Er verschenen over allerlei onderwerpen alle mogelijke nieuwtjes, berichten, activiteiten, commentaar ... over Deinze en zijn deelgemeenten op deze blog. Wie nog af en toe iets wil raadplegen, kan dat blijven doen via de zoeker hierboven. Zo staan er bijna 300 artikels en foto's over erfgoed en lokale geschiedenis online.
Hartelijke groet,
Stefaan De Groote
Wie graag een bericht op de stadsblog wil hebben of gewoon iets signaleren kan dat via de mail
Katrijn Vanaelst is een jonge kunstenares uit Gottem. Haar werk is eenvoudig in vorm, beeld en kleur en wordt door een steeds grotere groep mensen geapprecieerd. Zij neemt deel aan tentoonstellingen en organiseert workshops, o.a. voor het basisonderwijs. Zie hierboven haar website 'Flofleur'.
u kan ten alle tijd reageren op elk artikel op deze blog. Maar pertinent onjuiste informatie wordt wel geweerd. Hetzelfde geldt voor bedreigingen en scheldpartijen.
Actualiteit, wetenswaardigheden en beschouwingen over Deinze en zijn deelgemeenten
12-11-2010
Beeldende kunstenaar Raoul De Keyser krijgt zaal in Sint-Hendrik Deinze
Onlangs besliste men in de secundaire school Leiepoort Campus Sint-Hendrik in Deinze enkele (vergader) ruimten de naam te geven van een Leieschilder. Niet alleen Gentenaar George Minne en Machelaar Roger Raveel werden uitverkoren, maar ook Deinzenaar Raoul De Keyser krijgt een zaal die zijn naam zal dragen. Enkele weken geleden kwam Raoul De Keyser nog aan bod in de Canvasreeks 'Goudvis'. Zijn vrienden architect Paul Robbrecht en museumconservator Robert Hozee bereiden op dit ogenblik een tentoonstelling van zijn werk voor, die volgend voorjaar zal te bekijken zijn in het Vlaams Parlement.
12-11-2010, 00:00 geschreven door Stefaan
Categorie:Beeldende kunsten
11-11-2010
Marnix Van Gavere uit Deinze schreef gedicht over moord op Lorca
Volgende maand speelt de toneelgroep Vooruit van Deinze een theaterstuk van Federico Garcia Lorca. Toen Lorca in 1936 in Granada werd vermoord door de oprukkende fascisten van Franco, deed dit een schokgolf ontstaan in Europa. Heel wat studenten, intellectuelen maar ook arbeiders namen de wapens op om de Spaanse republiek te verdedigen. In totaal trokken 2.000 vrijwilligers uit ons land naar Spanje. Over dat stukje vaderlandse geschiedenis is niet zoveel bekend.
In Deinze schreef dichter Marnix Van Gavere, wiens echte naam Fernand Pauwels was, over de moord een gedicht dat in het Vlaanderen van toen heel wat weerklank vond.
Een man tegen een muur
Een bliksemend commando: Vuur! Wat bloed dat splijt, Een dralend vallen als een laatst verwijt, En Frederico Garcia Lorca, Weet van de dood en eeuwigheid bescheid...
Ik zal niet zeggen: "Hij is gestorven", Want viel hij neer, De muur, waar eens hij stond, bleef staan En hoorbaar zingend is zijn bloed er in vergaan...
En kinderen komen dromen bij die muur, En vrouwen, schoon van vlam en vuur, En zij fluistren de wondre woorden na Van de dode Garcia, Die weer herleeft en weer zich wekt, Wanneer een ruig soldaat Voorbij zijn stenen schuilplaats trekt...
11-11-2010, 14:04 geschreven door Stefaan
Categorie:Literatuur
De gevolgen van 'De groote oorlog' 1914-1918 in de Leiestreek
Op 11 november wordt het einde van de Eerste Wereldoorlog herdacht. Deinze werd vooral op het einde van die oorlog, in de maanden oktober en november 1918, nog zwaar getroffen.
