dan in onze zwemkleren gedoken en hebben ons een uurtje in en rond het zwembad genesteld. Rond 17u zijn we dan terug naar onze kamer gegaan met de idee om ons wat buiten te zetten aan het meer. Maar we zijn allebei zoals een blok in slaap gevallen (4u30 is écht te vroeg!!) en pas wakker geworden toen ze ons om 19u kwamen vragen of we wilden eten in het restaurant. Dat dan maar gedaan (aangezien ons resort redelijk afgelegen lag en er niks in de buurt was) maar we hebben het ons zeker niet beklaagd!! Een lekker stukje gegrilde tonijn en een flesje wijn later zijn we dan maar gaan slapen want de volgende dag moesten we er weer vroeg uit.
Vrijdagmorgen 7u30... Dit was al heel wat menselijker! Eerst een schitterend douchke genomen in open lucht. Ja, de douche van onze kamer was buiten, zonder dak boven ons hoofd. Echt zalig eigenlijk!! En dan na een stevig ontbijt zijn we dan vertrokken naar het centrum (eerst nog wat miserie met het betalen maar dat is hier normaal). Aan 'Boat Jenny' zijn we dan op de boot gestapt, die ons naar Quilon ging brengen. Een tripje van 8u voor 80 km langs de backwaters van Kerala. In één woord "prachtig"!!! Dit was echt het einde!! Onbeschrijflijke natuur, mooie vogels, plots een olifant (allebei zo verbijsterd dat we er zelfs geen foto van hebben), een wir war van waterwegen en vooral RUST! Wat een ontsnapping van de grote, lawaaierige stad! Fenomenaal! 's Middags even gestopt voor een hapje, en in de namiddag voor een drankje maar dat moest allemaal héél snel gaan (wel een nadeel!) maar voorts was het enkel maar genieten!! Tom heeft heel wat foto's getrokken (maar dat is voor binnenkort )
In Quilon aangekomen weer de taxi ingestapt (er reden geen rechtstreekse bussen meer...) naar Varkala Beach. Onderweg kwamen we plots een religieuze optocht tegen met 3 olifanten. De taxichauffeur was zo vriendelijk om te vertragen zodat we foto's konden nemen. Blijkbaar weer één of andere feestdag En toen we een beetje verder aan de tempel kwamen, is de chauffeur zelfs gestopt en zijn we kunnen uitstappen. Daar stonden 9 olifanten, volledig 'versierd' met hun gezicht naar de tempel. Om hen rustig te houden, werden ze gevoederd (en lagen ze natuurlijk aan de ketting...) In de tempel zelf waren ze volop muziek aan het maken, voornamelijk getrommel. Heel leuk om zien!! Wat wel grappig was dat de vele (bijna allemaal mannelijke) Indische omstaanders het hele ritueel blijkbaar veel minder interessant vonden dat een blank meisje met een shortje en een T-shirtje zonder mouwen aan Ach ja, we moeten die mannekes toch ook iets gunnen é
Ons hotel in Varkala Beach bleek tenslotte OP het strand te liggen! Kon niet beter!! Dachten we... Het hotel op zich was prachtig, 's avonds heel lekker gegeten maar... om 22u15 's avonds waren ze nog aan het boren, hameren, slijpen, ... boven ons hoofd. We hebben dan naar de receptie gebeld om te klagen maar daar was de reactie "no construction, sir" Een kwartiertje later belden ze terug om te melden dat er toch onderhoudswerken op het dak bezig waren maar dat ze om 22u30 stopten.
