Fietsreizen door Europa

Vanmiddag komt Wendy met de fiets op de trein naar ons, om de eerste dagen samen te fietsen. Het is vanochtend nog een bezige dag geweest:

- 2 dwarsliggers bij de BIB gaan halen, waarvan ik er 1 al mee neem. Zo heeft Jo ook 2 dwarsliggers om mee te nemen.

- naar de A.S. waar ik toch de fietsbroek van 64.95 ben gaan kopen, want ik verwacht goed weer en gezien er nog bonnen over waren, was er geen twijfel meer!

- ook met het stempelboekje naar de Kathedraal geweest, en mijn eerste stempel staat in het boekje. Daar was een koppel uit Gouda dat naar Compostella reed. Zij gingen hier even van de route af, om in Noord-Frankrijk vrienden te bezoeken, zij hadden 7 weken uitgetrokken en waren hun tweede dag op tocht.

s Middags dan vertrokken onder luide toejuiching van een aantal buurvrouwen; ondertussen is iedereen op de hoogte, want bellenvrouw Francine laat niet na het bekend te maken dat ik vertrek. En door het attribuut aan mijn stuurtas ziet iedereen naar waar ik fiets

Het komt goed uit dat ik me vergist heb in de afstand die we moeten fietsen, want het is nog warmer dan gisteren. De 45 km van vandaag kunnen we in een rustig tempo afleggen en we kunnen uitgebreid siësta houden. Hoewel, we liggen onder een boom in de schaduw, en mijn GPS geeft 35° Celsius aan.

De tweede dag al dat internet niet werkt op mijn smartphone, zelfs de mensen aan wie ik het gevraagd heb krijgen de Wifi niet aan de praat. Ik zal dan maar een SMS naar Jo sturen zodat hij mij kan helpen.

Vandaag verjaart mijn schoonzus; ik heb Jo haar Gsm-nummer gevraagd zodat ik haar per SMS kan feliciteren. Wij zetten onze tocht verder richting Cambrai, maar door alweer die hitte stoppen we ermee na 45 km. We vinden in een dorpje een vakantiewoning die we voor 1 nacht mogen huren. s Avonds leert Wendy me hoe Facetime werkt, ik probeer Jo te bellen.

Vandaag was ik om 13u20 in Cambrai en heb besloten hier te overnachten: mooie stad, dus bezoekje waard, en met een hitte van 35 graden is het toch nodig om een lange middagpauze te houden. Om verkoeling te zoeken kan ik straks enkele kerken van binnen bekijken.
De prijzen van de kamer stijgen met de afstand, maar dit is niet evenredig met de service; nu betaal ik al 55,00 zonder ontbijt.
Ik heb intussen gemerkt dat ik mijn zwarte windjack niet mee heb, maar ik heb deze nog niet gemist🌞. Ik zal Jo toch maar vragen die mee te brengen, voor het geval het slechter weer wordt.
Met de Mio moet ik te veel geduld hebben, naar mijn normen toch; hij wil me dan absoluut de statistieken tonen -nota bene zonder het gevraagd te hebben-, terwijl ik nood heb om de weg te tonen. Ook mag ik niet te lang stilstaan of hij moet opnieuw opgestart worden. Er blijven nog 488 km over tot Tours, dus mocht het een kortere rit worden.
Wendy heeft 54 km terug gefietst en zit reeds op de trein huiswaarts (zij had wind in de rug).

Tweede dag alleen om de resterende kilometers af te leggen tot Tours, waar ik Jo zal opwachten als hij met de trein toekomt op 2 september. Ik heb dus nog 8 dagen en moet maar iets meer dan 60 km per dag afleggen, als ik alle dagen zou fietsen. Maar ik wil zeker in Chartres een extra nacht blijven, misschien komen mijn buurvrouwen dan op bezoek; ik zal de afstand iets moeten opdrijven

Ik heb vannacht onder de blote sterrenhemel geslapen, want ik had een overnachtingsplaats op een terrein met cabanes, en daarbinnen was het veel te warm en hoorde ik een vervelend piepend geluid. Ben gewoon buiten gaan liggen Ik heb ook op de markt een kabeltje voor de gsm gekocht. Van bij het begin van de reis was er een slecht contact en laadde de gsm niet goed meer op, maar gisteren lukte het helemaal niet meer. Dus 's middags even opgeladen met de powerbank (met behulp van een vriendelijke Marokkaanse marktkramer), en een nieuw gekocht voor slechts 5 in plaats van bij Apple 29.