Op 4 augustus 1914 vielen de Duitse Uhlanen ons land binnen en veertien dagen later waren hun verkenners al in de buurt van Gent. Dit leidde op 24 augustus tot de fameuze 'vluchtersmaandag', toen iedereen in onze streek van groot tot klein op de vlucht sloeg. Het was een paniekreactie op een bericht dat een leger van 150.000 Duitsers op komst was. Er waren bovendien geruchten over steden die in brand waren gestoken. De rust keerde echter snel terug, maar eind augustus bestookten twee zeppelins de Leiestad, waarbij nogal wat schade werd aangebracht aan het Sint-Vincentiuscomplex.
In tegenstelling tot bijvoorbeeld Dendermonde dat in de vlammen opging, verliep de inname van Deinze zeer rustig door het alerte optreden van burgemeester-geneesheer Galens, die met een witte vlag de overgave van de stad aanbood aan de Duitse troepen. De laatste vluchtende verdedigers en de burgerwacht hadden wel de bruggen opgeblazen.
Deinze en omgeving behoorde vier jaar tot het etappegebied, een gebied vlak achter de oorlogszone aan de IJzer. Duitse troepen die een rustpauze kregen, werden bij burgers ingekwartierd. De scholen en het Sint-Jozefsinstituut werden omgevormd tot lazaretten voor de vele gewonden die per boot werden aangevoerd. De armoede bij de bevolking nam sterk toe en er vormde zich in Deinze een 'Hulp- en Voedingscomitteit' dat aan voedselbedeling deed en waar leden van de verschillende politieke partijen een rol in speelden.
Op de foto linksboven houdt een Duitse soldaat de wacht vanop het dak van de molens van Petegem in de Gentstraat, vermoedelijk in 1917. Het gebouw was één van de hoogste punten in Deinze en dus geschikt als uitkijkpost. Er is het verhaal dat de Duitse keizer er eens zou zijn afgestapt. De toren werd op een bepaald ogenblik vanuit de lucht aangevallen door de geallieerden. Op de achtergrond zien we de toenmalige 'skyline' van het winterse Deinze. Rechts stroomt de Leie.
Heel wat Vlaamsgezinden (activisten) werkten samen de Duitse bezetters. Zo werden classicus Josué De Decker, een onderwijzerszoon uit Zeveren en de geneesheer Adriaan Martens uit Astene docent aan de door de Duitsers vernederlandste universiteit van Gent. Een aantal Deinse jongeren studeerde aan die universiteit.
Maar anderen werden dan weer actief bij het verzet, zoals Libor Slock die als spion werd geëxecuteerd in Brugge. Na de oorlog organiseerde men ter ere van hem een grote stoet in Deinze.
Stationskwartier bijna volledig verwoest door Franse kanonnen
Slaagde Deinze en omgeving zich in 1914 nog uit het krijgsgewoel te houden, dan mislukte dit net voor 11 november, toen de Duitse keizerlijke garde een nieuwe verdedigingslijn probeerden op te bouwen langs de Leie en het Kanaal van Schipdonk. De geallieerden bombardeerden dagenlang de stad, waarbij 90 burgers en aan weerszijden honderden militairen werden gedood. Het hele stationskwartier in Petegem werd zwaar beschadigd. Ook op het platteland hadden o.a. de kerken en windmolens het zwaar te verduren. Op de rechtse foto zien we de ruïnes van het station en de stationskwartier. Vooral de wijk tussen de Knok en het station werd dagenlang onder vuur genomen door Franse kanonnen. Het zijdebedrijf van Jean en Ferdinand Lagrange en het bretellenbedrijf van Octaaf Goeminne en Marcel Liebaert werden zwaar geraakt.
Opvallend was wel dat bij het oprukkende Amerikaanse leger nogal wat Deinzenaars zaten die net voor de oorlog waren uitgeweken. Op elf november was alles voorbij. Gelukkig maar, want anders was deze streek compleet verwoest, net als Ieper.
Na de wapenstilstand kwamen de enkele honderden militairen uit de Leiestreek, die vier jaar lang aan het IJzerfront hadden geploeterd, terug. Maar in ieder dorp waren een aantal jongens gesneuveld, velen nog tijdens het slotoffensief in 1918. Op 11 november worden al deze slachtoffers herinnerd.
