Ook deze ochtend was een moment van tranen, tot ik bij haar kwam.  De verpleging had goed nieuws! 

Het was bijna 10u omdat ik zo geweend had en niet durfde gaan, waardoor de verzorging gedaan was.  Daarbij was besloten te stoppen met de lamp en de 2de drainage mocht verwijderd worden.  Voor de 1ste drainage moet men wachten tot de chirurgen hun fiat geven en mits het zondag is...

En dan volgde het grootste nieuws.  Volgens de verpleging kon de beademing verwijderd worden én de dokter wou dit proberen.  Ik moest wel even naar buiten, zeker omdat ik het al zo moeilijk had, want van beademing gaan = vele (enge) alarmen!

Dus ik vond dat zeker niet erg om even buiten te gaan, maar het was wel enorm zenuwslopend!

Een 10-tal minuten later mocht ik terug binnen en kreeg ik het nieuws dat het gelukt was!  Hopelijk blijft dit zo :-).  De verpleegster zei dat als alles zo goed bleef gaan we misschien morgen met kangoeroeën konden starten.  Dat zou een leuk verjaardagscadeau zijn.

Met voeding ging men nu wel wat wachten, want dit was al veel voor haar.  Tot 's avonds, toen zei de verpleging dat de voeding al terug bezig was, 2ml om de 4 uur.  Het was wel raar om het ziekenhuis te moeten verlaten, maar al bij al vertrek ik met een beter gevoel, maar gerust zal je nooit zijn....!