|
...beleefd door Veronique
Maandag
Vanmiddag komt Wendy met de fiets op de
trein naar ons, om de eerste dagen samen te fietsen. Het is vanochtend nog een bezige dag geweest:
- 2 dwarsliggers bij de BIB gaan halen,
waarvan ik er 1 al mee neem. Zo heeft Jo ook 2 dwarsliggers om mee te
nemen.
- naar de A.S. waar ik toch de
fietsbroek van 64.95 ben gaan kopen, want ik verwacht goed weer en gezien er
nog bonnen over waren, was er geen twijfel meer!
- ook met het stempelboekje naar de
Kathedraal geweest, en mijn eerste stempel staat in het boekje. Daar was
een koppel uit Gouda dat naar Compostella reed. Zij gingen hier even van
de route af, om in Noord-Frankrijk vrienden te bezoeken, zij hadden 7 weken
uitgetrokken en waren hun tweede dag op tocht.
s Middags dan vertrokken onder luide
toejuiching van een aantal buurvrouwen; ondertussen is iedereen op de hoogte,
want bellenvrouw Francine laat niet na het bekend te maken dat ik vertrek. En door het attribuut aan mijn stuurtas ziet iedereen naar waar ik fiets
Dinsdag
Het komt goed uit dat ik me vergist heb in de afstand die we
moeten fietsen, want het is nog warmer dan gisteren. De 45 km van vandaag kunnen we in een rustig
tempo afleggen en we kunnen uitgebreid siësta houden. Hoewel, we liggen onder een boom in de
schaduw, en mijn GPS geeft 35° Celsius aan.
De tweede dag al dat internet niet werkt op mijn smartphone,
zelfs de mensen aan wie ik het gevraagd heb krijgen de Wifi niet aan de
praat. Ik zal dan maar een SMS naar Jo
sturen zodat hij mij kan helpen.
Woensdag
Vandaag verjaart mijn schoonzus; ik heb Jo haar Gsm-nummer
gevraagd zodat ik haar per SMS kan feliciteren.
Wij zetten onze tocht verder richting Cambrai, maar door alweer die
hitte stoppen we ermee na 45 km. We
vinden in een dorpje een vakantiewoning die we voor 1 nacht mogen huren. s Avonds leert Wendy me hoe Facetime werkt,
ik probeer Jo te bellen.
Donderdag
Vandaag was ik om 13u20 in Cambrai en heb besloten hier te
overnachten: mooie stad, dus bezoekje waard, en met een hitte van 35 graden is
het toch nodig om een lange middagpauze te houden. Om verkoeling te
zoeken kan ik straks enkele kerken van binnen bekijken.
De prijzen van de kamer stijgen met de afstand, maar dit is niet evenredig met
de service; nu betaal ik al 55,00 zonder ontbijt.
Ik heb intussen gemerkt dat ik mijn zwarte windjack niet mee heb, maar ik heb
deze nog niet gemist🌞. Ik zal Jo toch maar vragen die mee te
brengen, voor het geval het slechter weer wordt.
Met de Mio moet ik te veel geduld hebben, naar mijn normen toch; hij wil me dan
absoluut de statistieken tonen -nota bene zonder het gevraagd te hebben-,
terwijl ik nood heb om de weg te tonen. Ook mag ik niet te lang stilstaan
of hij moet opnieuw opgestart worden. Er blijven nog 488 km over tot
Tours, dus mocht het een kortere rit worden.
Wendy heeft 54 km terug gefietst en zit reeds op de trein huiswaarts (zij had
wind in de rug).
Vrijdag
Tweede dag alleen om de resterende kilometers af te leggen
tot Tours, waar ik Jo zal opwachten als hij met de trein toekomt op 2
september. Ik heb dus nog 8 dagen en
moet maar iets meer dan 60 km per dag afleggen, als ik alle dagen zou
fietsen. Maar ik wil zeker in Chartres
een extra nacht blijven, misschien komen mijn buurvrouwen dan op bezoek; ik zal
de afstand iets moeten opdrijven
Zaterdag
Ik heb vannacht onder de blote sterrenhemel geslapen, want
ik had een overnachtingsplaats op een terrein met cabanes, en daarbinnen was
het veel te warm en hoorde ik een vervelend piepend geluid. Ben gewoon buiten gaan liggen
Ik heb ook op
de markt een kabeltje voor de gsm gekocht. Van bij het begin van de reis
was er een slecht contact en laadde de gsm niet goed meer op, maar gisteren lukte
het helemaal niet meer. Dus 's middags even opgeladen met de powerbank
(met behulp van een vriendelijke Marokkaanse marktkramer), en een nieuw gekocht
voor slechts 5 in plaats van bij Apple 29.
...beleefd door Jo
Maandag
Relax naar het werk vertrokken, zoals elke
maandagmorgen. Het was een afscheid zoals op de Kiss&Ride zone aan de school, "een kusje en dan weg"; ik bevat het nog niet goed dat ik Vero 2 weken niet zal zien.
Op het werk zie ik plots
de elektronische factuur van A.S. Adventure binnenkomen: Proficiat met de
aankoop van je nieuwe fietsbroek, Jo!
