Uitgelezen boeken ...en een bijzonder filmpje af en toe. Een lijstje voor mezelf en voor wie wat inspiratie zoekt.
16-08-2015
Arctic Dreams
Arctic Dreams. Imagination and Desire in a Northern Landscape./ Barry Lopez. London, The Harvill Press, 1986, 464 p.
Samenvatting en bespreking (Nederlandstalige uitgave Atlas, 2001, 476 pagina's)
"Dromen van het noorden is het verhaal over de ongekende schoonheid en de gevaren van de natuur van het hoge Noorden en over de mens, die probeert een plaats in deze natuur te veroveren. Het boek bevat prachtige beschrijvingen van migraties van dieren over land, zee en door de lucht, van heroïsche tochten van ontdekkingsreizigers, van steile monolieten die schepen verbrijzelen en van een verre berg die slechts een luchtspiegeling blijkt te zijn. Lopez beschrijft het desolate maar tegelijkertijd fascinerende landschap in zijn meest elementaire vorm. Dromen van het noorden werd bekroond met de National Book Award.
Recensie
Impressies van een biologisch gericht onderzoeker van het Noordpoolgebied. Niet alleen onderzoeksresultaten maar ook een poging uit te leggen waarom de schrijver dit zo'n mooi en waardevol gebied vindt. Het accent ligt wel op 'kennisoverdracht' betreffende het gebied. Veel interessante gegevens over o.a. biologie, fysische geografie, klimaat, historie. Hoofdstukken over: leefwijze van muskusos, ijsbeer, narwal; migratie (dieren en mensen); ijs en ijsbergvorming; exploratie, archeologie, topografie; ontdekkingsreizen. Verder nog: kaarten en lengte en breedte graden van allerlei plaatsen; Latijnse namen van planten en dieren; archeologische perioden tabel en register. Een interessant en leesbaar boek over een van de laatste 'echte wildernissen' op aarde. De behandelde stof is, hoewel voor dit doel aan de pittige kant, zeker bruikbaar voor werkstukken of spreekbeurten voor hoogste klassen VWO. Paperbackeditie, kleine druk. "
"IF you lowered a microphone into Lancaster Sound off Baffin Island in the Canadian Arctic on a summer day, you might hear all at once the tremolo moans of bearded seals, the baritone boom of a walrus, the high-pitched bark and yelp of ringed seals, the electric crackling of shrimp, the birdlike trills and clicks and other harmonics of white beluga whales and horned narwhals, and the elephantine trumpeting of huge bowhead whales. And it is this synchronous wealth of life - of all life - that Barry Lopez is celebrating in his jubilant new book. Among contemporary nature writers Mr. Lopez is especially a rhapsodist, and what he has done in this passionate paean to the Arctic and its cycles of light and darkness, its species of ice, its creatures and waters, is to present a whole series of raptures and riffs on the subject of musk oxen, ivory gulls, white foxes, polar bears, icebergs and sea cur-rents. Speaking of the effect of the Arctic upon an explorer, he describes how ''the land becomes large, alive like an animal; it humbles him. . . . It is not that the land is simply beautiful but that it is powerful. . . . Darkness and light are bound together within it, and the feeling that this is the floor of creation.'' "
"Lopez handles his materials with the meticulous care of a scientist, with the visual sensitivity of a painter, with the cadences and insights of a poet, and with the ingenuous awe of a man to whom the Arctic has revealed wonders that border on the religious. His first-person narrative is deceptively casual, disarmingly nonchalant; its flow and its careful use of language remind one of the best of E. B. Whites writing."
One Thousand Days with Sirius. The Greenland Sledge Patrol.
One Thousand Days with Sirius. The Greenland Sledge Patrol./ Peter Schmidt Mikkelsen. Cawdor, The Steading Workshop, 2005, 222 p.
The experiences of a Sirius man during his two-year tour of duty in northeast Greenland are related in this entertaining book; it is the first-ever English language text on the life and work of the Sirius Patrol. A summary of the the history of exploration and travel in northeast Greenland is also included as an appendix.
