Ik ben heelhuids aangekomen in Katmandoe. Toen ik hier uit de luchthaven stapte moest ik gaan zoeken achter iemand met een bordje en een brief met mijn naam enzo erin. Maar zou jij die persoon vinden als er daar 100 mensen staan met een bordje, een drukte van je welste is en dan constant auto's waarvoor je moet opletten dat je niet wordt omver gereden. Dus wat deed de verstandige Daisy : mooi aan de kant staan en rustig kijken, kwam er dan plots politieman af die een hele rij in het nepalees brabbelde , hij leek me nogal kwaad dus maakte ik maar plaats. Toch het bordje na 20 miniuten gevonden. De rit naar het hotel was enorm hectisch, en gelukkig kwam ik levend in het hotel. Het verkeer is hier ZOT. Om 22uur lokale tijd ben ik gaan slapen. Ik kon de slaap maar niet vatten en mama had gelukkig een inslapertje meegeven daarna viel ik vlug in slaap denk ik...
Mijn eerste dag hier zit er al bijna op.Het is hier nu al 18u. Vandaag al heel wat beleefd. Deze morgen uitleg gekregen van wat ik nu net allemaal zal moeten doen en ook een rondleiding in kathmandoe. Na de rondleiding ben ik samen met een meisje ook een goedhartige vrijwilligster (lily, van Australia) verschillende tempels gaan bekijken inclusief de monkey tempel. We hadden geluk want er was vandaag iets speciaals te doen een festival ofzo en alle tempels waren open. (boedda tempel, krishna tempel, hindoe tempel) Echt leuk om te zien. Na 2 uur stappen en meer dan 300 treden te doen kwamen we aan in de monkey tempel.. Eigenlijk is de naam van de tempel 'swayambhu nath' maar iedereen zeg monkey (apen) tempel. Hij heeft zeker zijn naam niet gestolen want er waren wel 200 apen op de trappen en bij de tempel zelf. Nadat we hebben genoten van het mooie zicht en het vele smog in de lucht zijn we terug afgedaald naar de diepte. Tijdens het afdalen was Lily haar zak afgenomen van een aap. Hij dacht dat er voedsel inzat maar toen hij zag van niet liet hij de zak terug vallen. Gelukkig had ze alles onbeschadigd terug, de monkey was enkel gaan lopen met haar fles water. Natuurlijk vergat ik mijn zonnecreme op te doen en ben ik verbrand (typisch) , het was dan ook wel 29 graden. Heel erg warm natuurlijk.
see you (mijn engels verbeterd iedere minuut, ik ben hier dan ook verplicht om dit te spreken)
Op dit ogenblik zit ik op mijn gemak op een stoel in de luchthaven van Doha. Amai een drukte van je welste..., maar toch nog niks vergeleken met de luchthaven in londen. In Heathrow was het pas de moeite, druk, enorm groot. Ik heb toch wel enkele mensen gaan aanspreken om te vragen waar ik moest zijn. Het was een hele weg hoor, ik moest een bus nemen, daarna een metro dan nog een 25 tal minutjes stappen en eindelijk kwam ik dan aan in terminal 3 en dan nog zoeken naar de juiste Gate. Heel deze weg heb ik samen afgelegd met nog een ander meisje die ook naar Doha moest, maar nu zijn onze wegen hier gescheiden. Mijn 2 vorige vluchten zijn probleemloos verlopen. In Doha is het nu 07u45 en moet nog wachten tot 09u35 dan ga ik nog een laatste vlucht tegemoet van een 5 tal uurtjes en dan ben ik eindeijk ter plaatse. Dan kan mijn avontuur beginnen. En nu maar hopen dat mijn bagage ook alle vluchten goed zal doorstaan hebben en straks ook veilig aankomt in Kathmandoe.
Het is bijna zover.... spannend!!! Maar EINDELIJK !!! Binnen 5 daagjes vertrek ik. Hopelijk gaat alles goed onderweg en heb ik niet te veel vertraging enz..
Gisteren was het eindelijk de dag van de benefiet. Het mag gezegd worden het was een groot succes. Ik had nooit gedacht dat we zoveel mensen zouden bijeen krijgen.Er werd een prachtige som bijéén gegeten en gedronken. De kinderen zullen er zeker en vast blij zijn! Natuurlijk heb ik deze benefiet niet alleen kunnen organiseren en wil ik via deze weg mijn ouders, broer en schoonzus, tantes en nonkels, nichtjes bedanken voor het harde werk dat ze geleverd hebben (zowel voor de benefiet als tijdens de benefiet). Bedankt aan alle mensen die zijn langs gekomen voor hun steun!!
en nu kunnen we echt beginnen met aftellen. Nog 25 dagen !!
Het is al een eindje geleden maar nu heb ik terug een gaatje gevonden om een iets om mijn blog te zetten. Ik geef op 5 september een benefiet om wat geld bij elkaar te rapen voor de kinderen in Nepal zelf. Dat geld dat ik hier heb kunnen verzamelen zal ik zelf besteden in Nepal, ter plaatse zal ik zien wat ze net nodig hebben en zo kan ik het dan aankopen met het geld dat de benefiet heeft opgebracht. De kaartenverkoop gaat goed vooruit. hopelijk blijft dit zo. Mijn vertrek komt steeds dichter bij en nu zal het vlug beginnen inkorten maar ik verlang echt om te vertrekken. alles op zijn tijd maar het mag toch vlug komen hoor.
Al een hele tijd heb ik in mijn hoofd om ver weg op reis te gaan om er wat te gaan werken, mensen te helpen die weinig hulp krijgen of het hen niet kunnen permiteren . Welk land het gaat worden heb ik eindelijk beslist. Het wordt Nepal en alleen al over het land te fantaseren is heerlijk! Er komt natuurlijk ook heel veel bij kijken maar toch zie ik het volledig zitten! Ik vertrek begin oktober en kom terug op het eind van november. Dit is nog een tijdje maar er moet nog zoveel geregeld worden en zit nog met zoveel vragen dat oktober vlug voor de deur zal staan. Vrienden van mij gingen het tof vinden wanneer ik namelijk in Nepal ben dat ik nu en dan eens een berichtje zou achterlaten op een blog. Dan ben ik maar opzoek gegaan om een blog aan te maken en bij deze is dit ook weer een werkje die niet meer moet gebeuren.
(typisch) , het was dan ook wel 29 graden. 
