Om 5u15 op om om 6u naar de mis te gaan. Gay is katholiek en gaat naar de kerk van de paters van Juvenel. Hij moet voorgaan in de kerk. In de kerk moet ik een beetje zorg dragen voor de kleine paul die het moeilijk heeft  om stil te zitten maar toch graag op mijn schoot zit. Er is wel meer sfeer in de kerk dan bij ons maar toch minder beleving dan in die evangelische kerk van pastor Ernst.

Bij de terugweg waren we nog in de school toen we stilvielen, ja , geen benzine….  . Geen probleem , ik wordt gedropt met edna en paul bij de zangers ,die daar blijkbaar een drankje en een koek krijgen (en ik dus ook ) terwijl gay benzine ging halen.  Rond 10u30 thuis en vrij tot 12u .

Daarna met Aneas naar grissee voor een foto van de voedselbedeling van de u15 en dan naar de equipe van digicel (om 13u verzamelen in gebouwen )  , we moesten om 15u beginnen volgens eerste berichten , uiteindelijk om 17u begonnen. De andere ploeg was een populaire muziekgroep en we begonnen goed aan ws , vlug 2-0 maar uiteindelijk verloren we met 3-4 en ik denk een beetje dat de verdedigers dit zo gewild hebben… 

Na de wedstrijd direct  me gaan omkleden om naar een “dansfeest” te gaan op uitnodiging van Marie ,Carline en jayton . Daar moesten we om 19u vertekken maar we waren er maar om 20u30 , ze hadden schrik dar er geen parkeerplaats meer was en dat er binnen ook geen plaats meer was. Het populairste orkest stond klaar om te beginnen toen we er waren en we hadden nog plaats maar 15’ later was het volzet. Het was nogal ritmische maar mooie muziek en als de Haitianen naar een dansfeest gaan is dat wel om te dansen. Ieder liedje dat begon stond de dansvloer vol.  Veel ambiance ..

Uiteindelijk om 01u00 naar huis, doodop   

Eerste nachtje bij gay moest ik om 4u wakker zijn om mijn kaart in belgie te regelen. Gelukkig had ik een vriendelijke dame aan de lijn die dit kon oplossen. Zo kan ik weer het geld uitgeven die ik beloofd heb.

Om 7u moesten we al aan het sportcentrum zijn om uiteindelijk met zijn allen te vertrekken om 8u30 naar het tornooi. Ik had  hun al gezegd dat er maar 18 spelers mee mochten maar ze hadden er toch 22 mee. Daar ter plaatse moesten ze binnen de 10minuten klaar zijn om hun eerste ws te spelen , typisch en ja er mochten er 4 weer naar huis. Hoe de ploeg opgesteld werd weet ik niet en de spelers als ze op het veld kwamen ook niet . En toch wonnen we de eerste ws met 2-0 . 2x amedee. De 2^de ws tegen het zwakste team mochten we aansluitend spelen en het begon goed maar toen begon onze keeper boisnotes zijn mindere kantjes te tonen  met 2 serieuze flaters waarvan 1 in laatste minuut. D e 3^de ws tegen het sterkste team verloren we met 1-0 na een goede ws en toch mogen we verder volgende week . Maar ’t was heel warm daar..

Daarna terug naar centre en mocht ik de geschenkjes uitdelen aan iedere trainer om aan een kindje te geven die geen geschenkje zou krijgen thuis  , ze gingen dit discreet thuis afgeven.

Bij gay had men eten klaargemaakt (17u) en daarna gingen we naar de thuis van gay . Ik denk dat ik ver al zijn familie gezien heb , was best wel gezellig . maar ‘k moet dringend mijn creools verder leren. Ik begin het beter te verstaan maar toch … 

Als je al die kinderen bezig ziet van ’s morgens dan zie je toch veel verschillen. Een aantal onder hen kunnen een broodje kopen , een aantal delen met een ander  , een aantal hebben niets  . je ziet het soms op de gezichtjes van ik wil ook wel iets.  Op het tornooi krijgen ze na het beëindigen spaghetti . De directeur van de jeugdopleiding Carlo had ik ook een beetje steun gegeven en omdat het materiaal van Amerika komt had hij gevraagd of hij hiermee het eten mocht betalen  …

bij Gay heb ik al een vriendje , zijn zoontje paul  volgt me overal , 't is een kapoentje van 4j..

