A daring challenge from Antwerp to Banjul 11/10/2008 - 31/10/2008.
Acht leden van HDC-Flanders vonden de perfecte uitdaging in een hoogst verleiderlijke mix van een gewaagd AVONTUUR voor het GOEDE DOEL.
22-10-2008
Reisverslag dag 12
[Broos] De tweede dag op deze reis dat we ons eens kunnen uitslapen maar onze biologische klok laat langslapen niet toe. Een bedrijvigheid van jewelste heerst er op camping ABBA: maintenance van de auto's, herschikken bagage, vullen van de waterkannen ... de motorrijders steken noppenbanden, desertproof enz ... Dan aftanken van de voertuigen en de jerrycans: de pompbediende denkt er ons eens lekker door te trekken maar dat is naast strenge Evelyne (onze financiële verantwoordelijke) gerekend ...
Ondertussen passeren een paar "viswijven" de revue met elk een kom vis op het hoofd; ik schat toch een 10 kilo zwaar. Ives neemt een foto aan de benzine pomp en plots stopt er bruusk een auto met twee gendarmen aan boord onmiddellijk: fototoestel afgeven blaffen ze. Ives, ook van geen kleintje vervaart houdt het been stijf en toont het logo van Totall op zijn t shirt en maakt hen wijs dat hij hier voor zijn werk is. De gendarmen druipen af !!!
Na wat voeding en water te hebben in geslagen, zijn we klaar voor het grote avontuur; nl de Sahara! Bij vertrek heeft de stad bij daglicht een schrikbarende aanblik, een wegwijzer naar Bagdad brengt mij op het idee dat het deze vergelijking best waard is, maar dan zonder gewapende militairen in het straatbeeld. We schaffen ons nog de locale klederdracht aan en even buiten de stad zien we een ertstrein getrokken met wel drie locomotieven wel drie kilometer lang. De roep van de Sahara kunnen we niet meer weerstaan: de bandenspanning wordt verlaagt en de 4 x 4 wordt ingeschakeld.
Het landschap bestaat uit eindeloze zandvlakten met enorme zandduinen, soms rotspartijen als ondergrond, af en toe eens een eenzame boom en struiken als enige vegetatie. De Buteekes rijden er meteen hun carterbescherming af maar verder gaat alles goed. We slaan ons kamp op achter een enorme zandduin die we dan ook meteen beklimmen om van het vergezicht te genieten. De Strooien, nooit om een stunt verlegen, rijdt waarachtig de zandduin op. De Jumbo staat als een baken voor alle andere teams, sommigen onder hen proberen het huzaren stukje na te apen maar zonder
resultaat, (de motoren slagen wel in hun opzet) ... slechter nog, velen rijden zich hopeloos vast en de Pinguïns brengen de nacht door ergens op de helling van de zandduin
Team 627 maakt ondertussen gebruik van onze oude veerpoot om de silent bloc bij hen te vervangen, de Alain's zorgen voor assistentie. Christel heeft weer een heerlijk potje eten gekookt en we laten het ons smaken. Als ik even later langs ga bij de gidsen Ahmed, Ahmed en Mohammed nodigen ze mij uit om samen met hen kameel te eten. Na de voorbereidingen te hebben aanschouwd heb ik hen vriendelijk bedankt !! De rest van de avond brengen we door met de Buteekes, 627 en de Zandhappers: een echte groepsgeest is in de maak!!!!
...
!!! 
!! De rest van de avond brengen we door met de Buteekes, 627 en de Zandhappers: een echte groepsgeest is in de maak!!!!
