Gisteren een bezoek gebracht aan een gynecoloog, sinds ik in mijn menopauze ben voel ik me niet zo goed eigenlijk.Je weet wel al die kwaaltjes die erbij horen, zoals opvliegers, nachtelijk zweten, stemmingswisselingen, pijn bij het plassen en vrijen, wat manlief niet altijd begrijpt... Na een grondig onderzoek, wat ook wel beetje pijnlijk was, tot de conclusie gekomen dat met mijn baarmoeder, eierstokken en borsten alles in orde is, gelukkig maar hé Voor de opvliegers heeft ze pillen voorgeschreven die je dan 2 tot 3 jaar elke dag mag innemen, daarna zouden deze klachten vanzelf moeten overgaan. Je zit dan ondertussen al wel 4 jaar met dit ongemak, maar er zijn ergere dingen dan een beetje transpireren... Voor de pijn, je weet wel waar... ovules gekregen die je dan om de andere dag moet opsteken. En dan nog een veilige wasemulsie want de bekendste lijkt niet zo goed te zijn, bevat te veel zuurgehalte blijkbaar, die gebruik ik dus al jaren, je moet toch iets doen aan je intieme hygiëne hé?...
Voel me vandaag een beetje beter dan de vorige dagen. Ben snipverkouden, veel hoesten dat je hele lijf er pijn van doet en dan een pijnlijke keel. Denk je hoe kan je nu met dit mooie weer verkouden worden hé? Wel ik denk dat het bij mij door de airco van de auto is, met dit warme weer zet je die al eens aan en ook al weten we dat je die niet te hard mag zetten, is het toch weer zo dat ik verkouden ben.... Heb wel een heel goede tip gekregen voor het hoesten, had de nacht ervoor bijna geen oog dicht gedaan, slaap je zelf ook niet, maar hou je ook anderen wakker, dus kreeg ik van iemand uit Australie, ja die ken ik door mijn kaartengroep, de raad om de zolen van je voeten in te smeren met Vicks en dan sokken aan te doen voor je gaat slapen, de sokken hoeven niet echt, maar je voeten zijn dan toch wat plakkerig en dan smeer je alles aan je lakens en dat vind ik geen prettig gevoel. Dus gisteravond rond 22u mijn voeten ingesmeerd, sokken aan en het werkt!!! Heb NIET gehoest de hele nacht, een enkel kuchje toen ik wakker werd om naar toilet te gaan, maar dat kwam omdat ik een hele droge keel had, wat water gedronken en verder geslapen. Dus mensen ...als je zelf verkouden bent of je kinderen, voetzolen insmeren met Vicks en je slaapt als een roos...
Op 8 Mei was het moederdag, een vrijde dag voor bijna iedereen, dus wat doe je dan zoal? Mijn man en ik hebben eendaguitstap gemaakt naar Keukenhof in Lisse in Nederland. Daar wou ik al jaren eens naartoe gaan en omdat het elk jaar wel terug komt, maar voor een korte periode, vond ik deze dag er wel geschikt voor. Het weer was mooi en wat kan je als moeder meer wensen dan een dag vol bloemen..
Op anderhalf uurtje rijden waren we op onze bestemming aangekomen, het was heel rustig op de weg, we waren dan ook al wel om 8u 's morgens doorgereden, want met het drukke verkeer tegenwoordig weet je nooit.
Rond half 10u daar aangkomen, weinig volk ook aan de loketten, dus dat was ook al iets , want hou niet van die hele lange wachttijden.
Het park is zeker een bezoekje waard, wel beetje jammer dat ondanks de wegwijzers, je toch een beetje problemen hebt of je al dan niet wel alles gezien hebt. Ook omdat het eigenlijk al een beetje te laat in het seizoen was, toch nog mooie bloemen en tulpen gezien. Maar de pracht van de tulpenvelden miste we wel, de meeste tulpen zijn al een tijdje uitgebloeid, want ik denk dat het adembenemend is als je door die velden kan varen in de Fluisterboot. Maar al bij al een mooie dag gehad en mooie dingen gezien en leuke foto's gemaakt.
