Doordat we een 3tal km moesten terugkeren op dezelfde weg als gisteren en ook om de wandeling wat te verlichten besloten we een stuk van de route af te snijden en de weg een paar km in te korten naar 20. We hebben het enigszins een beetje onderschat: er zijn nu en dan heel lange klimpartijen die niet zo erg stijgen maar die op de duur toch behoorlijk beginnen door te wegen, daar dan nog een rugzak bij van om en bij de 10 kg en dan weet je het wel.
We liepen door eindeloze bossen en we naderden de streek van St. Hubert, gekend voor de jacht. Het stond hier dan ook vol van alle soorten uitkijktorens en constructies waarachter de jagers zich kunnen verstoppen zodat het wild recht op hen afkomt en ze lafweg de dieren kunnen afschieten.
De weg leek eindeloos en toen we rond de middag op een van die uitkijkposten onze lunch opaten begonnen de eerste druppeltjes regen neer te vallen, gelukkig aten we op dit moment want het zou niet meer stoppen. Met enige tegenzin haalden we onze regenkledij uit onze rugzak. De aangeschafte regenponcho voor Brigitte kon meteen zijn waarde bewijzen, ikzelf heb een tamelijk oud regatta-regenjasje dat niet zo waterdicht is als beloofd zodat ik altijd een kleine paraplu bij heb. Het probleem echter was dat ik hem gisteravond heb laten liggen in het Italiaans restaurant waar we aten. Nonkel Eric en tante Simonne komen morgen op bezoek en ze brengen er een mee ofwel rijden we er om naar Libramont. De enige twee dorpjes die naam waardig die we tegenkwamen vandaag waren Bras Bas en Bras Haut.
Om ongeveer 14.45 arriveerden we kletsnat in B&B Gaussignac in Hatrivat waar we ondanks het vroege uur toch binnen mochten .
Een warme douche en de verwarming aangezet en we waren direct andere mensen, het enige probleem is de wel heel slechte kwaliteit van de wifi op onze kamer, ik zit hier dan ook half verkleumd in een soort onthaalruimte deze woorden in te typen terwijl Brigitte een verdiend 'tukje'aan het doen is.








|