Vandaag is het weer een pak beter, nog een frisse wind, maar
geen regen zo hebben we het liever.
Hyacinth is vanmorgen met het verkeerde been uit bed gestapt
en dat is al een verdienste op zich, vermits we niet uit ons bed kunnen stappen,
maar eruit moeten kruipen .
Soit, om negen uur zijn we vertrokken in Gouda, ik stond al
te foeteren tegen Richard dat hij de meertouwen te hard had aangespannen,
foeter, foeter, foeter staat er een dametje ons uit te zwaaien schaamrood,
schaamrood, schaamrood
We varen door Boskoop (van de appelen) en groot gebied vol
met serres (water om te bevloeien hebben
ze hier niet te kort, ze hebben hier -tig kanaaltjes lopen).
Alphen a/d Rijn is heel plezant om door te varen weer met
dank aan de openheid je kan je hier blind staren aan de tuintjes en
interieurs vlak aan het water. Richard
heeft vooral gevaren vandaag, Hyacinth had geen tijd J. Er was zoveel te zien dat ze zelfs geen fotos
getrokken heeft van al dat schoons.
Varen door Nederland betekent dat je niet al te veel sluizen
tegenkomt, maar des te meer bruggen en dat betekent iedere keer oproepen via de
marifoon. En de marifoon en Hyacinth is geen al te goed huwelijk. Na het marifoonexamen was ze euforisch, het eerste gedaan met de examens en al haar
punten. Zij en zij alleen zou
verantwoordelijk zijn voor de marifoon.
Miljaar, miljaar daar heeft ze nu al drie jaar spijt van Stress krijgt ze van dat ding of ze
antwoorden niet als ze oproept, of zij begrijpt niet wat ze zeggen als ze toch
antwoord krijgt (maar dat kan ook liggen aan het plaatselijke dialect J). Als Richard dan oproept, krijgt hij altijd
antwoord grrrrrr
En het hoofdstuk marifoon is nog niet gedaan, vandaag voor
de eerste keer controle gehad bootje langszij, 2 beleefde mannen aan boord:
marifooncontrole. Ze wisten genoeg . Dit is het gekke, marifoon is niet verplicht
in Nederland, maar als je er eentje hebt, kan je maar beter zorgen dat alles
ermee in orde is.
Maar het is niet al kommer en kwel, we hebben geluk: vanaf
morgen is de Julianabrug in Alphen a/d Rijn gestremd voor vier dagen, we zijn
er juist op tijd door. We krijgen dagelijks tientallen berichten via e-mail over
de stremmingen, maar het is onbegonnen werk om ze allemaal te lezen. Het zou
gemakkelijker zijn moesten ze in de titel de betreffende rivier zetten.
En nog goed nieuws: Leiden heeft de langste winkelstraat van
Nederland (toch volgens de controleur van de marifoon) dus weeral shoppen,
shoppen, shoppen als het
zo doorgaat zal ons vakantiebudget er rap door zijn. Leiden is ook de oudste universiteitsstad van
Nederland: kan je merken: er zijn massas boekenwinkels (wij hebben er maar 3
bezocht) en nog massas meer fietsers een beetje gelijk Amsterdam, je kan zo
van de sokken (moest ik er dragen) gereden worden.
Ook tof in Leiden: hun terrasjes: die liggen op schepen op
het water zalig (wel vrij prijzig als je geen Heineken drinkt). Het heeft natuurlijk ook een nadeel, alhoewel
toch een beetje leedvermaak: vroeg er een toerist aan een ober om een foto
van hem te nemen, hij op zon terras met een . Jus dorange! Hij schuift zijn stoel achteruit . En inderdaad, hij kan zich nog juist op tijd
ergens aan vastnemen of hij lag met zijn klieken en klakken in het sop. Dat zou pas een mooi plaatje geweest zijn .
Goh, ik kan bijna niet stoppen met schrijven, zoveel is er
te zien vandaag. Ook voorbij jachtbouwer Mulder gevaren. Jammer dat we nooit euromillions winnen, want
het jacht dat in zijn loods lag yep, yep dat mocht van ons zeker de Estée S
II als naam dragen.
Ik ga er toch mee ophouden een hapje eten, nog van het
zonnetje genieten, fietsers ontwijken, dromen van ons nieuwe Mulderjacht, enz,
enz ..
Als alles goed gaat, horen jullie opnieuw van ons vanuit
Haarlem, groetjes.
De route: Gouda Boskoop- Alphen a/d Rijn - Leiden
Vandaag geen fotos beperkte toegang tot het internet L
Rustdag vandaag, met Richard geen sinecure dat is geen
langslaper, dus om acht uur uit ons bedje.