Iedere dag opnieuw een beetje verrassingen , ook vandaag

Vandaag om  9u stipt was Gay er om me te komen halen , de eerste keer dat hij op tijd was.  Inpakken en weg uit het hotel  een nieuw avontuur tegemoet.

Eerst gingen we naar de zusterschool om de laatste laptop af te geven en daarna gingen we het materiaal kopen voor de school. Weeral een eindje rijden , de bestelling ophalen maar mijn credietkaart werd geweigerd. Naar de bank gebeld , daarna geweest en daar konden ze me niet helpen. Op internet even naar rekening gekeken , geld was geen probleem maar de credietkaart is gelimiteerd tot 2500€ en blijkbaar heb ik dat bedrag bereikt.  Dus zo snel mogelijk bank proberen te bereiken om dit euvel te lossen. Spijtig voor de zuster die er toch op gerekend had…

Daarna eerste kennismaking met huis van Gay . ik mag een grote kamer gebruiken en ik denk dat het de kamer van gay en edna is. Hij zegt dat hij zeer tevreden is dat ik bij hem wil komen.  Het middageten (14u30) stond klaar en was lekker, kip in bonensaus met rijst .

Om 15u training van de u15 , waar ik morgen mee op tornooi ga en om 17u moest ik al in het nationaal stadion zijn voor de match van het digicel team waar ik de taak van aneas moet overnemen.  Camera’s ,tv  veel volk op de tribune en goede ambiance . We vergaten te scoren en kregen een doelpunt binnen dus 1-0 verlies . slecht begin …

Bij gay was het even aanpassen , geen elektriciteit maar met kaarsen en gaslichtje kan je ook plan trekken.  De muggen zoeven je zo voorbij , maar een groot musquitonet kan wonderen doen. De douche werkt niet , hij wacht nog op een loodgieter maar een emmer water  en een tas om over u te gieten en ge hebt ook een douche ..  dus iets minder comfort maar ze doen echt hun best en ’ t zal hier nog leuk worden…  ah ja en ook geen internet onvangst binnen   dus moet ik momenten  goed kiezen wanneer ik ontvangst heb

amaai , mijn blog al meer dan 4000 keer bekeken en meer dan 200 unieke bezoekers  , goed he

Van daag belooft het weer een druk dagje te worden.  Ik moet de beloofde hulp gaan inlossen maar aangezien dit niet steeds mogelijk is met master card moet ik eerst geld afhalen. Bancontact automaten hebben ze wel maar functioneren is iets anders , dan maar naar de bank.  Ik moet me eerst laten registreren nadat ik gefouilleerd ben. Daarna een aantal papiertjes ondertekenen  terug naar een ander bureel en uiteindelijk kan ik maar 500dollar afhalen want per kaart is dat het maximum. 

Dan eerst naar de school van Mac Arthur om daar het materiaal te regelen. Een laptop is daar in het informatica bureau welgekomen. Voor het overige materiaal gaan we morgen naar de boekenwinkel en betalen we de bestelling van de boeken.

Om 10u had ik afspraak een afspraak met pastor Ernst. Hij was heel blij met de Belgische vlag , bedankt hiervoor Lies en Bart.We hebben een beetje bijgepraat en er waren nog heel wat mensen waar ik een maand mee samenleefde actief in de school, leuk.  We zijn de school gaan bezoeken , er  zijn een aantal aanpassingen gedaan aan de constructie maar de basis constructie is nog steeds de zelfde . De pastor vertelde dat het nog altijd et hoogste en stevigste constructie is van de regio. Er zijn al veel directeurs komen kijken , zo zie je dat john hier toch samen met Rita hier toch de basis gelegd hebben van iets mooi.

Ze hebben een aantal klassen moeten verwijderen omdat ze niet over voldoende  geld beschikken om de leerkrachten te betalen. Nu nog wachten ze op hun loon van de laatste 2 maanden. De leerlingen kunnen hun inschrijving niet betalen en zo is er geen geld . Ik heb de pastor ook voorgesteld om materiaal te kopen maar ze krijgen iets meer . Hij ging dit bespreken met de directeur en me laten weten wat ze met het aangeboden geld gaan doen …

Nadien werd ik verwacht in de school van Patrick waar ik een laptop , een atals en 3 grote franse leerboeken overhandigde aan de directrice. Het was juist kerstfeest en dus veel volk , k mocht daar het een en ander uitleggen, k hoop dat de kinderen het verstaan hebben.

