De lamp staat klaar, we weten wat dat betekent!  24u zal ze een zonnebrilleke moeten dragen.  Op zich is dit niets ergs, maar het komt er weer maar bij natuurlijk...

Ook vandaag wanneer de medicatie uitgewerkt geraakt, verkrampt ze, dus ze heeft nog steeds veel pijn...! Er steken dan ook zoveel draden en buisjes in dat mini-lichaampje...

Rond 10u30 was haar PH-waarde 5 a 4, dus dat gaat stillekes aan vooruit.  Verder leek er niet zoveel verandering te zijn, tot 's avond.  De medicatie was bijna uitgewerkt en plots riep de verpleegster hulp bij.  Blijkbaar viel ze volledig stil!  Gewoon omdat ze zoveel inspanning deed.  Dat was emotioneel weer een moeilijk moment!  Met een heel klein hartje ging ik dan ook slapen.  Chance dat ik dan nog mijn hart heb kunnen luchten bij de verpleegster van neonato, want emotioneel voelde ik mij een wrak!

De nacht, die duurde plots een eeuwigheid!