Blog
Dag 7:
Hellow Bloggers!
Hoe ist me jullie? Haha, met mij alles superdik in orde. Ik zit in Suriname he . Het is hier tussen de 30 en 40 graden. Gisteren was het koud voor de lokale bevolking, het heeft superfel geonweerd en vlak daarvoor was er een briesje van misschien 25 graden Brrrrrr!
Ik amuseer mij hier heel goed. s Avonds is er niet zo heel veel te doen maar dan ga ik naar de tennisclub of gaan we met alle stagiaires naar een huis (liefst van Lotte en Anna) en hangen we daar wat op hun heerlijk terras aan het water. Voor fotos moet je trouwens eens gaan kijken op http://Annalein.waarbenjij.nu ofzoiets. Ik sta er ook een paar keer tussen. Fotos uploaden is mij nog niet echt gelukt. Ik krijg altijd foutmeldingen en dat is wel een beetje frustrerend hoor! Maar ja, ooit ooit.
Mijn allereerste keer op Gaytrie, het weeshuis, was trouwens superleuk. Ik voelde me een beetje terug kind. Ze zijn zo enthousiast. Je moet wel opletten daar want ze zijn binnen 2 seconden aanhankelijk, maar ik ga natuurlijk binnenkort weer weg Ze vinden het zo leuk als er iemand met hen komt spelen Ik had een speelpleingevoel!
Gisteren ben ik naar de bibliotheek gegaan om daar wat activiteiten rond boeken te doen om zo meer leden te lokken maar na een uurtje begonnen ze slippers kapot te knippen om vishengels mee te maken Zo inventief die mannekes! Ik heb aan de vijver wel mijn eerste Surinaams kleurtje gekregen Jippieh! Trouwens, ze hebben met hun bamboestok met visdraad, haakje en dobber-slipper 4 vissen uit het water gehaald! Ongelofelijk.
Morgen ga ik naar Bigi Pan, mijn allereerste trip, spannend!!! Ik laat jullie uiteraard alles weten daarna!
Owja, voor diegenen die erachter vroegen, mijn adres is:
Ellen Beyers
Stichting WiN
Walter Hewittstraat 1
Nieuw Nickerie
Suriname
Geen idee hoelang brieven erover doen maar je mag altijd schrijven. (je schrijft alles gewoon op een nieuwe lijn, postcodes kennen ze hier niet!)
Voila! Dikke zoen aan iedereen!! Xx
Dag 9:
Haaaj schatteloekes, ik ben gisteren(zaterdag 19sept) naar Bigi Pan geweest en wooooow verdekke seg! Echt zo cool. Ik heb prachtige fotos maar ja je snapt het ondertussen wel zeker? Ik haat het dat ik ze niet kan uploaden maar zal hier nog eens een poging ondernemen.
We werden gisteren opgehaald om 8uur s morgens en reden 20 minuutjes naar ons bootje, zon kramakkelig ding had ik nog nooit gezien en wij moesten daar met 7 + 2 begeleiders in (Anna was jammer genoeg ziek en kon dus niet mee, het dutske). Nu ja, geen angst en gewoon gaan. Ik zat vanachter bij de stuurman en mocht het ook eens overnemen, jaja, ik ben een echte bootsvrouw. We vaarden over de Nickerierivier richting sleepheuvel, je kan wel raden wat het is hoor: een heuvel waar je je boot overheen moet slepen om in Bigi Pan te raken. Gelukkig hadden we mannen bij, wij vrouwen deden het aanmoedigwerk! Wij terug het bootje in en we keken echt onze ogen uit. Vogels, vissen, termieten, planten, bloemen, libellen, vlinders, . Echt prachtig. Om af te sluiten zagen we ook nog een kaaiman! Ja, een echte! Hij was wel 80 cm groot en ik heb hem een kusje gegeven Held dat ik ben. Haha, zo ben ik. Ik heb hem ook in mijn nek gehad en op mijn schoot. Ik vond het langs de ene kant wel een beetje zielig, maar langs de andere kant zo cool, Crocodile Dundee aan de kant want Ellen Beyers zit in Suriname en ze is vele graver! Haha. Ergens in het midden van onze trip zijn we even gestopt bij een huis op palen, als we eens een weekendje gaan, kunnen we daar overnachten als we een hangmat meenemen. Doen we zeker nog (en dan kan Anna ook mee, en de drie stagiaires die nog moeten komen). Om 13u waren we alweer thuis. Ik ben s middags even naar het internetcafé geweest, daar kan ik gratis videogesprekken voeren via msn. Oké, niet helemaal gratis, het kost 3SRD per uur! (1 euro is ongeveer 3,90 SRD nu.) s Avonds had Roel ons uitgenodigd om te komen eten, gezellig dat dat was! We hebben spaghetti, kip en een saus van tomaat en kousenband gegeten. Daarna hebben we nog barcoe-rum-cola gedronken en wie is het gespeeld, dat is dat spelletje waar je een sticker op je voorhoofd krijgt en moet raden wat je bent HILARISCH.
