We konden na het bezoek aan de school nog gezellig napraten over hoe de dingen hier lopen terwijl we de lekkere bananentaart die Jonathan had gemaakt konden opsmullen . Voor het slapengaan hebben we dan nog 2 muizenvalletjes gezet met stukjes bananentaart. Spijtig  genoeg geen vangst wel wat bloed rond het valletje dat is afgegaan dus misschien toch …

Janton kwam me rond 8u30 halen waar we naar de oefenterreinen trokken en ik nog een beetje observatie mocht doen van een aantal spelers.

Ik kreeg daar ook bezoekje van Pastor Ernst en de directeur van de school. Ze hebben problemen om de huur van de grond te betalen en ze komen vragen of ik de aangeboden centjes daar wil investeren. Zo hebben ze dit jaar iets meer ademruimte en kunnen ze in de loop van het jaar de kinderen die niet betalen ook toelaten. 

De moeder van Carlos kwam me vragen of hij in aanmerking kwam voor een stage waarop ik spijtig genoeg een negatief antwoord moest op geven maar dat respecteren ze wel. Ook de moeder van julien kwam bij mij maar met een gans andere vraag die ik dan wel eens met mijn zuster moet bespreken. Men heeft een paar keer gevraagd aan Julien of hij niet graag in Belgie zou blijven en blijkbaar hebben ze dit in het gezinnetje toch wel al goed besproken….

Marie stinzie , die de gehandicapten vertegenwoordigt heeft samen met de directeur ook haar keuze gemaakt wat ze met de centjes gaat doen en dit is hoofdzakelijk ondersteunend materiaal om in de opvang ook ’s avonds te kunnen verzekeren.

We waren terug in de late namiddag en dan moest ik mijn belofte nog nakomen ten huize van Gay , namelijk Belgische pannenkoeken maken. Een ervaring hier , t’ recept heeft dorien me doorgestuurd, de ingrediënten zijn ter beschikking maar een weegschaal heb ik niet en een het bakken moet op een klein gasvuurtje. Wonder boven wonder is het gelukt .  Ze vonden ze heel lekker en morgen moet ik nog een litertje bakken voor het feest dat ze voor mij voorbereiden..

Nog 4 keer slapen 

Deze nacht heb ik niet veel geslapen. Ik had cyclon gedronken , een energiedrankje met red bull allures en daardoor kon ik slaap niet vatten ..

De 2dag van het nieuwe jaar is het hier ook feestdag  en vandaag was het dan ook nog rustig. Er was normaal gepland dat we naar een strandplaats gingen gaan maar dat ging niet door.  

Gay stond erop dat ik deze middag hier zou eten en de fles schuimwijn die ik kocht voor hun 2^de huwelijksverjaardag werd nu gekraakt en netjes verdeeld over een 10tal personen.  

Na de maaltijd was ik beetje moe en heb ik een uurtje geslapen . Aneas was daar plots rond 4u en ik moest mee bij Marie om … te gaan eten .  Marie wou daar alle foto’s zien van belgie  en was dus tijdje bezig.

Rond 20u terug bij gay en konden we nog beetje planning overlopen. Morgen ga ik na de begrafenis bij de belgen Sarah en Jonathan en kan ik beetje nederlands spreken.

Ik weet niet of ik mijn pc zal meedoen (want ik blijf ginder overnachten ) om iets te schrijven .

T mooiste moment vandaag voor mij was toch de email met de foto van Roosje  en het buikje van dorien ,mijn kleinkindjes dus

Gelukkig nieuwjaar

Door het plotse overlijden van het kindje dat amper 1j en 6 maanden oud was is het “feestje”  uiteraard niet doorgegaan. Het kindje is gewoon op het kleine koertje in de waterput gevallen terwijl  de persoon een kuipje water naar binnen bracht. Bij zijn terugkomst heeft hij direct de put terug dichtgedaan zonder nota van te hebben dat het kindje er in lag. De put is een 7 tal meter diep.. na een 15 tal minuten begon men het kindje te missen en uiteindelijk vond men het in de reeds gesloten put drijvend in het water, alle hulp kwam telaat…

De elektriciteitsmaatschappij zorgde er ook voor dat het donker bleef in de benedenstad terwijl in het rijkere gedeelte het licht vol overvloed te zien was. Pas om 5u deze morgen was er elektriciteit. Gay had ook zijn generator uitgeleend voor zijn feestje zondag bij zijn vrienden maar die hadden vergeten deze terug te brengen. Er was ook geen ontvangst voor internet zodat er ook op dat vlak geen mogelijkheden waren.

Mijn nieuwjaarsnachtje zag er dus ook anders uit (de eucharistieviering was blijkbaar ook pas gepland om 6u ’s ochtends ). Ik had een beetje hoofdpijn en ben dan rond 22u30 gaan slapen.  Om 5u30 werd ik al geroepen om de onafhankelijkheidssoep te eten.  De soep is een pompoensoep met spaghetti, bananen,aardappelen ,stukken cambril  (het beestje van gisteren ) en nog wat ingrediënten.  En dat op mijn nuchtere maag, dat kan tellen.. 