Een aantal mensen die tijdens de Eerste Wereldoorlog de kaart van de verliezer hadden getrokken, doorgaans Vlaamsgezinden, kregen het zwaar te verduren. Hun huizen werden geplunderd en sommigen sloegen op de vlucht naar Nederland en Duitsland. Die activisten kregen amnestie in 1929 .
Foto's KGK Deinze en Denis Pieters
11-11-2010, 10:28 geschreven door Stefaan
Categorie:Geschiedenis
10-11-2010
Literaire wedstrijd cultuurraad Deinze
Voor de zevende maal organiseert de stedelijke cultuurraad Deinze i.s.m. de cultuurdienst een schrijverswedstrijd 'Kortverhaal'. Men vraagt een nog niet gepubliceerd verhaal van maximum 12.000 tekens exclusief spaties over een onderwerp naar keuze dat ten laatste tegen 1 maart 2011 kan worden ingediend.
Elke auteur mag slechts één kortverhaal inzenden. Inzendingen via e-mail zijn niet geldig. Er wordt een jury samengesteld die bepaalt welke de drie beste inzendingen zijn. De eerste prijs bedraagt 750 euro, de twee vermeldingen zijn elk goed voor 250 euro. Verdere info en het volledige reglement kunnen bekomen worden op de stedelijke cultuurdienst, tel. 09/381.95.10 of e-mail : cultuur@deinze.be of website : www.deinze.be.
De drie winnende verhalen worden in eigen beheer uitgegeven in een verhalenbundel die aan de aanwezigen wordt uitgedeeld tijdens de prijsuitreiking op vrijdagavond 22 april 2011 in Buurtcentrum 'De Rekkelinge", D. Delcroixstraat 1 te Deinze.
10-11-2010, 00:00 geschreven door Stefaan
Categorie:Literatuur
06-11-2010
Krijgen historische figuren Poppo en Baudartius in Deinze een plein en pad?
De stad Deinze heeft twee historische figuren, die elk een belangrijke rol hebben gespeeld. Ze werden er geboren maar wel elders befaamd en geëerd. Het gaat om de abt Poppo en de predikant Baudartius. Op dit ogenblik wordt nog hard gewerkt aan het nieuwe kerkplein in Deinze. Vanuit bepaalde katholieke verenigingen wordt al sterk geijverd om er het Poppoplein van te maken. Binnen de stedelijke cultuurraad gaan eveneens stemmen op om het toekomstige pad aan de overkant van de Leie Baudartiuspad te heten.
Poppo was een zoon van het adellijke echtpaar Titzekin en Adelvina en werd in 978 geboren. Hij was zeer vroom en maakte op 22-jarige leeftijd een pelgrimstocht naar Jeruzalem en vijf jaar later naar Rome. In 1005 trad hij toe tot de benedictijnen van de St-Thierry-abdij in Reims.
Poppo hervormde het kloostersysteem
Zijn grootste verdienste ligt in de rol die hij speelde bij de kloosterhervormingen. Zo trok hij in 1013 naar het klooster St-Vedastus in Arras. In 1020 werd hij door toedoen van keizer Hendrik II abt van het dubbelklooster Stavelot-Malmédy met de opdracht ook daar de hervormingen door te voeren. Keizer Koenraad II de Saliër stelde hem aan tot zijn persoonlijk raadsman. In die hoedanigheid voerde hij in nog minstens zeventien kloosters de hervormingen door. Zijn levensbeschrijvers benadrukken dat hij steeds met veel geduld, tact en naastenliefde te werk ging. Toch werden zijn hervormingen door lang niet iedereen in dank afgenomen; velen zagen zich immers beroofd van een gemakkelijk leventje. In Malmédy werd hij met een mes bedreigd en in Sankt Maximin in Trier ontsnapte hij ternauwernood aan de dood door vergiftiging. Hij werd 70 jaar oud. Er werden hem een aantal wonderbaarlijke genezingen toegeschreven wat leidde tot zijn heiligverklaring. Ook zijn vrome moeder werd trouwens heiligverklaard.
