A daring challenge from Antwerp to Banjul 11/10/2008 - 31/10/2008.
Acht leden van HDC-Flanders vonden de perfecte uitdaging in een hoogst verleiderlijke mix van een gewaagd AVONTUUR voor het GOEDE DOEL.
25-10-2008
Reisverslag dag 15
[Broos] Bij het verlaten van de auberge stop ik nachtwaker of beter het slaafje van de baas een polo toe in zijn originele verpakking. Zijn dankbaarheid is veel te groot in verhouding met het cadeau en hij wenst ons een goede reis toe.
Ons vertrek is wat later dan gepland door de formaliteiten die nog moeten gebeuren ivm met de achterblijvers. Door het feit dat Dimi er niet meer is krijg ik de gids op de convajeur stoel, Evelyne neemt plaats bij de Seat en de colonne trekt zich langzaam op gang. Blijkt de gids nu ook toevallig Dimi te noemen, hij blijkt een aangenamer gezelschap dan onze vorige gids Achmed.
Vele km's en kadavers verder verlaten we de hoofdweg om min of meer off-road te gaan via een weg binnendoor die meer golft dan de oceaan
bij stormweer, nog later verlaten we ook deze weg om via een nationaal park naar de grens te rijden. Deze weg gaat over een aarden dijk die gevaarlijke sleuven heeft die we met alle voorzichtigheid moeten kruisen, plotseling moet ik voorrang van links geven aan een varanne wel 2 meter lang best indrukwekkend, vogels van alle pluimage en vratenzwijnen met jongen krijgen we ook nog te zien, kortom gewoon prachtig. Aan de "uitgang" van het park moeten we weer in de buidel tasten normaal 10,- euro per auto, maar na wat aandringen kunnen we dat reduceren tot 5,- euro.
Een paar km verder aan de grenspost Diama aangekomen is het weer wachten geblazen, deze keer laat ik het onderhandelen aan de Cor over ..wachten en nog eens wachten het gezegde, ik heb tijd en mijnen baas geld is hier helaas niet van toepassing. We krijgen het gezelschap van een andere gids John, en hij geeft ons de raad om meteen ook het tweede kantoor aan te doen om tijd te winnen. Daar zijn ze waarachtig hun tijd vooruit want ze hebben er een pasportscanner en airco, ik hou mij zolang mogelijk op daar om de teams bij te staan om te vertalen, maar eigenlijk meer om van de luxe van de airco te profiteren, 32,- euro lichter en veel gezaag aan onze kop verlaten we Mauretanie; niet echt de place to be als je het mij vraagt!!!!!!!!
Voor de grens met Senegal moeten we nog een brug annex sluis over die door vijf verschillende overheden gerund worden: Mauretanie, Mali,
Senegal, Guineé Conakrie en Guineé Bissau, het kost ons 8,- euro om er gebruik van te maken, één van ons vlotste hindernissen zal later blijken.
De Senegalese grenspost bestaat uit drie "hindernissen" of beter vier; de meer dan opdringere kinderen meegerekend. Ik doe het voor de verandering eens helemaal alleen of bijna toch en alles gaat vlot ... De verzekering wordt afgehandeld door een iets oudere doch bevallige kleurrijke dame ze houdt zich op in de "taverne" waar we dan ook allen gretig naar de gekoelde frisdrank grijpen 28, euro kost het om de Rocky's te verzekeren. Op naar het volgende kantoor om de voertuigen in te klaren maar omdat die allen ouder zijn dan 5 jaar moet daar een tax op betaald worden van maar liefst 70,- euro blijkt later. Nog eens 10,- euro gemeente tax, en een kantoor verder nog eens 10,- per persoonStraks vragen ze nog geld voor de zon en de sterrenhemel. Een paar mensen blijken daar hun registratie doc's niet te hebben afgegeven en ondergetekende en Ives doen naamscontrole 't zijn toevallig allen Hollanders die het vergeten zijn!!!!!!!
Uiteindelijk vertrekken we richting St-Louis na heel lang oponthoud, één troost de wegen zijn beduidend beter onderhouden en in no time rijden we door de stad brug op brug af, ons eindpunt blijkt op een landtong te liggen. We moeten langs de openlucht "vismijn" waar een drukte jewelste heerst, de prauwen worden gelost op de primitieve kade en overgeladen in schamele vrachtwagens een paar ijsfabrieken zorgen voor de koeling . Bijna alles wordt met de hand gedaan jong en oud, man en vrouw, iedereen steekt de handen uit de mouwen.
Een groot contrast als we de poort in draaien van Camping/Hotel L'oceaan Dior een oase in deze oude koloniale stad. Een heuse strandbar met koud bier en lekker eten en naar Afrikaanse normen een heel degelijke overnachtingaccommodatie. Morgen rustdag, we hebben het verdiend dacht ik!!!!!!!