To travel long distances by dog sledge in the polar regions is something now experienced by very few westerners. No longer possible in the Antarctic since the ban on dogs there, and with many Inuit dog teams now replaced by motorised skidoos, the Danish Sirius Patrol is almost alone in using dog teams in this traditional way.
Walking: in de voetsporen van Paulo Coelho, Bruce Chatwin, Gerard van Westerlo, Alexandra David-Neel, Virginia Woolf, Werner Herzog, Jon Krakauer, Reinold Messner, Thich Nhat Hanh, Marlo Morgan, Eric Hansen , samengesteld door Erdmute Klein, Rainbow Pocketboeken, 2002, 202 p.
"Walking is een bundel om te koesteren. Elk fragment nodigt uit om het boek waaruit de passage gelicht is, aan te schaffen. Dit is een boek over ongrijpbare, maar ook haalbare dromen. De modale lezer zal er nog niet zo snel toe komen de Mount Everest te beklimmen of op ski's de poolvlakte te doorkruisen, maar flaneren door een avondlijke stad of een voettocht maken naar de plaatsen van je jeugd ligt in ieders bereik. Tijdens het lezen van de verhalen vraag je je af waarom het er nooit van gekomen is. Anderzijds bezorgt deze bundel je de luxe in je luie zetel meegenomen te worden door het oerwoud of door de Australische woestijnen, terwijl het enthousiasme en de verwondering van de verteller over je heen vallen als een warme deken.
Een constante in de verhalen is de moeilijkheid van de wandelaar-schrijver om zich aan te passen aan de traagheid van het wandelen. Onthaasting ten voeten uit. "Misschien ben ik als wandelaar zo rustig omdat ik me alleen maar voortbeweeg en nergens naar toe ga, zonder ambitie", schrijft Messner.
Veruit het meest aangrijpende verhaal is 'De gezongen aarde' van Bruce Chatwin. Een verhaal over de zangsporen van de aboriginals. Mysterieus, intrigerend en vol rijkdom. Op de voet gevoelgd door Virginia Woolf. Zij flaneert bij valavond door Londen. Ze kijkt naar de mensen, ze kijkt naar de huizen en droomt weg. Een antiquariaat kan nooit meer hetzelfde zijn na het lezen van Woolfs verhaal. In deze bundel volgt het ene hoogtepunt het andere op. Of de schrijver nu onderweg is naar Parijs (Werner Herzog) of Santiago (Paulo Coelho), of het ondoordringbaar gewaande Tibet binnensluipt (Alexandra David-Neel), de lezer kan niet anders dan meestappen in de voetsporen van de auteurs.
Zelden herbergt een samengestelde bundel zoveel kwaliteit. Een overweldigende rijkdom aan inhoud neergepend in een rijke taal. Bovendien is het boek nog fraai uitgegeven ook. Elk verhaal wordt voorafgaan door een korte nota over de schrijver. [Werner Verrelst]
Copyright (c) Vlabin-VBC2001Bron: www.deleeswolf.be" via bibliotheek.be
Een lijstje met de wandelverhalen met opgave uit welke boeken ze zijn opgenomen, vind je via recensies.infonu
Mijn voorkeur: de teksten van Reinold Messner, Virginia Woolf, Alexandra David-Neel, Paulo Coelho, Werner Herzog
Het geheim van de behekste crypte./ Eduardo Mendoza. Rainbow Pocketboeken, 1993, 212 p.
Een vroegere politie-informant wordt in een psychiatrische inrichting letterlijk van het voetbalveld geplukt door een commissaris en een non om uit te vinden wat er gebeurt met jonge meisjes die uit een katholieke kostschool verdwijnen. In zijn sportplunje en zonder een cent wordt hij middenin Barcelona uit de politieauto gezet om zijn naspeuringen te beginnen. Een douche is de liefste wens van de ik-figuur, maar hij zal daar niet aan toekomen voor hij enkele dagen later (opdracht voltooid) weer afgeleverd wordt in de inrichting. Persiflage op het genre speurdersroman die meer is dan dat alleen door de scherp-ironische ontmaskering van de Spaanse samenleving als een door en door verouderd en verrot systeem. Slechts de gekken gedragen zich in wezen normaal achter hun grillige façade. Mede door de uitstekende vertaling wordt de thriller tot literatuur.
