Vandaag, 11.00 uur onze tijd, kwam een bericht van Joke. We geven hierbij een uittreksel:
Joehoe!!
We hebben een Telstra 3G internet stick gekocht, dus nu gaat
het internet wat vlotter.
Helaas gaat skypen waarschijnlijk nog steeds traag gaan, en is het nu echt onmogelijk om
video aan te zetten.We hebben wel nog wat tijd over op het WiFi net werk van
Monkey Mia,
dus op kerstavond (24/12) kunnen we nog skypen via daar en even de video
proberen aanzetten.
Gisterenavond was het hier staff christmasparty: gratis eten
en drinken en een leuke sfeer
en chocolade als cadeautje. Hoera!!
We kregen van het resort ook een nacht in een dolphin lodge of garden villa
cadeau,
die we kunnen nemen vanaf 15 januari.
Veel andere dingen zijn er nog niet gebeurd. Wel heeft het
al twee keer geregend!
Ik ben toch aan het uitkijken naar eventueel een ander
jobke,
want het is hier nog steeds zeer rustig en soms krijg ik een beetje het gevoel
'gevangen' te zitten.
En wc's van andere mensen kuisen en hun bedden opmaken blijft wel altijd
letterlijk een beetje een kakjob.
Geen auto hebben en zo ver van alles én afhankelijk zijn van de mini mart. Ik mis het ook een beetje om eens
hard tegen iemand te kunnen zagen
of een uitstapje te doen. Dan valt het wel op hoe handig het is om in Merelbeke
te wonen, vlakbij 't stad, altijd iets te doen met iemand.
Ik lees
volop over Australie en Nieuw Zeeland, dan heb ik iets om naar uit te kijken!
Ik ga eens plonsen in de paradijselijke hot tub,
maakt ook al veel goed
Vandaag via de dropbox enkele nieuwe foto's doorgekregen. Die van de spinnen onthouden we jullie wegens te griezelig. We laten jullie liever wegdromen met de meermin en de vis...
Vermits Joke & Tim ook deze blog volgen vanop hun bestemming is het voor hen misschien wel leuk als het gastenboek aangevuld wordt. Laat je dus gaan en vul het gastenboek met jullie berichten. Je mag natuurlijk ook altijd reageren op de teksten die verschijnen. Dit kan door rechts onder de tekst, waarop je wil reageren, te klikken op "reacties". Volia, dank u wel, merci en tot genoegdoening.
Na een week radiostilte, behalve een sms voor de verjaardag van broerlief op woensdag vanop een parelwit strand; enkele schaarse foto's met oa. een staatsieportret van de Tetragnatha
demissa (een vrij gevaarlijke geleedpotige ofte een spinneke) was er vandaag opnieuw een skypesessie. Aangekondigd via sms en dan nagelbijtend wachten voor de mama tot uiteindelijk het verlossende geluid om 13.55 uur meldt dat er iemand online is... Alleen geluid want de internetverbinding is te traag om ook videobeelden toe te laten.
Joke en Tim stellen het goed. De bagage die verloren ging tijdens de transfer van Perth naar Monkey Mia (chauffeur vergat over te laden van bus naar jeep) is terecht. Eerstdaags zal de trolley, hopelijk zonder bijtsporen, 'aanspoelen' in Shark Bay... Onze backpackers verhuisden van een villa naar het onderkomen voor personeel. Zoals we het begrijpen een soort werfcontainer waar ze over een paar kamers beschikken. Sanitair gebruiken ze in het vakantiepark. Volgens Joke is het allemaal zeer netjes en proper. Ah ja, ze moet het zelf poetsen ...
Het is nog even rustig in Monkey Mia; het resort is niet volzet doch daar komt volgende vrijdag verandering in gezien de vakantieperiode die dan begint. De ganse site is volgeboekt. Werk genoeg dus om de nodige fondsen te verzamelen voor de volgende stap: Nieuw-Zeeland. Op kerstavond, kerstdag en tweede kerstdag mag er slechts beperkt gewerkt worden. Dit omdat ze aan extra tarief werkt (zondag én feestdag) en dus wordt er bespaard. Het zal zweten worden want in de drie uur dat ze mag werken moeten heel wat kamers in orde gebracht worden. Joke en haar twee collega's (waaronder een Duitse Fraulein) zullen het geweten hebben...