Bij het verlaten van het park was er een klein incidentje...uit een van de vuilnisbakjes aan de uitgang kwam rook uit,omdat het al weken zulk een droog weer is en er al verschillende branden zijn begonnen door een sigaret, zijn we dan iemand gaan verwittigen die het heeft uitgedoofd door er een emmer water in te doen, maar toch bleeft het nog beetje smeulen, we zijn dan naar de parking vertrokken, we hebben ons best gedaan en hopelijk is er daarna niks gebeurd. Ook onderweg zagen we ineens veel rook en daar stond een berm in lichterlaaie, ook daar waren ze snel ter plaatse.
Vorige keer verteld over de lekke band met de "nieuwe" (occasiewagen). Met dit mooie weer heb je meer zin om de wagen te wassen, dus ziet die er nu goed genoeg uit om een fotootje te laten zien... Dus bij deze, onze Peugeot 307 stationwagen....
De lente vind ik een van de mooiste seizoenen die er is.
Alles komt weer tot leven en je ziet overal kleur, daarom heb ik al een heleboel viooltjes in de tuin staan, mijn Forsythia is jammer genoeg uitgebloeid, zijn mooie gele bloemetjes hebben plaats gemaakt voor groene blaadjes, waar je dan weer de hele zomer plezier van hebt. Dit jaar heeft hij heel uitbundig gebloeid, was zo blij Ook mijn bloesemboompje is nu aan het groen worden ipv mooie roze bloemetjes, die heb ik vorig jaar geplant en gelukkig heeft hij de strenge en natte winter overleefd
Dus enkele tips die ik met jullie wil delen.
Als je bloembollen in de tuin hebt staan ga dan eens kijken welke het mooist gebloemd hebben, bestel er daar dan meer van voor volgend seizoen. Zodat je er nog meer van kan genieten. Ik zelf heb tulpen gezet, zo uit een pak met verschillende kleuren, de meesten waren zo een oranje/roze kleur, met meer dan een bloem aan moet ik zeggen, gaat van 2 tot 5 bloemen...dus waar voor je geld Er staan een 3-tal fuschiakleur met wit randje, die vind ik heel mooi, daar ga ik er dus meer van bij kopen. Ook 2 witte, die zijn ook heel mooi en dan een 3-tal rode. Dus van die kleuren wil ik er ook nog wel bij kopen, maar ook gele en paarse vind ik mooi (heb ik bij de buren gezien)
Als je narcissen hebt geplant, haal dan nu de uitgebloeide bloemhoofdjes weg!
Plant ook je zomerbollen en geef ze genoeg organische mest!!
Zo dat is het voor nu, veel plezier in je tuin en geniet van het goede weer allemaal!
Toen we gisteren naar huis reden, kregen we een lekke band, we waren op de E19 ter hoogte van Berchem, toen we een raar geluid hoorden, we reden verder en toen nog een keer een ander geluid, bleek dat we een lekke band hadden. De eerste klap was waarschijnlijk de wieldop die eraf gevlogen is, jammer want het was wel een mooie... De auto heeft mijn man vorige week gekocht, het is een tweedehandsauto, een Peugeot 307, stationwagen, grijs metalic...mooie auto nog.
Het eerste wat ik dacht was niet waar hé...we hebben weer iets gekocht... maar een lekke band kan iedereen overkomen natuurlijk...
Toen mijn man en mijn schoonbroer de band wilden vervangen vonden ze in de auto niks van gereedschap
Dan maar de VAB opgebeld want we moesten toch thuis geraken hé...na ongeveer een half uurtje waren ze er en werd het nodige werk gedaan. Tuurlijk hangt er wel aan vast dat je dan lid moet worden voor een jaar en hangt er ook een prijskaartje aan...223!!!
Bleek dat er ergens in het koffer toch een vak was waar je het nodige gereedschap had dat je nodig hebt om een lekke band te vervangen, maar mannetje vond dat natuurlijk niet , dus die extra kosten waren eigenlijk niet nodig geweest...maar goed...wat gebeurd is kan je niet meer veranderen hé...en met een tweedehandsauto kan altijd iets gebeuren hé?