Het weer valt tegen, weer veel buien en een fris windje. Maar
we laten ons niet kisten, we trekken door weer en wind naar Gouda- een kwartiertje wandelen van de
jachthaven. Voor iemand die graag aan
het water wil wonen, hier maak je veel kans, massas grachten. Waar ik niet aan kan wennen
is de openheid en dat bedoel ik letterlijk bijna niemand heeft gordijnen
voor zijn venster hangen je kan overal in de huizen binnenkijken tot achteraan
in de tuin. En wees maar gerust ik zou
Hyacinth niet zijn als ik dat niet gedaan zou hebben . En zo ben ik te weten gekomen dat de
gemiddelde Nederlander op een vrije
maandag in de zetel zit met een laptop op zijn/haar schoot .
s Middag zijn we op de Markt iets gaan eten bij een
Italiaan (ok, ok, iets = effe wachten ... een pizza dus).
En om 13 uur gaan de winkels open shoppen, shoppen . Leuk als je schipje heringericht is en er
extra stapelplaats bijgekomen is .
En ook nog proviand indoen (niet dat het nu echt nodig is, want we gaan de
volgende dagen nog enkele stadjes bezoeken maar je weet nooit dat het oorlog
wordt hé).
Vandaag nog twee bidons diesel getankt (er is een
tankstation rechtover de jachthaven) we hebben ongeveer 35 motoruren, dat
kost ons 60 liter diesel jajaja, sommige vrouwen (zoals onze Estée S) kunnen
echt wel zuinig zijn.
Over motoruren gesproken, we zijn redelijk constante vaarderkes:
donderdag hadden we 9,64 uur, zaterdag, 9,63 en zondag, 9,62 uren op onze
teller. Is wel veel, maar vanaf nu zal
het wel minderen.
Vanavond houden we het rustig, een beetje lezen, glaasje
wijn komt goed.
Vroeg uit veren vandaag, het is STR-dag ofte Start To Run
met Evy. De laatste 3 sessies heb ik op twee weken gedaan, er was te veel werk
aan het bootje, geen tijd om te lopen.
Vrijdag kon ik niet van boord en gisteren had ik geen goesting.
Het was zalig lopen, is het altijd als je zoveel kan
rondkijken en allemaal nieuwe dingen ziet,
je vergeet dan dat het lastig is .
Ondertussen is Richard te weten gekomen dat het
internetsysteem dat we gekocht hebben bij KPN, smerig duur is 30 euro, met
moeite op internet gesurft (3 dagen en dan maximum een uur) en we hebben maar
één euro surftegoed meer, met andere woorden, roaming is waarschijnlijk
goedkoper.
Terug aan boord, ontbeten, een douche genomen en we waren
klaar voor een weer redelijke vaartrip.
De passages verliepen optimaal, nergens moeten wachten aan een brug of een
sluis.
Op het Merwedekanaal nog onze eerste slaapplaats ever met
de Estée S terug gezien (nostalgie, nostalgie).
En dan op de Lek, een breed, kronkelig vaarwater, normaal met redelijk
wat beroepsvaart. Maar vandaag valt het
mee, met dank aan het lange weekend. Daarna een stukje op de Nieuwe Maas niets voor
echte pleziervaarders, maar Hyacinth vaart graag eens door een stukje haven,
daar valt wat te bezien: zo hebben we de ark van Noah gezien en een
olieboorschip, daar staat een pak machinerie op, om nog maar niet te spreken
over de heli-platform.
Op de Hollandse IJssel waren we alleenheerser, niets of
niemand tegen gekomen. De liftenbouwers
worden hier stinkend rijk. Helaas hebben
we daar geen fotootje van, dus zal ik het maar beschrijven: een Stannah lift, maar
dan voor plezierjachten. Bij ieder, niet
onbescheiden, huis is er zon lift voorzien luxe. Stel je voor, je komt thuis met je
(speed)boot, je legt hem op de lift, mooi uit het water en klaar is kees (begin
al goed Hollands te spreken, we zijn al te lang in Nederland).
Uiteindelijk zijn we een dag eerder dan voorzien in Gouda
aangemeerd. Hier blijven we twee
nachten, de havenmeesters zijn hier een koppel, het zijn schatjes, super lieve
mensen.
Even enkele wist-je-datjes:
-
Erasmus werd verwekt in Gouda ( is gestorven in Bazel).
- Nederland meer dan 650 miljoen kilo kaas per
jaar produceert
-
Een kaasschaaf beter schaaft als deze voor het
schaven even is opgewarmd
Ze hebben hier ook, hoe kan het anders, een kaasmuseum (de
Goudse Waag). Nog niet bezocht, maar iets zegt me dat het biermuseum in Brugge interessanter
is.