Vandaag was het wasdag want de bodem van de rugzak was zichtbaar en de voorraad ondergoed uitgeput. Vorige week was er de (gratis) catamarantrip over de Indische oceaan. Naast oa. zeekoeien, zeeschildpadden, een verdwaalde haai was er grote consternatie toen een rog (spanbreedte ong. twee meter) op enkele meters van het schip uit het water sprong om enkele seconden later opnieuw te verdwijnen. Wij kennen dit enkel uit Sealife of vanuit de viswinkel waar de vleugeltjes in gelei wachten op de liefhebbers om verorberd te worden. Ja het is wel wat om te vertoeven in een groot natuurreservaat.
Als alles blijft zoals nu voorzien, zullen ze kerst en de overgang van oud naar nieuw vieren in het resort. De beelden van Ozzies in rode zwembroeken en bikini's met kerstmutsen op parelwitte stranden en hemelsblauw oceaanwater duiken op in onze gedachten. Ook in het rood is 'den tabbaard' van de Sint die niet langs kwam in de baai. Ah ja ze zullen ook geen schoentje gezet hebben zeker. Ze zullen het moeten stellen met enkele (chocolade)euro's op de rekening. Het vernoemen van de Sint tijdens het skypemoment, riep onmiddellijk de nodige nostalgie op: ah chocolade.... Daar ter plaatse quasi onbetaalbaar want zo'n 6.00 AUD voor een 'latteke'. Tja het heeft dan toch voordelen om thuis te blijven zeker.
Tot slot ook gemeld dat er sinds vanmorgen een achterneefje bij is, luisterend naar de naam 'Sterre'.
Vanmiddag was het zover. Om 13.45 uur (20.45 in Monkey Mia) hingen onze backpackers, via Skype, aan de telefoon. In de namiddag(voor hen) werd de koelte van de kamer met airco opgezocht om de 35 tot 40° C te trotseren. Alles oké, vandaag zondag was er vrije tijd. De overige zes dagen van de week wordt er gewerkt aan het onderhoud van de lodges. 's Morgens start Joke om 08.00 uur. Dit betekent dat ze de dolfijnen ziet aankomen doch het voederen zelf maakt ze niet mee (op werkdagen). Ze zijn tevreden doch er is wel wat gezucht omdat ze tientallen kilometers van de bewoonde wereld zitten en Monkey Mia is nu ook niet zo fantastisch groot. De voorbije week waren er niet zoveel gasten en dus ook minder werk. Volgende week zou er meer volk over de vloer (wit zand) komen. Ook de verwachte contacten met andere backpackers blijven wat uit. Al bij al zijn ze zeer tevreden doch ze denken eraan om vroeger te vertrekken en eerst naar Nieuw-Zeeland te trekken nu het weer daar ook nog goed is. Wat ook het vermelden waard is zijn de prijzen... In een Belgian Beer Café kost een Stella Artois maar liefst 10 AUD ofte zo'n 7.00. Tja 'thuis is waar mijn Stella staat' en dat kost wel een centje zeker. Komende week is ook het uitvaren met de catamaran gepland. De tijgerhaaien liggen al te wachten op een stukje stoofvlees van Vlaamse backpackers die licht gegaard zijn door de tropische temperaturen. Voor de nieuwsgierigen kan ik ook nog melden dat binnenkort de 'dropbox' het nodige beeldmateriaal zal leveren. Om het nu al wat goed te maken, hierbij een beetje Australische kerstversiering.
