Inhoud blog
  • Einde
  • Schaduwen over de toendra
  • Het denkende hart van de barak
  • De mollenjager
  • De oude man en de zee
  • Het ondiepe
  • Vos 8
  • Wandelen
  • De eindeloze steppe
  • Rudolf Steiner en de anthroposofie
  • Van cohousing tot volkstuin
  • Het gordijn
  • De raaf
  • De roep van de wildernis
  • Stoner
  • Kolja
  • Leven als een beest
  • Compostela
  • De nieuwe achternaam
  • Het verhaal van Ásta
  • Veronika besluit te sterven
  • Shinrin-Yoku
  • Een kleine inleiding in het boeddhisme
  • Wat mindfulness niet is
  • Huidloze hemel
  • De beweging in al haar vormen
  • De grote wereld
  • De grond onder onze voeten
  • De stille kamer
  • Het huis met de blinde serre
  • Aan de voet van de gletsjer
  • De vioolbouwer van Auschwitz
  • Het herdersleven
  • Hoogsensitief
  • Eerste hulp bij stress & burn-out
  • De kunst om gelukkig te zijn
  • Op een heldere, ijskoude ochtend in januari
  • Pleidooi voor het gewone
  • De geniale vriendin
  • De Zwaluwman
  • Herbatheek.
  • Holzer's permacultuur
  • Identiteit
  • Geheugen van steen
  • Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt
  • Mock humanity
  • De tederheid
  • Liefde kent veertig regels
  • Zomerlicht, en dan komt de nacht
  • Wandel je fit
  • Van roken ga je dood
  • De familieblues.
  • Wandelenderwijs
  • De blinde uil
  • Zeven stappen naar een natuurlijke moestuin
  • Het bos
  • De wandeling
  • stilte
  • Het verborgen leven van bomen
  • Als je iemand verliest die je niet kan verliezen
  • Ecologisch tuinieren voor beginners
  • De oude wegen
  • Les Livres prennent soin de nous
  • The long, long life of trees
  • Vloeiend landschap
  • Gij nu
  • Zomerleven
  • De luwteplek
  • Dromen van het noorden
  • Ik zie u gaarne met een boek
  • De stem van je hart
  • De spreeuw
  • De laatste grens
  • Beken(d) talent
  • Het lot van de kikker
  • Een jihad van liefde
  • De spion
  • De kleine Johannes
  • Ik kies voor mijn talent
  • Wonderen der witte wereld
  • De das
  • Iets ter grootte van het universum
  • Winterzusters
  • De vogels van Europa
  • Open hart
  • Le blaireau
  • Vliegwerk
  • Leren lijden
  • Frida
  • Frida
  • De sperwer van Maheux
  • The wild places
  • De valstrik van het geluk
  • words
  • Een lange winter
  • De bekeerlinge
  • De moed van imperfectie
  • Het groene glas
  • Voyage au centre de la terre
  • De kunst van compassie
  • De alchemist
  • Vier levensvrienden
  • Mildheid
  • De fluisterende muze en De jongen die nooit heeft bestaan
  • Black dog
  • De kracht van het nu
  • De omhelzing
  • De wolvenlus
  • De lessen van Burn-out
  • Liefde in tijden van angst
  • Burn-out. Het begin van verandering.
  • De verovering van de vrijheid
  • Zoya. Een hondenleven
  • Hemel en hel ; Het verdriet van de engelen ; Het hart van de mens
  • Of Wolves and Men
  • The Darkness Is Light Enough
  • Derk Das blijft altijd bij ons
  • Kan een regenworm ook verzuipen?
  • Torak en Wolf
  • Gezond leven
  • Een soort van liefde
  • Verslaafd aan denken
  • De Wildernis in
  • De jongen die tien concentratiekampen overleefde
  • Het Huis Van De Moskee
  • De mindful box
  • Nelle : de heks van Cruysem
  • Tusschen Leie en Schelde
  • Sint-Martens-Latem
  • Reis door Lapland 1732
  • Liefde, een onmogelijk verlangen?
  • Huiswaarts
  • De Wolven Verleckert Op 't Mensenvlees
  • Brakel 1250 jaar
  • Een zeldzame weelde
  • In de voetsporen van de Latemse kunstenaars
  • Schilders van het Leieland
  • La pluie jaune
  • Wandelen. Een filosofische gids
  • Sinaasappels zijn niet de enige vruchten
  • Arctic Dreams
  • One Thousand Days with Sirius. The Greenland Sledge Patrol.
  • Walking
  • Het geheim van de behekste crypte
  • ¡Dos bolas, por favor!
  • De wereld is groot en overal loert redding
  • Spanish Pyrenees and steppes of Huesca - Spain
  • Arabische nachten en dagen
  • Trein met vertraging
  • Traffic
  • Dat onverwoestbare in mij
  • Oorlog en terpentijn
  • World Light
  • Berlin ist zu groß für Berlin - Berlin is too big for Berlin
  • de wens
  • 25 december - internationaal
  • De hel, de stilte
  • De gans en zijn broer
  • The art of making a book
  • Onder de Eskimo's
  • Kom hier dat ik u kus
  • Het verlangen van de egel
  • Koude aarde
  • De kleur van de hemel
  • Uit de tijd vallen
  • Le Groenland. Kalaallit Nunaat
  • De klank van sneeuw
  • Ode aan het kijken
  • Bibrau, het Vikingkind
  • Als de toendra roept
  • Levenspaden
  • Het drama van het begaafde kind
  • Sunny days
  • Zes maanden in de Siberische wouden
  • Smilla's gevoel voor sneeuw
  • Schaduw over Berlijn
  • Met open zinnen
  • Sneeuwstorm en amandelgeur
  • Meisjes, Moslims & Motoren
  • Zijde
  • Honderd Jaar Eenzaamheid
  • Isabelle
  • Un livre
  • Spiral Jetta
  • De vrouw van een ander en de man onder het bed
  • Drie jaren in het ijs
  • Memoirs of a Geisha
  • Rome / Over theatraliteit
  • The Happy Prince and Other Stories
  • Mistsluier
  • Op de hoogte
  • De gelukkige krijgers
  • De kleine bedrieger
  • Carmen
  • Land van grote eenzaamheid
  • The Identity of Man
  • Reality without restraint
  • Hús eru aldrei ein / Black sky
  • Ruskin
  • Architecture is (as) a gesture
    Waar vind ik nog meer boeken?
  • Boekenbank
  • Iedereen leest
  • Bibliotheek Gent
  • Ovinob (Oost-Vlaams InformatieNetwerk Openbare Bibliotheken)
  • Vlaamse Openbare Bibliotheken op internet
  • Online bibliotheekcatalogi (Kunstbibliotheken)
  • Andere lezende bloggers
  • Lezen en laten lezen
  • Libri
  • Chocolatemooseboeken
  • Bibliothecaris in blog
  • Besprekingen
  • Leestafel
  • Meer...
  • Volksverhalen
  • Boek.be
  • El hizjra boeken
  • Leescultuur
  • Cultuur van het lezen (Nederlandse Taalunie)
  • ElselisaLeest
    Uitgelezen boeken ...en een bijzonder filmpje af en toe.
    Een lijstje voor mezelf en voor wie wat inspiratie zoekt.
    12-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Virginia Woolf
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    A room of one's own - Three guineas./ Virginia Woolf. (Penguin books, 364 p.)