Ik zou willen zeggen: we zitten hier op ons gemakske op ons
schipke, maar dat is de waarheid oneer aandoen het spookt hier! Nog nooit meegemaakt: we krijgen smsjes dat
de verwarming uit is, de lichten gaan aan, zonder dat we de schakelaar aanraken,
de radio begint vanzelf te spelen, onze batterijen geven aan dat ze overcharged
zijn spookie . Richard springt van de machineruimte naar de
elektriciteitskast, naar de batterijlader, naar de meters . En
Hyacinth, zij blogt er lustig op los het zal wel goed komen.
Onze route: De Linge verbindingskanaal (enkel voor
pleziervaart) Merwedekanaal (bezuiden de
Lek) - De Lek Nieuwe Maas
Hollandse IJssel Gouwe jachthaven Gouda.
Het weer: fris met af en toe een stevige bui.
Fotos:
-
onze
eerste stop/slaapplaats in 2013
-
Tiens, dat schip (varend op de Lek) komt me
bekend voor
-
Den enige echte ark (maar blijkbaar vond enkel
de giraf het nodig om ons welkom te heten)
-
Indrukwekkende machinerie, om nog maar niet te
spreken van het feit dat onze koning er ook zou kunnen landen met zijn
helikopter.
Morgen rustdag - niet alleen voor de werkmensch - wij blijven ook een dagje in Gouda.
Vannacht hadden we vooral af te rekenen met de wind die heeft,
jammer genoeg, alle goede weer weggeblazen.
Toen we vanmorgen wakker werden was het amper 12 graden, dan
maar rap onze Webasto (verwarming voor de leek) aangestoken. Maar helaas, gans
de winter hebben we kunnen genieten van zijn warmte, nu is hij blijkbaar ook
met vakantie. Hyacinth heeft haar nog
eens gedraaid onder het warme dekbed en Richard is in de machineruimte gekropen
om meneerke weer aan de praat te krijgen en zo de warmte en gezelligheid te herstellen.
Een lange tocht vandaag, want we gaan een omweg doen langs
het BIeschosch. Jaren geleden, toen onze
boot nog een kano was, zijn we op een zonnige zondag naar Drimmelen gereden
(een paar uur rijden toch) en hebben daar onze kano te water gelaten we wilden
de kleine vaarwatertjes, waar gemotoriseerde schepen geen toegang hebben gaan
verkennen.
Paar probleempjes:
1)
We hadden onze info/plan thuis vergeten, dus we
wisten niet goed waar we juist moesten binnenvaren. (Hm: moeten we toegeven: ook nu zijn we onze
papieren documentatie vergeten, gelukkig hebben we ook alles digitaal).
2)
Het was bootjesdag!!!!!! Zonder overdrijven, zeker een schip of
honderd in alle maten en snelheden was die dag ook op het water. En wij daar tussen met onze kano, niets
anders dan klotsen en botsen en hopen dat we niet overvaren werden. Allez, na een uur (ingang van het rustige
deel dus niet gevonden) onze kano terug uit het water.
We hadden ook onze picknick mee: belegde broodjes, wijntje, dessertje. Dus we gingen er nog het beste van maken en
op een schoon plekje onze lekkernijen opeten.
Helaas, alle mooie plekjes waren bezet, van armoede hebben
we onze sandwiches al rijdend op de autostrade opgegeten.
Vandaag dus meer geluk, we hebben de ingang gevonden! Het weer zat tegen: veel buien, veel wind. Het
mindere weer heeft zo zijn voordelen, want er is dan minder begankenis (een woord dat ik geleerd heb van Richard). Het Biesbosch is zeker een aanrader, maar bootjes met iet of
wat diepgang moeten wel attent zijn, want er zijn veel ondiepe plaatsen.
Nu liggen we in Heukelum (niet zo ver van Leerdam van de
kaas) op de Linge. Deze rivier moesten
we eigenlijk niet hebben, maar nieuwsgierig als we zijn, zijn we toch een
kilometertje of negen (een uur dus, dit watertje opgevaren).
En als we het dan toch over de kaas hebben, normaal gezien
zijn we overmorgen in Gouda. Als we tenminste weer niet besluiten om een
omweggetje stuurboord of bakboord te doen.
Groetjes,
Richard en Hyacinth
Onze route:
Dintel Mark Markkanaal Wilhelminakanaal Amertak
Amer Biesbosch Boven Merwede - Linge.
Vandaag gevaren van Tholen naar de Dintel we liggen iets
voorbij Stampersgat (whats in a name).
Het was zelfs leuk varen op het Schelde-Rijn kanaal, bijna
geen scheepvaart, dus weinig klotsen en botsen.