Vandaag ben ik weer vroeg opgestaan want Roel ging me komen halen om half 7 om naar de twatwacompetitie te gaan kijken. Het leek me zo grappig, ik wilde het echt niet missen. Een twatwa is een kleine zangvogel die elke Surinamer die het kan betalen, bezit. (Een goede kost tegen de 2000-4000 euro, ja, EURO, gestoord!). We zijn niet zo heel lang gebleven want het was vandaag loting, volgende week begint de competitie. Dan zetten ze de vogeltjes tegenover elkaar en moeten ze zo veel mogelijk en zo mooi mogelijk zingen. Ik moet dat echt zien. Ik vind het zo grappig. Elke bezitter neemt zijn twatwa ook overal mee naartoe om het te laten wennen aan drukte en om hem niet verlegen te maken van het zingen in openbaar. Er hoort dus een echte training bij. Ze nemen hem (altijd mannetjes die competitie doen) mee naar het werk, op de fiets, Je ziet je overal hangen! Er hangen ook overal nagels in palen om ze op te kunnen hangen. Roel heeft voor zijn verjaardag ook een vogeltje gekregen, ne nepper hoor, heel goedkoop (dat was voor ik hier aankwam). Hij mag jammer genoeg niet meedoen maar hij mag hem altijd wel gewoon meenemen, ik hoop echt dat hij dat is durft!! Supergrappig toch?!
Ké, ik ga nog een beetje van de zon genieten en misschien al wat typen voor school Misschien haha. Suriname man RELAX! I like! X
Ow trouwens, ik zie al een beetje bruin en sta al vol muggenbeten en andere beten, dat neem ik er graag bij! Het valt allemaal wel mee hoor, ze hebben me er veel te bang voor gemaakt! Ik vind het wel gezellig in mijn kleine bed onder mijn klamboe. Gewoon niet vergeten muggenmelk te smeren om half 6 s avonds en dan komt het wel goed. x
Dag 4:
Vanmorgen heb ik voor het eerst kunnen uitslapen, heerlijk was dat. Ik heb geslapen tot half 8! Dan ben ik opgestaan, heb ik voor mezelf ontbijt gemaakt (gewoon 2 boterhammen hoor, niets bijzonder) en ben ik buiten gaan zitten met mijn benen in de zon. Als ik dat nu elke dag doe, kom ik toch met sexy bruine benen thuis. Want als je hier buitenkomt, doe je zowiezo een lange broek of kniebroek aan en dan een T-shirt die niet te veel bloot laat zien. In de tuin zit ik in mijn pyjamashort en ook wel een T-shirt hoor, er zijn wel enkele voorbijgangers die anders te afkeurend zouden kijken. Dat hoort hier nu eenmaal zo, als je buitenkomt, ben je piekfijn in orde. Ik sprak al van dat uiterlijk vertoon met hun chique autos maar krotwoningen . Zelf doen ze wel soms korte dingen aan, maar als bakra (nederlander of eigenlijk gewoon witte) val je hier al zo op dat je niet meer hoeft op te vallen.
Om 10u ben ik dan naar kantoor gegaan, ik had daar afgesproken met Job, Roel en Ellen. Ik zou met hen een paar dagen kunnen meedraaien zodat ik niet tot oktorber niets te doen heb. Het is hier namelijk vakantie tot einde september en aangezien het 1 oktober suikerfeest is, opent elke voorziening pas maandag 6 oktober. Ik wou echt niet zo lang niets doen (hoe heerlijk het hier ook is). Morgen zou ik misschien al mijn eerste dat naar Gaytra gaan, een weeshuis hier in de buurt. Ik ben benieuwd.
Vanmiddag heb ik mij allereerste broodje pom gegeten maar absoluut niet mijn laatste. Lekker dat dat is! Pom is iets met aardappel en een soort vlees (denk ik). Dat proppen ze dan tussen een broodje en doen er wat groentjes bij. Jammie! Geen smoskes kaas en hesp hier dus.
