Het avontuur zit erop. Om 15.07 vandaag landde een voldane maar vermoeide backpacker op Brussels National Airport oftwel Zaventem. Na het afhalen van de bagage werd de familie herenigd om 15.40 uur. Vlug naar de auto en de laatste trip richting thuis kon aangevat worden. Nog net voor de grote files werd de Brusselse ring getrotseerd opgevrolijkt door de eerste (nieuwe) verhalen uit Australië, Nieuw-Zeeland en Thailand. Om 16.30 was er dan het weerzien met 'klein broerke' en de poes die maandenlang vergeefs aan de slaapkamerdeur ging kloppen.
Hier stopt de blog. De avonturen, foto's en weternswaardigheden horen of zien jullie wel life in de komende dagen of weken. Als uitsmijter twee sfeerbeelden: het legen van de rugzakken (al dan niet met kakkerlakken, wantsen...) én de poes die, vol interesse, al die vreemde geuren ruikt.
Hasta la vista en hoogstwaarschijnlijk tot een volgende blog voor De Avonturen Van Joke In ??? ofte DAVJI?
Dank aan hen die reageerden en plezier beleefden aan de schrijfsels en foto's.
Eigenlijk niks te melden. Alleen maar dat enkel nog maandagavond, dinsdagavond en woensdagavond te overbruggen zijn alvorens we een vracht moeten ophalen in Brussels National Airport.
Ondanks de afnemende temperaturen dankzij lagedrukgebieden, stijgt het kwik in de Grasklokjesweg te Merelbeke gestaag. De moederlijke zorgen maken stilaan plaats voor euforie omdat dochterlief heeeeeel binnenkort opnieuw op Belgische bodem zal lopen. De vraag is voor hoelang
Deze blog is dus ook aan zijn laatste stuiptrekkingen bezig... Het is immers onnozel om een blog te voorzien van tekst en uitleg over iemands avonturen als deze niet meer op avontuur is. Om jullie echter tot op het einde op de hoogte te houden bij deze twee korte berichten die ons eergisteren en vandaag via dat ongelooflijke web bereikten:
Een eerste bericht kwam via Facebook waarin ene Xeena, Warrior Princess (waaw) te lezen kreeg dat Joke op dat moment in Ao Nang zat. Morgen (maandag) zou ze vertrekken naar Ko Phi Phi om haar laatste baths uit te geven op het eiland.
Vandaag kwam via mail volgend bericht: Nu ben ik in ao nang, waar
James Bond opgenomen werd. Morgen ga ik naar Phi Phi.
De 18e ga ik met nachtbus naar Bangkok,
ga een beetje shoppen en ga dan naar de luchthaven om mijn bagage te herpakken. Hebben jullie iets nodig? niet teveel, want 't ga passen zijn met de kilo's ...
Al kroketjes en ballekes met tomatensaus ingeslagen? :))))
Hierbij twee sfeerbeelden: Ao Nang en de menu van donderdagavond aanstaande....
Enkele dagen terug was er nog een bericht dat Joke zou gaan mediteren in Pai.... Vandaag blijken de plannen gewijzigd:
De hele planning is een beetje veranderd.
Ik ben niet naar Pai gegaan, omdat iedereen zei dat er eigenlijk niks aan is.
Dus ik ben vertrokken uit het Noorden, naar Sukhotai en heb daar rondgefietst
in een historisch park.
Daarna ging ik naar Khmer tempels in het oosten, maar 't was vreselijk.
Niemand sprak engels en kon mij zeggen welke bus ik moest nemen en ik kreeg altijd te doen met
zo van die venten die al uw geld proberen aftroggelen en u op een bus zetten
naar God weet waar.
Na een uur discussieren in het busstation over welke 7 bussen ik moest nemen en
waar ik alleen ging moeten wachten in een busstation, was 't mij beu. 'k Heb
iedereen laten staan, mij omgedraaid en een ticket naar het zuiden gekocht.