Slechts één minpuntje op dat kanaal, telefoontje gehad van onze
personeelsdienst, ik heb de job, waar ik voor gesolliciteerd heb, niet. De tweede beste kandidate heeft het gehaald
Ondertussen liggen we aan onze palen vastgemeerd. Ik weet nu al at ik deze nacht met een veilig
gevoel ga slapen we liggen een paar meter van de oever, in het midden van de
natuur. Hier geraakt niemand zonder natte voeten aan boord.
Jammer genoeg, ook hier een paar minpuntjes het is niet voor
niets vrijdag de dertiende: de boer heeft juist zijn weilanden bruin gespoten (maar ça va nog, het went langzaam )..
En we liggen in Nederland, dus molens normaal dus. Maar helaas, het zijn windturbines, het
geluid lijkt een beetje op een vliegtuig dat hoog boven je hoofd vliegt.
Driemaal is scheepsrecht: geen nieuwe job, stinkende beer,
achtergrondlawaai in een stiltegebied.
Nu kan het niet anders of het tij gaat keren: we gaan subiet meedoen met de lotto
En verder gaan we de rest van de dag relaxen, genieten van
het zonnetje en zalig nietsdoen.
Gisterenavond nog afscheid genomen van vrienden en
familie. Ik begin echt op Hyacinth te
lijken, ik wil ook van alles en nog wat organiseren en eigenlijk heb ik daar
geen tijd voor . Tja, het zit in mijn genen zeker Gelukkig hebben we
vrienden die twee handjes geholpen hebben, merci beaucoup.
Vroeg uit de veren vandaag, want zoals gewoonlijk lopen we
achter op ons schema. De laatste bidons diesel leeggegoten in onze tank, de watertank gevuld, de kasten (lees Ikeazakken)
volgestouwd met kleren, een plaatsje zoeken voor onze
scrabble, de auto thuis gaan afzetten en met de vouwfietsen naar de
jachthaven. Man, man, man amper zeven
kilometer, maar naar mijn gevoel was het minstens dubbel zo ver - mijn conditie is toppie.
Kapitein Jan was op het appèl, hij zal in zijn eigen gevloekt
hebben, want we vertrekken met een ongepoetst schip. Hij heeft vorig weekend al het verniswerk
behandeld (afbijten en vernissen) zodat we met een toonbare meid op stap konden
. Wij zijn er jammer genoeg niet in geslaagd om haar te kuisen. We zijn niet goed bezig, shame on us .
Pascale, Tony en Basiel hebben hun werkzaamheden in de steek
gelaten om - in de gezonde uitlaat van
ons bootje - afscheid te nemen.
Ook nog een baai, baai, zwaai , zwaai van de Jabi en dan
begon het écht.
In Rieme stond de papa van Richard ons uit te wuiven, leuke
verrassing. En iets verderop, aan den
Totalsteiger, stonden onze vrienden Kathleen en Nico te waaien (Antwerps voor zwaaien). Dat was geen verrassing. PS De gin zal smaken.
En nu gedaan met de stress, we hebben nu een zee (of om bij de locatie te blijven een Wester-
en Oosterschelde) van tijd. Hmm echt
gedaan met de stress? Alleen nog een
beetje in de sluizen, bij het aanmeren, oproepen via de marifoon, veel wind,
een geschikte plaats vinden in de jachthaven/natuur . Maar voor de rest, ben ik de rust zelve.
Ons programma voor vandaag: een stukje West- en
Oosterschelde door de Bergsediepsluis, daar aanleggen en gaan pitten. Maar . de steiger was een paradijs . voor meeuwen.
Dus bedankt, maar toch bedankt.
We zijn verder gevaren naar Tholen
Goeie beslissing (al zeggen we het zelf): heel rustig, één van de voordelen van buiten
het seizoen varen We liggen hier naast een super-de -luxe jacht, ene met
zilveren fenders (allez zilverkleurig).
En dat geeft/heeft voordelen: niemand ziet ons liggen achter zon mastodont,
ook de havenmeester niet hier is zeker geen Patrick havenmeester). Richard heeft een fotootje getrokken, we kunnen ons spiegelen in zijn steven ...
Straks nemen we een douche- voor degenen die de verhalen
over onze badkamer beu zijn STOP met de blog te volgen, ik ga het er nog
dikwijls over hebben. Vandaag is het
geen overbodige luxe: we stinken uren in
de wind (ok overdreven, maar toch zeker een kwartier).
.
. En zo ben ik te weten gekomen dat de
gemiddelde Nederlander op een vrije
maandag in de zetel zit met een laptop op zijn/haar schoot 
.
.
En ook nog proviand indoen (niet dat het nu echt nodig is, want we gaan de
volgende dagen nog enkele stadjes bezoeken maar je weet nooit dat het oorlog
wordt hé).
.