    In A Room of one's Own (1929), een essay over seksisme, kunst en de vrijheid om kunst te scheppen, licht Woolf haar pleidooi voor professioneel vrouwelijk auteurschap toe. Om haar argumenten te verlevendigen, geeft Woolf het essay de vorm van een deels fictieve vertelling. Ze bedenkt een verteller, Mary, een getalenteerde maar door de maatschappij belemmerde auteur. Mary neemt de lezer mee via een onderhoudende monologue intérieur op een imaginaire tocht door Oxbridge en Londen. Een bezoek aan de bibliotheek van het British Museum inspireert Mary tot bedenkingen over de verschillende obstakels waarmee begaafde vrouwen geconfronteerd worden in het creatieve proces. Van A Room of One's Own (1929) wordt gezegd dat het aan de basis ligt van de feministische literatuurkritiek. Woolf stelde dat de schrijver een product was van zijn of haar historische omstandigheden en dat materiële omstandigheden van cruciaal belang waren. Bovendien argumenteerde ze dat die omstandigheden een diepe invloed hadden op de psychologische aspecten van het schrijven en op de aard van het creatieve werk zelf. A Room of One's Own lijkt in niets op enig ander feministisch manifest. Het is ontstaan uit twee lezingen over Vrouwen en Fictie die Woolf gaf op 20 en 26 oktober 1928 aan Newnham en Girton College voor meisjesstudenten (Cambridge). 

    Three Guineas
    Woolfs volgehouden pacifisme in een tijd van oprukkend fascisme en oorlogsdreiging veroorzaakte controverse. Ze kreeg de kritiek een wereldvreemde estheet te zijn. In Three Guineas (1938) verklaart ze waarom ze als vrouw pacifist is. "Als je absoluut wil vechten om mij te beschermen, of om "ons land" te beschermen, laat het dan duidelijk zijn dat je eigenlijk vecht uit een seksueel instinct dat ik niet deel, om voordelen te bekomen waarvan ik niet geniet en waarschijnlijk ook nooit zal genieten; want als vrouw heb ik geen land, als vrouw wil ik geen land, als vrouw is de hele wereld mijn land." Three Guineas is niet alleen een pleidooi tegen de oorlog, maar ook het boek waarin Woolf haar feministische standpunten het duidelijkst formuleert. Vrede betekent veel meer voor Woolf dan het vermijden van gewapende conflicten. Vrede is nodig om de patronen van onderdrukking en uitsluiting, bijna altijd vertegenwoordigd door mannen, te stoppen. Die seksistische patronen strekken zich uit in het gezin, het onderwijs, de economie en de politiek. Fascisme, nazisme en oorlog zijn alleen maar verre uitwassen van seksisme. Oorlog bestrijden moet gebeuren door onderdrukking van vrouwen te bestrijden.  