Denk niet dat mannetje nu nog zal vergeten waar het gereedschap ligt
We zijn veilig thuis geraakt en dat is ook al iets
Gisteren 3 april was mijn zus jarig...jammer genoeg is ze op 11 April 2007 overleden aan een hartfalen. Ze was toen net 61 geworden. Op haar verjaardag gaan mijn schoonbroer (haar echtgenoot), mijn schoonzus en mijn man en ik naar haar op het kerkhof "Schoonselhof" in Antwerpen (Hoboken). Mijn zus werd gecremeerd maar we hebben haar in een muur laten zetten, zodat we toch nog eens af en toe naartoe kunnen gaan. Thuis staan er foto's van haar en we dragen ze steeds in ons hart, tot we er zelf niet meer zijn. Is toch altijd een rare dag zo...komt het gemis zo terug...mijn zus en ik hadden een goede band, zij was 11 jaar ouder dan ik, maar toch hadden we veel aan elkaar, ik kon met mijn prolemen en zorgen altijd bij haar terecht. Ook met mijn dochter Evy had ze een speciale band, ze werd dan ook een trotse meter van mijn Evy... Ze heeft al enkele dingen gemist, zo mijn 50ste verjaardag, net een maand daarvoor overleed ze....haar jongste zoon zijn vriendin...en nu is de zoon jammer genoeg ziek en uiteraard maken we ons allemaal zorgen om hem, zoals zij ook steeds deed...en dan de trouw van haar dochter....jammer dat ze het allemaal niet heeft mogen meemaken...maar zo gaat dat in het leven hé? Je word verondersteld dat je na een tijdje gewoon verder gaat met je leven, en dat doe je dan ook wel, want je hebt zelf een gezin, maar hoe lang het ook geleden is, de pijn blijft...en ook het gemis...
Het is al een hele week mooi weer en een mens heeft toch beetje zon nodig om terug op te laden hé na die lange winter? Ons huisje staat in een wijk, maar omdat we het laatste huis zijn en we uitkijken op een wei waar binnenkort weer maïs opgezaaid wordt, is het hier heel rustig, soms zo rustig dat je niks anders hoort dan de zingende vogeltjes. Met dit mooie weer krijg je natuurlijk ook weer zin om in de tuin te werken, dus begin deze week de tuinstoelen gewassen en beetje gezet in de tuin, zodat als het echt mooi weer is je toch kan genieten van de eerste warme zonnestralen, vitamientjesD hé ;-) Er is nog veel werk in de tuin, maar toch staat mijn Forsythia er heel mooi bij, hou van de kleur geel in de tuin, geeft je een zomers gevoel hé? Dus natuurlijk fotootje gemaakt, voor die weer helemaal groen wordt... Vorig jaar hebben we ook midden in de tuin een cirkel gemaakt met stenen, die we trouwens ergens gratis zijn gaan afhalen. Dat we een redelijk mooie cirkel hebben komt omdat er eerst een rond zwembad had gestaan en toen we dat weg moesten doen, was lek geslagen en konden de lek niet meer dichten,zagen we dat natuurlijk al het gras, wel het beetje dat er stond , weg was, dus kwam ik op het idee om er een mooie cirkel van te maken waar je bloemen kan inzetten. We hebben er rozen in gezet en later hebben we er tulpenbollen in geplant, die nu aan het uitkomen zijn. Heb ik ook een fottoje van genomen uiteraard De moraal van dit verhaal...LEVE DE LENTE!
Het is nu 2.46u 's nachts en zit hier voor mijn pc Ze zeggen altijd als je niet kan slapen moet je opstaan en een kopje thee drinken of warme melk en afwachten tot je moe wordt en dan terug je bed in. Wel mijn kop groene thee met jasmijn heb ik op, heb een kruiswoordpuzzel ingevuld, mijn mails bekeken (waren er uieraard niet veel op dit uur)...LOL..heb ook nog een receptje op mijn blog gezet en nu dit domme berichtje
Begin nu stilaan kleine oogjes te krijgen en ga nog eens een poging wagen om te slapen, als mijn ventje niet te luid snurkt...lol...daar zijn gelukkig oordopjes voor uitgevonden hé? Wat het nadeel is van die dingen, je oren beginnen er zo van te jeuken hé...zeer vervelend, zeker als je al niet goed de slaap kan vatten, dan nog die jeuk erbij, en daar gaan we dan weer... Heb ook wel een slaappilletje in mijn nachtkastje liggen, maar daar wil ik niet mee overdrijven, want voor je het weet ben je verslaafd aan die dingen,maar zo af en toe, als ik enkele nachten niet veel geslapen heb, neem ik er eentje, kan je geloven dat ik me dan de dag erna nog slechter voel, het is te zeggen, dat ik me dan wel slaperig voel... Ja een mens is een raar schepsel hé?...
