Het is zaterdag 19 november 2011. Kort na de middag vertrokken om reisgenoot Tim op te halen en dan richting Brussels Airport. Een rustige rit, op twee kwebbelende dames na die van het tweede vak plots op het eerste wilden rijden wegens meer zon of zo. Allé in ieder geval getoeter en een zwalpende wagen die we maar vlot voorbijsteken. Dan 'cruisecontrollen' tot plots Groot-Bijgaarden in zicht komt. Je kan het moeilijk geloven maar ook op zaterdagnamiddag telt ons land files... De beelden van sleurende reizigers met veel te grote koffers langs de snelweg duiken op. Al bij al valt het mee en aan een zeeer gezapig tempo bereiken we het viaduct van Vilvoorde, onmiddellijk erna de afslag. Even de idee of we via Cargo gaan doch de beperking van 23 kg bagage maakt dit overbodig. Na het parkeren tussen de lijntjes, die wel heel dicht op elkaar staan, kunnen we richting vertrekhal. De automatische inchecktoestellen hebben het moeilijk met de verschillende etappes én maatschappijen die de vlucht naar 'the outback' moeten verzekeren. Dan maar naar de vriendelijke dame die alles manueel in orde brengt, bagage doorsluist (bleek dan toch zwaarder dan gedacht) en een goede reis toewenst. Dan maar weer verder, met slepende voeten en een draagbare rugzak, richting douane. Een knuffel, een (natte) knipoog en daar gaan ze, richting paspoortcontrole. Nog een laatste keer wuiven en het besef dat het tot half september zal zijn om één verdieping lager te komen wachten. Met hun tweeën gaat het eerst richting Heathrow, dan via Singapore naar de westkust van Australië: Perth.