Nadien moest ik met Aneas naar de radio en tv zender en moest ik zowaar een interview geven dat werd  uitgezonden in het avondnieuws. Het ging wel uitsluitend over het digicel team.  Blijkbaar zal mijn bezoek hier toch niet onopgemerkt voorbijgaan.

Om 15u training in het centre sportief en daarna naar het nationaal stadion om met de directeur van de nationale jeugd de beloofde 500 dollar te besteden.  Aangezien er juist een groot tornooi is waar AST aan deelneemt wou hij met deze steun het eten voorzien voor 12 ploegen.  Zo kwam er ook budget vrij voor materiaal. 

Om 21 terug thuis om naar het nieuws te kijken en daar mezelf terug te zien en mijn Frans te aanhoren … t valt nog mee voor een Nederlandstalige , nu kennen ze me hier in gans Port au Prince zeggen ze want dit is een heel populaire zender…

Morgen verlaat ik het hotel en ga ik bij gay anderson intrekken , de persoon die ook in belgie bij mr John logeerde, ze dachten  dat ik schrik had om bij rudy in te trekken omdat ik nogal wat trappen moest doen. Maar gay wou dan ook dat ik bij hem kwam, iemand anders wast mijn kledij (ik koop dan wel waspoeder he) . Ze zijn allemaal best in de weer voor mij. Maar ik betaal hier en daar wel beetje ,  als de benzine op is .. hier koop ik iedere dag brood, drinken en toespijs voor ontbijt en avondmaal en ’s morgens als ze komen en ’s avonds voor ze vertrekken eten en drinken ze mee dus ze mogen ook niet klagen. ’s Middags wordt mijn eten meestal betaald.  K mag dus niet klagen ..

Vandaag beginnen de eerste echte uitgaven . de directeur  van de laatste school heeft het direct begrepen en ging met mijn naar een boekenwinkel waar hij een ganse hoop boeken kocht. Nadien met het geld dat nog over was ging hij naar een groot speelgoedmagazijn om een geschenkje te kopen voor de kleinste kinderen uit de kindergarden, dit wordt maandag tijdens het kerstfeest uitgedeeld .

Ik heb me ook 2 boekjes Frans , Haitiaans creools gekocht , nu nog leren spreken. Hier en daar versta ik hun toch al een beetje mwem  comprend mais mwem pa ap pale

En terug vielen we zonder benzine… de persoon die deze morgen het geld gekregen heeft om te tanken is het waarschijnlijk vergeten…  gelukkig reden we bergaf en kon ik me in het drukke verkeer gewoon laten bollen tot een paar honderd meter verder een benzinestation was. 

Aangezien dit allemaal veel tijd in beslag neemt waren we juist op tijd om 15u om te trainen met de u15 , om 17u15 moesten we naar het nationaal stadion om een andere groep te trainen. Ik bedoel , ik geef training en de andere kijken en schrijven op.

Na de training om 20u was ik weer de taptap van dienst en zaten er deze keer 8  in de auto, k moet wel nog leren als ze merci zeggen dat dat wil zeggen dat ze eruit willen.

Aangezien ik nog niet gegeten had stopten we nog aan een wegrestaurant en kocht ik een meeneem menu. Blijkbaar is het normaal dat ik dan voor de anderen ook iets koop… maar met 25 dollar hadden er 5 gegeten en iets gedronken.

Terug aan onze wagen was er weer een verrassing , platte batterij.  Een vriend met een wagen, startkabels ..meer is er niet nodig om dat binnen het uur op te lossen.

Rond 22u terug in hotel moe maar toch tevreden van de behaalde doelstellingen..  

Deze morgen was ik vrij tot 9, dan kwam edner van het rode kruis om een aantal gunsten te vragen, hij zou graag in belgie enkele opleidingen volgen . Ik had 2 jaar geleden reeds voor hem een visum aangevraagd maar hij had toen niet genoeg geld en nu ook niet denk ik . Hij zou graag hier ook samen met de ambulanciers een aantal opleidingen krijgen . We zullen zien wat mogelijk is.