Verwarm de oven voor op 170° Klop de boter en de suiker tot een luchtig mengsel Voeg het bakmeel en het zout toe, meng alles met de mixer Schep nu de aardbeien erdoor Verdeel het beslag over de vormpjes Bak de cupcakes in 20 tot 25 minuten gaar Laten afkoelen en eventueel glazuur toevoegen En versieren naar eigen smaak
Maak je eigen topping
Choco glazuur
Verwarm 3dl slagroom tot het bijna kookt Meng hier 300gr chocoladeblokjes doorheen, tot de chocolade gesmolten is Even laten afkoelen en over je cupcake smeren
Amerikaanse topping
Versier je cupcake met een toef botercreme, net als in de USA Mix 200gr boter tot deze zacht is Voeg 175gr poedersuiker toe, 2 eetlepels vanille extract en 10 ml melk toe Mix 4 minuten en je bent klaar Versieren maar!
en dan...smullen maar
ps: je kan uiteraard ook de aardbeien vervangen door ander fruit of gewone cupcakes maken
Je tante komt uit Frankrijk. Het woord "tante" is pas een paar eeuwen geleden een Nederlands woord geworden.
Dat zit zo. Deftige mensen vonden het vroeger cool om Frans te spreken. En daarom gingen ze net als de Fransen "tante" zeggen tegen hun tante. Voor die tijd zeiden ze "moei". Dus tante Ann was eerst een "moei Anne". Is dat woord moei dan helemaal verdwenen? Nee. In sommige delen van Nederland en Vlaanderen noemt men een peettante nog wel eens een "petemoei". Maar dat is wel een ouderwets woord.
Kun je een adamsappel eten?
a. ja, maar alleen in de zomer b. nee, want het is geen fruit c. dat hangt af van waar je hem koopt
antwoord b is goed want een adamsappel is het bobbeltje in de keel van de mannen, onder de kin.
Weet je hoe dat bobbeltje aan die naam komt? In de bijbel komen Adam en Eva voor. Eva eet een appel en geeft Adam ook een hapje, ze zegt er echter niet bij dat het een appel is die ze niet mogen eten van God. Vroeger dachten de mensen dat het daarom fuit ging. Een stuk appel bleef steken bij het doorslikken en daardoor kwam er een bobbel in de keel van Adam. Daarna kregen alle mannen dat. Dat is natuurlijk niet echt zo en dat staat ook niet in de bijbel. Maar vroeger wisten de mensen niet hoe dat bobbeltje daar nu eigenlijk kwam en vonden ze dit wel slim bedacht.
Waar komt de naam Januari vandaan?
De namen van onze maanden hebben we overgenomen van de Romeinen. Januari is genoemd naar Janus, de God van de poorten en deuren. Januari werd gezien als een poort naar het Nieuwe Jaar.
De God Janus is steeds afgebeeld met twee gezichten. Eentje voorop en eentje op zijn achterhoofd. Dat is makkelijk als je bij de poort de wacht moet houden, zo zie je iedereen aankomen. Een hoofd met twee gezichten heet een "Januskop".
Er zijn ook oude Nederlandse namen voor de maand Januari, nl Louwmaand en Wintermaand. Louwmaand betekent niet dat het in Januari lauw weer is, want het is juist heel koud. Louwen betekend "looien" en "looien" is leer maken van dierenhuiden. Het was in januari steeds te koud om andere dingen te doen en dus werden er van dierenhuiden leer gemaakt.
