Vorige zondag voelde ik mij goed en heb ik een paar uur meegewerkt aan onze activiteit in het Praathuis. Maandag bekocht ik dit reeds met een enorm gevoel van vermoeidheid. Nu zit ik thuis met een slokdarmprobleem, problemen met de maag, zware vermoeidheid en pijnen. Zo is het leven van een Fibromyalgist zeker... Mijn dokter gaf mij goede hoop : "Die vermoeidheid heb je voor de rest van je leven". Tof zulle...
Allez, ik ga mij terug in mijn bedje leggen en wens iedereen hier nog een zéér fijne dag toe!
En ? Hoe gaat het met jullie, laat iets achter in het gastenboek!
Graag had ik van jullie geweten wie al eens die Dr. Guy Declerck heeft gecontacteerd. Als ik zijn methode zie waarmee hij Fibromyalgie kan genezen denk ik onmiddellijk aan de vele televisieprogramma's met wonderoplossingen voor elk mogelijk probleem in het leven. Ik dacht bovendien dat Dokters geen reclame mochten maken, tenzij het om geen "medisch doctoraat" gaat of vergis ik mij ?
Vaak zie ik diverse advertenties voor bepaalde "wondermiddelen" die enkel een placebo-effect zouden kunnen hebben. Ik vind het heel erg dat mensen op de miserie van onze rug nog geld trachten te genereren. Persoonlijk heb ik al voldoende lichamelijke en emotionele pijn om nog aan zulke nonsens te worden blootgesteld.
Graag had ik reakties gekregen van mensen die er ervaring mee hebben. Mocht ik mij vergissen in mijn stelling, dan wil ik ze graag bijsturen, maar...
Ik wens elk van u nog een fijne dag toe, ik ga nog wat gedwongen rust inlassen pfff...
Ondanks slaappillen toch al enkele dagen nauwelijks 2 uur pernacht geslapen. Het eist zijn tol en is niet makkelijk. Vanavond terug een nachtje werken, wat uiteraard nog meer nefast is en de vermoeidheid ongezien verhoogd. In elk geval wens ik iedereen nog een fijne dag toe. Morgen zien we wel weer.
Ziektebeelden
Fibromyalgie, CVS, Candida, Migraine en zoveel meer
Ze zijn vaak gerelateerd, zelfs met aandoeningen als Crohn
En wat hebben ze allemaal met elkaar te maken ?
Wel ze doen stuk voor stuk ergens zeer
Veel misdaan in een vorig leven, is dit ons verdiende loon ?
Ik heb weer reeds enkele dagen last van mijn gistingsbacteriën "Candida" heet dat dan. Dit veroorzaakt schimmels en infecties tot mijn oren toe. Mijn oefening tot migratie botst op vele heilige huisjes. Ook mijn echtgenote heeft schrik om de stap te zetten omwille van het probleem van sociale zekerheid, scholen en inkomen.
Hier voel ik me met de dag slechter. Ook op werkgebied krijg ik heel veel nachtdiensten en die zijn voor mij een échte gesel. Het feit dat ik nauwelijks recupereer maakt dat ik om één nacht te verwerken een dikke week nodig heb. Probleem met Fibro, Candida, CVS is dat er enkel kan geconstateerd worden dat je moe bent, doch lichamelijk lijk je verder in orde. Bij mij is echter ook geconstateerd dat er vergroeiïngen beginnen in ellebogen, knieën en vooral in de beentjes van mijn polsen en handen.
Vandaag heb ik een gesprek gehad met het gezin om na te gaan of we kunnen migreren naar de Filippijnen. Ook reeds contact gehad met Vlamingen in de wereld en Belgen die e er effectief wonen.
In mijn geval is dit voor het gezin niet simpel. Eerste punt is geen loon tot mijn zestigste, dat is nog 12 jaar! Ik kan dit opvangen door de woning te verkopen waar wij nu wonen. Ik heb dan nog een oudere woning over waar nu mijn moeder inwoont, maar die ik wel kan gebruiken mocht ik terugkomen, daar is een afzonderlijke loft met eigen keuken en badkamer, weliswaar verouderd, maar snel op te frissen. Op de Filippijnen zelf heb ik een woning.
