Je zou toch denken dat in de kerstperiode iedereen een beetje mensenlievend is hé? Wel ik denk dat in deze tijd de meeste mensen enkel aan zichzelf denken... En dan zijn ze verwonderd als je zegt dat je meer van dieren houdt dan van mensen...ja duh!!! Zoals het spreekwoord zegt: "Ikke...ikke...en de rest kan stikke"...
Stond ik dondernamiddag in de krantenwinkel, Luc was net uit het ziekenhuis en hij stond even buiten te wachten, ik was een krant voor hem gaan kopen, sta ik daar met een krant en 1 in mijn hand te wachten...vraag ik heel beleefd aan de dame die voor me staat of ik dit even mag afrekenen, had gepast geld in mijn hand...zegt die heel brutaal "nee ieder op zijn beurt je moet maar wachten" Ik zeg nog dat mijn man buiten staat en dat die net uit het ziekenhuis komt, zegt ze weer brutaal: "heb ik niks mee te maken, zo heeft iedereen een excuus om voor te steken"....werd ik me daar zo boos, ook omdat de verkoper iets wou zeggen, heb ik die 1 op de toonbank gesmeten en ben met mijn krant onder mijn arm doorgelopen...LOL.
Nu kan ik erom lachen, maar op dat moment was ik pissed!!! Zit er dan geen greintje meedeleven meer in de mens van vandaag?
Nu zullen de meesten wel zeggen, je had maar moeten wachten, maar als je weet dat mijn man buiten in de kou stond en veel pijn had, wel dan vind ik een beetje meedeleven toch wel gepast hoor...
Op kerstavond zijn mijn dochter Evy en haar vriend Glenn en een buurmeisje Carin komen eten. Ook Luc was thuis uit het ziekenhuis, dus we waren met zijn vijven klaar om kerst te vieren. Ook al missen we mijn pa (het was de derde kerst zonder hem) en mijn zus (het was de tweede zonder haar), hebben we het toch gezellig gemaakt. Heb maar een klein boompje en wat versiering staan en lichtjes aan de raam...dat rijmt nog ook...LOL Als diner hadden we tomatenroomsoep, kalkoen- roastbeefgebraad met kroketjes en groentjes en als nagerecht een lekker luchtig gebakje. Wijn is er niet gedronken, want Luc en ik moeten medicatie nemen en dat gaat niet goed samen met alcohol... Na het eten was het tijd om pakjes uit te pakken. Mijn dochter was de eerste, zij was het ongeduldigst...LOL...ook al wist ze wat erin alle pakjes zat, wel toch bijna... Zelf heb ik een cd van Il Divo, een Martha Stewart pons en een mooie GSM gekregen. Luc heeft verschillende boeken, een pijama en een cd gekregen. Dus we zijn goed verwend geweest. Alles bij elkaar was het een leuke avond en rond middernacht zijn we richting bed getrokken want Luc en ik waren doodmoe.
Het was heel lang geleden dat we in Belgie nog zoveel sneeuw hebben gezien. Het viel met bakken uit de hemel, levert wel prachtige foto's op, maar geeft toch ook heel veel ellende. Wel we vroegen om een witte kerst en we hadden er een, alhoewel het dan al veel minder was. Momenteel is hij bijna helemaal weg, het heeft gisteren geregend en de temperaturen waren boven het vriespunt. Vandaag schijnt de zon en het was 9°, dus nog meer dooi. Al bij al ben ik blij dat de straten weer beter berijdbaar en gaanbaar zijn, want op de grote wegen wordt gestrooid, maar op de binnenwegen niet en daar kon het zeer glad en gevaarlijk zijn. Wie er wel veel plezier aan heeft is mijn hondje Lizzie, zij vind het heel leuk om in de sneeuw te spelen... soms zag je haar bijna niet meer lopen, ja ze heeft maar korte pootjes hé... Ook zullen de kinderen er wel blij mee zijn geweest, net zo'n pak sneeuw voor de kerstvakantie... Hoe mooi het ook allemaal is, en de winter heeft ook zijn charmes, toch verlang ik alweer naar de lente. Dat vind ik het mooiste seizoen, dat je alles terug ziet groeien en bloeien en dan de kalfjes en lammetjes en kuikentjes en veulentjes in de weiden ziet staan...ja hoor ...geef mij maar de lente...