    Bronrosadoc.be


    More about: Virginia Woolf: en.wikipedia.org

    More about: A Room of One's Own (Wikipedia)

    More about: Three Guineas (Wikipedia


    » Reageer (0)
    07-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het kind in het getto
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het kind in het getto. Moederziel alleen overleeft een joods meisje de Poolse bezetting./ Mirjam Pressler (Uithoorn, Karakter, 2012, 256 p.)

    September 1943, de joodse dorpsarts Hanna Mai woont met haar beide dochters, de 16-jarige Minna en de 7-jarige Malka, in Lawoczne, een dorp in het door de Duitsers bezette Polen dicht bij de Hongaarse grens. Tijdens een razzia van de nazi’s moeten ze halsoverkop en zonder enige voorbereiding huis en haard ontvluchten. Geteisterd door weer en wind trekken de drie vrouwen door de bergen richting Hongarije, waar het naar verwachting relatief veilig is. Maar nog vóór de grens, in Pilipiec, bezwijkt de 7-jarige Malka aan uitputting en hoge koorts, wat het voor de vrouwen onmogelijk maakt om verder te reizen.

    Met bloedend hart besluit Hanna haar jongste dochter bij een onderduikgezin achter te laten; maar ook daar wordt de Duitse dreiging te groot en Malka wordt naar het getto gebracht, waar ze vanaf dat moment moederziel alleen moet zien te overleven, zonder eten, onderdak, of gezelschap. In de maanden die volgen – en tijdens de ijskoude Poolse winter die invalt – ontwikkelt Malka een primitief survivalsysteem, net als een paar andere achtergelaten joodse kinderen van haar leeftijd. Ze weet zichzelf ‘onzichtbaar’ te maken, de eenzaamheid en eeuwige honger te weerstaan…
     
    Bron: bol.com

    (jeugdboek vanaf 15jaar)


    » Reageer (0)
    26-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.B.O.O.K.

    B.O.O.K. is a revolutionary product: Bio Optical Organiced Knowledge device... Find out about its amazing advantages!


    » Reageer (0)
    18-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schrijvers
     
    “Schrijvers zijn mijn psychiaters, ze geven mij advies … hun werk is een geschenk, de briljante ideeën worden mij gratis voorgeschoteld, het is een botsing met een hogere intelligentie.”

    Sam Dillemans

    » Reageer (0)
    16-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Louis I. Kahn. Conversations with students
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Louis I. Kahn. Conversations with students. Architecture at Rice 26. Texas, Princeton Architectural Press, 1998, 93 p.

    Louis Kahn (1901-74) is one of the most renowned practitioners of international modernism, on a par with Le Corbusier and Mies van der Rohe in the extent of his influence on subsequent generations of architects. Kahn sought the spiritual in his powerful forms, and encouraged his students to seek the essential nature of architecture. 

    issuu.com


    » Reageer (0)
    10-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.to read and to question

    “Don’t just teach your children to read…
    Teach them to question what they read.
    Teach them to question everything.”


    ― George Carlin

    » Reageer (0)
    09-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kijken naar de pijn van anderen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Kijken naar de pijn van anderen./ Susan Sontag (De Bezige Bij, Amsterdam, 2005, 124 p.)

    "In Kijken naar de pijn van anderen, het vervolg op haar briljante On Photography uit 1977, vraagt Sontag zich af of schokkende beelden kijkers beïnvloeden of wellicht zelfs ophitsen. We krijgen dagelijks een portie van zulke beelden te zien, bomaanslagen en oorlogsgeweld. Misschien is onze perceptie van de werkelijkheid aan erosie onderhevig als gevolg van de alomtegenwoordigheid van gruwelijke beelden.

    Sontag volgt de raadgevingen op van Virginia Woolf, die in 1938 in Three Guineas overdenkingen neerschreef over de oorzaken van oorlog. Ze liet mannen en vrouwen naar oorlogsfoto's kijken. Het is een mannenzaak, zei Woolf, mannenwerk, de moordmachine heeft een geslacht en wel het mannelijke. Kijk maar eens naar foto's van de Spaanse burgeroorlog, ging Woolf verder, kijk welke gevoelens die afbeeldingen bij ons opwekken. Dat doet Sontag ook: hoe reageren wij op zulke beelden, wanneer we naar de pijn van anderen kijken? Voor haar is een foto van gruwelen 'een middel om ”werkelijkheid” (of ”meer werkelijkheid”) te geven aan dingen die mensen met een bevoorrecht of in elk geval veilig leven misschien liever zouden negeren'.

    'Oorlog rijt, scheurt', schrijft Sontag. 'Oorlog splijt, legt open. Oorlog verschroeit. Oorlog verminkt. Oorlog verwoest.' Dat zie je op de foto's in The Eye of War van Phillip Knightley, oud-correspondent van de Londense Sunday Times. Het is een heel ander boek dan Sontags essay (waarin trouwens geen foto's staan): Knightley laat veelal beroemde oorlogsfoto's zien, van de Krimoorlog tot het recente conflict in Irak, en verzamelde getuigenissen van journalisten. Het boek is ook veel afstandelijker geschreven, er wordt geen 'wij', de lezer, in aangesproken zoals bij Woolf of Sontag. Het gaat bij Knightley over dé oorlogsverslaggever, dé oorlogsfotograaf, dé getuige."


