Van Mechelen naar Santiago de Compostela Via deze blog zullen wij jullie net als tijdens onze reizen naar Budapest en Sevilla op regelmatige tijdstippen informeren over onze reiservaringen. Voor ongeruste familieleden kan deze blog ook dienst doen als "teken van leven". (panikeren mag indien er twee weken geen nieuws verschenen is...)
29-03-2008
Die blaue Donau
Amai, een internet-café vinden is deze dagen ook niet meer zo makkelijk. Nu zitten we in Ulm en hebben er 1 gevonden, maar kunnen er geen foto's opladen, dus wordt het een kort berichtje over de voorbije dagen:
Van Ungersheim bij onze vrienden fietsten we naar Basel om daar de Rijn langs Zwitserse kant te volgen. Wie denkt dat hij een rivier moet volgen om vlak te rijden, komt in het geval van de Rijn bedrogen uit (wij waren dus in dit geval); het gaat behoorlijk op en neer, je daalt af en toe tot aan de oever en dan aan de andere kant mag je weer helemaal omhoog. Niet echt een lachertje met onze zwaarder bepakte fietsen, want vanaf nu hebben we ons kampeergerief mee en hebben we in totaal een 50 kg te transporteren. Volgende keer toch maar uitkijken naar een Belgian Bike-vakantie met bagage nabrenging? 's Avonds namen we de oversteek naar de Duitse oever, om enigszins goedkoper te kunnen overnachten, maar de laatste dag aan de Rijn verbleven we in de jeugdherberg van Stein am Rhein (CH); groot was onze verbazing toen we de rekening kregen, want er werd ons 1,20 CHF CO2-taks aangerekend!! Benieuwd wat iemand moet betalen die met de wagen naar Zwitserland komt...
Daarna staken we een "berg" over naar de Donau in Duitsland, en die volgen we nu al 3 dagen; De route langs de bovenloop was op vele plekken nog met ijs en sneeuw bedekt, en we schoven vervaarlijk van links naar rechts, en een bergop was helemaal niet te doen met onze zwaarbepakte fietsen. Dus namen we de gewone weg, waar een jonge BMW-rijder ons nijdig toeriep dat er een fietspad aan de Donau was, waarna hij met gierende banden wegscheurde. In Duitsland is de auto toch nog steeds koning, denk ik dan.
"Mensen met veel geld weten vaak niet wat ze hebben"; niet dat we ons tot deze kategorie beschouwen, maar het overkomt ons al wel eens dat we inderdaad niet weten hoeveel we op zak hebben, en dit kan ons soms in netelige situaties brengen... Na de oversteek van de Rijn naar de Donau overnachtten we in het dorpje Beuron. We hadden eerst de prijs gevraagd in het enige hotel en hadden daar gezien dat ze geen kredietkaarten aannamen, maar vonden dan uiteindelijk een gastenkamer aan een goedkopere prijs. Nadat we ´s morgens rijkelijk ontbeten hadden en wouden betalen, stelden we vast dat ook zij geen kaarten aannamen, en wij hadden nog 15 op zak. Een geldautomaat was er niet, en de bank was 1x in de week open, maar dat was net de dag voordien geweest. Gelukkig stelde de gastvrouw zelf voor om naar de dichtsbijzijnde geldautomaat te rijden, een tien km verderop. Stel je voor dat we dit met de fiets moesten doen...
Vanaf nu voorzien we dat de reis iets vlotter gaat verlopen: het weer is sinds gisteren zonniger, de fietspaden zijn grotendeels geasfalteerd en het wordt alsmaar vlakker. Indien we dus gespaard blijven van lekke banden (tot nu toe 1 voor Jo), zullen we wat meer kms per dag afleggen om de achterstand op onze planning (2 dagen) in te halen.