Willem Baudartius (1565-1640) was zeker even belangrijk als Poppo. Deinze kwam net als andere Vlaamse steden op het einde van de 16de eeuw sterk onder invloed van het protestantisme. Maar de komst van de Spaanse legers en de inquisitie deed de familie Baudaert vluchten naar Engeland. Nadien werd hij predikant en studeerde o.a. hebreeuws. Hij wordt in Nederland als één van de belangrijke humanisten beschouwd van de Gouden (17de) Eeuw. Hij studeerde, doceerde of was actief als predikant in Canterbury, Gent, Leiden, Franeker, Heidelberg, Kampen en Lisse en Zutphen. In Zutphen is er al een Baudartiuscollege en -straat.
Baudartius lag mee aan de basis van het Nederlands
Hij schreef onder andere een verzameling spreuken (Apophthegmata Christiana, ofte gedenckweerdige, leerzame en aerdige spreucken... (1605, 1620) en een pamflet tegen het Twaalfjarig Bestand (Morghen-Wecker der vrye Nederlantsche provintien (1610). In 1622 kwam zijn "Polemographia Auraico Belgica" op de markt. Hierin werden de gebeurtenissen beschreven en getoond uit de beginjaren van de 80-jarige oorlog. Het werd uitgegeven door Michael Colinius te Amsterdam. De gravures zijn grotendeels verkleinde kopieën van werk door Frans Hogenberg.
Zijn grootste krachttoer was echter de vertaling van de bijbel in het Nederlands. Dit was van groot belang voor de protestanten, die bijbelstudie centraal stellen. De statenbijbel die werd vertaald onder zijn leiding, zou trouwens de basis worden van de Nederlandse taal. Een aantal spellings- en spraakkunstregels die voor het eerst in de bijbel werden gebruikt, zijn nog altijd van toepassing.
Zijn achterkleinzoon Willem Beekman werd in de eerste jaren van de kolonie en stad Nieuw Amsterdam als burgemeester en schepen een belangrijke bestuurder. Hij kreeg een straat in New-York. Verschillende Amerikaanse presidenten (Roosevelt, Bush junior en senior) zijn diens nazaten en dus ook van Baudartius.
06-11-2010, 00:00 geschreven door Stefaan
Categorie:Geschiedenis
03-11-2010
Markt Deinze was vroeger verzamelplaats voor koeien en schapen
In de Middeleeuwen was Deinze een heel klein stadje met een Markt waar 's avonds en tijdens de winter het vee werd verzameld. Het archeologisch onderzoek op de Markt legde blijkbaar een stelsel van poelen of veedrinkplaatsen bloot.
Vermoedelijk fungeerde de markt als een zgn. dries waar in een min of meer omsloten omgeving koeien en schapen werden verzameld en in veiligheid gebracht. 's Morgens dreven de koewachters het vee terug naar de meersen of verdere afgelegen graasplaatsen in de omgeving van Deinze, want de meersen werden vooral gebruikt om hooi te oogsten voor in de winter. Het Brielpoortje vormde de verbinding tussen de Markt en de westmeersen (nu Brielmeersen).
Binnenkort zal de Kale Leie Archeologische Dienst communiceren over de vondsten die tot nog toe werden gedaan.
Foto Martin De Baerdemaeker
03-11-2010, 00:00 geschreven door Stefaan
Categorie:Geschiedenis
01-11-2010
Zusjes Vande Riviere uit Deinze schitteren in oudste cross van het land in Zwijnaarde
Vandaag werd in Zwijnaarde de Schaal M. De Booser of oudste veldloopcross van het land gelopen. De atleten van AC Deinze deden het voortreffelijk, met vooral een opvallend podium bij de senioren vrouwen want daar werden Katrijn en Anneleen Vande Riviere respectievelijk eerste en derde.
Zij worden misschien wel te duchten concurrenten voor de crossen die er nog aankomen, o.a. de veldloop in de Brielmeersen in Deinze op 14 november. Maar misschien last Anneleen wel een pauze in, want volgend weekend trouwt ze met streekwielrenner Kevin Neirinck.
Woning in hoogste toren van Deinze wordt gerenoveerd.
