Van Mechelen naar Santiago de Compostela Via deze blog zullen wij jullie net als tijdens onze reizen naar Budapest en Sevilla op regelmatige tijdstippen informeren over onze reiservaringen. Voor ongeruste familieleden kan deze blog ook dienst doen als "teken van leven". (panikeren mag indien er twee weken geen nieuws verschenen is...)
22-04-2008
De rit naar het keerpunt
Bratislava, de hoofdstad van Slowakije, is een mooie stad die volgens ons een citytrip waard is. Al kuierend waren we terechtgekomen in een Belgisch café "De Zwaan", waar we even heimwee kregen bij het eten van Vlaamse karbonade met een frisse Leffe erbij. Zouden we verder rijden of toch terugkeren?
We deden een uitstapje naar de ruine van een strategisch belangrijk kasteel in Devin, aan de samenloop van de Donau met de Morava.
We hebben er ook de Slowaakse champagne geproefd (Hubert Sekt), omdat in ons gastenboek terecht werd opgemerkt dat we in Frankrijk deze streek heel rap doorgereden zijn.
De route van Bratislava naar Boedapest staat in ons routeboekje omschreven als "avontuurlijk", en dat hebben we aan den lijve ondervonden:
- Er was geen bewegwijzering, dus vaak was het zoeken en terugkeren als we fout zaten, - We moesten een lang stuk rijden op een pad met kiezelsteentjes die zo dik bezaaid waren (Vero verdacht de leverancier ervan goede verkoopstechnieken gehanteerd te hebben) dat we regelmatig met het achterwiel wegslipten en zo moeilijk vooruit geraakten, - We moesten over hindernissen die soms niet vast in de grond zaten, wat een verrassend effect heeft als je eroverheen wil rijden, - Af en toe zaten we op een onvervalst crossparcours waar Nys en Co jaloers op zouden zijn.
Dit alles werd wel goedgemaakt door onze belevenis op Jo's verjaardag: door bemiddeling van een vriendelijke dame van de toeristische dienst belandden we in een luxehotel aan 34% van de normale prijs. Onze "vuile" fietsen stonden gewoon in de mooie lobby vlak aan de liften geparkeerd, en het ontbijtbuffet was zo uitgebreid, tot gebakjes toe, dat we niet alles hebben kunnen proeven... 's Avonds verbleven we dan in een kuuroord, Komárom, bekend om zijn thermale baden (die Vero steevast terminale baden noemde). We bezochten er het (stinkende) zwavelbad, maar het zicht van al die oude, dikke buiken in zwempakjes die duidelijk gekocht waren in de tijd vóór dat die buiken er waren, maakte dat we er al snel de brui aan gaven. Achteraf merkten we ook dat de zilveren ring die Vero aangehouden had, helemaal zwart geworden was als reactie op de zwavel.
We hadden ook nog een tussenstop in Esztergom, ooit de hoofdstad van Hongarije en het belangrijkste centrum van de Rooms-katholieke macht. Deze stad heeft een prachtige basiliek als gevolg hiervan.
Het laatste stuk naar Boedapest beloofde dan een gemakkelijke rit te worden, maar dit bleek het stuk te zijn met de meeste hindernissen: - Af en toe was er een fietspad, maar ook moesten we meer en meer de weg delen met het drukke verkeer naarmate we Boedapest naderden, wat toch redelijk gevaarlijk was, - Op de toeristische dienst verwezen ze ons naar een camping op een eiland in de Donau in het noordelijke deel van de stad, de enige die op dit moment open was: de weg ernaartoe was moeilijk te vinden, maar toen we bij de brug stonden om naar het eiland te gaan, zagen we dat dit een voetgangersbrug was met wel 120 trappen waar we fiets en bagage moesten overdragen. Ons niet gezien, en we reden naar de tweede (spoorweg)brug, waar je met de fiets ook over kon, zo zei ons een voorbijganger. De tweede brug was echter gesloten voor herstellingen, en dus moesten we wachten tot de werklui zo vriendelijk waren ons toegang te geven. Kwamen we uiteindelijk bij de camping... was die toch wel gesloten zeker!! We vroegen dan aan een uitbater van een bungalowparkje in de buurt of we daar de tent mochten opzetten, en deze liet ons dit toe aan een spotprijsje. Vandaar dat ons tentje gedurende 3 dagen pronkte tussen de houten huisjes.
Het bezoek aan Boedapest viel dan mee: er is zoveel te zien, dat we ons tot een aantal bezienswaardigheden beperkten die ons aangeprezen werden door een Brugse studente die stage liep op de toeristische dienst van Boedapest: we bezochten het parlementsgebouw, het Helden plein, de St Istvan basiliek, het Bad Gellért, het Beeldenpark. Dit laatste is de verzamelplaats van alle socialistische/communistische standbeelden die na de revolutie uit het straatbeeld van Boedapest verwijderd werden, interessant om zien.
Hoewel in ons gastenboek het bericht stond dat de staatshervorming in Belgie een feit is en Mechelen nu bij Wallonie hoort, hebben we toch besloten om de terugkeer aan te vatten, met het risico dat we met onze oude identiteitskaart niet meer binnen geraken...
Bedankt aan iedereen voor de lieve wensen voor Jo's verjaardag, maar als we de persoon vinden die de Hongaren over zijn leeftijd ingelicht heeft... het stond schaamteloos langs de weg aangegeven!!
