Vandaag begon alweer vroeg, om 4u was het al gedaan met slapen, er was naast
mijn slaapplaats toch het een en ander te beleven ,na een douche begon ik aan verslag van dag
voordien en voorbereiding training .
Om 8u begon ik een nieuwe ervaring : zelf met de wagen
rijden , ze hadden een wagen maar geen bestuurder. De wagen is van iemand die
op reis is en ze mochten hem gebruiken. Waar zijn vrienden anders voor In dit verkeer en deze toestand van de
straten vond ik dat het goed ging en dan hadden mijn vrienden nog speciale manoeuvres
voor mij in petto : me iets te ver laten
rijden en dan gewoon draaien te midden van alle trafic ,maar k vond het leuk. t
Is zo een beetje als met de mug rijden maar zonder zwaailichten . Een oefening
voor iedere mugbesuurder van bij ons
We bezochten 3 scholen
De 1ste school was een katholieke school en de
directeur een priester. Dit is een privé
school waar de studenten moeten betalen en die overleeft zonder staatssteun .
per jaar betaalt een student 1200 amerikaanse dollar . De school heeft ongeveer
4000 studenten waaronder Amedee, colin , lespinas en elleze die in april bij
ons geweest zijn. Het was juist examen en tussen 2 examens door zag ik colin en
amedee , het was een blij weerzien en vele groetjes doen aan de Belgen en
Betty, Willy en hun hond. Na een gesprek
met de directeur kon ik besluiten dat deze school zelfdruipend was en een goede
organisatie had . Hier zijn Patrick en Aneas ook aktief voor voet bal en futsal
De volgende school is 50m verder .Daar gaan de kinderen van
mac arthur naar school . Dit is een gemengde
privé /staatschool. De kinderen moeten
een paar dollar per maand maar een deel kan ook dit nog niet betalen. Ook hier
zijn een 2000 tal leerlingen. Hier worden geen kinderen geweigerd maar zijn de
noden veel groter. Hier kwamen ook vele kinderen rondom mij en ik kreeg
verschillende keer de vraag : jai faim, maar ik kon niets aanbieden . In de eerste school heb ik nooit de vraag gekregen ..
De directeur zegt dat hij wel een beetje steun krijgt van de
staat maar dat dit onvoldoende is om het materiaal die nodig is voor de
opleiding te betalen. Ze proberen de boeken te verdelen de klassen groot genoeg
te maken zodat ze minder leerkrachten moeten betalen
De 3de school is ook maar een paar honderd meter
verder en daar werkt Gay ,de persoon die
in Belgie was en bij Johny verbleef. Dit is een katholieke school onder de
leiding van zusters en een van de weinige meisjesscholen in de stad. Deze
school is ook te vergelijken met de vorige en krijgt ook beetje staatsteun maar
ook hier zijn er kinderen die hun schoolgeld niet kunnen betalen . ongeveer 15%
van de 2000 leerlingen. Maar iedereen is welkom en ze proberen te roeien met de
middelen die ze hebben. Het beperkt hun wel sterk in hun mogelijkheden om
uitbreiding van een lessenpakket aan te bieden.
Bij deze laatste 2 scholen en de school van gisteren waar de
noden toch wel groot zijn heb ik verteld dat mijn Belgische vrienden een beetje
geld ingezameld hebben. Ik heb hen alle 3 voorgesteld om voor 500 materiaal te
kopen en iedere school krijgt een laptop ter beschikking om deze ten dienste te
stellen van de leerlingen. Ze waren toch
wel blij met dit voorstel en ik zal het materiaal (boeken of iets anders ) zelf gaan betalen of de factuur ontvangen
zodat ik zeker ben dat dit zo besteed
wordt.
De zuster vroeg ook of er mogelijkheden waren dat de
kinderen die het echt financieel lastig hebben een soort privésponsor konden
krijgen..
Na de middag weer
terug naar het sportieve.
Ik moest eerst een training gaan evalueren van 20 jarigen
die ik vandaag zelf een training moet geven. Er waren 2 groepen van 25 spelers
die op 1 met keien bezaaid terrein moesten trainen. Je zag wel dat er veel
techniek aanwezig is maar de trainingen moeten iets beter georganiseerd worden.
Na 1uur moesten we al weg om naar het nationale stadion te
gaan waar ik een groep volwassenen moest training geven. Er was geweldig veel
trafiek en ik passeerde het hospitaal van Martissant waar ik nog werkte met
msf. In die straten is er nog niets
veranderd . vele kleine zelfstandigen die hun waren aanbieden op een kleine
vuilnisbelt . Hier is nog veel werk.
Om 17u30 ter plaatse en het contrast met de namiddag was
heel groot . Een groot terrein aangelegd
met kunstgras , een 25 tal spelers , een beetje materiaal en een prachtige verlichting. Het niveau had aneas
me niet verteld maar ik had al vlug door dat dit niet hoog was. Maar mijn eerste training op Haitiaanse bodem
was een feit en is goed verlopen.
