DE WIELERTOERIST In de bar luister ik met open mond en vol ongeloof naar hun spannende verhalen over drieste ritten die ze her en der hebben gereden. Hoeveel keer zijn ze de Mont Ventoux opgereden en langs welke zijde? De steilste kant natuurlijk! Les Trois Ballons, Luik-Bastenaken-Luik en natuurlijk de grote Ronde van Vlaanderen. Mijn prestaties op de fiets verzinken in het niets en zijn peanuts in vergelijking met hun heldendaden. Cyclo hier, tourrit daar en heb je op Strava ons gemiddelde wel gelezen? Dertien gegadigden nemen de start in Nazareth. De eerste kasseistroken komen eraan. Paniek in de ogen! Waar is hier een fietspad of een gootje. We moeten toch niet over die verdomde stenen!?Liefst niet als het even kan! Ze stuiven alle kanten uit, nemen desnoods het voetpad om toch maar niet over die godverdomse kinderkoppen te moeten daveren. Duur materiaal niet bestand tegen zoveel onheil of ligt het aan de benen? Straks na de rit, opnieuw afspraak aan de bar voor nieuwe heldendaden? F.F.