'Dakwoning met prachtig panorama, ruim terras en geïsoleerde vloer. Pas gerenoveerd. Onmiddellijk vrij. Gratis huur' schrijft Koen Bilcke op de blog van Natuurpunt Deinze Plus. Hij zet ons hierbij wel op het verkeerde been.
De hoogste woning van Deinze is een namelijk nestkast, opgehangen in de toren van de Molens van Deinze. De nestkast op een hoogte van 60 meter wacht niet op een koppeltje koolmezen, maar hoopt dat een koppel slechtvalken er zijn intrek neemt.
De slechtvalk is de grootste valk en bekend voor zijn snelle duikvlucht. De valk stort zich met een snelheid van 200 km/u naar beneden om zijn prooi te vangen ( of om indruk te maken op de vrouwelijke slechtvalken ). In België waren er dit jaar een vijftigtal broedgevallen bekend. Soms maken de slechtvalken een natuurlijke broedplaats, soms nemen ze intrek in een kunstmatige nestkast.
Na acht jaar was renovatie nodig
Een nestkast voor slechtvalken hangt al sinds acht jaar aan de Molens van Deinze, echter zonder veel succes. Deze zomer werd voor de eerste keer regelmatig een slechtvalk gespot rond de toren, maar de kast bleef onbewoond.
Dit najaar besloot Natuurpunt Deinzeplus om de kast te renoveren : de kast werd hersteld, uitgebreid met een aanvliegrooster, een geïsoleerde vloer ( is nodig om de eieren warm te houden ) en een vulling van korrels.
En nu maar hopen op een broedgeval. Voor de vogelliefhebber zou dit het eerste (bekend) broedgeval zijn van de slechtvalk in Deinze. Voor de Molens van Deinze is het een natuurlijke oplossing voor de overlast van stadsduiven.
Foto één van het indrukwekkende panorama en foto twee toont de dakwerkers van dienst: Etienne Colpaert, Koen Houthoofd (foto) en Koen Bilcke.
Gust Bilcke promoot zijn filmpje over Europa bij Herman Van Rompuy
Onlangs won Gust Bilcke de publieksprijs met een filmpje in een wedstrijd over Europa. Herman Van Rompuy, voorztter van de Europese Raad op bezoek in Vinkt vrijdag jl., en burgemeester Jacques De Ruyck waren dan ook één en al oor toen Gust tijdens de receptie nadien zijn verhaal deed. Gust, laatstejaars in Sint-Hendrik, behoorde eveneens tot de groep leerlingen die hebben meegewerkt aan de tweedaagse activiteit in Vinkt. Foto Ive Steyaert.
Martin De Baerdemaeker - die al heel wat fotoreeksen nam over Deinze en omgeving - vestigde de aandacht op het feit dat in de streek geleidelijk aan de sporen van de ooit zo belangrijke vlasnijverheid verdwijnen. En dat is jammer, want vlas was in de 19de en vorige eeuw een zeer belangrijke vorm van tewerkstelling voor de plattelandsbevolking tussen Denze en Kortrijk.
Het roten van het vlas zorgde ervoor dat de golden river vorige eeuw een stinkende rivier werd. Vandaar dat er een verbod kwam en de bedrijfsleiders hun activiteiten verlegden naar roterijen. Die bedrijfjes deden het net na de Tweede Wereldoorlog nog zeer goed maar dienden in de jaren tachtig de deuren te sluiten. Een aantal van die vervallen roterijen staan er nog steeds. Maar vooral in Gottem, Grammene en Wontergem lijken die sporen geleidelijk aan te verdwijnen. In West-Vlaanderen worden meer inspanningen gedaan. Er werd door Toerisme Leiestreek een vlasroute voorzien, die echter niet werd doorgetrokken tot in de Oost-Vlaamse Leiestreek. Ook het vlasmuseum in Kortrijk neemt initiatieven.
Op de foto zien we de op één na laatste vlasroterij in Gottem, die plaats zal maken voor een verkaveling. Gottem draagt nochtans de titel van Vlasdorp en tot voor enkele jaren werden er vlasfeesten georganiseerd.