Plots stond Aneas voor de deur en moesten we terug naar de ambassade van panama om de pasports met visa op te halen. Onderweg viel ik te midden van een  druk verkeer plots stil. Hij was vergeten tanken en de wijzer van het voertuig is defect. We konden het voertuig aan de kant duwen , geen touring wegenhulp hier en hij belde een vriend met een moto op , ging de pasports  afhalen en bracht bidon een diesel  mee.  Na een  uur en een half  waren ze terug kregen we het  voertuig aan de praat. Hij moest terug naar ambassade voor nog een paspoort en ik mocht terug met edner maar onderweg eerst 2 gallons tanken (400gourdes = 10dollar) hoeveel liters 1 gallon is weet ik niet maar zal niet zo veel zijn. Nadien ben ik met edner gaan eten langs de weg : rijst, kip , een banaan, wat groenten en een cola van een halve liter kost me voor 2 personen 350 gourdes, toch goedkoper dan in het  andere restaurant van het  hotel en je had er goed mee gegeten.

Juist gepast voor de training om 15u en wonder boven wonder we konden op tijd beginnen , terug een 35 spelers maar de training verliep heel  goed en duurde uiteindelijk bijna 3u . blijkbaar is dat hier geen probleem , veel inzet en een heel goede wedstrijdmentaliteit.

Nadien met de trainers nog een biertje gaan drinken in een plaatselijke bar en rond 21u op kamer.

Van slapen kwam niet veel in huis , juist achter hotel was een party bezig met echte jongerenmuziek en een zeer enthousiaste disjockey. Zonder beperking van decibels , hier hebben ze zo geen veiligheidscel die dat verbied .. tot 3u .. bij ons hadden ze al om 22u de politie gebeld . Maar een beetje ontspanning mag zeker voor deze mensen hier en als ze zich zo eens goed amuseren en hun mindere momenten vergeten ….

Deze morgen kreeg ik een berichtje vanuit Belgie dat een vriendin samen met haar gezinnetje besloten had minder kerstcadeautjes te kopen en het geld die ze over hadden te geven aan de Haitiaantjes.  Ik werd stil van zoveel engagement en het kan me enkel motiveren om hier zoveel als mogelijk te ondersteunen .

Vandaag was ik weer bestuurder van dienst en op sommige momenten een beetje tap tap ook. (s’avonds na de training zaten er 8 volwassenen in de auto)

Deze morgen ging ik naar het emigratiebureau om een identiteitskaart te regelen. 3 jaar geleden had deze persoon gevraagd om een id te regelen. Er zijn hier nog veel mensen zonder identiteitskaart omdat ze de registratie niet kunnen betalen. Het gaat me persoonlijk een 100 dollar kosten omdat dit  een persoonlijk engagement is. Nadien moesten we naar de ambassade van Panama om de visa te regelen van een ploeg die ginder zou moeten een tornooi spelen overmorgen. De visa zijn zijn  betaald maar de tickets zijn te duur nu daarom zullen ze ginder een ander tornooi zoeken binnen 2 a 3 maanden gedurende de volgende vakantie, zo gaat dit hier. Een geluk dat hun hotel nog niet betaald was. De ouders hadden hun geld al gegeven en waren een beetje ontgoocheld. Ze geloven in de talenten van hun kinderen en hopen dat ze op wijze hun weg kunnen vinden. 

Deze namiddag nog een bezoek gebracht aan de school van Dominique (waar de vader van Dominique directeur is ) die ook in Belgie was.  Een middelmatige privé school (600 leerlingen ) die het ook moeilijk heeft om te overleven . Ook hier worden ze uitgenodigd om 500dollar materiaal te kopen . Zo komt het saldo op 4200€ aan uitgaven.

Dan nog een avondtraining aan het team van digicel , ook zij hebben het moeilijk om de concentratie te bewaren tijdens de oefeningen . ik denk dat dit een groot probleem is voor de ploegen hier .

Het was ook de laatste avond van Patrick die naar Miami gaat voor een voetbalstage. Een vriend heeft voor hem  de reis betaald en hij mag bij hem leven . hij had juist nog beetje geld nodig voor zijn vervoer morgenvroeg maar daar ging de voorzitter dan voor zorgen .  

Gilner st juste en zijn vrouw ,2  verpleegkundigen die ik nog mee opgeleid heb de eerste missie kwam ook nog een bezoekje brengen. Een heel leuk weerzien . Hun wens is een kindje krijgen maar er zijn een paar probleempjes die ik hier niet zal kunnen oplossen. Misschien in Belgie? 