Met zen 4 hebben we dan ook nog een kleine fietstocht gemaakt. Ik ging wijzen waar de andere 2 stagiaires, Lotte en Anna, woonden, maar ik vond hun huis natuurlijk niet meer terug. De Belg ging het eens uitleggen hoor Tja. Na 20 minuutjes zijn we er toch geraakt en Roel was helemaal verbrand. Je moet hier echt uitkijken!
Ik heb de hele middag bij Lotte en Anna gezeten, de rest is in de loop van de middag doorgegaan, maar ik had nog geen zin. Het is daar zo mooi. Ze wonen langs de rivier. Ik heb er fotos van genomen. Ik heb daar ook een prachtige papegaai gezien (ja hoor, fotos komen!), hij maakt naart schijnt elke morgen wel een vreselijk kabaal.
Ik heb er ook gegeten. Lucky me want zij waren de dag ervoor naar een Hindostaans feest gegaan en hadden restjes mee naar huis gekregen. We hebben het zoals de echten gedaan: met je rechterhand uit een lelieblad. Supergezellig.
Elke stagiair of vrijwilliger is hier trouwens Hollands. Ik merk van mezelf dat ik mijn Antwerps accent al een beetje begin te verliezen. Het is anders moeilijk voor mensen (ook Surinamers) om mij te verstaan en omgekeerd. Ik moet echt moeite doen om ze te verstaan. Dat zal wel wennen, zoals alles hier: NO SPAN! x
__Ik heb trouwens gezien dat er geen witte lijnen tussen mijn hele verhaal komen.. Ik typ ze wel maar aan lay-out wordt bij bloggen.be precies niet veel gedaan, sorry dus als't een beetje ongemakkelijk leest!__
dag 1:
In België is het nu 3u snachts maar ik zit in suriname en het is 10u savonds.
Ik ben vanmorgend vertrokken. Mama en papa brachten me naar schiphol en om 11u was het tijd om afscheid te nemen. We konden om 12u boarden (we hadden geen tijd om even wat winkels te doen aangezien de controles en de wachtrijen lang waren en traag vooruit gingen). We zouden om half 1 opstijgen maar we zaten net in het vliegtuig of het werd al duidelijk dat we vanaf nu op surinaams tempo zouden werken. Het vliegtuig steeg om 1u dan toch op en bracht om 9u later veilig op surinaamse bodem. Daar worden we overvallen door een hitte. Het lijkt alsof je in een sauna terecht komt met al je kleren aan en best wat bagage bij. Het weer is lichtbewolkt en 32graden Celcius hemels.We komen aan in Zanderij en wachten eerst om het land binnen te gaan en dan wachten we nog op onze bagage. Een dik uur na aankomst kom ik buiten en ik zie Rob Mooij, mijn stagebegeleider direct staan. Ik sla elk ander aanbod op een taxi af en loop vastberaden naar mijn doel.
Onderweg naar Paramaribo (opgepast, in suriname rijden ze links, even aanpassen dus) hebben we file, het is naart schijnt carribien welness day morgen en dus gaat er een soort olympische vlam naar Paramaribo. Deze wordt gedragen door enkele hoge pieten. Ze lopen in ieder geval gewoon op de weg en alle autos schuiven netjes erachteraan. Het weer is van lichtbewolkt naar hevige regen omgeslagen. Overal zie je mensen schuilen.
Anderhalfuur later (en geen drie kwartier zoals normaal) komen Rob en ik aan in Paramaribo. We slapen nog een nachtje daar in een guesthouse want morgen komen er nog twee stagiaires orthopedagogiek aan die mee naar Nieuw Nickerie moeten. Het zou onnozel zijn 2 keer te moeten rijden.
Rob laat me de stad zien, inclusief een luxe hotel.. 110euro per nacht Misschien als ik eens geld over heb?! Daarna gaan we iets eten en drinken: kipsaté en sap. In Suriname maken ze naart schijnt van alles sap. Het was lekker maar luid. Elk café maakt zijn eigen muziek en zet die oorverdovend luid. Sfeer!
Nu ben ik kapot en lig ik in een bed in een hele grote kamer voor mij alleen. Alleen de airco maakt lawaai . Dat zal ik niet meer merken. Slaapzacht!
(Bert, ik mis je!)
dag 2:
Vanmorgen werd ik al vroeg wakker. Om 6u15 was de zon op, ik om 7u15. Wie had dat ooit van mij gedacht Ik ontwaakte in mijn reuzebed in mijn reuzekamer in het guesthouse in Paramaribo. Ik nam een snelle, ijskoude douche (viel best mee) en ging naar buiten. Daar zat Rob al op mij te wachten. We ontbeten: elk 3 sneden brood, kaas, worstjes met tomatensaus, omelet, een stuk watermeloen, een sap en thee. Lekker om je dag mee te beginnen.
