of met TONIJN!!!! En .. euh .. twee plakjes zijn echt wel genoeg! (Tsukiji, Tokyo: de grootste vismarkt ter wereld)
13-09-2009
Raindrops keep falling on our heads
Wat een zeikweer! De dag waarop we de Filipijnen aanvlogen. Manila. Het regende werkelijk oude wijfen. Ze vielen met bakken uit de lucht. Straten stonden blank. 1 second en je was geheel doorzeken. En ik maar vertellen hoe zonnig het hier wel was. Osaka nightlife klinkt blijkbaar wel wat lang na in zijn kop, moet Ines hebben gedacht. Maar het begon haar algauw helemaal anders te dagen. Toen dat watergordijn in intentie afnam, en zichtbaarheid dan toch meer dan twee meter, kon je al snel vrijwaren dat niet alles wat hier uit de lucht viel van die oude wijfen waren. Manila, een rivier van jonge hoertjes, die wel heel goed weten hoe en waar te strijken. En ik algauw een leiband rond mijn strot. Yann
15-09-2009
Met de kippen op stok....
Een stralende zondagmiddag op Boracay, waar hangen de locals dan uit? We gingen het uitvissen en kwamen er al snel achter. Onze vriend Roley was al de ganse voormiddag, tijdens ons snorkeltripje uit, aan het popelen om ons mee te nemen naar 'het nationale entertainment' van de Filipijnen: Hanengevechten. Er wordt daar serieus gestreden en dit niet alleen tussen de uitgekozen hanen. Er werd gewikt en gewogen, gewed en verloren, getierd en gefloten maar bovenal genoten. Pluimen vlogen in het rond, scherpe messen sneden diepe wonden, ... ja, het was eens iets anders. De haan die het snelst zijn tegenstander de dood injaagt, met een aan zijn poot vastgebonden scheermes, mag zichzelf de winnaar noemen. De verliezer belandt diezelfde avond nog ergens in een stoofpotje. Soms is echter beide dit lot beschoren. (mits deze lekkernijen niet te volgespoten zaten met allerlei hormoontjes om het beste van zichzelf te kunnen geven) Kan de winnaar nog op zijn pootjes staan, krijgt deze een luxe-behandeling aangeboden waar wat plastische chirurgie en de nodige anti-biotica niet zullen ontbreken. Het is me opgevallen dat bij Yann `zijn-haantje-de- voorste-gedrag` plots klaps achterwege is gebleven, en gekker nog, heeft hij zich al een week niet meer geschoren. Ines
17-09-2009
De snorkels in Boracay!
Het was een fijn weerzien met de oceaan, dat moet toch ergens van de tijd in India geleden geweest zijn, zo met je blote voeten over hagelwitte stranden kuieren, omringd door zwierende palmbomen en af en toe plonsen in oh zo'n azuurblauw water. Het klinkt niet alleen paradijselijk in de oren, de werkelijkheid klokte niet voor minder af. Dat we niet de enigen waren die dit oord zeer op prijs stelden, namen we er zonder problemen bij, ze waren dan ook niet met al te velen, plek genoeg en Filipinos zijn een waar fijn gezelschap, en ware muzikanten. Iedere avond, kwamen de gitaren en houten kistjes, dienstdoende als drums, naar boven. Overal op het strand weerklonken her en der hun fijne gezangen. En zeg nu zelf voeg daar nog wat nieuw gemaakte vrienden (in hun wittebroodsweken) en wat cocktails bij ... en je loopt al gauw met het paradijs hand in hand. Ines en yann.
27-09-2009
Vlucht gemist!
Net aangekomen in Kuala Lumpur. Ingecheckt in ons hostel, wilde we even het tijdsschema van onze vlucht terug naar Belgie controleren. Jep. Zeven maanden. Ze zijn voorbijgevlogen. Ze waren heerlijk, en we hebben ze helemaal leeggezogen. Op de tickets: ~30 september~ Check. ~Aankomst in Brussel de dag daarop~ Check! ~16u30~ Check! ~Twee uur op voorhand inchecken~ Check! ~Maximum 30kg aan bagage~ Check! ~Vertrek Bangkok International Airport~ WAT?! Staat dat hier nu goed? Dat halen we nooit meer! Oeps! Dat halen we nooit meer, herhalen we nog eens met een steeds groter wordende glimlach op ons gezicht. Een dansje en een walsje doorheen onze kamer. Wat langer in Asia, je hoort ons allesbehalve klagen. Yann en Ines
30-09-2009
Er is blijkbaar iemand van hierboven behoorlijk boos op ons...
