Omdat de nacht erger en erger werd voor Elise (ademhaling super snel + Elise gaf weinig reactie en zag grauw), had ik besloten ’s morgens toch al maar even terug te bellen naar de huisarts.  Die besliste dan dat we door mochten naar spoed.  Op spoed kon men al vrij snel vaststellen dat ze pneumonie (longontsteking) had.  Haar saturatie (zuurstof in het bloed) was op dat moment maar 82, wat vrij laag is en waarom ze grauw zag.  Ze hebben haar dan zo snel mogelijk een zuurstof masker gegeven en zagen dat ze er geniet van had. 

De professor van de longen kwam op vraag van de spoedarts even langs en besliste dat Elise opgenomen moest worden op intensieve.  Dit omdat ze in 24u enorm snel achteruit is gegaan, en ‘stel’ dat dit nog zou gebeuren, zouden ze haar moeten intuberen en intensieve is daar het best voor uitgerust + daar is ook continu controle door de verpleegsters.

En zo werd Elise opgenomen op intensieve, een beetje déjà vu van vorig jaar, 1 nadeel, op deze intensieve mag je als ouder maar 3x/dag bij je kindje (van 13u15-14u15, 16u-17u en van 19u-20u45).  Dus de dagen gingen maar traag voorbij.

Op 8/2 werd Elise overgebracht van intensieve naar E343 K55, omdat ze het goed deed.  Daar bleef ze nog 1 nachtje en op 9/2 mocht ze dan mee naar huis.