Na het ontbijt leidde Rob me rond in Paramaribo, deze keer by light. We gingen kijken langs de surinamerivier, daar zag ik een zwerver een leeg bakje uit de vuilnisbak halen en eraan likken..JAMMIEE We kwamen langs prachtige koloniale gebouwen, het waaghuis, enz. We brachten nog een bezoekje aan de palmentuin en aan het onafhankelijkheidsplein. We reden ook even door een Hollandse wijk. Je merkt direct het verschil van huizen. Deze waren zo ongelofelijk goed beveiligd dat het soms wel een gevangenis leek. Dan even uitrusten op een steigertje om te kijken naar de brug over de surinamerivier waar we later over heen zouden rijden. Imposant.
Nog even naar een orchideemarkt want Rob wilde bloemen kopen. Prachtige orchideeën. Als ik er kan meenemen op het vliegtuig, koop ik er zeker een paar voor jou, mamsie! Rob trakteerde me op een bara, een hindostaanse lekkernij. Het ziet er een beetje uit als een zelfgemaakte donut maar dan donker en ik denk gefrituurd. Er zitten groenten in en als je dat wenst, wordt er een sausje over gesmeerd. Echt lekker!!!
Even laten reden we dus over die brug, op het hoogste punt heb je een uitgestrekt zicht over heel Paramaribo. Het viel op dat de mensen gewoon kriskras door elkaar stonden en geen enkel gebouw is in de hoogte gebouwd. Over de brug kwamen we in Commewijne, een volgend district. Langs de weg zagen we een man met tientallen papegaaien in kleine kooitjes om te verkopen. Zielig hoor! Na een paar kleine woningen kwam het Hollywood van Suriname. Gigantische villas met oud-presidenten in of hele rijke mensen en ook enkele consulaten waren hier gevestigd. Ik kreeg een rilling over mijn hele lijf toen ik het consulaat van China hier zie. Afgrijselijk. Het is een grote blok met een enorm hek voor met tralies en ronde prikkeldraad. Daar krijg je me voor geen geld in hoor!
Na 20 minuutjes kwamen we in Domburg. Een klein dorpje met een marktje. Hier meren ook enkele plezierbootjes aan. We hebben gegeten bij een Javaanse: Ritas eethuis. Ik heb Sauto (of zo spreek je het toch uit) gegeten. Dat is een bouillonsoep met groentjes, een gekookt ei en veel grote stukken kip in.
Na Domburg reden we richting Zanderij. We maakten een kleine omweg om naar Republiek te kijken. We kwamen zo voorbij White Beach en Colakreek. We zijn niet gestopt want daar hadden we geen tijd voor. De twee stagiaires zouden zo landen.
Ik heb sloppenwijken gezien en villas waar 100 van die sloppenhuizen in pasten. Wat een contrasten.
Op Zanderij aangekomen, blijkt het vliegtuig een klein uurtje te laat te zijn. Ik heb een dutje gedaan in de auto en Rob las een boekje. Anne en Lotte zijn 2 Hollandse stagiaires orthopedagogiek aan de universiteit. Het lijken me echt hele leuke mensen.
Als we dan uiteindelijke gepakt en gezakt wegreden, ging het eindelijk- naar Nickerie. 4 uur rijden is best een eind maar ik gaf mijn ogen de kost. Ik weet niet of ik ooit ga kunnen wennen aan zoveel prachtig groen met zoveel kleine huisjes ervoor. Een Surinamer lijkt zich trouwens niet bewust te zijn van hoe mooi hij leeft. Iedereen gooit zijn afval gewoon op straat! Je kan het je voorstellen hoe vuil het hier is. De vuilkar komt ook niet elke dag, week,
Als ik het dan toch over Surinamers heb, zal ik ook even vertellen over hun gewoonten. Ik weet natuurlijg nog niet erg veel hoor! Ik weet wel dat de mannen enorme machos zijn, uiterlijk vertoon alles is (zo rijden ze soms met een hele chique auto en alle kindjes zien er piekfijn uit, maar als je ziet in hoen huisje dat ze wonen is het schrijnend). Ik weet ook dat moeders hier vaak heel jong zijn en sommige uitgehuwelijkt, ik weet dat R&B populair is en Sean Kingston mijn beste vriend gaat worden.
Hindostanen bidden thuis, islamieten hebben een moskee, javanen een tempel, christenen een kerk, Alles door elkaar! Ik bedoel, naast elkaar. Want er wordt hier bijna niet gemixt tussen culturen.