Tijdens het bezoek van Herman Van Rompuy aan Vinkt bij Deinze had de president van de Europese Raad een babbel met een paar scholieren, die hebben meegewerkt aan de herdenking rond de oorlogsgebeurtenissen.
Anke Senden, zesdejaars leerlinge aan de Leiepoortcampus Sint-Hendrik, had het ondermeer over de haiku die ze vorig jaar bezorgde aan Herman Van Rompuy. Anke is een taalvirtuoze en behaalde met haar poëzie al heel wat prijzen. Herman Van Rompuy vroeg haar om nog eens een gedicht of haiku op te sturen.
In Sint-Hendrik hebben de 200 laatstejaars in de aanloop van de tweedaagse in Vinkt en Meigem zeer intensief gewerkt rond het geweld op burgers en de herinnering eraan. Iedere scholier formuleerde een vredesboodschap, die op de replica van de muur werd aangebracht. Alle leerlingen maakten bovendien een verslag over de gebeurtenissen in één van de zustergemeenten van Vinkt.
Een kleinere groep scholieren van het keuzevak 'vergeten geschiedenis' volgde bovendien de workshop over genocide, georganiseerd door het Ename Expertisecentrum voor Erfgoedontsluiting, en mocht deelnemen aan de academische zitting op vrijdagnamiddag 22 oktober in Vinkt.
Foto Ive Steyaert
23-10-2010, 16:46 geschreven door Stefaan
Categorie:Onderwijs
22-10-2010
Kerkhaan Bachte-Maria-Leerne teruggebracht
De kerkhaan van de kerk van Ooidonk, Bachte-Maria-Leerne, is terecht. De haan was afgelopen weekend gestolen, maar stond vanochtend terug op de stelling rond de kerk. Het is niet duidelijk wie de haan daar gezet heeft.
De haan is niet beschadigd. Het stuk wordt naar een atelier gebracht, waar het geboend zal worden. Als de renovatiewerken aan de kerk beëindigd zijn, zal de haan opnieuw op de spits worden gezet. Naar verwachting is dat binnen twee of drie maanden.
22-10-2010, 19:01 geschreven door Stefaan
Categorie:Actualiteit
Pakkende getuigenis in Vinkt door zoon Duitse Wehrmachtofficier
Deze namiddag vond in Vinkt het sluitstuk plaats van een tweedaagse rond de gebeurtenissen in mei 1940. Er was een zeer emotionele en authentieke getuigenis aan het monument door de zoon van een officier van het Duitse leger. De man vond een tiental jaren geleden de brieven die zijn vader had geschreven naar het thuisfront. Hij zou in 1942 sneuvelen in Rusland. Maar op 29 mei 1940 schreef hij - staande in het korenveld - zoals hij zelf vertelde een antwoord op een brief van 24 mei. 'We hebben een harde strijd geleverd en veel bloed verloren om dit dorp te veroveren,' schreef hij, 'toen we vanuit de vensters beschoten werden, hebben we het dorp en de huizen aangevallen. Er moeten daar zeker burgers bij omgekomen zijn.'
Toen zijn zoon de brieven ontdekte, was hij daardoor zo geraakt dat hij op zoek ging naar dat Vlaamse dorp. Via de Belgische ambassade kwam hij terecht bij Joseph De Vlieger in Vinkt, die hem tot zijn ontzetting vertelde dat het inderdaad om iemand ging die betrokken was bij de executies van burgers. De getuigenis was - samen met de komst van president Herman Van Rompuy - het hoogtepunt van de namiddag. Het moet het comité in Vinkt veel genoegen doen dat ze van de bijna puur militaristische herdenking van weleer die gedomineerd werd door de Ardeense Jagers, erin slaagden te evolueren naar een dergelijke hulde waar ook mensen van de vroegere 'vijand' kunnen getuigen en waar nu volop de burgerslachtoffers centraal staan.
Foto Ive Steyaert
22-10-2010, 00:00 geschreven door Stefaan
Categorie:Geschiedenis
20-10-2010
Oplaadpunten voor elektrische fietsen in de De Ceder in Astene
Het vakantie- en vormingscentrum De Ceder in Astene bij Deinze pakt uit met een nieuwigheid, nl. drie oplaadpunten voor elektrische fietsen. Dergelijke fietsen, die vaak door senioren worden gebruikt, zijn de jongste jaren heel populair geworden.