Na een drukke dag had ik rond 20.30 nog bezoek van een
collega van Sarah en Jonathan , 2 jonge belgen uit Ressegem die na hun huwelijk
met een organisatie naar hier zijn gekomen om te onderwijs te geven in een
school. Hun ouders hadden een pakketje meegegeven die bezorgd moest worden wat
met deze ook gebeurd is. Ik ga hen later zeker nog ontmoeten en hun school
bezoeken.
Straks om 8u ben ik
opnieuw bestuurden en gaan we in de voormiddag
terug het een en ander bezoeken. Tot
hiertoe ben ik al heel tevreden met wat ik hier meemaak en met de mogelijkheden
die jullie gegeven hebben om iets te kunnen doen , bedankt daarvoor
Wat een rustig dagje ging worden is uiteindelijk een vrij drukke dag geworden
Deze morgen kwam Patrick langs en hij wou me zijn leven
laten zien .
De school waar hij samen met Aneas , mc Arthur het sportieve
beleid uitzet geeft opleiding aan ongeveer
500 kinderen van 5 tot 20jaar over 2 locaties.
Ze zitten nu in een voorlopige locatie nadat hun school vernield werd
tijdens de aardbeving. De lokaaltjes
waar ze zitten zijn klein en gekenmerkt door veel plaatsgebrek. Het grootste
nadeel aan deze locatie is het gebrek aan privacy tussen 2 klaslokalen .
iedereen hoort alles van iedereen. Voor de aardbeving hadden ze een grote
school met voldoende afgesloten
leslokalen. De directrice is bezig met de fondsen te verwerven ifv de
wederopbouw maar aangezien het ook een privé school is moeten ze op niet veel
of geen steun rekenen van de overheid. Het was wel lief dat die heel jonge
kindjes bij mij kwamen en vroegen how are you Het is goed dat ze proberen
engels te leren.
Nadien namen we de tap tap voor 5 gourdes en stapten we de
zijstraat in waar je overal de kleine zelfstandigen ziet met hun kraampjes . Elektriciteit
is er lang nog niet overal en altijd en de straten zijn wel opgeruimd maar
zeker nog niet goed berijdbaar. Er liep een man op straat die een kar voorttrok
en ik vroeg of ik dit ook eens een paar honderd meter mocht doen. We moesten
toch de zelfde weg op . t was bergop en t was trekken hoor . amaai , in die
hitte (35°) was dit wel enige arbeid : chapeau voor die man die zo al zijn materiaal
haalt voor een herstel van zijn huis.
Zo kwamen we bij het huis van Patrick. Een vrij groot huis
die van zijn moeder is en waar ze met 12 personen leven. Ik kan begrijpen dat hij het moeilijk had om
daar een slaapplaats aan te bieden.
Rond de middag kreeg ik al bezoek van Julie , een
onderwijzeres van de school van Pastor Ernst. 2 jaar geleden ben ik samen met
haar broer haar familie en haar dochtertje gaan bezoeken in de provincie Caeye. Momenteel is ze werkloos ,de school betaalde
haar loon niet waardoor ze haar appartementje
(open kamer en bed ) moest verlaten, en woont ze in Delmas samen met haar
dochter bij haar zuster en tante waar ze kan slapen en eten . ze heeft totaal geen uitzicht op enige toekomst
In de namiddag om 14u kwamen ze me halen om me voor te
stellen aan de trainers van de voetbalschool in het centre sportief te
Carrefour. Ik was wel benieuwd om de
locatie te zien. Daar was mijn eerste locatie waar ik verbleef in Haïti na de
aardbeving. Het veldhospitaal van het rode kruis was daar gevestigd en rond het
stadion waren overal tentenkampen.
Ik was aangenaam verrast : het terrein van het stadion was
vrij (maar is in erbarmelijke staat en bezaaid met keien) , waar de
tentenkampen waren is een synthetisch veld aangelegd en belangrijk ,overal stonden
vuilniscontainers .
In het lokaal waar mijn voorstelling aan de trainers
doorging hing de vlag van ecole ast en die van Eendracht Aalst, mijn club waar
ik tot mei actief was. Ik dacht dat ze me enkel wilden voorstellen aan de
trainers maar blijkbaar kreeg ik plots het woord en mocht ik al een beetje
improviseren want ik was niet voorbereid op een directe aanpak , maar na een 2
tal uren hebben ze me moeten doen stoppen . Er was veel aandacht en de zaken
die ik aanreikte probeerde ik in discussie te brengen wat vrij goed lukte. In
het Creools stelde Aneas mijn programma voor de rest van de dagen voor en
alhoewel ik er niet veel van verstond denk ik dat het tamelijk druk zal worden.
Nadien brachten we nog een bezoekje aan Marie , de
psychologische begeleidster van de groep toen ze in Belgie waren. Het weerzien
was heel hartelijk en ik moest de groetjes doen aan iedereen
Zondagmorgen 7.22 was mark al aan mijn deur om me op te
halen, vlug nog beetje gewicht checken en daarna nog even bij mijn va een
koffiekoek gaan eten.
Op de luchthaven verliep alles vrij goed en was het
overgewicht van een paar kilo geen probleem.