Vandaag mogen we dik in onze pollekes wrijven want de backpackers namen de tijd om het thuisfront van (veel) nieuws ter voorzien. Lees het verslag van Joke hieronder maar... Enkele woorden om zeker te onthouden: "wiebelende voeten" - "Landcruiser" - "tijgerhaaien van 5,5 meter" ... Er worden nog meer spannende actiefoto's beloofd. "Come and see te next days" zou ik zeggen.
Gday blokes and birds!
Voor de komende twee maanden
zit ik hier in Monkey Mia Dolphin Resort. 150 km van het dichtstbijzijnde
roadhouse en 28 km van het dichtstbijzijnde vissersdorpje. Tijd zat dus om eens
een vollediger beeld te schetsen hoe alles hier verloopt
Brussel Londen Singapore Perth (14000 km)
De afstand België Australië
is vlotter overbrugbaar dan gedacht. Na een lange wachttijd in de gate op
Heathrow en een snelle check-in op Singapore, stonden we plots op de
internationale luchthaven van Perth, 01.00 AM lokale tijd. De controle hield
enkel een paspoortcheck in en een doorkijk van onze rugzakken. Easy!
Dan was het voor 8uur kamperen op een stoeltje in de inkomhal. We hadden dus
tijd genoeg om de goedkoopste weg naar het stadscentrum uit te dokteren: een
gratis shuttle naar de Domestic Airport en daar een stadsbus naar CBD, het
zakelijke deel van Perth. Eens daar aangekomen viel direct de warmte op, zo ook
de palmbomen en de gigantische wolkenkrabbers tussen koloniale gebouwen.
Perth (16km) De volgende stop was ons hostel, midden
in Northbridge.net buiten CBD, met stapelbedjes waar we de volgende drie uur
niet meer uitkwamen. Daarna checkten we de buurt en gingen winkelen voor
avondeten. On-ge-loof-lijk, en om even te schetsen: $7 voor brood, $4 voor een
paprika, $15 voor twee biefstukjes, $8 voor een trosjes banaantjes. De keuze
voor wit sandwichbrood, maaltijdzakjes, microgolfdoosjes en blikvoer was dus
vrij snel gemaakt. Ook botsten we op Café Westende, dé Belgian Beer Pub in
Perth: $10 voor een Stella Artois. Net buiten de stad is ook een gigantisch
park, met een botanische tuin en een mooi uitzicht op de baai en de stad.
De komende dagen in Perth
bestonden uit het aanvragen van een Medicare-kaart en een Tax File Number, het
openen van een bankrekening en alle mogelijke sites en job agencies afschuimen
om werk/een auto/een appartement te vinden. Overnachten is vrij duur en dus
lijkt een appartement handig. Maar daarvoor moeten we een job kunnen krijgen in
het centrum. Een auto is goedkoper en biedt opties voor een job buiten het
centrum, maar dan moeten we de bank kunnen combineren. We zetten dus gewoon
alles op alles en contacteerden mensen met appartementen en autos.
Via Gumtree, de stadssite
voor alle mogelijke zoekertjes, zochten we contact met twee Duitse stoere
kerels die de Outback al volledig hadden doorkruist, en hun oldtimer Toyota
Landcruiser verkochten (met veel pijn in het hart) omdat hun avontuur aan een
einde kwam. Een witte oude jeep, ideaal om te offroaden, met duizenden
kilometers en geboren in 83: The Beast! Liefde op het eerste gezicht, dus
bleven we een paar dagen onderhandelen over de prijs.
Ondertussen waren dagen
verder gevuld met het wachten in de job agency. Ze beloven échte Australische
jobs in Country Bars, op Cattle Stations, in de fruitpluk, Rijden met de
grootste machines ter wereld, werken 2km onder de grond in de mijnen, vee
hoeden of de stoere mannen bedienen in een Jackaoo bar 3000 km verder. Dichtbij
werken betekent voor sommigen 4000 km overbruggen met het vliegtuigje van de
baas.
Het systeem van een agency is
simpel. Je komt binnen, schuift aan in de rij en registreert je, legt een
interview af om te toetsen uit welk hout je bent gesneden en hoe je kennis van
Engels is. Dan kom je elke dag om 9u30 terug om opnieuw aan te schuiven in de
rij. Om 10u30 worden alle jobs afgeroepen. En dan is het vechten voor een job.