Rond 22.30 terug alleen  

Vandaag was het een echt haitiaans dagje, altijd overal telaat 

Om 8u moest ik klaar zijn omdat de president me kwam halen voor bloed te geven en te helpen bij de bloedinzameling.  Hij liet via via weten dat het wat later ging zijn en uiteindelijk zijn we om 10.30 vertrokken.  Ik had al gezegd dat ik geen bloed mocht geven maar hij wou dat ik bloed gaf. Omdat ik vroeger nog hep b heb doorgemaakt kan dit dus niet en dat wiste ze daar ook. Dus mijn  hg en bloeddruk waren ok en ik mocht een aantel gebakjes gaan eten, hmmm lekker.  <patrick werd overtuigd om  bloed te geven en alhoewel hij veel schrik had ging het vrij vlot.

Nadien waren we uitgenodigd bij Marie om iets te eten normaal om 13u maar ‘twas 14.30 vooraleer we er waren. Frieten met een soort vlees , macaroni en rijst en een blaadje salade . Rare combinatie maar ’t was toch goed.

Om 15u moest ik op stadion zijn om de u12 te trainen , ’t was 16u en de jongens zten braaf te wachten. Ik wou ze tellen maar k heb dan maar beginnen verdelen in groepen. De trainers wisten niet hoeveel .. uiteindelijk ben ik op 37 uitgekomen .  ’t was niet gemakkelijk om hun een simpele trapvorm aan te leren. Kwas al tevreden dat het niet aan mijn Frans lag want de trainers legden het in het creools uit maar uiteindelijk ging het toch hoor.  Ze ontbreken vooral aandacht en zijn ofwel aan t spelen ofwel naar de andere aan te kijken.  Om 18u gedaan en op het andere terrein werd juist een ws beslist met penalti’s in het duister want het was al bijna donker. De laatste penalti was doelpunt maar de keeper had hem eerst tegengehouden en nadien rolde de bal toch in doel. Amaai wat een discussie , leuk om zien en horen .

Het is normaal mijn laatste avond in hotel , ik mag bij rudy azor gaan slapen. We gingen dan eerst eens kijken . Dat is echt bij de bevolking maar niet ver van stadion.  Hij heeft 1 slaapkamer die ik zou mogen gebruiken , een toilet en een douche. Elektriciteit  wordt enkel opgezet als er echt licht nodig is , en de muggen…  een mooi gebaar maar ik weet niet of ik er op inga.

Daarna weer reünie op mijn kamer en Patrick kwam me zijn verloofde voorstellen, een flinke madam.

Rond 21u was de rust weer teruggekeerd en kunnen we de volgende dag  plannen   

Un message de Patrick

Que la paix de Dieu soit avec  tous les amis de Belges

Je vous salue tous les familles de Belges dans le nom de tous les membres de AST D’Haiti et je vous dis mercie d’avoir envoyer Mr GEERT en Haiti pour nous aider les enfants de foot ball

Un grand mercie a tous comme NICOLE , MARK , HILDE ,JOHN , WILLY ,HEIDI ,BETTY ,RITA, DIRK,LIES,DORIEN ,SEPPE et les autres mercie beaucoup , je vous aimes tant

MR PATRICK DELCIS ENTRAINEUR DE FOOTBALL

Vandaag was het een sportief dagje, om 6u moest ik klaar zijn en om 6u30 begon de 1^ste training. Ik moest de u13 trainen van mc Arthur.  Iedereen was op tijd en de training verliep heel vlot (training tot 9u15 )  . nadien bespreking , rond de middag eten en om 14u terug voor de ws van u12 en training  u20 (van 15u tot 18u) onder een stralende zon maar ’t was warm . Nadien nog wat bespreking en gezellig met zijn allen op mijn  kamer .

Ondertussen heb ik toch wat zicht gekregen op de organisatie en werking van ecole AST. Een jeugdclub uit de 3^de divisie die bestuurd wordt door vrijwilligers. De trainers zijn mensen die nog gevoetbald hebben en zich op vrijwillige basis inzetten voor de trainingen. De aansluiting bij de lub kan  voor iedereen maar hun materiaal moeten ze zelf kopen. Er wordt juist iets gevraagd voor de dranken . Ecole ast rekruteert vooral uit de scholen waar de trainers werken . Men geeft aan iedere groep ongeveer 4 keer /week training .  Ik denk moest de inhoud van de trainingen goed zijn er zeker talent zouden doorbreken. Ik zie hier veel  jongens die technisch zeer goed met een bal overweg kunnen.  

