In Colombia krijg je nooit de kans om eenzaam te zijn en dus was het niet zo vreemd dat ik vanaf het begin van de reis vergezeld werd door 5 “muchachos” (spaanse knuiters van een jaar of 60). Zij maakten dat de eerste dag alvast voorbij vloog. Na afscheid genomen te hebben van mijn opa´s kwam ik al snel in contact met Jorge die mij uitnodigde om de avond bij zijn familie door te brengen

. Zo kwam het dat ik mijn tweede avond doorbracht met Bingo spelen en woordjes zeggen in “belgicana”. Na een beetje langer te blijven plakken dan mijn reisschema mij toeliet trok ik verder richting de grens met Ecuador. 

Zonder al te veel problemen bereikte ik een paar dagen later Quito, waar ik na een avondje met de plaatselijke locals door te brengen het vliegtuig opmocht riching...Brazilie!