De vlucht was op tijd , en we waren op schema in new york
jfk . Daar moest ik mijn bagage gaan ophalen en kon ze pas dag nadien weer
inchecken. Ik kon ze ook nergens
deponeren omdat de aansluitvlucht te lang duurde. Op de luchthaven waren enkel
banken in de treinverbinding en het was er vrij koud. Ik kon niet anders dan
een hotel te zoeken aangezien ik nog meer dan 15u moest wachten. Stom , maar
het was niet anders.
Internet was mogelijk maar ik had geen adapter die de Amerikaanse
stekkers kon omschakelen en ik heb al
het mogelijke gedaan om dit te zoeken , weeral stom dat ik dit vergeten had
thuis
Om 3u30 opstaan zodat
ik tijdig op de luchthaven was voor in te checken. Hier waren er meer problemen
met het gewicht, ik heb lang gediscussieerd met de mevr aan de balie maar
uiteindelijk moest ik toch iets uit de koffer halen om te mogen inchecken.
Het vliegtuig naar pap had dan ook nog wat problemen
en nadat we een beetje in retard op het vliegtuig zaten kregen we de
melding dat alles goed ging maar dat er
geen piloot was , ze hadden iemand opgeroepen en die ging alle ogenblikken
aankomen, leuk is anders.
Op het vliegtuig had ik al het gevoel dat ik in haiti zat .
Er zaten veel oudere mensen op waarvan er vele problemen hadden met het
inchecken, koffers te groot, tickets niet in orde maar wanneer er een haitiaan
problemen had stonden er al direct 10 klaar om hem/haar te verdedigen. Dat zie
ik niet gebeuren bij ons. Ik zat ook naast 2 oudere personen en heb hen dan ook
beetje geholpen , ze verstonden geen engels , hadden problemen om hun papieren
in te vullen
Rond 15u dan aankomst in PAP , op de luchthaven in de
neutrale zone werd ik al opgewacht door de president van de voetbalclub en iets
later viel Patrick en Aneas me in de armen; Ik kreeg ginds een ganse vip
behandeling , mijn koffers werden gezocht en de passage ging overal heel
vlotjes.
De eerste aanblik met Haiti oogde goed . ik heb geen tenten
meer gezien, de huizen zijn al goed hersteld , de hoofdstraten zijn bereidbaar
en vooral het grote vuil is van de straten. Je ziet het duidelijk , hier is al
veel gewerkt. Het deed deugd ook al deze zaken eens terug te zien.
Ze hadden een hotel gereserveerd voor mij zodat ik enige
privacy kon hebben want in hun huis hebben ze niet zoveel plaats. Nadien zijn ze met mij gaan eten en mijn
eerste maaltijd was kip met rijst . Je kan het niet beter vergelijken met een
frietkot bij ons maar daar is het dan rijst met kip of een soort vlees of
lasagne.. t was zeker niet slecht.
We overliepen ons programma en deze week is al vol gepland .
Morgen starten de activiteiten pas na de middag
en wordt ik voorgesteld aan de school en de trainers en gaan we de programmas
overlopen. Ik zal nog tamelijk wat aktief moeten zijn en creatief in het geven van de
opleidingen wat toch nog vrij veel voorbereiding zal vergen
vanaf nu hoop ik vrij regelmatig iets te kunnen neerschrijven.
Nu wil ik eerst en vooral mijn collega's danken die de wafel verkoop en fuif georganiseerd hebben. Ik ga geen namen noemen maar het was bijwijlen mooi om zien hoe een ganse bende collega's samen werkten om dit te realiseren. Daarbij kwam nog dat Dr Vossaert een mail stuurde om de geneesheren wat steun te vragen wat ook een goed gevolg kende. In totaal is er 4700 verzameld wat toch een succes mag genoemd worden. Bedankt aan iedereen die hiervoor zijn steentje heeft bijgedragen. Meer dan 1000 dozen koeken is enorm veel mensen die op deze wijze hun steentje bijgedragen hebben.
Mijn moe is overleden en wordt morgen begraven. Mijn moeder steunde mijn project ten volle en om die reden besloten mijn va , broers en zus om de mensen uit te nodigen op de benefiet rekening te storten via de rouwbrief (ipv bloemen/kransen) Dit heeft tot heden ook reeds 400opgebracht .
Met dit bedrag kan toch al een beetje hulp geboden worden, dit gaat integraal naar materiaal en noden van mensen in Haiti. Mijn eigen onkosten betaal ik uiteraard zelf.
Begin de maand december vertrek ik terug naar Haiti om een aantal zaken op te volgen en te steunen in de mate van het mogelijke.
Na mijn verblijf tijdens de vorige perioden heb ik veel leed en ellende gezien in Port au Prince en daarbuiten.
Ik leerde daar ook een fier volk kennen die op zijn eigen wijze omging met de zware menselijke verliezen die ze toen leden na de aardbeving en de cholera epidemie.
Bijna dagelijks heb ik contact en probeer ik antwoorden te geven op de vele vragen om hulp.