In de voormiddag werd ik meegetroond naar de thuis van Gay waar er ook wel een aangename sfeer was. Gay en Nana aten nogmaals de soep maar ik heb gepast..

In de namiddag ben ik bij de familie van Aneas gegaan waar ik kennismaakte met het verdriet van deze mensen

We moesten nog een aantal bezoekjes brengen om uiteindelijk bij de president jayton te belanden waar we het programma van deze week konden bespreken ,

 rond 21u30 thuis , iedereen was slapen . het was een lange dag geweest en er was toch geen electriciteit...

Vandaag een rustige planning . Omdat er pas laat elektriciteit was ben ik om 3u30 begonnen met verslagje van weekend om terug een beetje te slapen om 5u30 maar het geitje dat naast mijn kamer stond dacht er anders over en bleef maar gaaay roepen. Omdat het beestje bleef roepen ben ik eens gaan kijken en vroeg ik of het al war gedronken of gegeten had. Volgens Gay drinken geiten niet dus… na het toedienen van een beetje bladeren en water vond het geitje zijn rust terug , een beetje het laatste avondmaal want morgen wordt het magere beestje klaargemaakt voor het nieuwjaarsfeest …..

In de voormiddag konden we rustig de organisatie van de voetbalschool bekijken  en ondertussen keek ik ook eens naar bankgegevens . Daar zag ik dat mijn creditkaart weer gereduceerd was tot 2500€ zodat ik weer problemen zou hebben in winkel, gelukkig was de bank open en kon men me daar direct helpen. 2u wachten vooraleer geld af te halen om het materiaal te kopen voor een schooltje van 150 kinderen die in wel echt moeilijke omstandigheden les krijgen. Het is het schooltje waar nana werkt , de vrouw van Gay. 400kg cement voor 57 us dollar , 10 planken 10 balken  en 3 multiplex planken , 3 unalit planken  voor 360 dollar . Ik denk dat het bij ons nog goedkoper is . Morgen beginnen ze met de werken zodat dat beetje toch klaar is tegen 7 januari 2014 , de dag dat de school herbegint. Ik mocht de belgen bedanken die dit mee helpen ondersteunen

Daarna kwam de vader van yousmerly met het goede nieuws dat hij een rekening kon openen voor haar zodat ik de mogelijkheid heb haar schoolgeld vanuit belgie te betalen. Een leerling hier moet per maand 1500 gourden (37.5 dollar ) betalen per maand (9 maand per jaar ) om naar school te kunnen.  Kan je het niet betalen dat moet je hopen dat je op school kan blijven maar dan worden de leerkrachten niet op tijd betaald enz.. Bij de geboorte van yousmerly (18 maart 2010) had ik beloofd om een beetje te zorgen voor haar en uiteindelijk zal het me lukken . Dit is dan wel een prive initiatief .

Als je dan ziet in welke omstandigheden deze mensen leven . ik denk dat het stalletje van het kindje Jezus beter  en ruimer was dan deze waar deze mensen in leven. Ik denk niet dat hier een os en een ezel binnen kunnen en toch leven ze en slapen ze erin. Maar zo leven hier veel mensen …

Werk is hier een groot probleem ,er is in gans het land praktisch niets van industrie.  Bijna alle producten worden geïmporteerd . In Port au Prince zijn een paar multinationals zoals digicel, natcom . Er is het plaatselijke bier prestige dat de gouden medaille kreeg in 2012 als wereldbier en nog een paar dingen . De grootste werkgevers zijn de scholen en de winkels die voornamelijk beide privé initiatieven zijn.

Er zijn hier veel kinderen  en vele vrouwen in verwachting.  De pil is niet te betalen en voorbehoedsmiddelen zij  wel te krijgen in de winkel maar het kost allemaal geld. Daarbij komt nog dat er geen elektriciteit is en de mensen dus meer tijd hebben voor elkaar ….   Laat bij ons ook de elektriciteit eens een paar dagen uitvallen… 

Ne gelukkige nieuwjaar

Steeds opnieuw zeggen we deze woorden 

Soms welgemeend maar veelal zomaar

Ook hier is het Nieuwjaar, in deze ander oorden

Mijn wens voor iedereen die dit zal lezen

Waardeer de kleine dingen, elke dag

Draag zorg voor elkaar, al is het iedere dag maar even

Denk positief en geef hoop , het mag

En mocht het eens niet lukken,  er is  altijd die volgende dag ..

Ook in 2014 

gelukkig nieuwjaar  ! 

