Vorige keer verteld over de lekke band met de "nieuwe" (occasiewagen). Met dit mooie weer heb je meer zin om de wagen te wassen, dus ziet die er nu goed genoeg uit om een fotootje te laten zien... Dus bij deze, onze Peugeot 307 stationwagen....
De lente vind ik een van de mooiste seizoenen die er is.
Alles komt weer tot leven en je ziet overal kleur, daarom heb ik al een heleboel viooltjes in de tuin staan, mijn Forsythia is jammer genoeg uitgebloeid, zijn mooie gele bloemetjes hebben plaats gemaakt voor groene blaadjes, waar je dan weer de hele zomer plezier van hebt. Dit jaar heeft hij heel uitbundig gebloeid, was zo blij Ook mijn bloesemboompje is nu aan het groen worden ipv mooie roze bloemetjes, die heb ik vorig jaar geplant en gelukkig heeft hij de strenge en natte winter overleefd
Dus enkele tips die ik met jullie wil delen.
Als je bloembollen in de tuin hebt staan ga dan eens kijken welke het mooist gebloemd hebben, bestel er daar dan meer van voor volgend seizoen. Zodat je er nog meer van kan genieten. Ik zelf heb tulpen gezet, zo uit een pak met verschillende kleuren, de meesten waren zo een oranje/roze kleur, met meer dan een bloem aan moet ik zeggen, gaat van 2 tot 5 bloemen...dus waar voor je geld Er staan een 3-tal fuschiakleur met wit randje, die vind ik heel mooi, daar ga ik er dus meer van bij kopen. Ook 2 witte, die zijn ook heel mooi en dan een 3-tal rode. Dus van die kleuren wil ik er ook nog wel bij kopen, maar ook gele en paarse vind ik mooi (heb ik bij de buren gezien)
Als je narcissen hebt geplant, haal dan nu de uitgebloeide bloemhoofdjes weg!
Plant ook je zomerbollen en geef ze genoeg organische mest!!
Zo dat is het voor nu, veel plezier in je tuin en geniet van het goede weer allemaal!
Toen we gisteren naar huis reden, kregen we een lekke band, we waren op de E19 ter hoogte van Berchem, toen we een raar geluid hoorden, we reden verder en toen nog een keer een ander geluid, bleek dat we een lekke band hadden. De eerste klap was waarschijnlijk de wieldop die eraf gevlogen is, jammer want het was wel een mooie... De auto heeft mijn man vorige week gekocht, het is een tweedehandsauto, een Peugeot 307, stationwagen, grijs metalic...mooie auto nog.
Het eerste wat ik dacht was niet waar hé...we hebben weer iets gekocht... maar een lekke band kan iedereen overkomen natuurlijk...
Toen mijn man en mijn schoonbroer de band wilden vervangen vonden ze in de auto niks van gereedschap
Dan maar de VAB opgebeld want we moesten toch thuis geraken hé...na ongeveer een half uurtje waren ze er en werd het nodige werk gedaan. Tuurlijk hangt er wel aan vast dat je dan lid moet worden voor een jaar en hangt er ook een prijskaartje aan...223!!!
Bleek dat er ergens in het koffer toch een vak was waar je het nodige gereedschap had dat je nodig hebt om een lekke band te vervangen, maar mannetje vond dat natuurlijk niet , dus die extra kosten waren eigenlijk niet nodig geweest...maar goed...wat gebeurd is kan je niet meer veranderen hé...en met een tweedehandsauto kan altijd iets gebeuren hé?
Denk niet dat mannetje nu nog zal vergeten waar het gereedschap ligt
We zijn veilig thuis geraakt en dat is ook al iets
Gisteren 3 april was mijn zus jarig...jammer genoeg is ze op 11 April 2007 overleden aan een hartfalen. Ze was toen net 61 geworden. Op haar verjaardag gaan mijn schoonbroer (haar echtgenoot), mijn schoonzus en mijn man en ik naar haar op het kerkhof "Schoonselhof" in Antwerpen (Hoboken). Mijn zus werd gecremeerd maar we hebben haar in een muur laten zetten, zodat we toch nog eens af en toe naartoe kunnen gaan. Thuis staan er foto's van haar en we dragen ze steeds in ons hart, tot we er zelf niet meer zijn. Is toch altijd een rare dag zo...komt het gemis zo terug...mijn zus en ik hadden een goede band, zij was 11 jaar ouder dan ik, maar toch hadden we veel aan elkaar, ik kon met mijn prolemen en zorgen altijd bij haar terecht. Ook met mijn dochter Evy had ze een speciale band, ze werd dan ook een trotse meter van mijn Evy... Ze heeft al enkele dingen gemist, zo mijn 50ste verjaardag, net een maand daarvoor overleed ze....haar jongste zoon zijn vriendin...en nu is de zoon jammer genoeg ziek en uiteraard maken we ons allemaal zorgen om hem, zoals zij ook steeds deed...en dan de trouw van haar dochter....jammer dat ze het allemaal niet heeft mogen meemaken...maar zo gaat dat in het leven hé? Je word verondersteld dat je na een tijdje gewoon verder gaat met je leven, en dat doe je dan ook wel, want je hebt zelf een gezin, maar hoe lang het ook geleden is, de pijn blijft...en ook het gemis...