Een generaal vraagt aan een soldat: "hoe smaakt de soep?" de soldaat antwoordt: "slecht" de generaal zegt: "kun je niet met twee worden spreken?" dan zegt de soldaat: "erg slecht"
De ene kip zegt tegen de andere: "ik had vannacht zulke hooge koorts, dat ik een gekkokt ei heb gelegd"
Kerstavond gevierd met familie en enkele vrienden in "het Handig brochetje". Wie waren er allemaal bij? De eersten die er waren Swa en Annie, Marc en Nadine, toen zijn wij aangekomen, later nog Frank en Peggy en Jasmine. Linda en Dirk en hun zoon Yannick. Dan ons Lisetje en last but not least ons Debby en Luc, mama van Luc was er ook bij en natuurlijk Caitlin en Eli niet te vergeten hé. Het was een leuke en gezellige avond, beter dan alleen thuis zitten op kerstavond en naar die stomme tv te kijken hé, dat doen we al meer dan genoeg. Het eten was lekker en je kon zoveel nemen als je zin had. Je kon alles zelf samen stellen want het heet niet voor niks "handig brochetje " hé. Ik had voor iedereen een surpriseje bij, voor de dames een theelichthoudertje met theelichtjes natuurlijk, zonder zou niks geweest zijn hé En voor de mannen een deostick...behalve voor Yannick want wist niet dat die gast mee kwam...sorry Yannickske Natuurlijk weer fotokes genomen hé...ja je kunt toch niet zonder herrinering... Voor de kindjes ook cadootjes meegenomen en een centje voor hunne spaarpot, was blij om ze nog eens terug te zien. We hebben een fijne avond gehad zoals je kan zien op de fotokes hieronder...
Door al die regen die er de laaste tijd weer gevallen is zijn er weer vele dorpen ondergelopen, vele weilanden staan blank en mensen hun huizen ondergelopen, wat een ellende, toch elk jaar weer ergens anders, je moet het maar meemaken hé?
Gisteren was een hele mooie dag, wel frisser maar de zon scheen. Vandaag weer helemaal andere koek, mist, heel veel mist, je kan de overkant van de wei niet zien, erg ongezond weer ...
Laten we hopen dat het de volgende dagen iets beter wordt, want nog 3 dagen en dan vertrekken we voor 3 dagen naar Parijs. Als ik eerlijk mag zijn zie ik er niet naar uit om in de regen te wandelen en sightseeing te doen, ook al is het een hele mooie stad (wordt toch gezegd hé), het is mijn eerste keer, dus kan het niet zeggen, maar alles ziet er zoveel mooier uit met een beetje zon.
Maar goed, we maken er het beste van en hopelijk kan ik dan volgende week mooie foto's op dit blog zetten.
Gisteren met Lizzie naar de dierenarts geweest, moest haar jaarlijkse spuit krijgen en ze had ook heel veel last van jeuk. Aangezien ze ingespoten was voor vlooien en teken konden het dus die vervelende beestjes niet zijn. Maar volgens de dierenarts heeft ze wel degelijk een vlooienbeet gehad en daar reageert ze allergisch op. Ze heeft haar vervolgens helemaal gecontroleerd en er is niks van vlooien of eitjes te zien, dus de pipetjes hebben hun werk wel gedaan. Ze heeft Lizzie dan een spuitje gegeven voor die verschrikkelijk jeuk en vandaag heb ik haar al veel minder weten krabben, gelukkig maar. Lizzie was wel grappig op de tafel bij de dierenarts, ze zat gewoon met haar hoofdje naar mij toe toen de direrenarts het spuitje in haar bil stak en toen ze omkeek begon ze ineens te janken, beter laat dan nooit hé...LOL Met haar tweede spuitje stak haar hoofdje onder mijn arm en gaf ze geen kik, dus het is waarschijnlijk zoals bij sommige mensen, als ze niks zien voelen ze het minder dan als ze er naar kijken...LOL Maar goed dat heeft ze weer gehad... Voor de rest is ze een gezond beestje...
Het is weer de tijd van het jaar om mooie vliegenzwammen en andere leuke paddestoelen te zoeken en te fotograferen. Ik vind het steeds een avontuur om mooie paddestoelen te vinden, vorig jaar waren we al te laat en waren de meesten zo beschadigd dat er niet veel moois overbleef, dus vorige week in de krant gelezen dat het weer tijd was en dat er veel te vinden waren. Vorig jaar bossen afgezocht en niks gevonden en na een bezoekje aan tuincentrum "Rodenburg" in Schoten, we hadden toen Lizzie meegenomen, gingen we op het pad naast het tuincentrum de hond even laten rennen en daar stonden er heel veel, maar zoals ik al zei, redelijk beschadigd. Nu hebben we lang moeten zoeken om mijn favoriete vliegenzwam te vinden, maar op weg naar huis zag ik er ineens een hoopje staan, dus rechtomkeer en fotootjes maken...
Ook enkele mooie paarden tegen gekomen en wat bloemetjes , hieronder enkele foto's van onze wandeling.