Ik ben net aangekomen in Nieuw Nickerie en woon vlak naast het Zuster DankersCentrum. Ik heb twee huisgenoten, Heleen en Danielle. Het zijn stagiaires verpleegkunde en zitten hier een weekje. Morgen gingen ze me rondleiden in Nickerie. Ik moet nog wel een fiets regelen.
Ik heb mijn valies uitgepakt (en kaartjes gevonden, dank u mama!) en lig nu onder mijn muggennet in een bloedhete kamer. Er staat wel een ventilator aan en die maakt weer een oorverdovend geluid. Waarschijnlijk merk ik dat zo meteen niet meer, dan val ik als een blok in slaap.
Tot de volgende keer! x
dag 3:
Hellow everybody!
ik ben op internet geraakt, eindelijk. het is 2uur smiddags en iedereen ligt hier te slapen want het is natuurlijk BLOEDHEET. Perfect want dan is het internet vrij voor mij! In oktober komt er een wireless netwerk dus dan hoef ik niet meer op de stomste momenten te komen.
Ik heb vandaag een tour gekregen in Nickerie. iedereen is hier heel vriendelijk! Het is hier markt van maandag tot zaterdag en echt zooo groot! ongelofelijk. Ik voel me hier beter dan in Paramaribo dus ben blij. Ik probeer zometeen ook enkele foto's up te loaden maar schiet mij niet af als het niet gaat, internet is hier niet zoals thuis. het is en blijft een ontwikkelingsland en dat zie je aan vele dingen.
Alleen skype werkt hier nog niet helemaal. Hopelijk betert dat zodat ik snel kan bellen! xxx
Hallo iedereen!
Ik ben Ellen B en ik vertrek zaterdag 13 september naar het verre Suriname. Ik ga stage lopen in het Zuster Dankers Centrum in Nieuw Nickerie, dat ligt zo'n 4uur rijden van de hoofdstad Paramaribo.
Op deze blog ga ik proberen wilde verhalen te vertellen over wat ik allemaal meemaak. Kom dus af en toe eens piepen!
Dikke Zoen,
Ellen x
Ik ben Ellen
Ik ben een vrouw en woon in (Belgie) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 01/01/1985 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
. Het is hier tussen de 30 en 40 graden. Gisteren was het koud voor de lokale bevolking, het heeft superfel geonweerd en vlak daarvoor was er een briesje van misschien 25 graden
Brrrrrr!
Ik amuseer mij hier heel goed. s Avonds is er niet zo heel veel te doen maar dan ga ik naar de tennisclub of gaan we met alle stagiaires naar een huis (liefst van Lotte en Anna) en hangen we daar wat op hun heerlijk terras aan het water. Voor fotos moet je trouwens eens gaan kijken op http://Annalein.waarbenjij.nu ofzoiets. Ik sta er ook een paar keer tussen. Fotos uploaden is mij nog niet echt gelukt. Ik krijg altijd foutmeldingen en dat is wel een beetje frustrerend hoor! Maar ja, ooit ooit.
Mijn allereerste keer op Gaytrie, het weeshuis, was trouwens superleuk. Ik voelde me een beetje terug kind. Ze zijn zo enthousiast. Je moet wel opletten daar want ze zijn binnen 2 seconden aanhankelijk, maar ik ga natuurlijk binnenkort weer weg
Ze vinden het zo leuk als er iemand met hen komt spelen
Ik had een speelpleingevoel!
Gisteren ben ik naar de bibliotheek gegaan om daar wat activiteiten rond boeken te doen om zo meer leden te lokken maar na een uurtje begonnen ze slippers kapot te knippen om vishengels mee te maken
Zo inventief die mannekes! Ik heb aan de vijver wel mijn eerste Surinaams kleurtje gekregen
Jippieh! Trouwens, ze hebben met hun bamboestok met visdraad, haakje en dobber-slipper 4 vissen uit het water gehaald! Ongelofelijk.
Morgen ga ik naar Bigi Pan, mijn allereerste trip, spannend!!! Ik laat jullie uiteraard alles weten daarna!
Owja, voor diegenen die erachter vroegen, mijn adres is:
Ellen Beyers
Stichting WiN
Walter Hewittstraat 1
Nieuw Nickerie
Suriname
Geen idee hoelang brieven erover doen maar je mag altijd schrijven. (je schrijft alles gewoon op een nieuwe lijn, postcodes kennen ze hier niet!)