Bake for Life en andere acties brachten 5.215 euro op voor Pakistan
Op de school Leiepoort campus Sint-Hendrik werd beslist om de slachtoffers van de overstromingen in Pakistan te helpen. Zo werd er voor gekozen om de opbrengst van de verkoop tijdens de Fair Trade week te schenken aan Caritas International.
Het gedicht Rampenplanning' van stadsdichter en leerkracht Martin Carrette zorgde er echter voor dat er nog meer initiatieven werden genomen. Op 2 oktober 2010 werden er voor de actie Bake for life iets meer dan 6.000 wafels gebakken en op het einde van de Fair Trade week werden boterhammen verkocht met (h)eerlijke choco tijdens de actie SMEER ZE.
Op vrijdag 15 oktober 2010 kon men aan de heer Wouters, afgevaardigde van Caritas International, dan ook een cheque overhandigen van 5.215 euro.
Koperdieven stelen haan van kerk in Bachte-Maria-Leerne bij Deinze
In Bachte-Maria-Leerne hebben koperdieven de kerkhaan gestolen, laat Tony De Vries van radio Canteclaer weten. De kerk wordt momenteel gerenoveerd en is omgeven door steigers. Vermoedelijk konden de dieven zo tot bij de kerkhaan geraken.
"Ze zijn waarschijnlijk op het kruis gekropen om dan vanop het kruis de haan uit de spits te tillen", zegt voorzitter van de kerkfabriek René Kint. "Dat stuk kan zo'n 80 centimeter tot een meter groot zou zijn. De haan op een kerk is toch wel een stuk dat aanzien vraagt en symboliek uitmaakt."
De koperprijs staat historisch hoog. De laatste maanden is het aantal koperdiefstallen sterk gestegen. De dieven gaan ook steeds driester te werk. Ze stelen vaak koperen kabels aan spoorwegen wat tot gevaarlijke situaties kan leiden. Ook regenpijpen zijn vaak een doelwit.
19-10-2010, 16:07 geschreven door Stefaan
Categorie:Actualiteit
15-10-2010
Ine Roox (De Standaard) en An Baccaert (MO) winnen persprijzen Derde Wereld
Om de twee jaar reikt de Stichting Filip Decock een persprijs uit aan Vlaamse journalisten die uitblonken met een artikel over de Derde Wereld of ontwikkelingssamenwerking. Vrijdag 15 oktober werd de 11de prijs uitgereikt in de zaal Rekkeling in Deinze. Filip Decock was in de jaren tachtig BRT-journalist en woonde in Deinze.
De hoofdprijs werd gewonnen door Ine Roox van De Standaard, terwijl An Baccaert van het magazine MO de aanmoedigingsprijs in de wacht sleepte. Opvallend was wel dat de jury ook een bijzondere vermelding gaf aan Jan Goossens, artistiek leider van de KVS, die de kerstdagen 2009 in Kinshasa doorbracht. Hij schreef er het artikel 'Optimistisch snakken naar verandering' dat verscheen in de Morgen van 9 januari 2009. De jury sprak bij monde van voorzitter Marc Van Praet op die manier haar waardering uit voor de inspanningen die Goossens doet op het vlak van cultuur en theater in Congo.
De van Limburg afkomstige Ine Roox kreeg de hoofdprijs voor haar reeks 'Afrika van de Hoop' verschenen in de De Standaard. Gedurende zes weken reisde Roox door Ghana, Mozambique en Botswana wat resulteerde in een reeks opvallende stukken. 'Zij is een lenige journalistieke hinde' werd gesteld in het juryverslag. Ine Roox werkt sinds 2003 voor de Standaard.
De aanmoedingsprijs van de stad Deinze was voor An Baccaert. Het artikel 'Stille Genocide in Brazilië. Biobrandstof verdringt Guarini-indianen' verscheen in juni 2008 in MO. An Baccaert is als tv-producer verbonden aan de buitenlandredac- tie van de VRT.