Tweede probleem is de scholing voor de kinderen. Mijn oudste zoon werkt hier en kan zichzelf goed behelpen, mijn dochter zit in het laatste jaar middelbaar en wil hier nog hogeschool volgen. Ik zou haar graag die mogelijkheid geven en haar de loft laten gebruiken. Ze zou zich wel aan een "beperkt" budget moeten houden, maar dat zou wel lukken. De twee zonen die meegaan moeten ginder school volgen, dit betekent liefst een internationale school in het Engels, zoals er velen zijn in onze omgeving maar die zijn ook ... duur.... én ze moeten ook Tagalog leren, want integratie is heel belangrijk, ook ik zou meer Filippijns leren want mijn kennis is basic.
Derde probleem is de sociale zekerheid. Eens je het land meer dan 6 jaar verlaat kan je die op je buik schrijven. Zéér eigenaardig eigenlijk. Ik betaal hier al meer dan 30 jaar sociale zekerheid en na 6 maand ben je die kwijt. Illegalen die papieren krijgen en allochtone inwoners die hun bejaarde familie laten overkomen krijgen direct sociale zekerheid die u en ik betalen met onze arbeid. Dit is een grote discrepantie vind ik. Uiteraard ben ik akkoord dat ik bepaalde voordelen verlies,maar alles verliezen is niet eerlijk.
Vandaag heb ik écht afgezien. Het kloteweer speelt mij enorm parten. Mijn maag blijft keren, mijn slokdarm brand, ondanks rennie en gaviscom, de pijn in mijn gewrichten en spieren blijft ondanks Feldène en Zaldiar en slapen lukt ook al niet ondanks Lormazetapam...
Ik hoop dat het weer omslaat en de pijnen weer draagbaar worden. Elke dag in dit kloteland is een dag té veel want te veel is trop en trop is teveel. De combinatie van dit alles met stress en extreme vergeetachtigheid en de onmogelijkheid nog iets in mijn hoofd te prenten is aberant. Misschien klink ik heel negatief, maar op die manier hoeft het voor mij echt niet. Niemand verdient het om elke dag extreme pijnen te hebben en op bepaalde dagen zoals vandaag wordt het mij ...
Goed, proberen te positiveren zeker. We zullen dat trachten te doen en ons bedje opzoeken, rust brengt misschien raad als we maar wat kunnen rusten of slapen. Allemaal nog een fijne dag toegewenst!
Deze week heb ik met mijn gezin al de ganse week overleg gepleegd over emigreren naar de Filippijnen. Wellicht komt het ervan en gaan we ons in 2011 vestigen in meer tropische gebieden. Wat mij betreft zal het in eerste instantie parttime zijn. De volledige winter verblijf ik ginds terwijl ik in de zomermaanden nog naar België kom om te werken. Het is ook een kwestie om de sociale zekerheid niet helemaal weg te gooien.
Eigenlijk iets wat ik de Belgische staat verwijten kan, niet ? Je werkt en draagt meer dan 30 jaar bij aan de sociale zekerheid. Als je het land zes maand en één dag verlaat ben je zowel je kindergeld als je sociale zekerheid kwijt. Mensen uit andere landen die hier toekomen en mogen blijven, ongeacht van waar ze komen, krijgen onmiddellijk alles op een presenteerblaadje. Een vervangingsinkomen, sociale zekerheid, kindergeld etc... Soms vraag ik mij af wie hier wordt gediscrimineerd en kom dan steeds bij de "autochtoon" uit op dit gebied. Uiteraard zijn er ook velen die hier komen en onmiddellijk op zoek gaan naar werk én ook effictief werken, voor die mensen heb ik uiteraard wel veel respect. Je moet het maar doen, je land om welke reden dan ook verlaten, en je familie en een stuk van je cultuur achterlaten. Voor mij zal dit niet anders zijn, maar het lijkt mij de enige manier om nog een aantal jaar van het leven te profiteren.
Alles eerst nagaan en zien wat we kunnen doen om ook het financiële plaatje te doen kloppen...
Vannacht kon ik, als naar gewoonte, heel moeilijk wat slapen. Deze morgen even buiten geweest om de kinderen af te zetten om de trein te nemen naar school. Brrrr, wat ben ik BLIJ dat de aaarde wat is opgewarmd want het was in mijn wagen -7° Celsius, stel je voor mocht er geen opwarming zijn, dan was het waarschijnlijk nog kouder geweest
Alle gekheid op een klein stokje, het is écht berekoud. Voel ook dat ikzelf een verkoudheid aan het krijgen ben en zal mij dus moeten warm houden. Momenteel zit ik iets meer dan 1 maand thuis, maar morgen moet ik gaan werken. Het wordt zéér zwaar, een werkdag van 12 uur kruipt niet in je koude kleren. Gelukkig geen fysiek zwaar werk, wel psychologisch, ik werk bij de hulpdiensten te Brussel.