Ik had het geluk aan mijn zijde toen ik in 2010 na mijn eerste werkbezoek met Bfast op de steun van vele mensen kon rekenen om een lokale school opnieuw herop te bouwen. Bijna 10000 hadden we verzameld en uiteindelijk 15000 uitgegeven. maar iedere was er een die goed besteed werd.
Mede dank zij John en Rita en de lokale bevolking kon een mooie constructie neergezet worden.
Ook de lokale jeugd voetbalopleiding was een sterk interessepunt van mij . De droom van vele kinderen is een goede voetballer worden en zo bekendheid te verwerven. Dit kan enkel maar door in de aandacht te komen en de leiding zoekt contacten om buitenlandse tornooien , ervaringen op te doen. Niet iedereen kan echter deelnemen en de reis betalen is soms echt het maximum haalbare . Om die reden hebben we in de paasvakantie dit jaar een haitiaanse jeugdploeg van 15jaar uitgenodigd en kunnen opvangen gedurende een 10 tal dagen.Dit kon weerom enkel door de fantastische hulp van een ganse groep mensen. De samenhang tussen deze gastgezinnen , helpers samen met de dankbaarheid en vriendschap van de Haitiaantjes zorgde op het einde zelfs voor emotionele toestanden.
In december ga ik terug om ginder een aantal zaken te realiseren :
- de hulp aan het opgebouwde schooltje verder zetten : de afwerking van de keuken , de aankoop van schoolmateriaal zodat iedereen de kans krijgt les te volgen, vele schoolbanken zijn aan herstelling of hernieuwing toe...
-de hulp aan de jeugdvoetbalopleiding: men geeft me gevraagd de voetbaltrainers op te leiden, een week trainingen te geven aan de jeugd. Mits een aantal goede afspraken moet de mogelijkheid bestaan dat iedere speler gelijke kansen kan krijgen .
- de plaatselijke rode kruis dienst wenst veel scholing in functie van de eerste hulpverlening en heeft nood aan degelijk opleidingsmateriaal en info
- dan zijn er nog een aantal personen die hulp vragen en waar ik moet nagaan hoe we er moeten aan tegemoet komen. Iemand waarmee ik samenwerkte tijdens mijn 1ste missie verzekerd de opvang van hulpbehoevende kinderen (ouderloos , gehandicapt,..) en vroeg of we enige hulp kunnen bieden
Kortom, ik kan zeker hulp bieden door kennis door te geven maar er zijn ook een groot aantal materiele behoeften. Om die redenen hebben mijn collega's spontaan besloten een actie op touw te zetten om geld in te zamelen.
De verkoop van wafels en snoepjes is begonnen en op 16 november volgt nog een fuif te Woubrechtegem (Herzele) in de zaal 't hoefijzer.
Iedereen welkom .
Ik dank nu al iedereen die zijn steentje bijdraagt door een doosje wafels of snoepjes te kopen en /of naar de fuif te komen. Uiteraard dank ik mijn collega's die zich hier heeeeel enthousiast voor inzetten.
uiteraard kan en mag iedereen vrijblijvend een bijdrage doen op de benefietrekening ten voordele van Haiti
bezoek naar onze bijna sterkste ploeg van belgie : den essevee sv zulte waregem . we mochten direct van Franky Dury op de foto met de ganse a kern. Daarna kregen we rondleiding doorheen het stadion van Jeroen die dit op een heel toffe wijze deed. Het was heel leuk en toen ze te horen kregen dat de broer van eden Hazard , die bij hen goed gekend is, daar speelde wilden ze allen een handtekening van hem. En hij deed het met alle plezier.
De training werd aandachtig bekeken door onze coach patrick . Het was een ganse belevenis voor deze jongens.
nadien konden we bij mij thuis nog een laatste keer het eten goede eten klaargemaakt door de mensen van het ocmw herzele smaken. Bedankt voor dit altijd vriendelijk onthaal!!
om 15u waren we reeds in tragel sport waar ze kennismaakten met de bowling sport . Voor iedereen denk ik de eerste keer en ze vonden het heel fijn om te doen.
De wedstrijd tegen de u15 begon om 16u30 ipv 17u30 zodat het plots heel vlug moest gaan en we in geen geval klaar waren om te starten tegen dit toch sterk team van aalst. (u15) . een beetje ouder , krachtiger en goed voetballende ploeg zorgde voor hun grootste ontgoocheling hier op belgische bodem. 13-1 verlies (reeds 2-0 na 1') en toch was onze keeper goed bezig.
Het kwam echt aan , iedereen was down . we konden ze amper opbeuren.
maar toch bij de gastgezinnen kregen ze alweer een stevige maaltijd en was het vlug beter hoorde ik .
Rest ons nog 1 dagje waar de gastgezinnen iedereen op zijn eigen wijze of in groep zijn bezoekers begeleidt en dit wordt afgesloten met een afscheidsfeest in de lokalen van het rode kruis herzele
Vandaag was het verzamelen blazen om 10u30 bij mij. druppelsgewijs vielen ze binnen en ongeveer 11u waren de laatste hier.
We hadden afgesproken om 11u bij Bakkerij De Vuyst en dat haalden we dus net niet ...