    Fragment uit artikel: 'Het blijven verschrikkingen./ Paul Depondt − Volkskrant 29/08/03

    Voor volledige artikel zie: volkskrant.nl


    » Reageer (0)
    17-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nathan Sid
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Nathan Sid./ Adriaan van Dis (Amsterdam, Augustus, 2010 (oorspr. uitg. 1983), 78 p.)

    Nathan Sid is het verhaal van een jongen die opgroeit tussen twee culturen: het na-oorlogse Nederland waarin hij geboren wordt en het vooroorlogse Indië waarin hij werd verwekt. Tussen zijn familieleden voelt Nathan zich een buitenstaander: zijn vader, ex-KNIL-militair, moeder en stiefzusjes hebben de oorlog in een Japans krijgsgevangenkamp meegemaakt: in hun leed kan hij niet delen. Nathan’s zusjes zijn bruin, maar hijzelf is wit. Vader Sid lijdt aan een oorlogstrauma en voedt zijn zoon op met harde hand én liniaal. De relatie tussen Nathan en zijn vader is het belangrijkste onderwerp van de novelle. Nathan Sid is een boek over de verhoudingen tussen eerste en tweede generatie Indische Nederlanders en over de moeilijkheden die beide generaties in hun nieuwe vaderland ondervinden. Hiermee raakt het aan actuele thema’s over afkomst en identiteit, discriminatie en integratie – waar hoor ik bij en in welk land hoor ik thuis?

    De familie Sid leeft in een repatriantenhuis aan zee, met afgedankte meubelen, Rode Kruis-dekens, Indische mensen, Maleise woorden en Oosterse geuren. Adriaan van Dis (1946) groeide op in eenzelfde huis in Bergen aan Zee, met zijn drie Indische halfzusjes, vader, moeder en enkele andere repatriantenfamilies. Nathan Sid is gebaseerd op Van Dis’ eigen jeugdherinneringen. De novelle kwam voort uit een kookrubriek in NRC Handelsblad, waarin de auteur schreef over de maaltijden van vroeger: de Hollandse aardappels van zijn moeder versus de Indische rijsttafels van zijn vader. Deze krantencolumns werden tot een boek bewerkt, Nathan Sid werd het best verkochte debuut van 1984.

    Tekstfragment (aanvang boek):

    Nathan was er nooit geweest, maar wel gemaakt. Zijn zusters waren er geboren, net als zijn vader en veel van zijn ooms en tantes. Indië was overal in huis.
    Zijn moeder wapperde het bed schoon met een sprietige sapu lidi en zei bulzak tegen de matras. Je lichaam was een body. Op de met batik afgedekte hutkoffer tegenover zijn bed speelde hij vaak met benen vogels, een opgezette slang, bambu fotolijstjes en Balinese vrouwenbustes die altijd glimlachen in glanshard hout. Nathans vader stond daar zwaaiend in een witte korte broek en de in de oorlog doodgeschoten vader van zijn zusters droeg een plusfour met verband om zijn kuiten, poeties noemde zijn moeder dat. Die andere vader leek op die foto’s veel bruiner dan de zijne.
    Op de schoorsteen lag een kris, versierd met plakjes Djokja-zilver. In de keuken hingen bolle koekepannen waar alleen Pa Sid mee bakte. Nathans moeder kookte Hollands, uit de torenhoog in elkaar passende aluminium pannetjes die zo heet werden dat je er gauw je vingers aan kon branden. Ze waren gesmolten uit neergestorte oorlogsvliegtuigen. Het Australische Rode Kruis had ze na de oorlog zelf aan zijn moeder gegeven, samen met de grijze dekens. Die vond Nathan ook zo dun. Maar zijn moeder zei dat je er blij mee moest zijn. Na de bevrijding had zij nog maar één broek, één koffer en een vals gebit van het slechte kampeten. Zelfs het tafelzilver moest zij in haar Sumatraanse tuin begraven achterlaten. Als Nathan groot was zou hij het opgraven.
    Alleen Pa Sid kon in Holland Indië tot leven geuren. Nathans moeder kookte altijd ‘gezond’ en at het liefst haar voor eeuwig ingezouten snijbonen. Maar als Pa Sid bakte rook het hele huis naar zoet en zout. Zijn rempèjèh klonterde zo dik al seen gestolde spons en zijn spekkoek telde zoveel dunne laagjes dat je een punt alleen maar dwars kon happen.
    ’s Zomers liet hij de rijst dagen zwellen tot een zoete kleffe pudding. Werd het satéoventje met staalwol opgepoetst, dan kwamen Pa Sids zusters met hun mannen. Tante Pop en tante Zus maakten altijd veel lawaai. Hun gouden armbanden klengelden tegen de houten stoelleuningen en hun rrr-en rolden harder dan Nathan ooit bij zijn vader had gehoord.
     
