|
A room of one's own - Three guineas./ Virginia Woolf. (Penguin books, 364 p.)
In A Room of one's Own (1929), een essay over seksisme, kunst en de vrijheid om kunst te scheppen, licht Woolf haar pleidooi voor professioneel vrouwelijk auteurschap toe. Om haar argumenten te verlevendigen, geeft Woolf het essay de vorm van een deels fictieve vertelling. Ze bedenkt een verteller, Mary, een getalenteerde maar door de maatschappij belemmerde auteur. Mary neemt de lezer mee via een onderhoudende monologue intérieur op een imaginaire tocht door Oxbridge en Londen. Een bezoek aan de bibliotheek van het British Museum inspireert Mary tot bedenkingen over de verschillende obstakels waarmee begaafde vrouwen geconfronteerd worden in het creatieve proces.
Van A Room of One's Own (1929) wordt gezegd dat het aan de basis ligt van de feministische literatuurkritiek. Woolf stelde dat de schrijver een product was van zijn of haar historische omstandigheden en dat materiële omstandigheden van cruciaal belang waren. Bovendien argumenteerde ze dat die omstandigheden een diepe invloed hadden op de psychologische aspecten van het schrijven en op de aard van het creatieve werk zelf.
A Room of One's Own lijkt in niets op enig ander feministisch manifest. Het is ontstaan uit twee lezingen over Vrouwen en Fictie die Woolf gaf op 20 en 26 oktober 1928 aan Newnham en Girton College voor meisjesstudenten (Cambridge).
Three Guineas
Woolfs volgehouden pacifisme in een tijd van oprukkend fascisme en oorlogsdreiging veroorzaakte controverse. Ze kreeg de kritiek een wereldvreemde estheet te zijn. In Three Guineas (1938) verklaart ze waarom ze als vrouw pacifist is.
"Als je absoluut wil vechten om mij te beschermen, of om "ons land" te beschermen, laat het dan duidelijk zijn dat je eigenlijk vecht uit een seksueel instinct dat ik niet deel, om voordelen te bekomen waarvan ik niet geniet en waarschijnlijk ook nooit zal genieten; want als vrouw heb ik geen land, als vrouw wil ik geen land, als vrouw is de hele wereld mijn land."
Three Guineas is niet alleen een pleidooi tegen de oorlog, maar ook het boek waarin Woolf haar feministische standpunten het duidelijkst formuleert. Vrede betekent veel meer voor Woolf dan het vermijden van gewapende conflicten. Vrede is nodig om de patronen van onderdrukking en uitsluiting, bijna altijd vertegenwoordigd door mannen, te stoppen. Die seksistische patronen strekken zich uit in het gezin, het onderwijs, de economie en de politiek. Fascisme, nazisme en oorlog zijn alleen maar verre uitwassen van seksisme. Oorlog bestrijden moet gebeuren door onderdrukking van vrouwen te bestrijden.
Bron: rosadoc.be
More about: Virginia Woolf: en.wikipedia.org
More about: A Room of One's Own (Wikipedia)
More about: Three Guineas (Wikipedia
|