We hebben wat mispeuterd. Maar wat dan? We kunnen niet onmiddellijk iets verzinnen. Nou ja. Maar Ines en ik beginnen ondertussen toch wel erg te denken dat we iets verkeerd gedaan hebben in de ogen van den Mijnheer hier boven... Eerst moesten we gaan lopen voor een orkaan, die Manila nogal hard zou gaan treffen. Wat ie uiteindelijk ook blijkbaar flink gedaan heeft, zoals we allemaal konden zien op de beelden achteraf vanuit manila. We waren nog geen 24 uur weg en het noodlot sloeg daar toe. Nu. Vandaag zitten we nog heel even in Kuala Lumpur, om morgen te vertrekken naar Pedang op Sumatra (Indonesie) en wat horen we net in het nieuws... een aardbeving aldaar, right on the spot, tegen de 7 op de schaal van richter... Kortom ,... iemand nog reisplannen? Vraag even bij ons wat reisadvies voor je vertrekt. Yann & Ines
02-10-2009
Tsunami of houden we het op een verfrissende douche?
Na twee aardbevingen op Sumatra ( Indonesie) verwachten ze nu nog een derde schok en een Tsunami. Nou, we zijn er op voorbereid! We hebben ons reeds met een stevig koord aan een grote boom vastgeklonken. Duikbril op de snoet, en snorkel instelling. En dan zijn er nog enkelingen, die durven beweren dat we niet voorzichtig genoeg zijn. Nou, mijn advies aan hen, goed uitkijken als jullie de straat oversteken, of met de fiets door de straten van antwerpen rollen! Kusjes. Yann en Ines
13-10-2009
Sumatra, een jungle vol plezier of waren het enge beesten?
Nadat het beven eindelijk ophield, de rust weer zijn normale vorm aannam, trokken wij nog eens onze stoere schoenen aan. We gingen `Into the Wild~. Met twee gidsen trokken we voor enkele dagen de Sumatra jungle in. Met minder dan twee gidsen gaan ze niet, kwestie om een backup te hebben, voor wanneer er eentje te grazen wordt genomen door een of ander misnoegd beest. ( lees; green mamba, cobra, urang-utang, scorpion, giftige duizendpoot, die ene tijger, ... etc). Mij dunkt , geen overbodige luxe, mits deze jungle die van Vietnam en Cambodja, tot een door Kind&gezin goedgekeurde speeltuin herleidt.) Het mag gezegd, spannend was het! Op een matje met enkel een zeiltje boven je hoofd, in deze jungle slapen, het is een feest. Al die geluiden van de nacht, een puur natuur electro-beatje, het geritsel en het gebrul, zalig, we sliepen als roosjes. We zagen ook wel een heel pak leuke creatuurtjes, zoals the wild urang-utang, vele andere apen met gekke bekken, allerlei schriele reptielen, enkele hornbills, een black gibbon, en natuurlijk bijhorend bij dit alles, die altijd avontuurlijke bloedzuigers, ze namen ons bij de vleet te grazen, het blijft altijd wel verschieten als je plots ergens een hoop bloed ziet, wanneer je even je broek omhoog trekt, of een kijkje maakt in je schoenen, naar mijn edele delen heb ik nog steeds niet durven kijken, ...., Tja, wie moois wil zien moet af en toe ook kunnen leiden. Yann
17-10-2009
Is dat gedonder in de verte?
Nope, enkel het gerommel van een van de vele vulkanen die we hier hebben bestegen, Alle zo verschillend. De ene rommelt. De andere houdt zich heimelijk stil. En weer een andere spuwt solfer de wijde wereld in. Nou ja, een rot eitje zou er niet slecht smaken als ontbijtje.... Als laatst hebben we ons een paar dagen opgehouden in de grootste krater ter wereld, kilometers breed, met een reuzachtig meer, en te midden weer een klein vulkaantje (Pulau Samosir), een ideale plek voor onrustige reisgenieters als ons, om zich enkele dagen onder te dompelen en mee te leven op het ritme van een oeroude stam, de Batak! Mensen eten doen ze niet meer, maar honden houden zich hier nog wel best een beetje stil. Yann
21-10-2009
Bali, NO, Lombok & Sumbawa, Yes
Even naar Bali, enkel om twee moto`s te huren, onmiddellijk naar de eerste ferry, en op weg op ontdekking naar deze twee meer oostelijk liggende eilanden (en neen, we gaan niet naar de Gili`s), de avonturenverhalen volgen later, hou jullie voorlopig warm, dan doen wij dat hier ook, lekker warm dat zonnetje, 35 graden en geen wolkje aan de hemel. Tot gauw, lieve schatten.