Hun doelstelling is ook deze jongens te laten groeien met tornooien in het buitenland en hopen dat ze daar een stage kunne volgen. Financieel voor vele onhaalbaar. Er worden hier wat sponsors gezocht maar die zijn eerder beperkt. Iedereen die naar het buitenland gaat moet dus zijn eigen ticket en verblijf kunnen betalen.  En geloof me, hier wordt soms jaren voor gespaard.

Patrick was minder aanwezig vandaag en gisteren. Hij is met zijn grootmoeder naar het ziekenhuis moeten gaan. Ze heeft problemen en pijn in de buik. Hij had voorschrift van dr voor medicamenten maar die kosten teveel en zijn salaris was nog niet betaald deze week, daarom heeft hij zijn nonkel gecontacteerd uit caeyes (ongeveer 3u rijden ) om de medicamenten te kopen. Ik heb wat medicamenten mee die ik dan maar gegeven heb.

 Een gans verschil met vorige zaterdag waar ik samen met zovele mensen afscheid genomen heb van mijn moeder. Ik heb hier het gevoel dat ze toekijkt en steunt .... Bedankt ook iedereen die me op een af ander wijze  steunt of steun gegeven geeft. zonder jullie kan ik hier veel minder mensen tevreden stellen en dat weten ze hier .. 

tot morgen 

Alweer een druk dagje

Om 8u kwamen ze me halen , Gay de voorzitter en Marie om het sportief jeugdcentrum  te bezoeken. Aangezien er geen bestuurder was kon ik terug rijden. Eerst een omwegje door centrum en daarna een uurtje rijden tot buiten PAP.

Het sportcentrum is heel landelijk gelegen. Er zijn ongeveer 300 studenten die er verblijven om te studeren en te trainen. Dit zijn de talenten die gerekruteerd worden in Haiti om hun voetbalkwaliteiten hier te ontplooien. Amedee is ook bij deze groep maar hij mocht thuis blijven omdat ecole ast hem ook de trainingen kan geven. Een paar keer in de week gaat hij ginder trainen.  Sepp Blatter heeft dit sportcentrum komen bezoeken en de synthetische velden komen die de fifa s gegeven heeft komen inhuldigen. Hier moeten de studenten niet betalen maar moet de school zelf instaan voor materiaal. De staat zorgt voor onderhoud en eten.  De directeur vroeg of ik contacten wou leggen voor een partnership met een club in Belgie.   

Terug naar Pap (al middag) iets eten en dan een bezoek aan de bloedbank van het rode kruis. Momenteel hebben ze voldoende bloedvoorraad en ze verwachten veel van de kerstbloedinzameling waar ze me vroegen om aan mee te werken. Ook hier zijn vele hulpvragen. Er was juist een zwitserse dokter die een opleidingsprogramma ging organiseren en hiervoor waarschijnlijk ook belgische ondersteuning zou krijgen. Maar ze hebben wel het noodzakelijke materiaal om hun bloedstalen goed te behandelen. Alle bloed wordt gescreend op hepatitisch en aids.

om 15u training geven aan u20 . men stelde  me groep voor van 22 uiteindelijk ben ik training begonnen met een 35 personen. Maar een beetje aanpassing en training is vlot verlopen . Om 18u moesten we al in nationaal  stadion zijn voor match van ploeg die ik gisteren trainde . Mijn taak bijsturen bij de rust en verslagje maken.

Na een hels tochtje in het donkere PaP met auto's die constant met een grootlichten aan rijden en u verblinden toch rond 21u30 veilig terug in hotel

moe maar toch tevreden 

slaapwel   

Vandaag begon alweer vroeg, om 4u  was het al gedaan met slapen, er was naast mijn slaapplaats toch het een en ander te beleven  ,na een douche begon ik aan verslag van dag voordien en voorbereiding training .

Om 8u begon ik een nieuwe ervaring : zelf met de wagen rijden , ze hadden een wagen maar geen bestuurder. De wagen is van iemand die op reis is en ze mochten hem gebruiken. Waar zijn vrienden anders voor…  In dit verkeer en deze toestand van de straten vond ik dat het goed ging en dan hadden mijn vrienden nog speciale manoeuvres voor mij in petto  : me iets te ver laten rijden en dan gewoon draaien te midden van alle trafic ,maar k vond het leuk. ’t Is zo een beetje als met de mug rijden maar zonder zwaailichten . Een oefening voor iedere mugbesuurder van bij ons …

