Wat een leven hebben mijn poezen toch hé? Eten en drinken op tijd en stond...en slapen...zzzzzzzzzzzzzzzzzz En ze kunnen dus echt overal slapen hé, zelfs op de chauffage...die lekker warm staat, maar daar trekt ons oudje (18) Pruts zich niks van aanis goed voor de oude botjes...mss moet ik er zelf ook eens op gaan liggen...LOL...want mijn oude botjes en gewrichten doen pijn...aiai...
Ng enkele weken en het is weer kerst. Deze morgen vol goede moed begonnen aan het zetten van kerstboom, wat niet lukte, dus staan er twee kleintjes Heb ook enkele versieringen aan gebracht aan de muren. Kerstballen die normaal in de grote boom moesten dan maar aan lintjes gehangen boven het keukenblok, is ook gezellig hoor Maar toen kreeg ik het droevige nieuws van een overleden kennis en zonk de moed me in de schoenen
Nu vind ik al het gedoe rond Kerst allemaal een beetje over the top en doet het me eigenlijk niet zoveel meer, maar de versieringen vind ik wel leuk, vooral lichtjes...en kaarsjes... Als je al zoveel dierbaren verloren hebt dan hoeft het allemaal niet meer zo uitbundig. Ook de crisis doet er niet veel goeds aan....
Tegen het einde van het jaar krijg je precies meer slechte berichten dan goede...
Vorige week een dame uit onze buurt, die het leven niet meer aankon, ze was zeer eenzaam blijkbaar en heeft zich van het leven beroofd.Ik kende ze enkel van zien, maar doet je toch wel iets als je weet dat dit in jou buurt kan gebeuren.RIP Sonja
Dan in het weekend kregen we te horen dat de moeder van mijn man, haar zus ook overleden was, zij lag al een tijdje in een verzorgtehuis na een beroerte en had sinds kort er weer een gehad en lag dan in coma, waarna ze enkele dagen later is overleden...RIP tante Maria
En deze morgen kreeg ik een telefoontje van mijn schoonzus met de mededeling dat mijn vroegere vriendin Josephine ook was overleden.Mijn schoonzus werkt in het st Elizabethziekenhuis in Antwerpen en zag daar een oude collega, een gepensioneerde ambulancier, de man van mijn vriendin, toen ze vroeg of alles goed met hem was, zei hij dat zijn vrouw overleden was.Ik kende deze mensen omdat we vroeger in dezelfde blokken woonden op het Kiel en ik met Josephine naar de naaischool ging, ik kwam regelmatig bij haar op bezoek als ik zin had in een babbel.Jammer genoeg verwaterd het contact als je ver van elkaar gaat wonen. Het kwam toch als een donderslag bij heldere hemel...RIP Josephientje