Dat onze 4 teams van de Desertlions inmiddels ruim bekend zijn staat vast; minder gekend zijn de personen die achter de schermen meewerken aan en rond het ganse project. Vandaag wil ik u graag voorstellen, het negende teamlid van de Desertlions: ons Welpje. Zij die een benefiet, promo of andere activiteit van de Desertlions meemaakten zullen haar vast wel opgemerkt hebben, de bezige bij die weliswaar liever uit de spotlights blijft.

Vandaag ontloopt ze haar lot echter niet en wil ik haar en haar activiteiten bij de Desertlions aan u voorstellen. En dat is niets te vroeg want zondag aanstaande vertrekt ook zij naar Gambia om haar rol bij het Desertlions-project te voltooien.

Nu ruim een jaar geleden schreven onze vier teams zich in bij de vzw Helping Hands (ABC organisatie). De inkt was amper opgedroogd of Bellinda, want zo noemt ons Welpje, voegde al een nieuwe dimensie toe: het inzamelen van hulpgoederen. Een niet geringe opgave, zo zou blijken: hoe te organiseren, hoe begin je eraan, … ontelbare telefoontjes naar verschillende instanties in de haven in Antwerpen … Mede door de hulp van Tine (bezielster van de vzw Picca, één van de gekozen projecten – zie eerdere berichten) kwam alles in een stroomversnelling.

Hun eerste opzet was een zeecontainer, een 20” (6m x 2.5m x 2.5m = 38 m³) te versturen, denkende dat dit toch wel al een hele opgave zijn om deze te vullen. Daarnaast rees de vraag wat geven we mee, wat gaan we inzamelen? Ze opteerde in eerste instantie voor essentiële dingen zoals educatief materiaal, medische goederen en speelgoed. Volgens Tine, zeer goed bezig! Nadermate de bekendheid uitdeinde bij vrienden en familie, bij de pers en media allerhande en via de sponsors gedurende het afgelopen jaar, kwam er een onstuitbare stroom van goederen binnen!

Wat hebben ze uiteindelijk verscheepten: 20 m³ kleine tafeltjes en stoeltjes voor in het schooltje van Kerr-Sering, papier en educatief materiaal, kasten vol met puzzels en boeken, schrijfgerief, leitjes, schoolborden, hout om het dak van het schooltje af te werken, 5 m³ vloer, 100m² linoleum, textiel (lakens en kleding), huishoudelijk materiaal, fietsen, medisch materiaal (spuiten, verbanden, compressen, medicatie, ontsmettingsmiddel, pampers, zalven en steriele doeken en een aantal rolstoelen), 4 m³ computers en toebehoren voor een bijkomend project The Jammeh Foundation en tot slot werden de weinige gaten opgevuld met kleding en klein speelgoed. Onnodig te vermelden dat enkel het ordelijk opslaan van al deze goederen in de container een organisatie op zich was. Samen met een team van 12 bereidwillige mensen hebben ze de container eigenhandig geladen in de haven van Antwerpen. Al dat heen en weer geloop aan de laadkaai trok natuurlijk de aandacht van menig voorbijgangers waaronder ook … de havenpolitie: wat zijn jullie aan het doen? Gewapend met haar ‘paklijst‘en ‘vrachtbrief’ en met een beetje uitleg dat het om een humanitaire missie ging wist ze ook die hindernis snel te overwinnen.

Als koffiedame bij het vertrek aan Nino-Trac

Intussen is de boot vertrokken richting Banjul/Gambia. Ter plaatse heeft ze al mensen gecontacteerd en ingeschakeld om te helpen de goederen te verdelen en te brengen waar ze horen te zijn! Nu zondag vertrekt zij met het vliegtuig naar Gambia om ook dit alles nog in goede banen te leiden en onze vier teams te vervoegen. Waar een kleine dame heel groots kan zijn!!! Hoewel 76m³ een hele zending is, vreest ze dat het effect op langere termijn snel zal weggeëbd zijn en hoopt ze dat dit nu niet de eerste en laatste zeecontainer zal zijn. Ze geeft openlijk toe ‘gebeten te zijn’ en nu de knowhow er is zou ze dit alles best wel nog een keer een willen organiseren. Ze is er stellig van overtuigd dat er nog ergens 76m³ staat te wachten om te verschepen! En zeg zelf, Bellinda’ke tevreden en de kindjes in Gambia ook tevreden! Dat willen we haar toch gunnen?