Het was een fijn weerzien met de oceaan, dat moet toch ergens van de tijd in India geleden geweest zijn, zo met je blote voeten over hagelwitte stranden kuieren, omringd door zwierende palmbomen en af en toe plonsen in oh zo'n azuurblauw water. Het klinkt niet alleen paradijselijk in de oren, de werkelijkheid klokte niet voor minder af. Dat we niet de enigen waren die dit oord zeer op prijs stelden, namen we er zonder problemen bij, ze waren dan ook niet met al te velen, plek genoeg en Filipinos zijn een waar fijn gezelschap, en ware muzikanten. Iedere avond, kwamen de gitaren en houten kistjes, dienstdoende als drums, naar boven. Overal op het strand weerklonken her en der hun fijne gezangen. En zeg nu zelf voeg daar nog wat nieuw gemaakte vrienden (in hun wittebroodsweken) en wat cocktails bij ... en je loopt al gauw met het paradijs hand in hand. Ines en yann.
Net aangekomen in Kuala Lumpur. Ingecheckt in ons hostel, wilde we even het tijdsschema van onze vlucht terug naar Belgie controleren. Jep. Zeven maanden. Ze zijn voorbijgevlogen. Ze waren heerlijk, en we hebben ze helemaal leeggezogen. Op de tickets: ~30 september~ Check. ~Aankomst in Brussel de dag daarop~ Check! ~16u30~ Check! ~Twee uur op voorhand inchecken~ Check! ~Maximum 30kg aan bagage~ Check! ~Vertrek Bangkok International Airport~ WAT?! Staat dat hier nu goed? Dat halen we nooit meer! Oeps! Dat halen we nooit meer, herhalen we nog eens met een steeds groter wordende glimlach op ons gezicht. Een dansje en een walsje doorheen onze kamer. Wat langer in Asia, je hoort ons allesbehalve klagen. Yann en Ines
Nadat het beven eindelijk ophield, de rust weer zijn normale vorm aannam, trokken wij nog eens onze stoere schoenen aan. We gingen `Into the Wild~. Met twee gidsen trokken we voor enkele dagen de Sumatra jungle in. Met minder dan twee gidsen gaan ze niet, kwestie om een backup te hebben, voor wanneer er eentje te grazen wordt genomen door een of ander misnoegd beest. ( lees; green mamba, cobra, urang-utang, scorpion, giftige duizendpoot, die ene tijger, ... etc). Mij dunkt , geen overbodige luxe, mits deze jungle die van Vietnam en Cambodja, tot een door Kind&gezin goedgekeurde speeltuin herleidt.) Het mag gezegd, spannend was het! Op een matje met enkel een zeiltje boven je hoofd, in deze jungle slapen, het is een feest. Al die geluiden van de nacht, een puur natuur electro-beatje, het geritsel en het gebrul, zalig, we sliepen als roosjes. We zagen ook wel een heel pak leuke creatuurtjes, zoals the wild urang-utang, vele andere apen met gekke bekken, allerlei schriele reptielen, enkele hornbills, een black gibbon, en natuurlijk bijhorend bij dit alles, die altijd avontuurlijke bloedzuigers, ze namen ons bij de vleet te grazen, het blijft altijd wel verschieten als je plots ergens een hoop bloed ziet, wanneer je even je broek omhoog trekt, of een kijkje maakt in je schoenen, naar mijn edele delen heb ik nog steeds niet durven kijken, ...., Tja, wie moois wil zien moet af en toe ook kunnen leiden. Yann
Nope, enkel het gerommel van een van de vele vulkanen die we hier hebben bestegen, Alle zo verschillend. De ene rommelt. De andere houdt zich heimelijk stil. En weer een andere spuwt solfer de wijde wereld in. Nou ja, een rot eitje zou er niet slecht smaken als ontbijtje....
Even naar Bali, enkel om twee moto`s te huren, onmiddellijk naar de eerste ferry, en op weg op ontdekking naar deze twee meer oostelijk liggende eilanden (en neen, we gaan niet naar de Gili`s), de avonturenverhalen volgen later, hou jullie voorlopig warm, dan doen wij dat hier ook, lekker warm dat zonnetje, 35 graden en geen wolkje aan de hemel. Tot gauw, lieve schatten.