Kathleen en haar dochter Ellen gaven onze een mooie rondleiding . De kinderen en de begeleiders keken hun ogen uit hoe alles zo klaargemaakt werd. Een stukje mattenmaart en chocolade werd met veel smaak geproefd. Enkel de diepvries (-20°) vonden ze niet zo tof... Patrick was zelfs al aan het helpen om de broden op de plank te leggen .Dat heet dan volledige integratie ..
In het ocmw werden we vriendelijk ontvangen voor onze weeral verzorgde maaltijd waarvoor dank.
De namiddag was een spelteambuikding namiddag georganiseerd door mijn dochter Dorien en Seppe. Onder het goedkeurend oog van "den Boer" mijn vader werd flink wat gediscucieerd maar uiteindelijk had iederren door dat er moest samengewerkt worden om een resultaat te bekomen.
S avonds mochten we op sottegem spelen tegen de u14. We konden er een goed resultaat halen en wonnen met 4-1. 4 doelpunten van Amedee
We werden goed ontvangen door KSV Sottegem en de ploeg kreeg een beker wat echt in de smaak viel.
De kinderen waren bijna overal vlugger gaan slapen dan anders , waarschijnlijk worden ze echt moe en dat met nog 1 ws te gaan , dat belooft ..
vandaag moesten we vroeg vertrekken :om 9u verzamelen om de 2de beste ploeg van Belgie te gaan bezoeken sv zulte waregem
Nicole had dit als trouwe supporter kunnen regelen . we konden dank zij de hulp van de gastgezinnen op tijd vertrekken.
We mochten van franky dury op de groepsfoto met de ganse kern voor de training en kregen deskundige uitleg van onze gids Jeroen die ons ook begeleidde doorheen het stadion van den essevee . Eens in de loge zitten gaf toch een leuk gevoel.
we mochten dan nog een deeltje van de training bijwonen en daarna kenden ze vooral een naam , hazard de broer van Eden . Iedereen wou een handtekening van hem of hij was Eden Hazard zelf.
Eerst konden we genieten van een maaltijd bij mij die afgehaald was in het ocmw en terug vlotjes verorberd werd.
daarna naar de bowling zaal. Dit was terug oor veel de eerste keer en ik denk dat ze het heel leuk vonden ...en grand pere zoals hij als speler genoemd werd sponsorde de activiteit ..
Daarna iets minder leuk, de wedstrijd op Aalst tegen de u 15 ; de aanvang was door een slechte communicatie iets vroeger dan voorzien waardoor we niet echt konden opwarmen. blijkbaar was dit nu net de wedstrijd te veel. Na welgeteld 1' stond het al 2-0 . Uiteindelijk werd het 13-1 en dan waren er nog een aantal mooie reddingen van boisnote . Na de wedstrijd was de moraal beneden alle peil , werd er geen woord gezegd . Velen zagen hun droom al stuk gaan. het was wel positief dat ze gans de ws zijn blijven lopen maar het jaar verschil konden ze met hun kleine beentjes niet rechtzetten ,
spijtig maar het was niet anders . Het is voor hen ook wel een bevestiging dat ze nog veel moeten werken om het niveau te halen die ze hier hebben .
Ze mochten uitslapen en daar maakten ze wel gebruik van , rond 9u30 kreeg ik de laatste wakker (we hadden tijd tot 10u voor het ontbijt ) en dat na een nacht met verwarming.
1 april is ginder ook gekende want plots zag ik iedereen naar buiten lopen , sommige zelfs niet half aangekleed . Patrick had gezegd dat mr Aneas (de leider van de school ) voor de deur stond en nadien riep hij 1 april .
's avonds komen ze wel altijd bij elkaar in een kamer om te bidden , dit duurt toch een 15 tal minuten.
na het ontbijt nog een tochtje naar de zee met degene die de koude en wind durfden trotseren. Dat water uw stoffen schoenen kon nat maken mochten 2 stuks ondervinden toen ze eens wilden ondervinden hoe zo een golfje over hun voeten kwam rollen...
Een plaatselijke vissen kreeg ook veel aandacht
rond de middag kwam de bus toe en kon er een broodje verorberd worden zodra we in brugge aankwamen. Een officiele gids die in het frans de uitleg kon verschaffen trakteerde in de naam van club brugge (met dank aan John) met een paar voetbalkousen voor iedereen. toch wel leuk he.
Bij een kleine markt waren ze niet weg te slaan van de kraamkes, de gebouwen waren heel mooi en Marie schreef alles op wat de gids vertelde
de ganse groep bij elkaar houden zodat we er nergens eentje verloren was een ganse uitdaging maar het lukte . Ik denk dat ze het echt leuk vonden.
om 16u15 huiswaarts en rust op de bus , er werd veel geslapen , nog een geluk dat Dirk onze chauffeur van dienst wakker bleef
bij mij thuis hadden Heidi en Lies reeds alles klaargezet om een maaltijd te verorbenen en Katia en Valerie hadden alles klaargemaakt : vogelnestjes met frietjes en daarna een ijsje met chocladesaus. (een traktatie van hen ) de verbroedering was compleet toen Jooby meehielp met de afwas . De kinderen waren enthousiast om uiteindelijk mee te vertrekken naar hun gastgezinnen. Het was alweer een druk dagje die bij mij thuis maar ik hoor ook bij andere gastgezinnen vrij laat werd afgesloten. (bij mij rond 2u )
Het is ook leuk dat er veel mensen hun steentje willen bijdrage zowel financieel, logistiek als materieel . zonder al die hulp zou et veel moeilijker zijn geweest om die jongens een zelfde warme verblijf te geven( ondanks de kou )
vandaag nog wedstrijd om 19u op de jeugdterreinen van ksv Sottegem
Het tornooi waar onze Haitianen voor kwamen is afgelopen. Er was geen internet op de plaats waar we verbleven daarom dat ik nu een beetje informatie kan geven.