Om 7u30 zouden we vertrekken  naar Aquin , de thuishaven van Amedee . Het was maitre Bonel  (rechter van het district Aquin) zelf die ons kwam ophalen . Aneas , Demon (trainer) en ik gingen mee . Ik had een beetje ‘ t gevoel van op vakantie te gaan.  De weg naar Aquin was de nationale autoweg  , die op sommige plaatsen volledig vernieuwd was maar op andere plaatsen nog niet hersteld was na de aardbeving. Je kunt de weg een beetje vergelijken met de n42 bij ons , een bochtig parcours .

Het was wel een mooie tocht doorheen de bergen waarbij ik veel uitleg kreeg  over de streek en rond 12u30  kwamen we aan ten huize van Amedee.  Het huis was heel rustig gelegen en lag ongeveer 1 km de bossen in en was enkel te bereiken via een slecht berijdbare landweg. Ze waren met een man of 10 in het huis aan het werk en we mochten direct de trap op naar het dak . Amedee had van alles over mij verteld ,onder andere  dat ik veel koffie dronk , en ik zat nog niet neer of er stond een thermos koffie klaar (zeldzaam hier in Haiti) . Amedee was heel tevreden me te zien en ik kon hem de trui van Willy en Betty geven, een mooie tricolore trui van de Belgische nationale ploeg.

We bleven maar even en gingen op uitstap naar Aquin, onderweg eerst een beetje eten en daarna  een rondrit doorheen Aquin om uiteindelijk na een paar uur aan te komen aan het strand van les Caeyes. De straten hier lagen er overal netjes bij en waren niet beschadigd . We bezochten zelfs een katholieke kerk.  We besloten de tocht met een strandwandeling en een drankje aan de zeedijk waar ze als bier enkel .. Heineken hadden. 

Bij de terugtocht naar het huis van Amedee reed Maitre Bonel zeer snel . Ik begon me af te vragen als er een ongeval gebeurd met gekwetsten wie ons zou komen helpen. Ik werd al vlug gerustgesteld , de hulp zou van het rode kruis komen die opgeroepen werd door de politie die eerst ter plaatse komt. Als er binnen de 2 a 3 u hulp is mag je tevreden zijn.  Ben je erg gekwetst dan moeten ze je naar port au prince voeren naar een hospitaal van Artsen zonder grenzen(nog een paar uur rijden)

De gezondheidszorg is hier heel duur. Een “huisarts “ kost al gauw 100€ en voor een ziekenhuisbezoek zonder opname met een aantal onderzoeken betaal je al vlug een 250€ . Een ziekenhuisopname is praktisch niet te betalen voor de gewone mensen. Daarbij komt dan nog dat de apothekers hier geen vaste prijzen hebben voor hun producten en heel vaak woekerprijzen vragen. Als je ernstig ziek wordt dan heb je pech…

Bij Amedee waren  de stielmannen weg en kon ik het huis betreden. Ik kreeg mijn kamer toegewezen , mooi maar de douche werkte nog niet en in het wc moest ik eerst water ingieten maar het spoelde goed door. Amedee had blijkbaar ook verteld dat ik graag een biertje dronk en zodus stond er een bakje prestige klaar.  Eerst eten en daarna afsluiten met een gezellige babbel om rond 23u  in ons bed te belanden.

’s Nachts heeft een paar uur heel hard geregend maar Aneas en Demon hadden niets gehoord. We mochten daar na het ontbijt (njam ,banaan en cambril) rustig vertoeven tot aan de middag . ’ s middags een visje eten en een fotoshoot met de familie en terug “huiswaarts” .

Om 15u was er een reünie gepland met de ouders van de spelers om het jaaroverzicht en het toekomstbeleid van de club  AST toe te lichten.  Een uurtje te laat ondanks een snelle rit.  Blijkbaar had ik daar een centrale rol en mocht ik me daar direct voorstellen . Aneas nam dan over en heeft me dikwijls vernoemd in zijn toekomstplannen maar het was creools en dus verstond ik er niet zo veel van. Ik moet dit dringend leren.  Kort samengevat werd gezegd dat ik al heel veel voor de club gedaan heb maar een aanspreekpunt bent voor hun internationale contacten die nu soms heel moeilijk verlopen.

Rond 19u “ thuis” . blijkbaar hadden ze me daar al gemist… .  Gay vroeg of ik nog mee wilde gaan naar een klein verjaardagsfeestje van vrienden , k was wel al beetje moe maar er was geen elektriciteit , dus waarom niet. Hij moest zorgen met zijn mobiele generator dat er elektriciteit was op het feestje. Eerst afkoppelen van het gewone net en daarna hadden we elektriciteit. Er  werd veel gelachen , een pintje gedronken en een beetje gegeten . Ik zorgde beetje voor de kleine Paul die de ganse avond liggen slapen heeft op mijn schoot…  een gezellig sfeertje maar opnieuw veel creools …

Om 23u kon ik de 2 daagse afsluiten met een goed gevoel …