Geregistreerden krijgen voorrang, nieuwelingen kunnen later hun interesse
tonen. Woensdag was ik geregistreerd bij een klein agency, donderdag was ik geregistreerd
bij het bekendste agency onder backpackers. Een heel weekend online zoeken naar
jobs en appartementjes. Maandag opnieuw aanschuiven en tegen 12.00 AM beginnen
denken aan een rugzak pakken en een busticket kopen richting onze nieuwe job!
Monkey Mia (950 km)
Monkey Mia ligt in een
uithoek van het schiereiland, 13 uur rijden van Perth, net aan Shark Bay.
Monkey komt van de naam van het schip van de ontdekker van dit schiereiland.
Mia komt van Mia-Mia, een aboriginalwoord voor hun hutjes of van Mia zelf, een
vrouw die werd begraven hier in de bergen.
Monkey Mia is enkel een
resort en ligt aan een interaction site met dolfijnen. Wilde dolfijnen worden
hier op bepaalde tijdstippen gevoederd, zodat ze in het wild kunnen blijven,
maar toch een veilige broedplaats hebben. Ik begin te werken om 8am en daarvoor
kan ik net nog aan de waterlijn staan om te zien hoe de tientallen dolfijnen
met kalfjes aankomen om gevoederd te worden. Helaas mogen we niet meer in het
water omdat de kalfjes denken dat wiebelende voeten hun mamas zijn, waardoor
ze stranden.
Mijn taak is housekeeping.
Het onderhouden en poetsen van de camp site, de dolphin lodge, de garden
villas, Het resort is een speldekopje groot, maar de locatie is idyllisch.
Parelwitte stranden, helblauw water, palmbomen, een fris windje en vooral veel
zon. Maar ook haaien!
Tot nu toe zagen we een
aantal beesten zoals een kangoeroe, dolfijnen, een slang, een zeeslang, een
zandslangetje, kamelen, een roggetje en we denken een haaitje (want de twee
jongens die ernaast in het water ploeterden gilden wel heel hard toen het
vinnetje boven kwam zwemmen). Buiten een meisje dat gebeten werd door een
zeeslang, gebeurden hier nog geen noemenswaardige ongelukken. De haaien zijn
tijgerhaaien: ze zijn de vuilbakken van de zee, en eten alles. Ze vallen dus
niet zomaar prooien aan zoals de witte haai, maar fretten alles op wat ze
tegenkomen en kleiner lijkt dan zijzelf. Een tip van de chauffeur was om jezelf
zo groot mogelijk te maken als er eentje op je afkomt. Helaas ontdekte ik ook
dat een tijgerhaaitje gemakkelijk 5,5 meter lang is. Dichtbij het strand
blijven en snel wegpeddelen lijkt dus een beter idee.
De omgeving is een natuurpark
met helrode heuvels en schelpenstranden. Geweldig mooi, maar ook echt geweldig
ver van de bewoonde wereld. Het eten in de resortwinkel is zo mogelijk nog
duurder. We krijgen een discount op alles, behalve op brood/melk/fruit/groenten.
Daarom eten we voor $7 in de Monkey Bar: slaatjes, pastaatjes, kip met rijst,
lasagne, Nu zitten we nog in de villa, morgen verhuizen we naar stacaravans
voor de staff.
Buiten onze uren wordt het
bakken in het zand, ploeteren in het zwembad, varen op de catamaran en dolfijnen
bekijken. Verder zijn Ozzies ongelooflijk vriendelijk en kijk ik al uit naar de
rest van het land te verkennen.
Dankzij Katrien, mama van Tim, kunnen we jullie verrassen met enkele foto's van 'onze Ozzies' down under. Geniet samen met ons. Verder geen nieuws dus waarschijnlijk goed nieuws tenzij een sharkske uit de bay eens een stukje Vlaams vlees wou nuttigen Hieronder zie je in elk geval van waar de berichten huiswaarts vertrekken: geen gesofisticeerde webshop, geen bruin internetcafé maar gewoon in open lucht met rechtstreekse verbinding naar het wereldwijde web...