Vrijdag kwamen we ginds aan en konden we ons rond 15u aanmelden. De plaats van het tornooi en de plaats van onze slaapplaats lagen 9 km uit elkaar.Telkens de tram nemen was een optie maar het materiaal meenemen en de kostprijs ( toch 60 :dag ) noopte me tot het vinden van een andere oplossing. telkens heen en terug rijden 3 a 4 keer was de boodschap. Dit kost me ongeveer 1u30.
in de Horizon , onze slaapplaats was het vrij koud (overal trouwens ) en ze gingen dit oplossen maar de 1ste nacht hadden onze jongens het vrij koud gehad. s'morgens moesten we met een aantal om 7u in de ontbijtzaal zijn maar deze werd ondanks de melding dat ze om 7u open was om 7u15 geopend en stonden onze jongens alweer in de kou te wachten. Allesbehalve service !
Om 10u45 moesten we onze 1ste ws spelen , met lespinas in doel (onze 2de keeper) en met een aantal verkleumde spelers. Het ging niet echt goed en bij alle stistaande fasen waren we nergens. We verloren met 3-0 tegen de latere finalist. De moraal in de ploeg was zoals de temperatuur , bijna tegen het vriespunt . Ondertussen waren Dorien en Seppe reeds daar en hadden ze al inkopen gedaan voor het middagmaal.. De 2de ws was kort daarna en ook al speelden we beter , we verloren met 2-0. weeral 2 vermijdbare doelpunten maar we konden ook niet scoren, wat amedee ook deed het lukte niet !
We konden een ons een beetje versterken met een zelfgemaakt broodje waar vooral de americain en de jambon in smaak viel. In de namiddag moesten we nog 2 wedstrijden spelen en we speelden wel goed kwamen zelfs op voorsprong maar maakten nog teveel fouten achterin. We verloren met 2-1 en 1-0 . Met die scores was de moraal allesbehalve en het zat vrij diep, jongens die weenden , de trainers die ontgoocheld waren , elkaar afbreken en de schuld geven , kortom 't was niet zo goed met het team en k'had werk aan de winkel ; 's avonds heb ik een andere organsisatie voorgesteld en besproken met de trainers en ze waren akkoord. Aan de groep moest duidelijk gemaakt worden dat er verschillende oorzaken waren dat het niet goed ging en tegen 'savonds was het een beetje beter.
Met de wissel van het uur moesten we nog een beetje vroeger uit de veren om om9u de penalticup te kunnen spelen.
na alweer een frisse nacht en met -1 °c kregen we te horen dat onze cup uitgesteld was tot na de 1ste 2 wedstrijden. . We konden goed opwarmen en tegen een sterk deens team starten. We domineerden en hielden de organisatie achteraan goed in de gaten , het was een ws zonder veel kansen en toen amedee toch kon doorgaan nadat er een foutje op hem was floot de scheids de fout terwijl hij alleen voor de keeper stond . Een speler kreeg zelfs geel omdat de scheids niet goed in het frans kon uitleggen wat hij wilde. ik protesteerde teveel en moest achter de draad... 0-0 en onze 1ste punt was binnen. De 2de ws was een wedstridj waar bij het begon te sneeuwen en zowaar , een haitiaans team dat wint in de sneew is op belgische bodem nog zelden gezien : 2-1 ,na een goede ws . De penalti cup was een afknapper , bijna iedereen trapte zonder onvertuiging en kwam amper toe : 2op 10 en dus onvoldoende . De laatste ws was er weer eentje om in te kaderen. Terug denen waarvan meer dan de helft dyubbel zo groot was dan de helft van onze jongens . En ondanks dat hielden we stand en 1 minuut voor tijd kon amedee doorgaan maar hij wachtte iets te lang en miste; De tegenaanval ging er wel in waardoor we met 1-0 verloren. spijtig maar we mochten in ieder geval nog een kleine finale spelen voor de 11de plaats. Zonder op te warmen begonnen ze aan de ws en was er weer een groot gebrek aan organisatie en individuele fouten. 2-0 met de rust , voor 1 keer kregen ze een onder hun voeten van mij met toch een beetje resultaat want de 2de helft was volledig voor ons met 2 doelpunten 2-2 en strafschoppen. we trapten beter maar verloren toch vrij nipt.