    Bron:

    literatuurgeschiedenis.nl


    » Reageer (0)
    10-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lolita lezen in Teheran
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Lolita lezen in Teheran. Zeven vrouwen en hun verboden leesclub./ Azar Nafisi (Amsterdam, De Boekerij, 2010, 395 p.) 

    Azar Nafisi doceerde Engelse literatuur aan de Universiteit van Teheran, maar mocht in haar colleges de westerse klassiekers niet meer behandelen. Samen met haar meest getalenteerde studentes verzon ze een list. Twee jaar lang, elke donderdag, kwamen zeven jonge vrouwen in het geheim bij Azar Nafisi thuis om te praten over de verboden westerse boeken die ze gelezen hadden.
    Lolita lezen in Teheran is het onvergetelijke verhaal van deze studentes en hun verboden bijeenkomsten, en van de ervaringen van een moedige vrouw die het vrije woord belangrijker vond dan het verbod van de Iraanse overheid.
    Azar Nafisi werkte aan de Universiteit van Teheran totdat ze ontslag nam omdat ze zich niet langer aan de steeds strenger wordende gedragsregels kon houden. Tegenwoordig is ze als professor verbonden aan de Johns Hopkins University. Lolita lezen in Teheran verscheen wereldwijd in vertaling en stond wekenlang hoog in de bestsellerlijst van de New York Times Book Review.

    Recensie
    Teheran, herfst 1995. Nadat ze ontslag heeft genomen uit haar universitaire betrekking omdat ze niet meer tegen de repressieve maatregelen kan, kiest Azar Nafisi zeven van haar beste en meest gedreven studentes uit. Ze nodigt hen uit om wekelijks bij haar thuis te komen om te praten over literatuur. Met vaak een fotokopie van een boek, het is namelijk niet makkelijk om aan bepaalde boeken te komen (censuur, verkoop van overheidswege stopgezet), bespreken en lezen ze gedurende twee jaar boeken. In het begin zijn de meeste meisjes verlegen en terughoudend, maar al gauw worden de gesprekken openhartiger en gaan over het sociale, culturele en politieke leven onder het hardvochtige islamitische regime, over hun dromen en teleurstellingen. En natuurlijk over de boeken die ze lezen: Lolita, The great Gatsby, Pride en prejudice etc. De literatuur helpt hen te overleven. 'Lolita lezen in Teheran' is een prachtige mix van autobiografie, fictie, sociale geschiedenis en literaire kritiek. 'Nafisi has produced an original work on the relationship between life and literature', schreef Publishers Weekly en dat klopt. Azar Nafisi woont sinds 1997 in de Verenigde Staten, waar ze aan een universiteit is verbonden. Daarnaast schrijft ze artikelen voor diverse kranten en magazines.

    Bronbol.com


    Artikel op standaard.be

    Enkele fragmenten:

    - Uw studentes lachen om de vernederende pesterijen die dagelijkse kost zijn. Ze maken grapjes over de straffen die ze krijgen omdat ze 'te verleidelijk in hun appel hapten' of 'te onstuimig op de trappen liepen'.
    ,,Die lach is een verdedigingsmechanisme. Als je verhalen leest over de voormalige Sovjet-Unie of Oost-Europa merk je ook dat iedereen voortdurend grappen maakt. Het maakte de absurditeit van het leven draaglijker. En het maakte de gezagsdragers minder machtig en heilig. Ik wil laten zien dat we ons niet zomaar lieten breken. 
    We gedroegen ons niet als slachtoffers. We behielden zo goed en zo kwaad als het kon onze individuele waardigheid. Daarom lazen we romans. Een kunstwerk is de hoogste uitdrukking van individuele waardigheid en originaliteit. Daarom dragen die meisjes op de coverfoto hun hoofddoek zo nonchalant, hun haar goed zichtbaar. Daarmee bewijzen ze dat ze niet geworden zijn wat de mollahs van hen wilden maken. Het is een overlevingsstrategie. Het is geen politieke strijd. Het is een existentiële strijd." 

    - Het allerergste aan het Iraanse regime vindt u niet zozeer de inbreuken op de mensenrechten, maar de willekeur en de gedwongen medeplichtigheid.
    ,,In Europa en de VS begrijpen de mensen dat maar moeilijk. De grootste angst in totalitaire systemen is dat je nooit weet wat er zal gebeuren. De ene keer loop je ongehinderd met make-up op straat. De volgende keer ga je volgens hun regels onberispelijk gekleed en toch pakken ze je op. Niemand kent nog het verschil tussen schuldig of onschuldig. Iedereen is schuldig. De gedwongen medeplichtigheid is nog veel erger. Iedere keer dat ik die hoofddoek omdeed, voelde ik me een leugenaar. Je moet constant liegen om te overleven. Je moet je kinderen leren liegen tegen de autoriteiten. 
    Stel je voor dat mijn dochtertje op school had verteld welke kleren haar moeder thuis droeg of welke videofilms we bekeken. Hoe kon ik mijn eigen kinderen in zo'n omstandigheden zelfrespect bijbrengen, ik die zo graag wou dat ze niet bang hoefden te zijn voor wie of wat ze waren? Dat begreep Nabokov zo goed: de band tussen slachtoffer en tiran; hoe een slachtoffer onvermijdelijk medeplichtig wordt aan de misdaad." 