Het plan was eenvoudig: Lut zou zich inschrijven voor een cursus Spaans en Sancho zou naar de bakkersschool gaan. Ze zouden avondlessen volgen, hun werk opgeven, hun huis in de Bourgoyen verkopen en in Spanje een patisserie openen met gebak en zelfgemaakt roomijs.
Het liep niet helemaal zoals verwacht, maar het leverde wel een heerlijk boek op. Een vrolijk verslag van een poging om een ander bestaan op te bouwen in Sobrarbe, een dunbevolkte uithoek van de Pyreneeën.
De wereld is groot en overal loert redding./ Ilija Trojanow. Breda, De Geus, 2009, 283 p.
Alexandar Luxow wordt geboren in het communistische Bulgarije. Zijn vader Vasko droomt van de vrijheid en een beter leven in het Westen. Hoewel zijn moeder Tatjana liever bij haar familie blijft, gaat ze mee als Vasko in de zomervakantie besluit om heimelijk met zijn gezin te vluchten. Na een tocht vol tragikomische incidenten belandt het jonge gezin in een vluchtelingenkamp in Italië, een miserabel oord waar sommige vluchtelingen al jarenlang wachten op de afhandeling van hun asielaanvraag. Vasko en zijn gezin vluchten verder, naar Duitsland. Ze vinden er het betere leven dat ze zochten, maar lang duurt het niet. Alex ouders verongelukken in de eerste fatsoenlijke auto die ze zich kunnen veroorloven. Alex overleeft het ongeluk, maar verandert van een vrolijke, ondernemende jongen in een depressieve, apathische jongeman. Oma Slatka in Bulgarije hoort niets meer van hem en besluit haar wijze en bereisde vriend Bai Dan, koning van het backgammon, eropuit te sturen om Alex te zoeken.
Spanish Pyrenees and steppes of Huesca - Spain./ Dirk Hilbers & Kees Woutersen. Arnhem, Crosbill Guides, 2012, 255 p.
Huesca is the northern province of Aragón and covers the whole of the central Spanish Pyrenees and much of the arid, desert-like lowlands of the Ebro river. The diversity in landscapes, flora and fauna of this relatively small area is immense and ranks among the highest of Europe. The area comprises of three main regions: The High Pyrenees, The Sierras Exteriores, The Ebro lowlands
European nature is stunning, immensely beautiful and fragile. The Crossbill Guides Foundation is a European non-profit organisation with a single goal: to forster interest in European nature and its conservation. One way of doing this is by publishing the Crossbill Guides ecotourism travel guides with routes for naturalists, hikers, birdwatchers and anyone who wants to discover the secret spots and species of European natural areas.
Arabische nachten en dagen./ Nagieb Mahfoez. Breda, De Geus, 2008, 254 p.
Mahfoez geeft de klassieke verhalen van Sjahrazaad een nieuwe glans in zijn kenmerkende, beeldende en boeiende stijl. De rasechte verhalenverteller schreef met Arabische nachten en dagen een roman die net zo kleurrijk en vermakelijk is als de inspiratiebron.
Recensie(s)
Tijdens het bewind van Sultan Sjahrijaar, die met Shahrazaad (Sjeherazade) trouwde, nadat zij hem in 1001 nachten zulke mooie verhalen had verteld, komen in koffiehuis 'de Emirs' elke dag enkele mannen bij elkaar. Ze praten over hun belevenissen, die te maken hebben met corruptie, hebzucht, de islam, vrouwen en onverklaarbare dromen. Voortdurend duiken er geesten en demonen in hun leven op, die hun lot een andere wending geven.