Aan iedereen die dit leest welkom, aan iedereen die dit niet leest ook welkom. De eerste foto van de Aussie-backpackers is aangekomen. Geniet maar mee... Voor hen die het nog niet zouden weten. Je kan op de foto's klikken om ze vergroot te bekijken.
Monkey Mia is een toeristenattractie in West-Australië
dat zo'n 800 km noordelijk van Perth
ligt. Monkey Mia maakt deel uit van het Shark Bay Marine Park in
de Shark Bay, een gebied dat op de Werelderfgoedlijst staat. De belangrijkste
attractie is het dagelijkse voeren van dolfijnen, die daar al sinds de jaren
zestig dichtbij de kust komen. Op deze gebeurtenis wordt door de overheid
zorgvuldig toezicht gehouden.
In het gebied rond Monkey Mia, dat in 1890 voor het eerst
werd beschreven, waren lange tijd vissers en parelvissers actief. De herkomst
van de naam is niet helemaal duidelijk. Mia is een woord van de Aboriginals,
dat thuis of schuilplaats betekent. Het woord Monkey wordt echter niet alleen
in verband gebracht met een gelijknamig schip van parelvissers, dat hier in de
late negentiende eeuw zou hebben geankerd, maar ook met apen die Maleisische parelvissers
als huisdieren bij zich hadden, met een spreektaalwoord voor schapen en met een
schoener genaamd Monkey, die in 1843 in dit gebied zou zijn geweest.
In de jaren zestig begonnen een visser en zijn vrouw een deel
van hun vangst aan tuimelaars te voeren. Toen dit bekend werd, kwamen hier
bezoekers naar kijken. In 1985 werd een informatiecentrum gebouwd. Drie jaar
later werden met overheidssubsidie wegen, parkeerterreinen en andere
voorzieningen aangelegd. In het najaar van 1990 werden de wateren nabij Monkey
Mia aangewezen tot Marine Park. (bron: Wikipedia)
Na een sms'je deze ochtend om 07.00 uur van de moeder van Tim kwam een mail aan van Joke die het bevestigd: ze heeft werk. Het zal een pak van het hart zijn dat ook het tweede doel van "travel & work" nu lukt. Lees maar hieronder en je merkt het enthousiasme. Voor wie nieuwsgierig is naar de plaats waar ze zal werken is er een website die je doet wegdromen en vermoedelijk enige jaloersheid zal opwekken. De omgeving is inderdaad schitterend alhoewel 'ons moeder' hier al onmiddellijk in lichte paniek schoot omdat het in de buurt van 'Shark Bay' ligt... Geniet mee via http://www.monkeymia.com.au/gallery.asp
Joehoe!
Inderdaad, sinds vanmiddag heb ik een job! (Ik kon niet
sms'en, omdat in mijn gsm onze australische simkaart zit. Ik wissel die 's
avonds soms eens in om te zien of ik smsjes heb.)
Ik kan aan de slag in MONKEY MIA! De job zelf is niet
meteen super, maar wel goed betaald en op een droombestemming. Zoek het Dolphin
Resort maar eens op!
We hebben een goedkope kamer en kunnen maaltijden krijgen
voor $7. De job is het onderhoud van de camping en het resort. Droombestemming,
niet zo'n droomjob,
maar ik zie het helemaal zitten.
Woensdagochtend nemen we de bus, woensdagavond komen
we aan rond 19u en wandelen we op het strand (waar we dus ook 'op zijn Ozzies'
Kerst en Nieuwjaar zullen vieren). Donderdag begint de actie.
Voor de rest net onze eerste regendruppels gehad Groeten aan iedereen!