Staan we zaterdag uren in die winkel en twijfelt zij of ze die broek wel
zou kopen, want het is (te) duur, en nu heeft ze die plots toch gekocht. Tja!
Dinsdag
Alleen eten is toch niet zo prettig, dus vanavond nodig ik
vriend Kris uit om na onze wekelijkse zwembeurt een spaghetti te komen
eten. Wij zitten nog gezellig in de tuin
als plots een SMS binnenkomt: Kan je me eens bellen?. Heb ik nu toch een tienerdochter wiens
belkrediet opgebruikt is?
Het probleem van de Wifi kan ik van op afstand natuurlijk
niet oplossen, maar het is leuk om haar te horen, ook al is het slechts één dag
geleden dat we mekaar nog zagen.
Woensdag
Na het werk moet ik met het openbaar vervoer naar Dilbeek,
want mijn zus geeft een BBQ voor haar verjaardag. Het is een goede verbinding, maar het nadeel
is dat de laatste bus terug naar Brussel al om 22:15u rijdt, en dan hebben we
ons dessert nog niet gehad. Ook krijg ik
plots een oproep via Facetime op mijn gsm; Vero verdiept zich in de nieuwe
technologieën, maar het lukt wel pas vanaf de tweede keer. We hebben live contact met Frankrijk, waar
Wendy en Veronique een verjaardagsliedje zingen voor mijn zus. Omstreeks 23:15 uur word ik dan naar huis gevoerd,
maar wegens wegenwerken hebben we meer dan 40 minuten in de file gestaan! Moe kruip ik in bed om 0:30u, het stoort me
niet dat ik alleen lig.
Donderdag
Alweer een drukke avond, ik moet me haasten om op tijd te
zijn. Mechelen in Beweging organiseert
een Fietseling, en met de Fietsersbond begeleiden Jan en ik een fietstocht van
30 km naar Rijmenam. Om 18:30u moet ik
al op het stationsplein zijn en de bio-groentjes moeten nog afgehaald worden,
wat zou het handig geweest zijn dat Vero die kon gaan halen
Na de fietstocht worden we getrakteerd op een
hapje en (meerdere) drankjes, want door de hitte was de opkomst eerder
mager. Ik realiseer me dat ik deze week
nog maar 1 keer gekookt hebt, en ik moet een volledig groentepakket alleen verorberen en heb nog de opdracht om de diepvriezer te
ledigen; wat moet ik met de zak kroketten in de
diepvries?...
Vrijdag
De werkweek is voorbij gevlogen, het was er dan ook redelijk
druk. Vanavond organiseert Francine een
drink voor de geboorte van haar achterkleinkind Mila. Ik besluit overdag om snel een kadootje te
kopen en toch even langs te gaan, al had ik op een rustige avond gehoopt. Iedereen vraagt naar informatie over Veronique,
en bewondert haar moed om alleen op stap te gaan. Ik verlaat het gezellige samenzijn omstreeks
20:30u, eet de opgewarmde spaghetti die in de week over was, en kan toch nog rustig
in mijn eentje afsluiten met de film Cidade de Deus.
Zaterdag
Vandaag moet er gewerkt worden! Het BBQ-stel mag terug op stal gezet worden en
moet eerst gereinigd worden, het raam op de eerste verdieping sluit niet goed
meer, ik moet nog wat administratief werk verrichten voor de Fietsersbond en er moeten kleren gewassen worden, want ik heb geen propere onderbroeken
om mee te doen. Ik was twee machines, en
in de tweede steek ik het beetje gekleurde was dat er over was na de eerste
beurt. Oeps, was dit T-shirtje niet wit? In elk geval vind ik het een geslaagde
remake, niemand zal er wat van merken.
s
Avonds alweer met de buurvrouwen naar het Mosselfeest van café Tilt; ik waan
me een Perzische koning die op stap is met (een deel van) zijn harem. Wij eten lekkere Zeeuwse mosselen en daarna
ga ik nog alleen de stad in, want het is Maanrock en het optreden van Admiral Freebee wil ik
niet missen. Daarna blijf ik nog even
voor de Jeugd van Tegenwoordig, maar die kunnen me niet zo bekoren, en om 0:30u
ben ik terug thuis om mijn 6e nacht alleen in bed door te brengen.
Vanmiddag fiets ik naar Dilbeek, om een onderhoud van mijn fiets te laten uitvoeren; zo staat hij ook onmiddellijk klaar om te vertrekken, want omdat ik vrijdag redelijk vroeg in Brussel Zuid moet staan, zal ik donderdagavond bij mijn ouders overnachten. Het is warm, en ik begrijp wat Vero de voorbije dagen ondervonden heeft. Het lukt niet goed om de 50 km af te leggen, mijn drinkbus is al na 1 uur leeg en ik heb geen mueslireep of dergelijks bij. Afgepeigerd kom ik aan bij mijn zus, die mij uitgenodigd heeft om de topper Anderlecht-Gent te gaan bekijken.
's Avonds met het openbaar vervoer naar huis, wij zijn klaar om de laatste werkweek te starten.
|