Gisteren is ook een vriend en collega die voor de radio werkt van zijn ladder gevallen, vlak op zijn kin. Een pijnlijk voorval en ook hij heeft problemen. De man zit met diabetisch. Het lijkt wel of in België de mensen die ziek zijn soms meer moed putten om door te gaan terwijl ik in mijn omgeving jongere mensen zie rondhummelen die weinig of niet werken en toch ook zo geld in het laadje krijgen. Misschien is het een slechte perceptie van mij en ik wil zeker niet veralgemenen, toch heb ik de indruk dat de babyboomers actiever zijn dan de huidige twintigergeneratie...
Gisteren geholpen aan het tuinhuis. We verplaatsten dit van de koer naar onze parking, ewaar werk en vandaag de gevolgen, alles stijf en stram en nauwelijks beweeglijk. Mag ik de bezoekers vragen zeker iets achter te laten op ons gastenboek ? Ik zou dat zéér fijn vinden!
Vandaag is het heel wat kouder geworden. De laatste wensen uitgesproken én ons tuihuis verplaatst. Gelukkig met voldoende goede mensen die wilden helpen, want gewichten tellen is voor mij écht onmogelijk geworden. Bovendien ben ik zeer snel vermoeid, maar ik heb toch een paar uur kunnen helpen zodat ik mij niet volledig overbodig voel.
Mijn moeder, die hiertegen woont is ondertussen boven de 80 en krijgt steeds meer last met haar nieren, tja oud worden en vooral oud zijn is niet van de poes, niet. Als je dan hoort dat men ons steeds langer wil doen werken en dat met Fibro, Spasmen en de rest is het écht deprimerend. Tja, als politieker zou ik het lang kunnen volhouden. Als je in het parlement kijkt is er steeds 70 % van onze betaalde verkozenen afwezig, zo kan iedereen tot zijn 70 werken...
Eerlijk gezegd hoop ik om het nog een jaar vol te houden, maar ik twijfel steeds meer aan de haalbaarheid ervan. 2 weken geleden werd ik nog met ondraaglijke pijnen opgenomen in spoed en buiten pijnstillers en stabilisatie kan men er niet veel aan mij doen... Iedereen moet zijn kruis dragen, dat weet ik wel, maar het kruis van de ene is veel kleiner en minder zwaar dan de gewichten van anderen!
Het zijn natuurlijk wensen. Het jaar zonder pijn zal er voor niemand in onze situatie inzitten, alhoewel, minder pijn is al een overwinning op zich. In elk geval doet het weer in combinatie met de feestmaaltijden weinig goeds. De dagen zijn stilaan aan het uitdoven, de dagen beginnen stilaan langer te worden. Ook de donkere periodes worden minder.
Boven mijn blog stond reclame voor Herbalife. Ook ik heb dat een tijd gebruikt, mijn mening ? Het is zeker geen ongezond produkt maar zéér duur, spijtig genoeg met genetisch gemanipuleerde Amerikaanse produkten gemaakt en moeilijk blijvend te gebruiken. Gezonde voeding is volgens mij voeding met niet teveel vlees en vooral veel fruit, zonder te overdrijven met citrusvruchten én voldoende groenten.
Persoonlijk hoop ik een harmonieuze manier te vinden om mijn ziekte draagbaar te houden, niet alleen voor mij maar ook voor mijn naasten, want ook familie lijd onder dergelijke situaties.
Het weer is weer niet van de poes. Vanmorgen had ik het moeilijk om weer op te staan. Mijn karkas kraakte in zijn voegen. De vermoeidheid blijft ook eerder verergeren dan oplossen, vooral door het latent gebrek aan goede slaap.
Vandaag las ik dat vooral vochtige warmte enorme verlichting kan betekenen voor Fibro. Nu, ik kan dat best geloven. Vandaar dat ik op de Filippijnen nauwelijks last heb van pijnen. In Europa is het wel soms warm maar erg droog, wat het niet ideaal maakt. Ja, wat kunnen we doen...wachten op betere tijden of ten onder gaan zeker ?