Voila! Dikke zoen aan iedereen!! Xx
Dag 9:
Haaaj schatteloekes, ik ben gisteren(zaterdag 19sept) naar Bigi Pan geweest en wooooow verdekke seg! Echt zo cool. Ik heb prachtige fotos maar ja
je snapt het ondertussen wel zeker? Ik haat het dat ik ze niet kan uploaden maar zal hier nog eens een poging ondernemen.
We werden gisteren opgehaald om 8uur s morgens en reden 20 minuutjes naar ons bootje, zon kramakkelig ding had ik nog nooit gezien en wij moesten daar met 7 + 2 begeleiders in (Anna was jammer genoeg ziek en kon dus niet mee, het dutske). Nu ja, geen angst en gewoon gaan. Ik zat vanachter bij de stuurman en mocht het ook eens overnemen, jaja, ik ben een echte bootsvrouw. We vaarden over de Nickerierivier richting sleepheuvel, je kan wel raden wat het is hoor: een heuvel waar je je boot overheen moet slepen om in Bigi Pan te raken. Gelukkig hadden we mannen bij, wij vrouwen deden het aanmoedigwerk! Wij terug het bootje in en we keken echt onze ogen uit. Vogels, vissen, termieten, planten, bloemen, libellen, vlinders,
. Echt prachtig. Om af te sluiten zagen we ook nog een kaaiman! Ja, een echte! Hij was wel 80 cm groot en ik heb hem een kusje gegeven
Held dat ik ben. Haha, zo ben ik. Ik heb hem ook in mijn nek gehad en op mijn schoot. Ik vond het langs de ene kant wel een beetje zielig, maar langs de andere kant zo cool, Crocodile Dundee aan de kant want Ellen Beyers zit in Suriname en ze is vele graver! Haha. Ergens in het midden van onze trip zijn we even gestopt bij een huis op palen, als we eens een weekendje gaan, kunnen we daar overnachten als we een hangmat meenemen. Doen we zeker nog (en dan kan Anna ook mee, en de drie stagiaires die nog moeten komen). Om 13u waren we alweer thuis. Ik ben s middags even naar het internetcafé geweest, daar kan ik gratis videogesprekken voeren via msn. Oké, niet helemaal gratis, het kost 3SRD per uur! (1 euro is ongeveer 3,90 SRD nu.) s Avonds had Roel ons uitgenodigd om te komen eten, gezellig dat dat was! We hebben spaghetti, kip en een saus van tomaat en kousenband gegeten. Daarna hebben we nog barcoe-rum-cola gedronken en wie is het gespeeld, dat is dat spelletje waar je een sticker op je voorhoofd krijgt en moet raden wat je bent
HILARISCH.
Vandaag ben ik weer vroeg opgestaan want Roel ging me komen halen om half 7 om naar de twatwacompetitie te gaan kijken. Het leek me zo grappig, ik wilde het echt niet missen. Een twatwa is een kleine zangvogel die elke Surinamer die het kan betalen, bezit. (Een goede kost tegen de 2000-4000 euro, ja, EURO, gestoord!). We zijn niet zo heel lang gebleven want het was vandaag loting, volgende week begint de competitie. Dan zetten ze de vogeltjes tegenover elkaar en moeten ze zo veel mogelijk en zo mooi mogelijk zingen. Ik moet dat echt zien. Ik vind het zo grappig. Elke bezitter neemt zijn twatwa ook overal mee naartoe om het te laten wennen aan drukte en om hem niet verlegen te maken van het zingen in openbaar. Er hoort dus een echte training bij. Ze nemen hem (altijd mannetjes die competitie doen) mee naar het werk, op de fiets,
Je ziet je overal hangen! Er hangen ook overal nagels in palen om ze op te kunnen hangen. Roel heeft voor zijn verjaardag ook een vogeltje gekregen, ne nepper hoor, heel goedkoop (dat was voor ik hier aankwam). Hij mag jammer genoeg niet meedoen maar hij mag hem altijd wel gewoon meenemen, ik hoop echt dat hij dat is durft!! Supergrappig toch?!
Ké, ik ga nog een beetje van de zon genieten en misschien al wat typen voor school
Misschien
haha. Suriname man
RELAX! I like! X
Ow trouwens, ik zie al een beetje bruin en sta al vol muggenbeten en andere beten, dat neem ik er graag bij! Het valt allemaal wel mee hoor, ze hebben me er veel te bang voor gemaakt! Ik vind het wel gezellig in mijn kleine bed onder mijn klamboe. Gewoon niet vergeten muggenmelk te smeren om half 6 s avonds en dan komt het wel goed. x
dag 1:
In België is het nu 3u snachts maar ik zit in suriname en het is 10u savonds.