Ondanks alles hadden we reeds vrij veel supporters rondom het terrein en werden de spelertjes aangesproken
de sfeer was veel beter. Hilde , Klaartje en Sabinne zorgden voor de sandwiches tijdens de middag en hielpen bij het vervoer zodat ik ook minder moest rijden
Gisteren is de Herzelese dag toch uiteindelijk goed verlopen
De laatste 5 personen zijn aangekomen ! nu zijn er 3 volwassenen bij mij
- 2 volwassenen bij Johny en Rita en nog 2 kinderen bij Marc en
Myriam
Mijn kerels hebben tot 2u opgebleven ....
De reunie s'morgens bij mij heeft me veel geleerd. Ze willen veel spelen
met van alles en nog wat .Ze zijn ook spontaan beginnen fietsen , 't was leuk
om ze bezig te zien ; maar ook heel druk ..
Vertrek om 11u naar sporthal was iets later maar de 1ste training toonde
toch dat er wel techniek in de ploeg zit maar niet zoveel taktiek = werk aan de
winkel op dat vlak. We werden door Lut en haar collega's heel vriendelijk
onthaald en kregen een T shirt van de sportdienst , toch leuk he
Om 12.30 naar het ocmw waar we verwacht werden en een heerlijke maaltijd
aangeboden kregen. Ondanks dat de rijstpap lekker was verkozen ze toch een
ijsje als toetje
Om 14u werden we verwacht in de molen te Rullegem waar Johny onze een
mooie rondleiding gaf. Het was voor sommige wel hoooog klimmen
Om 14u45 zijn we Sint Paulus gaan bezoeken en het was wel tof om zien
hoe de leerlingen op elkaar reageerden , Moesten ze hier langer verblijven zou
een dagje in een klas heel leerrijk zijn voor beide partijen. Onze scholen
zagen er wel mooier uit dan in Haiti ..
Om 15u30 hebben we de wattenfabriek bezocht en onderweg zagen ze de
kermis staan.... Dit wekte hun interesse en misschien moeten we toch overwegen
om er een beetje tijd (en geld ) voor uit te trekken. De bibliotheek was
voor hen indrukwekkend en ze watren direct verdwenen tussen de rekken , Jan gaf
een rondleiding van het ganse complex . In de ballet zaal werd gedanst , in de
toneelzaal werd gezongen....
Om 16u30 werden we ontvangen door schepen Lauwaert in naam van de
gemeente , ik had hun al uitgelegd dat we flink wat ondersteuning kregen van
onze gemeente en ze zijn hiervoor heel dankbaar . Het snoepje en balletje die
ze kregen lieten ze niet meer los ...
Om 17u30 naar onze voetbalwedstrijd op Borsbeke waar de temperatuur al
tegen het vriespunt stond. En dat hebben onze spelertjes geweten.Met 10
begonnen ze aan de wedstrijd en al vlug werd duidelijk dat het niet ging zoals
ze verwacht hadden. na ongeveer 20min kwamen nog 2 spelers aan rechtstreeks uit
Haiti (maar ondertussen hadden ze toch al enkele treinstations in belgie
bezocht) en zoals het een echt profploeg past stonden na 5' op het terrein
(opwarmen ging toch niet voor hen )
We verloren de wedstrijd en de helft van de ploeg kwam al wenend binnen
, niet omdat we verloren hadden maar van de kou, aandoenlijk om te zien. In de
kantien werd het goedgemaakt doordat de spelers van Borsbeke niet zo veel
honger hadden en onze jongens hun boterhammen aangeboden hebben. (en volledig
aanvaardt !! )
gedurende de dag werden vanaf 10 u de rest van de Haitianen gezocht - de
4 personen waren niet in de luchthaven. blijkbaar hebben ze een andere vlucht
genomen die in Parijs aankwam en vandaar de trein naar Brussel Midi - om 15u kreeg ik dan ook telefoon van iemand die ze aangeklampt hadden die me
in heel vloeiend Frans vertelde dat er een aantal Haitianen vroeg om te bellen
naar mij . Na de gerustellende woorden dat een garde hen ging begeleiden en
zeggenwaar ze moesten afstappen konden ze met trein naar Herzele komen. Spijtig
genoeg had die garde dit vergeten en stonden ze in Zottegem waar ze opnieuw
iemand konden overtuigen om naar mij te bellen en een half uur later stonden er
al 2 van te spelen op borsbeke ..
gedurende de ws kreeg ik plots telefoon van de laatste verwachtte
persoon dat hij in zaventem stond . Willy deed dan zijn laatste rit en juist na
de wedstrijd was het team compleet .. goed he
straks vertrekken we naar de zee om 11u30 eten ocmw en 12u15 vertrek
naar Oostende ; zaterdag onze 1ste wedstrijd om 9u45 : volledig programma
op www.Sirenecup.be
we gaan na wie welk thermisch ondergoed mee heeft en eventueel deze
avond een bijbestelling doen in de decathlon Een slaapzak en lakens was
gevraagd en denk ik dat in orde
Iedereen die er bij betrokken is heeft al opgemerkt dat ze ginder in gans ander omstandigheden leven. Ze passen zich goed aan aan onze omgeving en hebben hier niets tekort - ze krijgen veel warmte van de mensen hier rondom hen (ondanks de koude ) en ik ben er zeker van dat over hun tijd hier nog lang zullen napraten.
groetjes en ik dank iedereeeeen voor hun ongeloofelijke inzet
om 16u30 geland en 17u15 konden we een groepje 12 man duidelijk onderscheiden van de andere reizigers.