We bezochten 3 scholen

De 1^ste school was een katholieke school en de directeur een priester.  Dit is een privé school waar de studenten moeten betalen en die overleeft zonder staatssteun . per jaar betaalt een student 1200 amerikaanse dollar . De school heeft ongeveer 4000 studenten waaronder Amedee, colin , l’espinas en elleze die in april bij ons geweest zijn. Het was juist examen en tussen 2 examens door zag ik colin en amedee , het was een blij weerzien en vele groetjes doen aan de Belgen en Betty, Willy en hun hond.  Na een gesprek met de directeur kon ik besluiten dat deze school zelfdruipend was en een goede organisatie had . Hier zijn Patrick en Aneas ook aktief  voor voet bal en futsal

De volgende school is 50m verder .Daar gaan de kinderen van mac arthur naar school  . Dit is een gemengde privé /staatschool.  De kinderen moeten een paar dollar per maand maar een deel kan ook dit nog niet betalen. Ook hier zijn een 2000 tal leerlingen. Hier worden geen kinderen geweigerd maar zijn de noden veel groter. Hier kwamen ook vele kinderen rondom mij en ik kreeg verschillende keer de vraag : j’ai faim, maar ik kon niets aanbieden  . In de eerste school heb ik nooit de  vraag gekregen .. 

De directeur zegt dat hij wel een beetje steun krijgt van de staat maar dat dit onvoldoende is om het materiaal die nodig is voor de opleiding te betalen. Ze proberen de boeken te verdelen de klassen groot genoeg te maken zodat ze minder leerkrachten moeten betalen…  

De 3^de school is ook maar een paar honderd meter verder en daar werkt Gay  ,de persoon die in Belgie was en bij Johny verbleef. Dit is een katholieke school onder de leiding van zusters en een van de weinige meisjesscholen in de stad. Deze school is ook te vergelijken met de vorige en krijgt ook beetje staatsteun maar ook hier zijn er kinderen die hun schoolgeld niet kunnen betalen . ongeveer 15% van de 2000 leerlingen. Maar iedereen is welkom en ze proberen te roeien met de middelen die ze hebben. Het beperkt hun wel sterk in hun mogelijkheden om uitbreiding van een lessenpakket aan te bieden.

Bij deze laatste 2 scholen en de school van gisteren waar de noden toch wel groot zijn heb ik verteld dat mijn Belgische vrienden een beetje geld ingezameld hebben. Ik heb hen alle 3 voorgesteld om voor 500€ materiaal te kopen en iedere school krijgt een laptop ter beschikking om deze ten dienste te stellen van de leerlingen.  Ze waren toch wel blij met dit voorstel en ik zal het materiaal (boeken of iets anders  … ) zelf gaan betalen of de factuur ontvangen zodat ik zeker ben  dat dit zo besteed wordt. 

De zuster vroeg ook of er mogelijkheden waren dat de kinderen die het echt financieel lastig hebben een soort privésponsor konden krijgen..  

Na de middag  weer terug naar het sportieve.

Ik moest eerst een training gaan evalueren van 20 jarigen die ik vandaag zelf een training moet geven. Er waren 2 groepen van 25 spelers die op 1 met keien bezaaid terrein moesten trainen. Je zag wel dat er veel techniek aanwezig is maar de trainingen moeten iets beter georganiseerd worden.

Na 1uur moesten we al weg om naar het nationale stadion te gaan waar ik een groep volwassenen moest training geven. Er was geweldig veel trafiek en ik passeerde het hospitaal van Martissant waar ik nog werkte met msf.  In die straten is er nog niets veranderd . vele kleine zelfstandigen die hun waren aanbieden op een kleine vuilnisbelt . Hier is nog veel werk.

Om 17u30 ter plaatse en het contrast met de namiddag was heel groot . Een groot  terrein aangelegd met kunstgras , een 25 tal spelers , een beetje materiaal  en een prachtige verlichting. Het niveau had aneas me niet verteld maar ik had al vlug door dat dit niet hoog was.  Maar mijn eerste training op Haitiaanse bodem was een feit en is goed verlopen.

Na een drukke dag had ik rond 20.30 nog bezoek van een collega van Sarah en Jonathan , 2 jonge belgen uit Ressegem die na hun huwelijk met een organisatie naar hier zijn gekomen om te onderwijs te geven in een school. Hun ouders hadden een pakketje meegegeven die bezorgd moest worden wat met deze ook gebeurd is. Ik ga hen later zeker nog ontmoeten en hun school bezoeken.