Foto's: links Ine Roox en rechts Ann Baccaert
15-10-2010, 23:58 geschreven door Stefaan
Categorie:Derde Wereld
11-10-2010
18de eeuwse huis Vermeersch op de Markt van Deinze wordt wellicht afgebroken
Deinze wordt nog meer een appartementenstad. Op het einde van de Markt bevinden zich in de buurt van het huis Van Thuyne nog een paar waardevolle panden, zoals het huis Vermeersch. Ook dit complex gaat nu tegen de vlakte om plaats te maken voor appartementen. De bekendmaking hangt voor het raam. Het gaat om één van de oudste panden in het centrum van Deinze, dat zelfs is te zien op de oude kaart van 1786 van Van Maldeghem.
Opvallend is wel dat de werkgroep monumenten en landschappen van Deinze - de voorloper van de huidige erfgoedcommissie - het huis ooit opnam in een inventarisatie van monumenten en merkwaardige gebouwen. De stad Deinze gaf die inventaris in de jaren zeventig uit in een ringmap. Die map wordt dus nog een beetje dunner. Ook de Vlaamse Gemeenschap nam het huis op in de inventaris bouwkundig erfgoed.
Foto Martin De Baerdemaeker
11-10-2010, 23:03 geschreven door Stefaan
Categorie:Erfgoed
10-10-2010
Schitterende foto's van de paardenkeuring in Deinze
Stichting Filip Decock uit Deinze reikt opnieuw Derde Wereld persprijs uit
Ruim twintig jaar geleden - op 30 augustus 1988 - overleed Deinzenaar Filip Decock (33 jaar) aan de gevolgen van multiple sclerose. Hij was historicus en werkzaam als journalist bij de BRT-radionieuwsdienst. Bovendien was hij actief bij verschillende verenigingen, ondermeer als de voortreffelijke muzikant die hij was bij de harmonie "Vrank en vrij" van Nazareth. Een andere passie was zijn engagement voor de Derde Wereld via de Deinse Wereldwinkel.
Een aantal vrienden, buren, collega's en familieleden sloegen de handen in elkaar om een prijs uit te reiken waarbij de Derde Wereld centraal staat en richten daartoe de Stichting Filip Decock op. Het is die prijs die nu al voor de elfde keer wordt uitgereikt en geleidelijk aan is uitgegroeid tot een bekende persprijs, waarbij Vlaamse journalisten die de Derde Wereld op een al dan niet eigenzinnige manier beschrijven, worden bekroond.
Uitreiking op 15 okober
Voor de elfde (pers)prijs die op vrijdag 15 oktober om 20 uur in zaal Rekkelinge (D. Delcroixlaan) wordt uitgereikt, las een leesclub bestaande uit bestuursleden alles wat verscheen over de Derde Wereld. Zij maakten een selectie van dertien artikels, geschreven door twaalf journalisten. Een professionele jury kiest uit die long list de eigenlijke aanmoedigings- en hoofdprijs. Beide winnaars krijgen respectievelijk 500 en 1500 euro.
Iedereen is welkom op de presentatie van de prijzen. en de toegang is gratis, maar er wordt wel een registratie gevraagd.
De avond wordt opgeluisterd met muziekintermezzi van de harmonie Vrank en Vrij en voordrachtstukjes door Nele De Graeve. De presentatie van het geheel wordt verzorgd door bestuurslid van de stichting Johan Persyn, in een vorig leven werkzaam bij radio en televisie.
Nadien is er een receptie aangeboden door de Deinse Wereldwinkel. De persprijs krijgt de steun van de stad Deinze.
Inschrijven kan eenvoudig voor 12 oktober via het e-mailadres: sfd@live.be.
De meeste van de bestuursleden van de stichting staan op de foto. Enkel Johan Persyn en Jacques Eelbode ontbreken. Het zijn staande van links naar rechts Luc Van Damme, Geert Dhondt, Bernadette Brossé, Stefaan De Groote, Eddy Vanhoecke, Patrick Verstraete, Marianne Dossche, Marc Van Praet, Geert Boerjan en Raf Latoir. Zittend de ouders van Filip: Daniël Decock en Simonne Samyn.