Dus vanavond vertrek ik met een nachtschip richting Ko Tao, om daar morgen en
overmorgen mijn duiklicentie een beetje bij te schaven in een idyllisch resort
tegen een mooi prijsje. Daarna ga ik een beetje eilandhoppen en lezen op het strand. 't Is
ongelooflijk hoeveel tijd ge eigenlijk besteed aan effectief rondtrekken wanneer
ge reist, en ik ben er zo moe door geworden. Dus ik ga een beetje chillen op
witte stranden met palmbomen.
De laatste dagen waren echt moessonweer in het noorden, gelukkig is het hier
heel zonnig en 't schijnt zo te blijven.
Na de duikavonturen heeft Joke Australië verlaten. Ze vloog richting Bangkok. Van daaruit zou ze met een meisje naar Cambodja vliegen en daar rondtrekken. Jedoch de kat werd gestuurd. Daarom is het nu toch Thailand waar Joke de laatste drie weken van haar tripje zal doorbrengen.Ze stuurde volgend nieuws:
Hoi,
Momenteel zit ik in Ayutthaya. Ik heb besloten hier te blijven. Iedereen rijdt hier rond op brommers en fietsen, dus da's normaal. Vandaag ga ik met een meisje hier rondfietsen en tempels bezoeken.
Mijn belgische simkaart werkt niet en mijn Australische is leeg, dus ik koop zo snel mogelijk een Thaise om te sms'en.
Alles is goed :)
De eilanden kan ik niet doen, want het is regenseizoen, er zijn er maar een paar die toegankelijk zijn nu. Die zijn voor binnen tien dagen, wegens mega toeristisch en vrij saai. Alhoewel mooi :)
Hier een wiebelige mail, want ik heb nog steeds zeebenen. Het is niet erg, want ik heb net de meest fantastische ervaring in mijn leven
achter de rug.
Great Barrier Reef was legendarisch. Echt wauw. 2 dagen oefenen in een zwembad,
drie dagen leven op een boot.
Schildpadden ter grootte van de eettafel in de living, zwemmen met haaien op
een meter afstand, een Lionfish op 10 cm afstand, zot schone riffen bezocht,
...
En een nachtduik! Ik was de eerste om in het water te springen. Je ziet de
haaien en gigantische vissen door de spotlights op de boot in het water
cirkelen en je weet dat je daar in moet springen én dat je helemaal alleen daar bent ... Brrr!
Helaas had ik een verkoudheid en kon ik niet dieper dan 18 meter gaan zonder
keizwaar af te zien met mijn oren. Er komt sowieso een vervolg in Thailand, dat staat vast! Ik ben volledig
verkocht.
Laat maar wat plaats over in de garage voor mijn nieuwe duikspulletjes.
Toen ik vertrok in Darwin, zat ik samen op de bus met een van de geologen uit
Pine Creek.
Die is lid van de Qantas Club, dus voor ik op het vliegtuig kroop hebben we
hapjes en tapas geknabbeld en schuimwijntjes gedronken,
gedouchet met superfrisse handdoeken en lekker geurende zeepjes in de
luchthaven ... 't Was echt cool! :)
Hij heeft mij het nummer van zijn mama gegeven die hier in Cairns woont,
voor moest ik problemen hebben.
Dus ik voel me best.
Het idee dat ik binnenkort vertrek is zot. Ik ben er net zo aan gewend geraakt
en ben nog meer verliefd op Australie dan ervoor. Ook
op Nieuw Zeeland. Ik keer sowieso terug na mijn studies.
Is het niet voor een jaar, dan zeker een paar weken en dan doe ik de rest van
Australie erbij.
Maar eerst blijf ik nog eventjes bij jullie.