Het
is een vrij drukke week geweest, en wanneer we internet hadden, was het te kort
om een deftige mail te sturen, of te duur om iets anders te doen dan
informatie/jobs opzoeken. Ik heb ook gezien dat er een weblog is aangemaakt:
ideaal, dan hoef ik enkel nog mijn e-mail en facebook snel eens te openen voor
updates!
Momenteel
zit ik in een heel leuk parkje te midden van Northbridge, de hippe wijk net
buiten het drukke zakencentrum van Perth. Er is gratis Wifi tot s avonds,
ideaal dus om met de laptop in de zon een beetje te surfen.
Northbridge
is de hippe wijk, maar ook de uitgaansbuurt. Gisterenavond (vrijdag) liep
iedereen in kostuum, de hoogste hakken en kortste rokjes ooit door de stad en
was het feestgedruis oorverdovend. Ozzies zijn duidelijk zot van bier, feest en
zwanzen.
Perth
op zich is vrij druk, maar het valt niet op dat hier meer dan 1,5 miljoen
mensen wonen. De superhoge wolkenkrabbers geven het idee in een soort van
Amerikaanse stad te wonen, enkel de overvloed aan Aziaten doen mij eraan herinneren
dat we ver weg van de USA zitten en ergens onderaan de wereldbol.
We
hebben al 100 plannen gehad, maar het eerstvolgende is zoeken naar een auto.
Accommodatie is gewoon té duur. Morgen
is alles gesloten, dus proberen we eens de bus naar het strand uit. De
openingsuren zijn hier ook te gek: alles is open van 10u/10u30 tot 16u, maximum
17 uur. Australiers zijn heel vriendelijke mensen, maar buiten werkers in
de mijn, heb ik niet het idee dat ze zich ooit te pletter zullen werken ( al
willen ze absoluut geen backpackers uit Italie of Estland aannemen, omdat ze
lui zouden zijn J)
Ondertussen
is het vandaag ook iets frisser en meer bewolkt. Woensdag was té warm,
ongelooflijk. Zelfs de Ozzies liepen te zweten.
Australië
(Engels: Australia), officieel het Gemenebest Australië (Engels: Commonwealth
of Australia) is een land op het zuidelijk halfrond bestaande uit het
Australische vasteland en een groot aantal eilanden in de Indische en Grote
Oceaan, waarvan Tasmanië het grootste is. Australië ligt ten noordwesten van
Nieuw-Zeeland en ten zuiden van Indonesië, Oost-Timor en Papoea-Nieuw-Guinea.
Het land heeft een oppervlakte van 7 741 220 km² en is daarmee het zesde land
ter wereld naar oppervlakte. Van de circa 22 miljoen inwoners woont het
grootste deel in en nabij de grote steden, zoals Sydney, Melbourne, Brisbane,
Perth en Adelaide. De hoofdstad is Canberra.
Australië,
dat haar naam dankt aan het vermeende continent terra australis incognita (onbekend
zuidelijk land), werd al enkele tienduizenden jaren bewoond voor het door
Europeanen zou worden ontdekt. Nadat Willem Jansz Australië in 1606 als eerste
Europeaan ontdekte duurde het nog tot 1770 voor de oostkust door de Britten
werd geclaimd, die het eiland in eerste instantie als strafkolonie gebruikten.
Van 1650 tot 1817 heette het hele continent Nieuw Holland, alleen Nieuw-Zeeland
en Tasmanië herinnert aan de Nederlandse ontdekkingsreizen in dit gebied. New
South Wales was in 1788 de eerste kolonie en in de 19e eeuw volgden nog vijf
andere koloniën, de voorlopers van de huidige Australische staten. Op 1 januari
1901 voegden de zes koloniën zich samen tot één federatie en werd het - hoewel
nog niet volledig - onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk.
Het
tegenwoordige Australië is een federale parlementaire democratie en een
constitutionele monarchie met als staatshoofd koningin Elizabeth II,
vertegenwoordigd in Australië door de Gouverneur-Generaal. Internationaal is
Australië lid van de Verenigde Naties, de G20, het Gemenebest van Naties, de
OESO en de WTO.
