Woensdag, 25 mei 2016

Vandaag liggen we op grondgebied Earnewâld (zo heet het officieel – maar voor de niet Friezen hebben ze ook een vertaling: Eernewoude)   – weer op een Marrekriteplaats, met een, weeral prachtig weids zicht (en tot nu toe liggen we hier nog alleen).  Deze plaats is een oud veengebied – het is een van de mooiste moeraslandschappen van Europa. Dat merk je nog wel als je even van boord gaat – je zakt hier nog redelijk diep weg in het veen.

En we zijn in ons element: wij alleen op de wereld, en het lukt ons bovendien om eindelijk nog eens buiten te zijn – het is nog altijd bewolkt, maar er is weinig wind  en de temperatuur is opgelopen tot 17°C en juist tot nu (1700) is het droog gebleven. Na zo’n paar dagen slecht weer, zijn we hier allang content mee.  Zo tevreden dat Hyacinth hier morgen ook een dagje wil blijven liggen.  Normaal gezien moeten we verder naar Leeuwarden.  We zullen zien … alles hangt af van het weer en onze mondvoorraad. Het bier is sowieso op, Richard zoek Belgische bieren in blik, maar die zijn hier niet gemakkelijk te vinden.  Volgende keer doen we het lood uit onze boot en doen we er bier voor in de plaats.  Grapje hoor!

Hyacinth is in haar nopjes omdat de giek eindelijk hangt waar een giek hoort te hangen.  Tot nu toe lag die gewoon op het dek, te niksen.  Door het slechte weer, ontbrak ons de zin om buiten onze stuurhut te komen – maar vandaag heeft Richard zich van die taak ontfermt. En, ze is ook in haar nopjes omdat er hier geen koekoek in de buurt is (op onze vorige plaats was dat wel het geval).  Dat is nog erger dan een haan, om vier uur ’s morgens was hij al aan het koekoeken. Hier niet ver vandaan zitten/zwemmen wel honderd meeuwen op het meer (ongeveer hé, we hebben ze niet geteld), maar die zitten aan de andere kant, dus daar hebben we geen last van (tenzij ze besluiten om en masse over ons schipke te vliegen L).

En Richard is zeker in zijn nopjes – Hyacinth is in haar nopjes én (dat vooral) hij vangt hier vis J.  Ongeveer één vis per uur, maar vissers malen daar niet om. 

Onze tocht vandaag, maar een kilometer of vijftien, was ook eentje om u tegen te zeggen.  We zijn langs de Kromme Ee gekomen – dat is zo’n beetje gelijk de Leie in Latem, maar dan zonder de villa’s J.

Wat we nog niet tegengekomen zijn op de Friese meren zijn landgenoten.  Naast de Nederlanders zijn het voornamelijk Duitsers die de waterwegen onveilig maken (bij manier van spreken hé).   Duitsland is uiteindelijk niet zo ver weg van hier. Er varen hier ook redelijk wat gehuurde jachten en charters rond.

Vanavond gaan we wokken - helaas wel terug binnen.  We gaan voor een combinatie van Chinees, Indonesisch en Vietnamees, multicultureel dus – met dank aan Albert H. J

Nog een fijne woensdagavond, en voor de lottospelers: veel succes!

Foto’s:

Dit is een Marrekrite-boei.  Je kan daar in je eentje aan vastliggen (touwtje in het midden van je boot aan de boei en zien in welke richting de wind draait).  In de zomer moet dat zalig zijn, want dan ligt het hier blijkbaar allemaal redelijk vol.

Het worden saaie foto’s, we weten het, maar we krijgen niet genoeg van al dat groen.

Groetjes,

Richard & Hyacinth

Helaba,

straks gaan we jullie niet meer  herkennen eenzaten dat jullie aan het worden zijn en ook met al de groen altijd op die fotos 

allé eindelijk dan toch eens vis kunnen vangen maar ja dat is normaal als ge alleen bent om te vissen hé Richard.

heb je geen assitentie nodig voor te wokken hahaha.

hier gaat allles zijn gangetje hoor.

tot hoors 

26-05-2016 om 07:29 geschreven door Waijing