Straks om 8u  ben ik opnieuw bestuurden en gaan we in de voormiddag  terug het een en ander bezoeken.  Tot hiertoe ben ik al heel tevreden met wat ik hier meemaak en met de mogelijkheden die jullie gegeven hebben om iets te kunnen doen , bedankt daarvoor

groetjes 

Wat een rustig dagje ging worden is uiteindelijk een vrij drukke dag geworden

Deze morgen kwam Patrick langs en hij wou me zijn “leven” laten zien .

De school waar hij samen met Aneas , mc Arthur het sportieve beleid uitzet  geeft opleiding aan ongeveer 500 kinderen van 5 tot 20jaar over 2 locaties.  Ze zitten nu in een voorlopige locatie nadat hun school vernield werd tijdens de aardbeving.  De lokaaltjes waar ze zitten zijn klein en gekenmerkt door veel plaatsgebrek. Het grootste nadeel aan deze locatie is het gebrek aan privacy tussen 2 klaslokalen . iedereen hoort alles van iedereen. Voor de aardbeving hadden ze een grote school met  voldoende afgesloten leslokalen. De directrice is bezig met de fondsen te verwerven ifv de wederopbouw maar aangezien het ook een privé school is moeten ze op niet veel of geen steun rekenen van de overheid. Het was wel lief dat die heel jonge kindjes bij mij kwamen en vroegen “how are you “ Het is goed dat ze proberen engels te leren. 

Nadien namen we de tap tap voor 5 gourdes en stapten we de zijstraat in waar je overal de kleine zelfstandigen ziet met hun kraampjes . Elektriciteit is er lang nog niet overal en altijd en de straten zijn wel opgeruimd maar zeker nog niet goed berijdbaar. Er liep een man op straat die een kar voorttrok en ik vroeg of ik dit ook eens een paar honderd meter mocht doen. We moesten toch de zelfde weg op . ’t was bergop en ‘t was trekken hoor . amaai , in die hitte (35°) was dit wel enige arbeid : chapeau voor die man die zo al zijn materiaal haalt voor een herstel van zijn huis.

Zo kwamen we bij het huis van Patrick. Een vrij groot huis die van zijn moeder is en waar ze met 12 personen leven. Ik  kan begrijpen dat hij het moeilijk had om daar een slaapplaats aan te bieden.

Rond de middag kreeg ik al bezoek van Julie , een onderwijzeres van de school van Pastor Ernst. 2 jaar geleden ben ik samen met haar broer haar familie en haar dochtertje gaan bezoeken in de provincie Caeye.  Momenteel is ze werkloos ,de school betaalde haar loon niet waardoor ze haar  appartementje (open kamer en bed ) moest verlaten, en woont ze in Delmas samen met haar dochter bij haar zuster en tante waar ze kan slapen en eten . ze heeft totaal  geen uitzicht op enige toekomst…

In de namiddag om 14u kwamen ze me halen om me voor te stellen aan de trainers van de voetbalschool in het centre sportief te Carrefour.  Ik was wel benieuwd om de locatie te zien. Daar was mijn eerste locatie waar ik verbleef in Haïti na de aardbeving. Het veldhospitaal van het rode kruis was daar gevestigd en rond het stadion waren overal tentenkampen.  

Ik was aangenaam verrast : het terrein van het stadion was vrij (maar is in erbarmelijke staat en bezaaid met keien) , waar de tentenkampen waren is een synthetisch veld aangelegd  en belangrijk ,overal stonden vuilniscontainers .

In het lokaal waar mijn voorstelling aan de trainers doorging hing de vlag van ecole ast en die van Eendracht Aalst, mijn club waar ik tot mei actief was. Ik dacht dat ze me enkel wilden voorstellen aan de trainers maar blijkbaar kreeg ik plots het woord en mocht ik al een beetje improviseren want ik was niet voorbereid op een directe aanpak , maar na een 2 tal uren hebben ze me moeten doen stoppen . Er was veel aandacht en de zaken die ik aanreikte probeerde ik in discussie te brengen wat vrij goed lukte. In het Creools stelde Aneas mijn programma voor de rest van de dagen voor en alhoewel ik er niet veel van verstond denk ik dat het tamelijk  druk zal worden.

Nadien brachten we nog een bezoekje aan Marie , de psychologische begeleidster van de groep toen ze in Belgie waren. Het weerzien was heel hartelijk en ik moest de groetjes doen aan iedereen