    - Is het daarom dat u sommige radicaal islamitische studenten aan de universiteit van Teheran, zoals Mr. Bhari, zo sympathiek afschildert?
    ,,Je kunt niet alle islamitische revolutionairen over dezelfde kam scheren. Ze waren erg verschillend. Er zaten er tussen die me haatten en die erg gevaarlijk waren. Maar anderen, zoals Mr. Bhari, wilden me alleen maar overtuigen om hun kant te kiezen. Ik wou dat ik wist wat er van Mr. Bhari geworden is. Hij heeft me door dik en dun verdedigd toen de autoriteiten me aan de deur wilden zetten. Hij was toen mijn enige vriend. Geen enkele collega durfde voor mij in de bres springen." 


    Over de auteurazarnafisi.com (Officiële site)


    » Reageer (0)
    31-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.My Library


    MY LIBRARY

    It's only a room with shelves and books, 
    but it's far more magical than it looks

    It's a jet on which I soar 
    to lands that exist no more.

    Or a key with which I find 
    answers to questions crowding my mind.

    Building my habit of learning and growing, 
    asking and researching till I reach knowing.

    Here, I've been a mermaid and an elf 
    I've even learned to be more myself.

    I think that I shall never see 
    a place that's been more useful to me.

    With encouraging kind friends with wit 
    Who tell me to dream big and never quit.

    It's only a room with shelves and books, 
    but it's far more magical than it looks.


    by Varda One


    naar aanleiding van Gedichtendag 
    vandaag

    » Reageer (0)
    02-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bezonken rood
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Na het lichtvoetige 6de verdiep, een aardser en zwaarmoediger verhaal. Tristesse in


    Bezonken rood./ Jeroen Brouwers. (Amsterdam, Atlas, 2005, 125 p.)  


    "Als 3-jarige belandt Brouwers in 1943 samen met zijn zusje, moeder en grootmoeder in het vrouwenkamp Tjideng, in het toenmalig bezette Nederlands-Indië. De gruwelijke gebeurtenissen waarvan hij getuige is, laten bij Brouwers onherstelbare kerven na. Niet alleen raakt zijn relatie met zijn moeder beschadigd (zeker als ze hem 'verraadt' door hem nadien in een kostschool te plaatsen), ook bij alle latere liefdesrelaties lijkt hij 'verkeerd verbonden'.
    "Oidipoes schreit. Jawel. Ik zocht naar mijn moeder, naar de mooie vrouw uit de eerste jaren van mijn leven. Die moeder werd gemarteld, kaalgeschoren, gehavend, kapot gemaakt - en toen hield ik op van haar te houden", zo vertelde Brouwers in een interview met Jan Brokken. 'Bezonken rood is een navrante rouwzang, vol zelfhaat en schuldbesef ("Ik sta aan de verkeerde kant, mijn liefde gaat verloren"). Tegelijk gaat dit zo symboolrijke en hecht gecomponeerde boek over een getormenteerde man die de geboorte van zijn dochtertje niet wil meemaken en geen blijf weet met een intussen opspelende verliefdheid. "
     
    Fragment uit artikel op demorgen.be


    "Toen eind januari 1981 Jeroen Brouwers' moeder stierf, had hij haar jarenlang niet meer gezien of gesproken. Hij was boos wegens haar 'verraad', toen ze hem kort na hun aankomst in Nederland in een internaat stopte. Nu wilde hij bij haar dood ,,een verhaal van een bladzij of vijftien'' schrijven. Het werd Bezonken rood, een roman van 130 pagina's, een van de meest prominente in Brouwers' oeuvre. Een roman die diep in de emotie snijdt, over een man met een ,,asociale en paranoïde'' karakterstructuur, die van niemand meer kan of wil houden, nadat hij in het kamp als kind zag hoe zijn moeder tot bloedens toe werd geslagen en tussen de benen geschopt. ,,Vanaf dat moment ben ik verdwaald. Mijn afkeer van het leven en mijn verlangen om er niet meer te zijn.'' Beschaamd was hij, achteraf, omdat hij tot dan toe het leven in het kamp te luchtig had opgevat. Boos was hij, om de 'mildheid' waarmee kampbewoners achteraf hun ervaringen relativeerden."

    Fragment uit artikel op standaard.be


    Een mooi maar aangrijpend pijnlijk boek


    » Reageer (0)
    30-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Les femmes du 6e étage
    Klik op de afbeelding om de link te volgen  
    In Les femmes du sixième étage wordt het leven van een conservatief koppel totaal verstoord door een stel levenslustige Spaanse meiden. Het contrast tussen die twee werelden is dan ook de spil van deze sociale komedie.

    demorgen.be

    fransefilms.nl







    » Reageer (0)
    29-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Twee levens
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Twee levens./ Stefaan Brijs. Amsterdam, Atlas, 2001, 119 p. 