De Egyptische schrijver (1911-2006, Nobelprijs in 1988) schreef meer dan dertig romans. Dit boek uit 1979 is niet zo bekend als zijn eerdere boeken 'De dief en de honden'* of 'De dwaaltocht'**. Maar net als in zijn andere boeken vertelt hij hier onderhoudend en met veel humor. Omslag met minaretten in het avondlicht; kleine druk.
Trein met vertraging./ Christophe Van Gerrewey. Antwerpen, De bezige Bij, 2013, 238 p.
"Trein met vertraging vertelt het verhaal van een treinreis van Oostende naar Antwerpen-Centraal. Tussen twee Gentse stations blijft de trein om onverklaarbare reden stilstaan en uiteindelijk zal hij het eindstation zelfs niet halen. Maar dat is slechts bijzaak.
Tijdens de reis kruipt de auteur in het hoofd van de personages die doen wat mensen op een trein met vertraging doen: rondkijken, een beetje proberen te werken, naar muziek luisteren, naar het toilet gaan, maar bovenal even stilstaan bij de grote en minder grote thema's uit hun leven.
Het is bijzonder knap hoe Van Gerrewey keer op keer in de huid van de verschillende karakters kruipt en de kleine besognes uit hun leven tot op het bot analyseert, tot je als lezer daadwerkelijk kippenvel krijgt van de hersenspinsels van de personages. Zo maakt hij van een schijnbaar banale situatie een erg meeslepende roman, wat zonder meer pleit voor het grote observatietalent van de auteur. Van Gerrewey toont hoe de levens van de verschillende forenzen elkaar soms kruisen, maar veel vaker ook niet. Sommige pendelaars hebben elkaar al eens gezien, maar een echt gesprek aangaan, durven ze niet. Veel woorden blijven onuitgesproken. Als in een huis clos zijn ze tot elkaar veroordeeld, maar nog meer tot hun eigen gedachten. Vluchten is niet mogelijk.
Van Gerrewey heeft duidelijk geen last van de vloek van de tweede roman. Met het existentialistische, bijzonder vlot geschreven Trein met vertraging bevestigt hij zijn grote verteltalent. Het is nu al uitkijken naar zijn derde boek."
Traffic./ John Ruskin. London, Penguin Classics, 2015, 56 p.
Synopsis
'You shall have thousands of gold pieces; - thousands of thousands - millions - mountains of gold: where will you keep them?'
Two of Ruskin's most powerful essays: 'Traffic' and 'The Roots of Honour'Introducing Little Black Classics: 80 books for Penguin's 80th birthday.
Little Black Classics celebrate the huge range and diversity of Penguin Classics, with books from around the world and across many centuries. (...) Here are stories lyrical and savage; poems epic and intimate; essays satirical and inspirational; and ideas that have shaped the lives of millions.
Dat onverwoestbare in mij./ Etty Hillesum. Amsterdam, Balans, 2014, 92 p.
De dagboeken en brieven van Etty Hillesum hebben over de hele wereld weerklank gevonden. Sinds de publicatie van Het verstoorde leven in 1981 is Hillesum het symbool geworden voor een geweldloze weerbaarheid tegen het barbarendom waarin zij, en iedereen, in de oorlogsjaren moest leven.
Tussen maart 1941 en september 1943 schreef ze vrijwel onafgebroken aan haar dagboek, en leverde ze een constant gevecht om haar evenwicht te bewaren en niet te verzinken in haat tegen de nazis die op haar ondergang uit waren en op die van haar hele volk. Tot in kamp Westerbork wist ze de overtuiging te behouden dat haat geen oplossing is en dat het leven ondanks alles waard is geleefd te worden. Poëzie tegenover terreur, mystiek tegenover verwarring, liefde tegenover macht, schoonheid tegenover vervolging: je moet maar durven.