Kleurrijk, schaars gekleed maar toch men een zelfde outfit ( t-shirt ) treden ze het koude Belgie binnen.
Het verkeer verliep vlot zodat we nog even tijd hadden om mijn woonst te betreden vooraleer af te zakken naar het rode kruis Herzele waar men een maaltijd kon genieten. De chocolade eitjes die op mijn tafel stonden werden na een klein beetje aandringen van mij zeer snel verorberd.
In het rode kruis kwamen de gastgezinnen de personen verwelkomen en ik moet zeggen dat de jongens vrij enthousiast waren.
De maaltijd , vol au vent met rijst die Betty enWilly aanboden , klaargemaakt door door Hilde , Betty en Heidi was een voltreffer.Het fruitslaatje als toetje was voor sommige al een beetje veel .
Ik moet vaststellen dat er een geweldig team van mensen klaarstaat met een heel grote bereidheid deze mensen een warm en aangenaam verblijf te bezorgen
straks had ik een kleine training gepland in de steenoven maar ik denk dat het niet zal lukken want ze hebben niet allemaal sportschoenen.
- 12u30 eten ocmw
- 13u30 bezoek Herzele : molen - sint paulus college - de wattenfabriek
- 16u30 ontvangst op het gemeentehuis
- 18u30 wedstrijd op borsbeke tegen hun leeftijdgenoten
in bijlage een aantal fotootjes
- we kregen ook al goed nieuws dat we woensdag vm een 1ste klasser ,nl den essevee zulte waregem kunnen gaan bezoeken
Gisteren was er niet echt veel nieuws, ik kreeg te horen dat ze vertrokken naar santo domingo (ook een hele busreis en daar nemen ze het vliegtuig naar brussel met tussenstop madrid : wie de vlucht wil volgen = maatschappij air europa vluchtnummer santo domingo madrid ux88 en madrid - brussel ux 1173
de informatie van het tornooi in oostende is beschikbaar op http://www.sirenecup.be . Het volledige programma is daar beschikbaar , we zitten in een poule van 5
vandaag is er deze voormiddag nog een afspraak gepland met de streekkrant de Beiaard
Vandaag werken en toch was er vrij veel contact ivm de opvang van de Haitianen.
Iedereen probeert een deeltje in te vullen wat zeer leuk is.
- de gemeente heeft voor deze week woensdag en vrijdag reeds bus en maaltijden bevestigd. Een ontvangst op het gemeente huis zal allicht kunnen donderdag rond 17u
- johny heeft een officiele gids vastgelegd voor het bezoek in Brugge (1 april en geen visje)en wie weet zit er nog een bezoek aan het Jan Breydel stadion in
- Nicole heeft contact gehad met zulte waregem : concrete resultaten omtrent een bezoek en het bijwonen van een training zullen volgen - ze kreeg ook een uitrusting en 11 scheenbeschermers aangeboden , aangezien we met 12 spelers zijn moet er eentje bij
- mark heeft contacten gehad met sint paulus en de wattenfabriek voor ons Herzeels dagje
- het eten voor woensdag is ook besteld
- iemand gaf me 50 als steun waarvoor dank
- de beiaard wil een mooi artikel maken ...
Het is echt fantastisch om met zo'n team te mogen samenwerken.
Ik denk dat onze Haitiaanse vrienden zeer tevreden zullen zijn
Het is een tijdje geleden dat ik actief was op mijn blog maar dat had zo zijn redenen.
Ik wil gewoon even laten weten dat ik de hulp aan Haiti blijf geven . Dagelijks heb ik contact met personen uit Port au Prince en de hulpvragen die ik momenteel niet kan beantwoorden zijn vrij groot. Het zijn vooral vragen om een degelijke kans te kijgen zich te scholen. Laat ons hopen dat ik toch nog samen met iedereen die zich betrokken voelt een steentje kan bijdragen.
Vorig jaar deze tijd zat ik voor artsen zonder grenzen in Port au Prince de cholera die daar volop woedde te helpen bestrijden. Iedere dag had ik er bezoek van iemand van de schoolgemeenschap of mijn vorige contacten. Gemeende ,dankbare contacten, het geeft een goed gevoel . Dit gevoel wil ik delen met alle mensen die me geholpen hebben om ginder iets te verwezenlijken. Ik wil iedereen hier nog eens in naam van onze Haitiaanse vrienden en mezelf hartelijk voor danken.
Ondertussen heb ik ook vernomen dat Mr D'haiti , de jongeman met zijn hoofdtumor zo goed als genezen is. Haast een mirakel !
Ik hou jullie op de hoogte van mijn aktiviteiten.
Er waren ook een aantal firma's die hun hulp aanboden maar tot heden heb ik nog niets gehoord van hen. Ik hoop ook hier op enige vorm van reactie.
