Na twee weekjes tot ons positieven komen in Antigua (je mag al dat reizen echt niet onderschatten hoor, moe dat je daar van wordt) vonden we dat het tijd was om nog eens terug de natuur in te trekken. Samen met Marine vertrokken we naar Lago De Atitlan, één van de mooiste meren ter wereld, of toch op zijn minst van Guatemala. Het panorama aan het immense meer was inderdaad adembenemend, vooral door de omringende vulkanen, inactieve weliswaar!
Natuurlijk moesten wij één van deze vulkanen beklimmen, een geniaal idee dat ik (Nanna) mij heel de weg heb beklaagd. Uiteindelijk, voornamelijk door de aanmoedingen van Freeke, ben ik boven geraakt, het uitzicht over het meer was fantastisch en al de pijn wel waard (maar niet zo waard om het de dag nadien nog is over te doen..). Die pijn in onze kuiten, bovenbenen,knieën, keel (van al dat zagen), werd heel erg verzacht door de herontmoeting met onze vrienden Ludo, Angelique, Dustin en Jeff. Dat de reizigerswereld een heel klein wereldje is hadden we lang geleden al ontdekt, maar dat iedereen hetzelfde hotel binnenwandelt in een stad (lees dorp) met minstens 15 hotels mag je toch wel een sterk toeval noemen. Onze familie was herenigd en zo kwam het dat we nog enkele toffe dagen en gezellige (kaart)avonden doorbrachten aan ons meer.
30-06-2009, 20:30 geschreven door freeke_nanna 
|