Na mijn terugkomst uit de Filippijnen is het zaak geweest om de pijn te verdragen. Ik had de indruk dat prof Luyten niet veel voor mij meer kon doen. Je gaat erheen, zegt : "Best drie keer per week gaan zwemmen", de rekening en klaar. Kijk, aan zoiets heb ik niets. Ik kom hier gewoon OMDAT IK NIET MEER IN STAAT BEN om te gaan zwemmen, fietsen, door te werken...
Dokter Lambrecht was ook ontgocheld in deze manier van werken en nu ben ik in behandeling bij prof De Vulder in Gent, UZ K12. Momenteel neem ik terug ontstekingsremmers, pijnstillers, maagtabletten en slaappillen omdat ik het anders niet meer aankan. Ik heb constante pijnen en zie geen andere uitweg dan stilaan mijn activiteiten af te bouwen en toch te overwegen om te verhuizen naar warmere oorden. Indien ik hier niet in slaag zie ik het érg somber in.
Buiten de zuivere Fibrotoestanden en pijnen zijn er ook de nevenziekten die zich steeds zwaarder manifesteren, spastisch colon, schimmelinfecties, migraine, cvs, sarcoidose van de longen waardoor deze nog 44 % van de normale capaciteit halen... Geen fraai uitzicht dus. Ook dingen onthouden is er niet meer bij en ik merk dat ik van veel zaken angst begin te krijgen waar ik vroeger absoluut geen angst van had. De toekomst is duister, de tunnel lang, hopelijk is het licht aan het eind nabij.
Het is een tijd geleden dat ik hier nog iets schreef. Dit heeft veel te maken met het zwarte gat waar ik inviel na mijn terugkomst uit de Filippijnen. Ginds waren 85 % van mijn klachten verdwenen. nauwelijks terug en ze waren er weer.
Ideaal zou zijn om ginder de winters door te brengen of althans minstens de drie koudste maanden. Probleem is dat je loopbaanonderbreking moet nemen en de kosten via een reisbureau onbetaalbaar. Nochthans zijn de vulkanische wateren, de warmwaterbronnen en het klimaat een weldaad voor onze ziekte. Het moet ook niet veel kosten als je het zelf organiseerd. Mij kost het voor 5 personen zo'n25 per dag per persoon voor hotel, thermische baden, massages etc... Een maaltijd kost tussen 1 en 5 , drank inclusief!!! Je moet natuurlijk je weg weten én ik zou het zeker zien zitten om andere mensen met dezelfde of gelijkaardige aandoening mee te begeleiden ginder ter plaatse. Ik ken de mensen die vervoer aanbieden, de betaalbare en goede accomodaties, places to be enz...
Het is spijtig dat velen de Filippijnen louter zien als een vakantieoord voor sekstoerisme, wat al lang het geval niet meer is en niet de mogelijkheden van de archipel gebruiken. Het is ook een veilige bestemming. De slechte signalen die je hier hoort hebben enkel betrekking op het eiland Mindanao, wat op 2 uur vliegen ligt van de regio waar ik steeds verblijf.
Wie ooit geinteresseerd mocht zijn om ginds samen met mij een B&B met behandeling op te zetten mag mij steeds contacteren, ik werk graag mee
Ik zie vele mensen die mijn blog bezoeken, reakties zijn dus steeds van harte welkom!
Het wordt stilaan tijd dat ik kan vertrekken naar warmere oorden. Gisteren, zondag, nog een 12 urenshift gedaan. Gelukkig was het vrij rustig en heb ik mij een drietal keer kunnen neerleggen om even een half uur te rusten, anders had ik het waarschijnlijk niet volgehouden.
Mijn schouders, ellebogen, linkerschouderblad, knieën en enkels deden een helse pijn. Vandaag gaat het, net zoals met het weer, iets beter, al is de pijn er nog, hij is niet meer zo snerpend. Ik ben ook eens gaan kijken op een blog van een politieke partij. Zij hebben het over de sociale zekerheidprofiteurd. Wél, die zullen er wel zijn uiteraard, maar wat met pijnpatiënten waar geen echte diagnose voor bestaat ? Gaat men die mesen stigmatiseren ?