    Twee levens. Twee huizen. Twee buren.
    Eén tijdstip. Kerstavond van het jaar tweeduizend. Tien voor halfacht. Het sneeuwt.



    Recensie
    Deze novelle is de literaire bewerking van een gebeurtenis die plaats vond op kerstavond 2000 in het Belgische plaatsje Kortstee. Een stroomstoring verbindt in 'de uiterste seconde' de levens met elkaar van een pas getrouwd stel en een weduwe, bewoners van twee naast elkaar gelegen huizen.
    Brijs presenteert met het jonge paar de triviale spanningen voor het kerstdiner en met de weduwe de diepe, troosteloosheid die eenzamen met kerst kan overvallen. Muziek speelt in dit drama een veelbetekende rol. In het dubbele perspectief -de laatste minuten van de personages voor de fatale gebeurtenis worden beschreven- blijken het jonge stel en de weduwe elkaars spiegelbeeld, waardoor niet alleen een geslaagde, maar vooral een ontroerende novelle ontstond. 

    Bron: bol.com

    Meer info: stefanbrijs.be (officiële website) met fragment en persreacties


    » Reageer (0)
    22-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voorleesjaar 2013
     


    Bart Moeyaert | Voorleesjaar 2013 | Stichting Lezen

    » Reageer (0)
    21-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Midwinter

    loreena mckennitt a midwinter night's dream (cover CD-hoes)


    Ik wens je

    een lichtbrengende Midwinter - Kerstmis - Winterzonnewende –wat je wil- vol warme vriendschap

    en een nieuw jaar in voorspoed en tevredenheid met veel zonneschijn, letterlijk én figuurlijk ;o)


    » Reageer (0)
    18-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Séraphine
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Séraphine, film van Martin Provost

    In 1912 komt de Duitse kunstverzamelaar Wilhelm Uhde, die één van de grote ontdekkers is van Picasso, zich in Senlis vestigen om tot rust te komen na het jachtige Parijze leven. Hij neemt er de 48-jarige huishoudster Séraphine in dienst. Wanneer hij bij de plaatselijke notabelen wordt uitgenodigd, wordt zijn aandacht getrokken door een klein schilderij op hout?Tot zijn grote verbazing ontdekt Uhde dat het Séraphine is die dit pareltje gemaakt heeft. Tussen de visionaire kunsthandelaar en de eenvoudige maar getalenteerde huishoudster waar iedereen mee spot, ontstaat er een hechte, zij het wat ongewone band?  









    » Reageer (0)
    17-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Beest in bed
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Beest in bed. Negen echte volkssprookjes.
    verzameld en naverteld door Marita De Sterck
    met prenten van Jonas Thys
    Antwerpen, De Bezige Bij, 2012, 190 p., met bibliografie.
     
    Marita de Sterck is een ongeëvenaarde verhalenvertelster die generaties met elkaar verbindt

    Roodkapje, Rapunzel, Assepoester, Sneeuwwitje en de Schone Slaapster zijn minder onnozel dan we vermoeden. We denken die verhalen te kennen, maar ze zijn gehavend en verkleuterd tot ons gekomen. 
    Marita de Sterck heeft oudere versies bewerkt. En plots krijgen de volkssprookjes weer hun oerkracht, hun rauwe energie terug. In Beest in bed omhelst de jongste dochter het smerigste varken, snijden trouwlustige meisjes in eigen vlees, ontdoet de kleindochter zich van haar kleren op vraag van Meneer de Wolf en is er veel meer nodig dan een zedige kus om de Schone Slaapster te laten ontwaken. 
    De sleutelscènes uit het boek zijn geïllustreerd door Jonas Thys. Vergeet het suikergoed van Disney. Beest in bed roept de vertrutting van de volkscultuur een halt toe.

    Recensie

    Bundel met negen volkssprookjes, die door de eeuwen heen zodanig werden aangepast, dat ze geschikt werden om aan kinderen te vertellen. In die verkinderlijkte vorm zijn ze ook het meest bekend. In deze verzameling vertelt de bekende Vlaamse kinderboekenschrijfster en antropologe de oude overgeleverde volkssprookjes in hun oorspronkelijke ongekuiste vorm, zoals ze lang geleden tot ons kwamen, inclusief alle agressie, wreedheden, incest en erotische passages. Het gaat om de oorspronkelijke verhalen van Belle en het Beest, Assepoester, Bontepels, Roodkapje, De schone slaapster, De Kikkerkoning, Raponsel, Blauwbaard, en Sneeuwwitje. In het lange nawoord komen de afzonderlijke negen sprookjes aan de orde. Er wordt aandacht besteed aan oorsprong en verschillende varianten. Samenstelster zet zich af tegen censurering en vertrutting door met name Walt Disney. De verhalen zijn geïllustreerd met sfeervolle zwarte linoleumafdrukken met rood accent. De afbeeldingen geven vooral seksueel getinte en gruwelijke scènes weer. Een interessante antropologische studie. Met bronvermelding en bibliografie.