Zaterdagmorgen 6u30... Boormachine, hamers, slijpschijven, ... Ik dacht dat ik ontplofte!!! Tom direct naar de receptie gebeld maar opnieuw waren er geen werken aan de gang maar hij ging eens horen. Tien minuten later nog steeds geen verandering en toen ben ik in een Franse colère geschoten... Het manneke aan de telefoon wist niet waar hij het had en hij ging het in orde brengen. Een half uur is het stil geweest, dan was het terug gedaan. We zijn dan naar beneden gegaan en hebben een andere kamer of een ander hotel geëist. Maar het manneke ging het allemaal oplossen! Toen we om 10u aan het ontbijt zaten, kwam de manager naar ons om te melden dat we van kamer mocht wisselen als we wilden, maar dat hij garandeerde dat de werken om 16u volledig afgelopen gingen zijn. We geloofden hem maar hadden dus veel beter moeten weten é... Om 22u 's avonds waren ze dus nog altijd bezig. Tom terug naar beneden; daar zei het manneke dat het om 22u30 ging stoppen en dat het pas terug om 10u de volgende morgen ging beginnen. Toen het 22u30 gepasseerd was, is Tom in een Franse colère geschoten Een half uurtje later lagen we in een andere kamer (op het 1e verdiep ipv het 4e) en dus heel wat verder weg van het lawaai. Eindelijk rust!! En ja, zoals verwacht waren de werken de volgende morgen om 6u30 opnieuw bezig maar gelukkig lagen we nu ver genoeg zodat we rustig konden doorslapen.
Wat hebben we daar de resterende tijd nog gedaan, vraag je u af? Wel eigenlijk niks!! Gewoon genoten van het zonnetje, het zwembad, een wandeling langs het strand (waar de mensen dus effectief lagen te zonnen, maar waar wij niet echt wilden tussen gaan liggen aangezien er toch geregeld Indiërs passeren om eens een te kijkje te komen nemen), de winkeltjes, het lekker eten en vooral de rust!!
Zaterdagavond zijn we er trouwens in geslaagd om voor geen 30 euro een "seafood platter" (bestaande uit de nodige groentjes, frietjes, rijst, een volledige, vers gevangen gegrilde vis, gamba's en calamares) te eten en 2 cocktails, 2 glazen schuimwijn (we hadden witte gevraagd maar het was dus schuimwijn) en een fles water te drinken. En dat alles in een restaurantje op het strand met een schitterend uitzicht op zee! Het leven kan soms écht wel schoon zijn hoor!!
En dan maandag moesten we terug naar huis. Tijdig opgestaan, ontbijtje genomen en dan gaan betalen. Bankkaart werkte niet (weer niet) en we hadden geen geld op zak. Geen probleem; de taxichauffeur ging het voorschieten en dan langs een bankcontact passeren zodat we hem konden betalen. We zijn minstens 15 bankcontacten afgegaan; geen geld... Daar stonden we dan é. Allebei zo opgefokt als iets want het zag er naar uit dat we onze vlucht maar nipt gingen halen, en zonder geld. We konden nog net de chauffeur betalen om ons naar de vlieghaven te brengen maar de hotelrekening terugbetalen, ging niet. Dan maar naar het hotel gebeld. Zij gingen de man in kwestie terugbetalen en wij moeten nu het hotel nog betalen. Wat een gedoe allemaal!!! Maar ze doen het toch maar é... ik kan mij best voorstellen dat ze ons in België gewoon uit den taxi zouden zetten. Maar uiteindelijk hebben we onze vlucht dan toch gehaald. We zijn ingestapt, hebben onze ogen toegedaan en zijn wakker geworden van de piloot die omriep dat we gingen landen.