Etty Hillesum was een onverschrokken vrouw, wier stem ook ruim zeventig jaar later nog glashelder en inspirerend klinkt. Deze uitgave bevat prachtige en aangrijpende fragmenten uit de dagboeken en brieven die ze vanuit het concentratiekamp Westerbork schreef.
Oorlog en terpentijn./ Stefan Hertmans. Amsterdam, De Bezige Bij, 2014, 333 p.
Vlak voor zijn dood in de jaren tachtig van de vorige eeuw gaf de grootvader van Stefan Hertmans zijn kleinzoon een paar volgeschreven oude cahiers. Door de verhalen uit zijn jeugd vermoedde Hertmans dat de inhoud wel eens onthutsend kon zijn. Jarenlang durfde hij de schriften niet te openen. Tot hij het wél deed, en onvermoede geheimen vond. Het leven van zijn grootvader bleek getekend door armoedige kinderjaren in het Gent van voor 1900, door gruwelijke ervaringen als frontsoldaat in de Eerste Wereldoorlog en door een jonggestorven grote liefde.
Hij sublimeerde zijn verdriet in de stilte van de schilderkunst. In een poging dat leven te doorgronden schreef Hertmans zijn herinneringen aan zijn grootvader op. Hij citeert uit diens dagboeken en kijkt naar diens schilderijen,om uiteindelijk de ware toedracht te ontsluieren. Hertmans vertelt dit verhaal met een verbeeldingskracht waarover alleen grote schrijvers beschikken, en in een vorm die een onuitwisbare indruk op de lezer achterlaat.
Oorlog en Terpentijn vormt een aangrijpende zoektocht naar een leven dat samenviel met de tragiek van een eeuw en een postume, bijna mythische poging dat leven alsnog een stem te geven.
dewereldmorgen.be Fragment: "De schoonheid en de troost zitten hem niet alleen in de poëtische taal en de sterke beelden die Hermans in zijn roman verweeft. Ook de taaie kracht en het bezielde gevoelsleven van de grootvader zelf beklijven. Hertmans toont dat er buiten de lotsbestemming (la condition humaine) én het noodlot (conditions inhumaines) nog iets anders is waarop de mens drijft. Noem het passie, bezieling, verwondering. "Mijn grootvader, in de laatste jaren voor zijn dood, was zeer getraind in kijken en was zich blijven verbazen. Het was alsof zijn verbazing zich verdiepte met de jaren. Hij bezat deze wonderlijke eigenschap van de hoge ouderdom, elke dag een onverklaarbare vreugde te voelen omwille van het feit dat hij er nog steeds was, deel kon hebben aan iets dat ver boven hem uitsteeg en dat hem blijkbaar droeg. Ik meen zelfs te mogen zeggen dat hij pas in de laatste jaren werkelijk onbezwaarlijk gelukkig werd." (p. 329) "Ik ben zo gelukkig geweest vandaag, Maria" zegt Urbain Martien op de laatste dag van zijn leven tegen zijn dochter - hij is dan negentig. Als de laatste dag van een leven een gelukkige dag is, is dan alles uiteindelijk goed?"
World Light./ Halldór Laxness. New York, Vintage Books, 2002, 605 p. (orig. ed. 1937)
"Oláfur wanted to become a poet, to write about the sun, the sun that is far away from us, but still sheds its light inside of us. But the sun, he was told, is not something to write about. How could he know, he replied most of the time when he was taken for wicked, when he had not attended school.
Oláfur is a solitary boy, brought up by a foster family, abused and overworked, when he only wanted to stay by the shore and look at the blue sky above him. Life was tough, he was poor, he was alone, he hardly had any friend, but in verses he was able to release his sorrow.
This is a sad story. A story that will move you in the end, if you have the patience to go through all those 600 pages of the novel. Oláfur's modesty, simplicity, and wretchedness does not bring him any luck and he will not turn out to be the Icelandic poet as he had always dreamt.