Er is uiteraard een werkloosheidsval. Bepaalde gezonde mensen verdienen meer met thuis te blijven dan met effectief te gaan werken, het is dan ook normaal dat de motivatie daar niet écht hoog is, anderzijds moet men opletten met het gebruik van het woord "nepinvalieden", ook die zullen er wel zijn, maar waar ligt de grens en wie gaat dat bepalen. Op basis van effectieve geneeskunde kan je een schifting maken, maar pijnpatienten zijn vaak moeilijk te diagnoseren én daar wringt het schoentje. Onze Vlaamse Minister President Peeters sprak een tijdje geleden over er met de kam door te gaan, wat uiteraard wel mag, maar de grove borstel er doorhalen zoals anderen het willen lijkt mij héél gevaarlijk.
Op 26 juni ben ik eindelijk de hof af.Brussel-Amsterdam en Amsterdam-Manilla.Het wordt een zware onderneming, maar eens ter plaatse zal een zware last van mijn lichaam vallen.
Het klimaat laat mijn pijnen wegebben tot een paar dagen (als het goedgaat) na mijn terugkeer.Al is het maar tijdelijk, ik trek er mij aan op en kan weer een beetje heropleven.
Bovendien hou ik er van de mensen, het klimaat en la joy de vivre.Ik denk dat ik voor een gedeelte hetzelfde gevoel zou hebben in bijvoorbeeld Spanje of Portugal, maar het klimaat van de evenaar is toch nog anders
Misschien raar gezegd, maar de meerderheid van de symptomen hierboven herken ik bij mijzelf.Dit betekent dat het heel zwaar om dragen is en er uiteraard een goede leefomgeving en warmte nodig is om de symptomen te beperken.
Deze ziekte is een échte ziekte en geen psychische toestand zoals hij lang werd naar voor gebracht als een soort syndroom, vaak nauw verwant met CVS of Chronisch Vermoeidheidssyndroom, waar sinds zeer kort een medisch bewijs van de ziekte kan worden geleverd.
Dit onderzoek zit echter nog in de opstartfase en wordt geleid door Professor De Meerleer.
Een andere dokter, die praktijk heeft in Gent en Aalst is Dr Luc Lambrecht. Een heel bekwame dokter die tenminste tijd neemt voor zijn patienten, wat natuurlijk resulteren kan in lange wachttijden, maar liever langer wachten en goed geholpen worden dan de vlug-vlug systemen van bepaalde would-be specialisten.
Probleem bij specialisten in dit domein zijn dus de zeer lange wachttijd, maar zeker de moeite waard.Liever serieus worden genomen dan worden aanzien als een Weirdo of Aansteller85 % van de patiënten zijn vrouwen.Ikzelf ben dus een uitzondering, want ik ben een man. Professor Luyten in Leuven vertelde mij bijvoorbeeld dat ik wellicht een midlifecrisis heb. Als je nagaat dat ik sedert 14 jaar in behandeling ben voor Bechterew en Fibromyalgie kan dat tellen...
Mijn problemen zijn eigenlijk begonnen met Sarcoïdose met nadien ook een ontsteking in het linkeroog. nadien was ik zeer vaak moe en had ik last van de longen. Mijn bazen bij Belgacom toen hebben mij écht als een luilak aanzien en hebben mij psychologisch gekraakt. Hierdoor heb ik de firma na vele jaren vast in dienst te zijn verlaten voor een andere job. Het probleem dat mijn directe meerdere had was dat ik geen alcohol dronk, wat zowiezo niet kon door mijn medicatie. Nog passeer ik geregeld mijn oude werkplaats en zie mijn oudere werkmakkers meer dronken dan nuchter rondlopen, goe bezig in DSO Paille... Mijn huidige werkgever heeft wel begrip voor mijn situatie én mijn prestaties zitte bij de best scorende, dus vertrouwen kan helpen. Nu en dan moet ik gaan rusten, maar ik haal alles uit de kast op ogenblikken dat ik mij wel goed voel.
Wat is dat nu allemaal en wat zijn de symptomen van fibromyalgie ?