In Chennai stond er ons dan iemand van het hotel op te wachten. Met hem gingen we eerst nog even naar 2 huizen kijken (want we hadden tijdens ons 5-daags tripje nog 2 afspraken gemaakt met makelaars en aangezien die huizen niet ver van de luchthaven lagen, wilden we dat ineens meepikken. Je ziet; we zitten hier nooit stil é...) maar dat manneke wilde ons niet brengen!!! Hij wilde eerst terug naar het hotel rijden en vandaar naar OMR (waar we moesten zijn) gaan. Na heel wat over en weer getelefoneer, is het Tom dan gelukt om de manager te zeggen dat wij echt naar daar moesten. Uiteindelijk moest het manneke wel; hij kon niet anders. Maar aan zijn gezucht te horen, was het dik tegen zijn goesting zenne! Het is echt onvoorstelbaar hoe het mogelijk is dat je batterijen, die gedurende 5 dagen hebben kunnen opladen, in enkele uren tijd weer volledig plat kunnen gaan.... Maar ook dat hebben we weer doorstaan
De huisjes opnieuw... Het eerste huis had ik al eens gezien maar Tom nog niet. En we waren eigenlijk heel tevreden daarover dus hebben de makelaar aangespoord om de eigenaar te bellen en ons voorstel door te geven (achteraf is gebleken dat de eigenaar niets van zijn prijs wilde afdoen... Niet moeilijk dus dat het huis al 2 jaar leegstaat) Het tweede huis was in de community waar het huis stond dat ze onder onze neus hadden verhuurd. We komen daar aan en wat blijkt...? Het is datzelfde huis!!!! We hadden al een flauw vermoeden toen de makelaar een bericht stuurde maar aangezien dat huis verhuurd was, konden we dat niet geloven. Maar het was dus waar; onze eerste favoriet was terug. De persoon, die het ging huren, was ook expat maar hij moest van zijn firma een gemeubeld huis huren (en dit is ongemeubeld) omdat er geen budget voorzien was voor meubelen. Hij had gehoopt dat de eigenaars het dan wel zouden bemeubelen maar aangezien zij in Dubai zitten, wilden ze dat ook niet doen. En hij heeft het huis dus moeten laten gaan waardoor het terug vrijkwam voor ons Wij hebben dan onmiddellijk bevestigd dat we het wilden en de nodige foto's genomen. Tom zijn baas heeft gisteren de foto's bekeken en de gedetailleerde beschrijving van het huis, dat de makelaar had gemaild, doorgelezen en ook zij vindt het prima. Momenteel zijn de papieren van links naar rechts aan het gaan en morgen gaan we nog één keer kijken samen met iemand van het werk en daarna wordt alles geregeld. Dus zoals het er nu naar uit ziet, hebben we morgenavond of ten laatste vrijdag een akkoord over een huis. Van timing gesproken Blijven duimen natuurlijk dat er weer niets misgaat maar het ziet er nu dus echt wel goed uit.
Ook onze auto is sinds maandag besteld. Tom zijn bazin gaat dezelfde nemen, dus zij heeft alles geregeld voor ons (wat ook weer mooi meegenomen was) Een monovolume met 7 zitplaatsen (6 + chauffeur) dus kom maar allemaal af! Plaats zat!
Gisterenavond zijn we dan de eerste zaken gaan bestellen. Er is niets zaliger dan een winkel kunnen binnenstappen en zeggen: "Dat wil ik, dat wil ik, dat wil ik en dat wil ik. Zet maar op papier en volgende week komt er iemand op het te betalen" Schitterend gewoon We hebben ons gisteren beperkt tot electro; een tv met home cinema (Tom had van mij een budget gekregen daarvoor en hij is eronder gebleven ), een ijskast, een wasmachine, microgolf-grill, een strijkijzer, broodrooster en een keukenrobot. Een stofzuiger hadden ze niet dat is voor de volgende winkel. Vandaag gaan we dan een matras bestellen (het bed en nachtkastjes heb ik vorige week al gekocht; mooi hoor ), morgen gaan we de zetels bestellen en vrijdagmiddag een tafel en stoelen. En alles kan maandag 28 maart geleverd worden dus alle basic zaken zouden we echt wel op tijd hebben. Alhoewel... het is en blijft natuurlijk nog altijd India é...
Zo lieverdjes, dat was weer mijn verhaal van de afgelopen week. Ik knijp er nu eventjes tussenuit om naar België te komen. Dus wie ik daar moest tegenkomen; tot gauw!!! Wie ik niet moest zien, tot binnen 2 weken voor meer India-nieuws!!
en tot heel gauw!