Nog
enkele weetjes:
Regeringsleider:
Premier Julia Gillard
Religie:
Christelijk (64%), geen religie (19%), geen gegevens (11%)
Dit was de reactie van Joke op de blog die online is gegaan: "Cool". Een uitspraak die wel kan tellen als dit komt vanuit een gebied waar het gisteren 37,2 graden was...
Meteen ook nog een streepje nieuws uit Kangoeroeland: Australië is van plan om in de noordoostelijke Coral Sea het grootste maritieme natuurreservaat ter wereld te maken. Dat heeft de overheid vandaag bekendgemaakt. Het gebied zal anderhalf keer zo groot als Frankrijk zijn. In het natuurgebied zou boren naar olie en gas dan verboden worden. EN ook de visserij zal er aan zeer strenge regels moeten voldoen. Dergelijke maatregelen moeten de koraalriffen en unieke biodiversiteit beschermen, legt minister van Milieu Tony Burke uit. (afp/adb)
Af en toe geven we hier ook graag wat nieuws uit Australië. Kwestie van eens iets anders te horen dan "De marathon van Elio en z'n moaten"... Een bosbrand bedreigt wijngaarden aan de westkust van Australië. De
brandweer bestrijdt al dagen het vuur in de regio Margaret River, 280 kilometer
ten zuiden van Perth. Daar zijn al twintig woningen in de vlammen opgegaan.
Vijf wijngaarden hebben hun medewerkers in veiligheid gebracht, waaronder
Leeuwin Estate, Xanadu Wines en Voyager Estate.
De brandweer heeft de brand zelf aangestoken. Bedoeling was het
brandbare materiaal te reduceren voordat bij het hete zomerseizoen het gevaar
op bosbranden toeneemt. De brand raakte echter buiten controle. GOE BEZIG HE.
Bericht via mail: zeer heet. Joke blijkt al een rood/bruine geblakerde huid te vertonen. Ze verhuizen van hostel en Joke gaat op zoek naar werk, kwestie van het reisbudget -als student- wat aan te dikken. Eten en leven blijken zeer duur. De spaghetti in blik biedt soelaas....
Eerste echt bericht uit Australië. Ondanks alle doemscenario's omtrent lastige douane (zie de uitzendingen op Vitaya) komt het bericht dat men 'binnen' is. Alles is oké.
Het is zaterdag 19 november 2011. Kort na de middag vertrokken om reisgenoot Tim op te halen en dan richting Brussels Airport. Een rustige rit, op twee kwebbelende dames na die van het tweede vak plots op het eerste wilden rijden wegens meer zon of zo. Allé in ieder geval getoeter en een zwalpende wagen die we maar vlot voorbijsteken. Dan 'cruisecontrollen' tot plots Groot-Bijgaarden in zicht komt. Je kan het moeilijk geloven maar ook op zaterdagnamiddag telt ons land files... De beelden van sleurende reizigers met veel te grote koffers langs de snelweg duiken op. Al bij al valt het mee en aan een zeeer gezapig tempo bereiken we het viaduct van Vilvoorde, onmiddellijk erna de afslag. Even de idee of we via Cargo gaan doch de beperking van 23 kg bagage maakt dit overbodig. Na het parkeren tussen de lijntjes, die wel heel dicht op elkaar staan, kunnen we richting vertrekhal. De automatische inchecktoestellen hebben het moeilijk met de verschillende etappes én maatschappijen die de vlucht naar 'the outback' moeten verzekeren. Dan maar naar de vriendelijke dame die alles manueel in orde brengt, bagage doorsluist (bleek dan toch zwaarder dan gedacht) en een goede reis toewenst. Dan maar weer verder, met slepende voeten en een draagbare rugzak, richting douane. Een knuffel, een (natte) knipoog en daar gaan ze, richting paspoortcontrole. Nog een laatste keer wuiven en het besef dat het tot half september zal zijn om één verdieping lager te komen wachten. Met hun tweeën gaat het eerst richting Heathrow, dan via Singapore naar de westkust van Australië: Perth.