Daar de wandeling slechts 15 km is besloot ik dit traject volledig op het knooppuntennetwerk te maken zodat we ze konden uitbreiden naar 26 km.

Om 8.45 u kwamen we aan in Essen en samen met de vaste wandelmaten Jacques en Coen trokken we onmiddellijk rechts over de spoorwegbrug waar we direct rechts ons eerste knooppunt konden waarnemen.

Het werd een eerder saai stuk in een vlak landschap richting grens en dit op meestal verharde kronkelende wegen. Aangekomen in het dorp Hoek zagen we enkele fietsers op een cafeterras wachten tegen dat de zaak openging maar wij hadden niet zo veel geduld en besloten een koffie te gaan drinken in een plantenzaak met bijhorend cafetaria. De koffie was heerlijk en vergezeld van paaseitjes en slagroom.

Nu konden we er terug tegen en de kilometerstand wees 7 aan. Nu gingen we terug richting vertrekpunt en maakten in feite een grote lus.

Waar we in het begin tientallen rustbanken passeerden was het, nu we honger begonnen te krijgen, moeilijk om er eentje te vinden en rond 11.30  hadden we toch prijs op een kruispunt aan een kapelletje.

De rest van de tocht zou het mooiste van de dag worden want we moesten door de Kalmthoutse Heide, een heel bekend en prachtig natuurgebied waar de gevolgen van de grote heidebrand tientallen jaren geleden tot op vandaag te zien zijn. Tussendoor vertelde J iets over zijn 'schoonvoeder'.

Om 14.25 kwamen we aan in het station van Heide waar we slechts 5 min moesten wachten op de trein naar Antwerpen. Alsof alle geluk ermee gemoeid was konden we van de ene in de andere trein stappen richting Oostende. De gesprekken verliepen ietwat in een vermoeide sfeer en zo maar uit het niets opperde J dat het niet gemakkelijk moest geweest zijn voor Michel Angelo om die plafond van de Sixtijnse Kapel zo mooi te schilderen waarbij ik opwierp dat hij waarschijnlijk hulp kreeg van zijn broer Gilbert  Angelo waarop J prompt de slappe lach kreeg. Coen had veel last van zijn pijnlijke voeten en wij merkten op hoe het dan zou zijn zonder pijn want van ons drietal is hij zowel de oudste als de rapste.

In Brugge gekomen om 16.45 stapten we nog ons cafeetje binnen waar we dikwijls onze dag afsluiten en we vertrokken richting Ruddervoorde waar iemand te wachten stond aan J zijn deur met twee spiksplinternieuwe  elektrische fietsen.

De knooppunten die we bewandelden zijn 93. 40. 41. 42  47. 44. 2. 1. 45. 46. 48. 49. 50. 53. 54. 63. 70  64. 3. 68. 67. 99. 15  14. 13. 11  10. 9. 18. 19