Ik ben vanmorgend vertrokken. Mama en papa brachten me naar schiphol en om 11u was het tijd om afscheid te nemen. We konden om 12u boarden (we hadden geen tijd om even wat winkels te doen aangezien de controles en de wachtrijen lang waren en traag vooruit gingen). We zouden om half 1 opstijgen maar we zaten net in het vliegtuig of het werd al duidelijk dat we vanaf nu op surinaams tempo zouden werken. Het vliegtuig steeg om 1u dan toch op en bracht om 9u later veilig op surinaamse bodem. Daar worden we overvallen door een hitte. Het lijkt alsof je in een sauna terecht komt met al je kleren aan en best wat bagage bij. Het weer is lichtbewolkt en 32graden Celcius
hemels.We komen aan in Zanderij en wachten eerst om het land binnen te gaan en dan wachten we nog op onze bagage. Een dik uur na aankomst kom ik buiten en ik zie Rob Mooij, mijn stagebegeleider direct staan. Ik sla elk ander aanbod op een taxi af en loop vastberaden naar mijn doel.
Onderweg naar Paramaribo (opgepast, in suriname rijden ze links, even aanpassen dus) hebben we file, het is naart schijnt carribien welness day morgen en dus gaat er een soort olympische vlam naar Paramaribo. Deze wordt gedragen door enkele hoge pieten. Ze lopen in ieder geval gewoon op de weg en alle autos schuiven netjes erachteraan. Het weer is van lichtbewolkt naar hevige regen omgeslagen. Overal zie je mensen schuilen.
Anderhalfuur later (en geen drie kwartier zoals normaal) komen Rob en ik aan in Paramaribo. We slapen nog een nachtje daar in een guesthouse want morgen komen er nog twee stagiaires orthopedagogiek aan die mee naar Nieuw Nickerie moeten. Het zou onnozel zijn 2 keer te moeten rijden.
Rob laat me de stad zien, inclusief een luxe hotel.. 110euro per nacht
Misschien als ik eens geld over heb?! Daarna gaan we iets eten en drinken: kipsaté en sap. In Suriname maken ze naart schijnt van alles sap. Het was lekker maar luid. Elk café maakt zijn eigen muziek en zet die oorverdovend luid. Sfeer!
Nu ben ik kapot en lig ik in een bed in een hele grote kamer voor mij alleen. Alleen de airco maakt lawaai
. Dat zal ik niet meer merken. Slaapzacht!
(Bert, ik mis je!)
dag 2:
Vanmorgen werd ik al vroeg wakker. Om 6u15 was de zon op, ik om 7u15. Wie had dat ooit van mij gedacht
Ik ontwaakte in mijn reuzebed in mijn reuzekamer in het guesthouse in Paramaribo. Ik nam een snelle, ijskoude douche (viel best mee) en ging naar buiten. Daar zat Rob al op mij te wachten. We ontbeten: elk 3 sneden brood, kaas, worstjes met tomatensaus, omelet, een stuk watermeloen, een sap en thee. Lekker om je dag mee te beginnen.
Na het ontbijt leidde Rob me rond in Paramaribo, deze keer by light. We gingen kijken langs de surinamerivier, daar zag ik een zwerver een leeg bakje uit de vuilnisbak halen en eraan likken..JAMMIEE
We kwamen langs prachtige koloniale gebouwen, het waaghuis, enz. We brachten nog een bezoekje aan de palmentuin en aan het onafhankelijkheidsplein. We reden ook even door een Hollandse wijk. Je merkt direct het verschil van huizen. Deze waren zo ongelofelijk goed beveiligd dat het soms wel een gevangenis leek. Dan even uitrusten op een steigertje om te kijken naar de brug over de surinamerivier waar we later over heen zouden rijden. Imposant.
Nog even naar een orchideemarkt want Rob wilde bloemen kopen. Prachtige orchideeën. Als ik er kan meenemen op het vliegtuig, koop ik er zeker een paar voor jou, mamsie! Rob trakteerde me op een bara, een hindostaanse lekkernij. Het ziet er een beetje uit als een zelfgemaakte donut maar dan donker en ik denk gefrituurd. Er zitten groenten in en als je dat wenst, wordt er een sausje over gesmeerd. Echt lekker!!!