Ondertussen is Joke alleen onderweg. Reeds enkele weken terug scheidden de wegen van haar en Tim wegens andere interesses om nog te doen in de wwc (worldwidecountry). Vandaag kwam een stand van zaken door die we jullie niet willen onthouden. Benieuwd of er nog berichten doorkomen of dat we opnieuw enkele weken moeten wachten tot ze live verslag uitbrengt. Just wait and see.
hey jongens!
ik ben net aangekomen in Cairns, en ik ben ka-pot.
Van Pine creek naar Darwin, op de vlieger naar Brisbane. Dan het vliegtuig naar Cairns. Maar ... morgen trek ik voor 5 dagen op een boot, doe 9 duiken en ben
ik gecertificeerd voor altijd. Ook al kost het mij een fortuin.
Ik kijk er wel naar uit, alhoezel ik Pine creek al mis. 't Was leven in een
luchtbel: afgesloten van gsm, internet, televisie, de kranten, ...
Ik heb er superveel coole mensen ontmoet: overdag grey nomads die een koffie komen drinken (oa een nederlands koppel op
pensioen die met hun 4x4 de hele wereld rondtrekken, vree wijze mensen); dan
's avonds de mijwerkers, stoffig en doodmoe, blij dat ze een fris barmeisje
zien.
Op een bepaalde avond was het vree gezellig, daarna sta ik 's ochtends op om de
was te doen. Normaal vertrekken de mijners allemaal om 4u in de morgen. Maar ze
zaten allemaal op een rijtje op een bankje te wachten tot ze negatief testten
op de alcoholtest. Wreed.
De avond voor ik vertrok, vertrokken ook mijn favoriete shift van mijners. Dus
het was een cool afscheid.
Op internet zweeft een foto van mij met een blauwe sjaal. Dit is op het afscheidsfeestje van een ander meisje. 't
Is hier fotty season en onze baas is fan van de blauwkes. Daarom droegen we
die avond allemaal de sjaal. 't Was daar TOTAAL niet koud. Ik bevroor bijna
vannacht toen ik in Brisbane arriveerde. In Pine creek was het een gezellige 28
graden overdag en truitjesweer 's nachts. Op vrije momenten gingen we vaak
zemmen in een verlaten steengroeve of in de dam.
Ik vertrek hier de 24e en vertrek in Bangkok de 20e.
(september nvdr)
De zenuwen stonden hier al even gespannen als de bogen op de Olympische spelen of doen ze daar niet aan boogschieten...Het was al enkele weken zeer windstil vanuit Australië. Gezien er quasi geen internetmogelijkheden waren en ook de telefoon nog via rooksignalen moet gaan, kwamen er geen berichten door of waren er geen skypesessies. Tot tijdens onze (voorbije) vakantie. Terwijl zoon Ruben werd geëvacueerd met hun tentenkamp in het Belgische Florenville (met dank aan de weergoden) kwam een bericht uit "The Lazy Lizzard" van de lokale barmeid:
Dag jongens,
Ik zit nog steeds in pine creek. 't Is vermoeiend, maar wel beestig!
Ik ging naar een rodeo kijken met echte grote bulls en
paarden, ik ben naar een mijn gaan kijken, ging nog eens langs in Litchfield,
en amuseer mij best!
Dinsdag komt er een bekende Australische country zangeres
optreden, dus dat wordt ook wel eens een belevenis.
Binnen een week vertrek ik (dik tegen de goesting van mijn
veel te coole baas, Mr. Big Daddy Bruce) en dan ga ik eerst duiken in Cairns, dan naar Alice springs
met de bus, en dan met de trein naar Adelaide.
Daarna vlieg ik naar Bangkok, waar ik een van de meisjes die
hier ook werkt ga ontmoeten. We vliegen samen naar Cambodja en gaan daar drie weken
rondtrekken. Ik wil Thailand niet alleen doen, en zij wil Cambodja per se
dan doen, dus ik ga met haar mee.
Ze ziet er uit als een blonde Duitse Barbie, maar onder de laagjes bronzer is het echt een geweldige
griet!