Ik kreeg een paar mailtjes met de vraag wat de symptomen zijn van Fibromyalgie.Wel hier zijn de belangrijkste :
1.Pijn is het belangrijkste symptoom van Fibromyalgie, pijn die gepaard gaat met stijfheid en gevoeligheid rond de gewrichten, spieren, pezen, nek, schouders, bovenarmen en benen.De pijnen nemen steeds toe bij vochtig en koud weer, bij vermoeidheid, ongewone en overmatige inspanningen, emotionele stress
2.Door de toenemende pijnklachten ontstaat er nog meer stress waardoor een vicieuze cirkel ontstaat pijn-stress-pijn
3.Algemene spierpijnen
4.Ochtendneerslachtigheid
5.Klachten verminderen bij warmte en ontspanning en er is ook overgevoeligheid bij koude
6.Slaapstoornissen met vermoeidheid is een ander symptoom dat dikwijls voorkomt.Slaapstoornissen worden vermeld bij 60-90 % van de fibromyalgiepatienten.Er is meestal reeds een zware vermoeidheid van bij het opstaan, door een tekort aan recuperatie tengevolge van stijfstaande spieren
7.Migraine (doorlopende hoofdpijn)
8.Sterk verstoorde darmtransit, meestal een afwisseling van diarree en constipatie en pijnen in de darmen
9.Allergische reakties, soms zelf psoriasis
10.gezwollen blaas met steeds wateren tot gevolg
11.Zichtbaar gezwollen handen en voeten
12.Misselijk gevoel
13. Gevoel van gezwollen handen en voeten
14. Zwakke aandrang
15. Onregelmatige hartfrequentie en hartkloppingen
16. Prikkeling in de handen
17. Pijn aan de ellebogen (tennisellebogengevoel)
18. Verhoogde temperatuur
19. Rugpijn
20. Kleine onderhuidse bloedingen van max3 mm
21. Verminderd libido
22. Gehoorproblemen, ruisen in de oren
23. droge slijmvliezen in ogen en mond
24. Krampachtige pijn in het onderlijf
25. Angst en paniekgevoelens
26. Vergeetachtigheid
27. Vluchtig uitvallen van gezichtsvermogen
28. Ontsteking van het keelslijmvlies
29. Problemen met luchtwegen, hoestdrang
30. Pijngevoel reeds bij aanraking van de huid
31. Meer geluids(over)gevoeligheid
32.Urineren met weerstand en voortdurende drang tot urineren
Vandaag ben ik even gaan fietsen.Vroeger ging ik regelmatig per fiets werken naar Brussel, nu is fietsen op zich al een hele opgave.Ik heb een toertje gedaan van een kwartier, maar ben nadien languit in de zetel moeten gaan liggen om uit te blazen.Alle gewrichten en spieren deden pijn.
Vele dokters geven nog steeds bewegingstherapie bij Fibro.Geen slecht id om te bewegen natuurlijk, maar toch moet men niet onderschatten dat men vlug over the top gaat met bewegen en serieus bewegen verschillende dagen recuperatie kan vragen.
Zwemmen lukt nog het best.Enkel een paar baantjes en nadien wat ontspannen in een lekker warm zwembad.Ook warmte helpt, maar de weldaad ervan ebt steeds vliegensvlug weg.
Het enige wat het voor mij doet is verblijven in een warm klimaat, al geld ook daar hetzelfde, terug in België aangekomen en het weer is iets minder komt ook de miserie terug, zonder écht volledig weg te gaan.
In mijn gastenboek kan je steeds terecht om ook jouw ervaringen mee te delen.
Aan mijn lotgenoten de groeten en vooral Hou je sterk!!!
Buiten mijn pijnen liggen nu ook mijn darmen in een knoop.Ook dat gebeurd regelmatig.Reeds een omneprazole en een gaviscom genomen om een beetje verlichting te bieden.Ik doe ook nog nachtdienst, dus ik zal er de komende dagen weer fris uitzien.
Zoals een oud leraar van mij het ooit zei : Het leven is een paardestront met vliegen op en we moeten erdoor
Voor alles bestaan wel middeltjes en medicijnen, maar zeg nu zelf, een Feldene voor de gewrichten, gaviscom, rennie, motilium en omneprazole voor de darmen en maag, Zaldiar voor de diverse pijnen en dan nog nu en dan Lormazetapam om eens een beetje te kunnen slapen.t Leven kan toch mooi zijn hé Nog een beetje meer medicijnen en mijn maaltijden worden overbodig ;o)
Leven en Werken met Fibromyalgie
Mocht ik mij vergissen in mijn stelling, dan wil ik ze graag bijsturen, maar...