Even laten reden we dus over die brug, op het hoogste punt heb je een uitgestrekt zicht over heel Paramaribo. Het viel op dat de mensen gewoon kriskras door elkaar stonden en geen enkel gebouw is in de hoogte gebouwd. Over de brug kwamen we in Commewijne, een volgend district. Langs de weg zagen we een man met tientallen papegaaien in kleine kooitjes om te verkopen. Zielig hoor! Na een paar kleine woningen kwam het Hollywood van Suriname. Gigantische villas met oud-presidenten in of hele rijke mensen en ook enkele consulaten waren hier gevestigd. Ik kreeg een rilling over mijn hele lijf toen ik het consulaat van China hier zie. Afgrijselijk. Het is een grote blok met een enorm hek voor met tralies en ronde prikkeldraad. Daar krijg je me voor geen geld in hoor!
Na 20 minuutjes kwamen we in Domburg. Een klein dorpje met een marktje. Hier meren ook enkele plezierbootjes aan. We hebben gegeten bij een Javaanse: Ritas eethuis. Ik heb Sauto (of zo spreek je het toch uit) gegeten. Dat is een bouillonsoep met groentjes, een gekookt ei en veel grote stukken kip in.
Na Domburg reden we richting Zanderij. We maakten een kleine omweg om naar Republiek te kijken. We kwamen zo voorbij White Beach en Colakreek. We zijn niet gestopt want daar hadden we geen tijd voor. De twee stagiaires zouden zo landen.
Ik heb sloppenwijken gezien en villas waar 100 van die sloppenhuizen in pasten. Wat een contrasten.
Op Zanderij aangekomen, blijkt het vliegtuig een klein uurtje te laat te zijn. Ik heb een dutje gedaan in de auto en Rob las een boekje. Anne en Lotte zijn 2 Hollandse stagiaires orthopedagogiek aan de universiteit. Het lijken me echt hele leuke mensen.
Als we dan uiteindelijke gepakt en gezakt wegreden, ging het eindelijk- naar Nickerie. 4 uur rijden is best een eind maar ik gaf mijn ogen de kost. Ik weet niet of ik ooit ga kunnen wennen aan zoveel prachtig groen met zoveel kleine huisjes ervoor. Een Surinamer lijkt zich trouwens niet bewust te zijn van hoe mooi hij leeft. Iedereen gooit zijn afval gewoon op straat! Je kan het je voorstellen hoe vuil het hier is. De vuilkar komt ook niet elke dag, week,
Als ik het dan toch over Surinamers heb, zal ik ook even vertellen over hun gewoonten. Ik weet natuurlijg nog niet erg veel hoor! Ik weet wel dat de mannen enorme machos zijn, uiterlijk vertoon alles is (zo rijden ze soms met een hele chique auto en alle kindjes zien er piekfijn uit, maar als je ziet in hoen huisje dat ze wonen is het schrijnend). Ik weet ook dat moeders hier vaak heel jong zijn en sommige uitgehuwelijkt, ik weet dat R&B populair is en Sean Kingston mijn beste vriend gaat worden.
Hindostanen bidden thuis, islamieten hebben een moskee, javanen een tempel, christenen een kerk,
Alles door elkaar! Ik bedoel, naast elkaar. Want er wordt hier bijna niet gemixt tussen culturen.
Ik ben net aangekomen in Nieuw Nickerie en woon vlak naast het Zuster DankersCentrum. Ik heb twee huisgenoten, Heleen en Danielle. Het zijn stagiaires verpleegkunde en zitten hier een weekje. Morgen gingen ze me rondleiden in Nickerie. Ik moet nog wel een fiets regelen.
Ik heb mijn valies uitgepakt (en kaartjes gevonden, dank u mama!) en lig nu onder mijn muggennet in een bloedhete kamer. Er staat wel een ventilator aan en die maakt weer een oorverdovend geluid. Waarschijnlijk merk ik dat zo meteen niet meer, dan val ik als een blok in slaap.
Tot de volgende keer! x
dag 3:
Hellow everybody!
ik ben op internet geraakt, eindelijk. het is 2uur smiddags en iedereen ligt hier te slapen want het is natuurlijk BLOEDHEET. Perfect want dan is het internet vrij voor mij! In oktober komt er een wireless netwerk dus dan hoef ik niet meer op de stomste momenten te komen.
Ik heb vandaag een tour gekregen in Nickerie. iedereen is hier heel vriendelijk! Het is hier markt van maandag tot zaterdag en echt zooo groot! ongelofelijk. Ik voel me hier beter dan in Paramaribo dus ben blij. Ik probeer zometeen ook enkele foto's up te loaden maar schiet mij niet af als het niet gaat, internet is hier niet zoals thuis. het is en blijft een ontwikkelingsland en dat zie je aan vele dingen.
Alleen skype werkt hier nog niet helemaal. Hopelijk betert dat zodat ik snel kan bellen! xxx
