Omdat we ondertussen al helemaal in de sfeer van het dagtrippen waren geraakt besloten we bij terugkomst samen met Nanna nog een paar keer op expeditie te trekken. Een van deze tochten was onze onderneming om naar “laguna verde” te gaan. Dit meer lag aan een vulkaan en om er te geraken moest je eerst een ferme wandeling maken in de koude en de regen. Ik begon spontaan terug dagmerries te krijgen over onze laatste keer dat we een vulkaan beklommen in Purace en door de kou onze tocht hadden moeten stopzetten. Maar bon, ik was niet alleen dus ik had een reputatie om hoog te houden en dus hield ik maar vol tot het einde. En zoals steeds was de inspaning ook weer helemaal de moeite. Het meer was prachtig en effectief heel groen J . Het meer lag in een krater en rondomrond zag je overal rook van de warmte die uit de bergen kwam die bedekt waren met zwavel. Een lust voor het oog en een iets minder aangename sensatie voor de neus. Alleszins konden we dan toch even onze handen verwarmen en verbranden vooraleer we begonnen aan onze wandeltocht terug naar Tuquerres.

Omdat we ondertussen al echte dagtrippers zijn geworden maakten we ook geen enkel bezwaar toen Vincente voorstelde om een tocht te ondernemen naar watervallen in de buurt van Pasto. Graag, dachten we en samen met Jorge,Vincente, zijn zoon en diens vriendin vertrokken vol goeie moed naar onze bestemming. De wandeling bleek uiteindelijk redelijk kort te zijn wat ons dan weer voldoende tijd gaf om te genieten van het adembenemende landschap. De waterval was indrukwekkend en de omgeving errond werkte rustgevend. Omdat ondertussen voor het eerst nog eens het zonnetje doorbrak maakte niemand er bezwaar tegen om een middagje in de buurt te blijven hangen om van de zon en de natuur te genieten.

25-11-2009, 22:23 geschreven door freeke_nanna  

25-11-2009, 22:28 geschreven door freeke_nanna