Laxness' novel is tedious and not easy to read all the time. Even though he is mainly focusing on Oláfur, much is left to be said, or guessed, about his personality. Dialogs are scarce and the reader gets to know the protagonist rather from his poems, than from an psychological portait that is not always very well outlined in the book. To,e and again references are made to various characters from the Icelandic sagas, which I am not familiar with, and in spite of the explanatory notes, I still could not really get the metaphors and thereby relate to them.
The style of the story is a bit like the weather in Iceland. It is either nice and then you can enjoy the wonderful things that it has to offer, or it is bad, cold and dark, fumbling through blindess all around. To me, Laxness is either writing meaningful chapters, with much to tell, describing in detail the people, or the nature around, or he is confusing the reader with magical elements that seem misplaced in such a realistic novel (to me, at least), combined with humorous cues, or philosophical learnings that brought up in the most unexpected way, so that many times you do not know if you got it all right.
In a nutshell it is not an easy novel, and it wont become gripping or enthralling by no means. You should let yourself immerse into it and make the effort to understand it. It is a bit like Oláfur himself, misunderstood most of the times, hard to get to and not in the least, complicated. "
Berlin ist zu groà für Berlin - Berlin is too big for Berlin
Berlin ist zu groß für Berlin./ Hanns Zischler. Berlin, Verlag Galiani, 2014, 180 Seiten
Seit gut vierzig Jahren bewegt sich Hanns Zischler fast ausschließlich zu Fuß, mit dem Fahrrad oder der S-Bahn durch Berlin. Kein Wunder, dass er einen ganz eigenen Blick auf die Stadt und ihre Geschichte entwickelt hat.
Da ist vor allem eine Beobachtung: Zu der Stadt, die einst auf Sand und Sumpf gebaut wurde, gehört seit je eine gewisse Mischung aus Ausdehnungshunger, Größenwahn und Lust an der Selbstzerstörung.
Oder wie anders soll man es bezeichnen, wenn den Plänen des Architekten Schinkel fast alle vorhandenen barocken Ensembles Unter den Linden zum Opfer fallen? Oder die Bürogemeinschaft Hitler/Speer und der Germania-Plan: Wäre der Krieg den beiden nicht zuvorgekommen, hätte in ihrem Auftrag die Abrissbirne fast genauso schlimm gewütet.
Hanns Zischler entführt seine Leser in ein weniger bekanntes Berlin, wenn er seine Spaziergänge mit denen des Stadtgeografen Friedrich Leyden, der Dichterin Gertrud Kolmar und des Passfälschers Oskar Huth verschränkt und dank der Aufzeichnungen der drei Stadtwanderer ein untergegangenes Berlin aufspürt. Er macht den Geist und die Geschichte der Stadt spürbar, wenn er auf den Teufelsberg im Grunewald wandert, an dessen Erde man nur leicht graben muss, um auf Scherben, Zinkblech und Klinker zu stoßen Reste
von Berliner Mietshäusern. Wer weiß schon, dass im Inneren des Teufelsbergs ein noch viel größeres Geheimnis schlummert?
zo prachtig verwoord, is ook de mijne voor 't nieuwe jaar:
Je vous souhaite des rêves à nen plus finir et lenvie furieuse den réaliser quelques uns. Je vous souhaite daimer ce quil faut aimer et doublier ce quil faut oublier. Je vous souhaite des passions, je vous souhaite des silences. Je vous souhaite des chants doiseaux au réveil et des rires denfants. Je vous souhaite de respecter les différences des autres, parce que le mérite et la valeur de chacun sont souvent à découvrir. Je vous souhaite de résister à lenlisement, à lindifférence et aux vertus négatives de notre époque. Je vous souhaite enfin de ne jamais renoncer à la recherche, à laventure, à la vie, à lamour, car la vie est une magnifique aventure et nul de raisonnable ne doit y renoncer sans livrer une rude bataille.
Je vous souhaite surtout dêtre vous, fier de lêtre et heureux, car le bonheur est notre destin véritable.
Les vux de Jacques BREL, 1er janvier 1968 (Europe 1)