    Ria Scholten-Boswerger (Bron: bol.com)

    Meer lezen?

    radio1.be

    wpg.be

    kinderboekenpraatjes.nl


    » Reageer (0)
    16-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.La femme de Gilles
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    La femme de Gilles, film van Frédéric Fonteyne

    Het arbeidersmilieu in de jaren '30. De film brengt het verhaal van Elisa, de vrouw van Gilles. Gilles werkt in de hoogovens, soms overdag, soms 's nachts. Een hoogoven ligt nooit stil. Elisa zorgt voor de kinderen, doet het huishouden en wacht elke dag op haar Gilles. Victorine, de zus van Elisa, werkt sinds kort in een winkel in de stad. Ze komt vaak bij haar zus langs om met de kinderen te spelen en haar een handje te helpen. Elisa verwacht een kind. Verwarde ideeën spelen plots op in haar hoofd. Gilles en Victorine, Victorine en Gilles… Maar nee, da's onmogelijk. Hormonale grillen van een zwangere vrouw. Tot op een dag de ondraaglijke zekerheid duidelijk wordt: Gilles en Victorine hebben wel degelijk iets met elkaar. Dan begint een verwoede, innerlijke strijd; een strijd van moed, ontkenning en stiltes. Om haar verloren liefde terug te winnen, om opnieuw Gilles' vrouw te worden.

    » Reageer (0)
    18-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een nieuwe online schatkamer
     


    Deze online erfgoedbibliotheek vol prachtig geïllustreerde handschriften, kostbare oude drukken en ander historisch materiaal biedt zowel een unieke kijk op ons verleden als inspiratie voor de toekomst.

    De oude geschriften en historische documenten die door onze erfgoedbibliotheken zorgvuldig worden bewaard hebben vandaag de dag nog steeds zin en betekenis. Het zijn fascinerende bronnen die een brede groep van mensen in staat stellen om kennis te vergaren of om plezier te beleven aan de verhalen en wetenswaardigheden uit vervlogen tijden.

    Deze letterschatten zijn vaak onbekend en dus onbemind. Om een zo breed mogelijk publiek met deze bronnen te laten kennismaken sloegen de Vlaamse Erfgoedbibliotheek en haar zes partnerbibliotheken de handen in elkaar voor de creatie van een nieuw, gebruiksvriendelijk webportaal: Flandrica.be.

    Flandrica.be wil iedereen die interesse heeft in cultuur of  geschiedenis op een inspirerende en intuïtieve manier kennis laten maken met het vaak onbekende cultureel erfgoed dat in onze bibliotheken ligt. Dat kan op verschillende manieren: via een geïllustreerde themapagina, een tijdbalk of een landkaart.

    Wie door de bomen het bos niet ziet, kan aanhaken bij verschillende rondleidingen: Vlamingen in de wereld, Verdwenen plekken of Topstukken. Die wijzen bezoekers de weg langs een tiental documenten die thematisch met elkaar verbonden zijn.


    » Reageer (0)
    17-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Animal Farm
    Animal Farm./ George Orwell

    Animal Farm: A Fairy Story by George Orwell - author of 1984 , one of Britain's most popular novels - is a brilliant political satire and a powerful and affecting story of revolutions and idealism, power and corruption. 'All animals are equal. But some animals are more equal than others.' Mr Jones of Manor Farm is so lazy and drunken that one day he forgets to feed his livestock. The ensuing rebellion under the leadership of the pigs Napoleon and Snowball leads to the animals taking over the farm. Vowing to eliminate the terrible inequities of the farmyard, the renamed Animal Farm is organised to benefit all who walk on four legs. But as time passes, the ideals of the rebellion are corrupted, then forgotten. And something new and unexpected emerges... Animal Farm - the history of a revolution that went wrong - is George Orwell's brilliant satire on the corrupting influence of power. Remains our great satire of the darker face of modern history . (Malcolm Bradbury). Animal Farm has seen off all the opposition. It's as valid as today as it was fifty years ago . (Ralph Steadman). George Orwell (Eric Arthur Blair) was an accomplished social, political and literary commentator and essayist known for his non-fiction works The Road to Wigan Pier and Homage to Catalonia . His most famous novels, Animal Farm and 1984 have influenced a generation of twentieth century political satirists and dystopian novelists. Animal Farm received the W. H. Smith and Penguin Books Great Reads of the century award in 1995; this edition of Orwell's seminal novella is introduced by Professor Peter Davidson.

    bol.com


    » Reageer (0)


    Hoofdpunten blog elselisa
  • het menselijke leven
  • de mens denkt niet met zijn hersenen
  • La chaleur humaine
  • The untold want
  • The Psycho/Pharmaceutical Industry
  • Society
  • verleden / heden
  • Say, Pooh, why aren't you busy?
  • The Wisdom of Pooh
  • Nieuwejaarswensen 2019



    Archief per jaar
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs