|
Vorige nacht, althans voor ons, kwam een uitgebreide mail. Ietwat onverwacht gezien de schaarse internetmogelijkheden in Nieuw-Zeeland. In het bericht blijkt hoe het komt dat we toch een uitgebreide stand van zaken krijgen...
Dag jongens!
Even een kleine update van hoe het hier verloopt in
Kiwi.
Na Lake Tekapo ging onze trip dus richting Arthur's
Pass.
Het weer in de bergen was geweldig vreselijk, dus na een dag en een half in de
dikke mist,
besloten we richting Christchurch te trekken.
Op onze weg terug zagen we plots een Kea, een NZ'se
bergpapegaai.
Na toen minuten zagen we er dertig en na nog tien minuten meer zagen we hoe ze
de verse waterdichte silicone rond ons dakvenster begonnen op te eten. Nog
vlugger vertrekken dus!
Vanaf dan is alles een beetje een droom: het verloopt hier
zodanig goed dat het bijna bang afwachten is op een aardbeving die alles aan
diggelen gaat slaan.
Na onze aankomst in Christchurch bezochten we een veiling en
een backpackersmarket om onze Van te verkopen.
Op de veiling konden we 800 dollar krijgen: een beetje een teleurstelling.
Op de market kon het maanden duren tot ooit iemand toevallig onze van wou, want
het aanbod was vrij groot
(ook al is onze van een uniek stukske materiaal op wielen).
Tegelijkertijd rinkelde de GSM en kregen we bericht van een
koppel dat 20 km uit Christchurch zat, dat ze echt geinteresseerd waren in onze
Van. We hadden al een paar keer bericht gekregen van mensen, maar iedere keer
dachten we dat het om oplichters ging.
We trokken dus richting Lincoln en kregen een massa vragen
van het koppel, maar na een uurtje was het duidelijk dat we dringend op zoek
zouden moeten gaan naar een nieuw huis. Terwijl zij naar de bank gingen om het
geld op te vragen, gingen wij naar een kampeerwinkel voor een tentje.
Het koppel logeerde in een knettergek huisje bij NZ'se mensen
die zij hadden leren in Canada op een rondreis. Iedereen leefde mee met de
aankoop en met ons verhaal, en ze wilden graag horen wat wij zoal in NZ de
moeite vonden. Daarom werden we uitgenodigd op een BBQ bij hen thuis en konden
we voor een allerlaatste keer logeren in onze Van in hun tuin.
De volgende morgen hadden we een afspraak bij de bank en na alle formaliteiten
hadden wij ons geld en zij een nieuwe thuis.
We maakten onze zak (een hele onderneming na zes weken leven
uit de van, om alles terug in de rugzak te krijgen), sloten de Van af en
stonden gepakt en gezakt met een nieuwe tent in het hol van pluto op
zoek naar een nieuw avontuur.
Al snel werden we opgepikt en na twee uur stonden we op de
autostrade te liften naar Rangiora. Daar hadden we een goedkope camping
gevonden en konden we een weekje uitrusten en op internet zoeken naar een
nieuwe auto en job in Australie.
Dingen zijn een beetje anders verlopen: na 15 minuten werden
we opgepikt door een vriendelijke jonge gast. Toeval wil dat zijn vriendin ook
een Belgische is die gestudeerd heeft in Gent. Wij deden ons verhaal, hij belde
zijn vriendin en tien minuten later was het geregeld dat wij een week bij hen
zouden wonen. Eens toegekomen in hun prachtige huis in de suburbs in Christchurch,
maakten we kennis met zijn vriendin en kregen we een klein huisje in hun tuin
ter beschikking.
En toen werd alles NOG gekker.
We kunnen in hun huis, hebben
een douche en een wasmachine en internet, we mogen hun auto gebruiken, ....
Na
veel vertellen en babbelen met het Belgische meisje blijkt dat ze de zus is van
Siska, iemand die vorig jaar in mijn klas zat en waar ik veel leuke projecten
mee deed. Hoe klein is de wereld dan?
Ondertussen zagen we een echte NZ'se rugby match op de tv,
gingen we snel even rond het afgezette centrum van Christchurch en dronken we
ons eerste NZ'se biertje in een cool cafeetje dat bestaat uit containers op een
werf waar tot een jaar geleden nog gebouwen stonden. De aardbeving beheerst
hier echt constant het leven. Christchurch is gebouwd op een moeras en wanneer
de grond beeft, "golft" de stad. De wegen hebben overal bulten &
heuvels, huizen staan volledig uit de haak. Niets is aardbevingbestendig omdat
niemand wist dat de stad op de beeflijn gebouwd is. Het lijkt alsof men de stad
aan het opnieuw bouwen is, maar eigenlijk wordt alles afgebroken. Gebouwen
staan half rechtop, kerktorens staan naast de gebouwen op de grond. Echt gek om
te zien.
Dus nu chillen wij een beetje en kijken een beetje rond,
plannen Australie en kunnen bekomen van zes weken rondreizen in een van de
mooiste landen die ik heb gezien. Sweet as!
Op volgende website: http://www.christchurchquakemap.co.nz/
kan je volgen hoe "aardbevinggevoelig" de omgeving van Christchurch is. Het is als het ware een 'nogal beweeglijke' onderlaag waar men op leeft. Als we de website mogen geloven waren er zo'n jaar geleden (op 22.02.2011) maar liefst 5732 bevingen. In september 2010 deden ze er nog zo'n 4.000 bovenop!!!
|