Relax naar het werk vertrokken, zoals elke maandagmorgen. Het was een afscheid zoals op de Kiss&Ride zone aan de school, "een kusje en dan weg"; ik bevat het nog niet goed dat ik Vero 2 weken niet zal zien.
Op het werk zie ik plots de elektronische factuur van A.S. Adventure binnenkomen: Proficiat met de aankoop van je nieuwe fietsbroek, Jo! Staan we zaterdag uren in die winkel en twijfelt zij of ze die broek wel zou kopen, want het is (te) duur, en nu heeft ze die plots toch gekocht. Tja!

Alleen eten is toch niet zo prettig, dus vanavond nodig ik vriend Kris uit om na onze wekelijkse zwembeurt een spaghetti te komen eten. Wij zitten nog gezellig in de tuin als plots een SMS binnenkomt: Kan je me eens bellen?. Heb ik nu toch een tienerdochter wiens belkrediet opgebruikt is?

Het probleem van de Wifi kan ik van op afstand natuurlijk niet oplossen, maar het is leuk om haar te horen, ook al is het slechts één dag geleden dat we mekaar nog zagen.

Na het werk moet ik met het openbaar vervoer naar Dilbeek, want mijn zus geeft een BBQ voor haar verjaardag. Het is een goede verbinding, maar het nadeel is dat de laatste bus terug naar Brussel al om 22:15u rijdt, en dan hebben we ons dessert nog niet gehad. Ook krijg ik plots een oproep via Facetime op mijn gsm; Vero verdiept zich in de nieuwe technologieën, maar het lukt wel pas vanaf de tweede keer. We hebben live contact met Frankrijk, waar Wendy en Veronique een verjaardagsliedje zingen voor mijn zus. Omstreeks 23:15 uur word ik dan naar huis gevoerd, maar wegens wegenwerken hebben we meer dan 40 minuten in de file gestaan! Moe kruip ik in bed om 0:30u, het stoort me niet dat ik alleen lig.

Alweer een drukke avond, ik moet me haasten om op tijd te zijn. Mechelen in Beweging organiseert een Fietseling, en met de Fietsersbond begeleiden Jan en ik een fietstocht van 30 km naar Rijmenam. Om 18:30u moet ik al op het stationsplein zijn en de bio-groentjes moeten nog afgehaald worden, wat zou het handig geweest zijn dat Vero die kon gaan halen Na de fietstocht worden we getrakteerd op een hapje en (meerdere) drankjes, want door de hitte was de opkomst eerder mager. Ik realiseer me dat ik deze week nog maar 1 keer gekookt hebt, en ik moet een volledig groentepakket alleen verorberen en heb nog de opdracht om de diepvriezer te ledigen; wat moet ik met de zak kroketten in de diepvries?...

De werkweek is voorbij gevlogen, het was er dan ook redelijk druk. Vanavond organiseert Francine een drink voor de geboorte van haar achterkleinkind Mila. Ik besluit overdag om snel een kadootje te kopen en toch even langs te gaan, al had ik op een rustige avond gehoopt. Iedereen vraagt naar informatie over Veronique, en bewondert haar moed om alleen op stap te gaan. Ik verlaat het gezellige samenzijn omstreeks 20:30u, eet de opgewarmde spaghetti die in de week over was, en kan toch nog rustig in mijn eentje afsluiten met de film Cidade de Deus.

s Avonds alweer met de buurvrouwen naar het Mosselfeest van café Tilt; ik waan me een Perzische koning die op stap is met (een deel van) zijn harem. Wij eten lekkere Zeeuwse mosselen en daarna ga ik nog alleen de stad in, want het is Maanrock en het optreden van Admiral Freebee wil ik niet missen. Daarna blijf ik nog even voor de Jeugd van Tegenwoordig, maar die kunnen me niet zo bekoren, en om 0:30u ben ik terug thuis om mijn 6^e nacht alleen in bed door te brengen.

Zondag

Vanmiddag fiets ik naar Dilbeek, om een onderhoud van mijn fiets te laten uitvoeren; zo staat hij ook onmiddellijk klaar om te vertrekken, want omdat ik vrijdag redelijk vroeg in Brussel Zuid moet staan, zal ik donderdagavond bij mijn ouders overnachten. Het is warm, en ik begrijp wat Vero de voorbije dagen ondervonden heeft. Het lukt niet goed om de 50 km af te leggen, mijn drinkbus is al na 1 uur leeg en ik heb geen mueslireep of dergelijks bij. Afgepeigerd kom ik aan bij mijn zus, die mij uitgenodigd heeft om de topper Anderlecht-Gent te gaan bekijken.

's Avonds met het openbaar vervoer naar huis, wij zijn klaar om de laatste werkweek te starten.

28-08-2016 om 22:30 geschreven door Vero-Jo