Woensdag om 9 uur weet de pers het, de leden en onafhankelijken hebben het gisteren volledig kunnen lezen (nam wel anderhalf uur in beslag), er is gestemd, de verdeling van de verantwoordelijkheden ligt min of meer vast en ik mag nu (08u41) nog niets zeggen. Alleen dit: ik voel me er goed bij en zal de komende 6 jaar observeren, reflecteren en communiceren naar de diverse bronnen. Met ouder worden kan dat vervelend zijn, maar dat heet dan: vergrijzing - grijs als in hersenmassa die aanvankelijk melkwit schijnt te zijn en grijs als de doorstroom van lange ervaring vanuit die hersenen naar de bovenop-liggende haartjes.

Ondertussen stappen/vluchten wereldbewoners naar allerlei grenzen. Wat zien ze aan de horizon? Zien de transmigranten of wereld-stappers ook het licht van Ensor boven de stad waar ze straks al dan niet opgevangen kunnen worden? Dat licht dat zegt: hier is het altijd vakantie, bij dat water. En achter de wolken aan de westkant, daar ligt Engeland. Oud-minister en burgemeester Jan PIERS beweerde dat je vanaf het Europacentrum (die naam: midden van…) Engeland bij uitstekend weer kon zien. Walcheren van de tender-loodsboot aan de andere kant wel. En de kotter-loodsboot voor de kust. Herinneringen aan Parrain (1, ik ben nummer 3) en ikzelf één week als verstekeling tussen Vlissingen en de A1-boei. Dat waren tijden. Maar: nu ook.

Wat vertellen de kranten? 

Over het Canvas-programma “Kinderen van de kolonie” staat paginagroot een merkwaardige zin: “In Belgisch-Congo mochten zwarte mannen geen blanke vrouwen aanraken. Je mocht er niet mee dansen. Toen ik in 1960 in België aankwam, bleek dat hier allemaal wel te kunnen. Het zijn de Antwerpse vrouwen die mij hebben gedekoloniseerd.” (Jean-Jacques TAMBA, 78 jaar). Dekolonisatie wordt vooral geplaats bij de witte citoyens. Is dat ook het juiste woord voor de zwarte citoyen? 

Mens en milieu, maar niet in eigen brooddoos. “Slechts 4% van de Vlamingen vindt milieu doorslaggevend bij aankoop etenswaren.” Wat speelt daarbij? Helaas de attitude van “de anderen moet het probleem oplossen.” Maar zeker de tijd om keuzes te maken en de onzekerheid over de verpakkingsmogelijkheden. Vandaar: start in eigen buik/hoofd. Wie geeft tekst en uitleg over bv. Buren en Boeren, de realiteit van Korte-Keten aan Zee, de verpakkingsarme winkel die er in april zou moeten zijn…. Goed nieuws in hetzelfde artikel: 66% voorstander van autovrije stadscentra en 65% wil lage-emissiezones. 

En wanneer het over hogeschool/universiteit en Oostende gaat: “Voor mijn thesis heb ik hulpverleners bevraagd hoe ze tegenover seksualiteit in de psychiatrische sector staan. Mijn conclusie is teleurstellend: er is weinig ruimte voor.” Quote: Seksuolotte/Lotte VANWEZEMAEL (MNM-Generation M).

En dan nu stormloop op het 40 pagina’s tellend en naar 60 uur zweet ruikend bestuursakkoord voor Oostende. Tot straks? 

André met Annick

Bijlagen:
Bestuursakkoord_2019_-_2024.pdf (3.1 MB)   

Waar staat Groen voor. Oorspronkelijk was er het “anders gaan leven”-idee waar de geitenwollensokken aan kleefden. Waarom niet? De Natuur is het sterkste argument. Daaraan koppelen zich meer en meer inzichten in alle problematieken rond die natuur: de Mens en zijn Natuur. Samen maakt dat Ecologie.   Natuur is geen excuus meer voor een romantisch gevoel. Natuur breidt uit tot Ecologie. Maar niet iedereen heeft dat begrepen. Pierre-Yves JEHOLET (MR) bij Stéphane TASSIN, La Libre Belgique 17.11.2018: “La montée d’Ecolo est liée à l’actualité. Quand vous avez une crise alimentaire, une peste porcine ou un problème d’approvisionnement en matière d’électricité, ce sont des sujets porteurs pour eux.” De opportuniteit van een drama. Opportuniteit staat voor ‘de geschikte tijd.’ Opportunist is daar een negatieve nevenklank van. In plaats van ‘gebruik maken van’ klinkt het naar ‘misbruik maken van.’ Dat is een interpretatie. In een verkiezingsperiode heeft men meer oor voor de dramatiek dan voor de opportuniteiten. En ook dat is een interpretatie. Ik heb het groot geluk in een bos elk boompje te appreciëren en daardoor ook het bos als zowel chaotisch als mensgepland/t te zien. 

Na de gemeente- en provincieverkiezingen van oktober laatsleden ontstond heibel omtrent de waarde van inhoud en de consequentie van beloftes. Ondertussen is dat oude wijn. Wat blijft is de persoonlijke inschatting van de coalitiemogelijkheden. In Oostende gaan Open Vld, Groen, N-VA en CD&V - nadrukkelijk in die volgorde gepubliceerd en op de radio uitgesproken – samen. Bij een aantal kandidaten en leden van Groen zet dat kwaad bloed. Ik zet daar graag een opmerking uit datzelfde Libre Belgique bij. Frédéric CHARDON in gesprek met Jean-Marc NOLLET (co-voorzitter Ecolo), La Libre Belgique 12.11.2018: “Il y a une grande maturité chez Ecolo: si on a la possibilité de faire avancer le projet de l’écologie politique, il n’y a aucune raison qu’on se refuse de prendre nos responsabilités.” Daarin herkennen we ook het standpunt van Groen in Oostende. Maar er is meer. Groen als gemeenschap heeft een ideeëngoed dat door de jaren heen in haar groen hoofdstuk door alle andere en traditionele partijen overgenomen werd. Sommigen zelfs in kleur. Alleen Groen blijft consequent vast aan die groene lijn, terwijl de anderen het als evidentie maar kneedbaar meenemen. In die zin is de volgende uitspraak van NOLLET begrijpelijk: “Quand des partis traditionnels veulent simplement s’associer à l’image d’Ecolo, sans prendre en considération nos orientations, alors, le pouvoir, pour nous, ne sert à rien.” Uit het akkoord dat in Oostende ondertekend werd, is de appreciatie voor de fundamentele waarde van Groen opgenomen in de som van de voorstellen. Het is niet aanpappen of aankleven, maar de intensere waarde van Groen voor de gemeenschappelijke thema’s aanvaarden en meenemen.

En dan is er de altijd terugkerende tegenstelling: “On perçoit l’envie d’Ecolo de gouverner.” Ten opzichte van: “Gouverner avec la N-VA est impossible? - Tout qui analyse lucidement la situation arrive inévitablement à cette conclusion. Qui, tout nous oppose. Les valeurs, la conception de la société, les propositions et la manière de faire la politique.” Ik denk dat samen rond de tafel zitten en transparant een stad besturen moet kunnen, vanuit de optiek zoals we onthouden van Myrthel VAN ETTERBEEK in La Libre Belgique van 12.11.2018: “Faire comprendre ce qui unit et ce qui divise.”

Zo kunnen we nog even mijmeren over wij en de ander. “S’assimiler, c’est se perdre dans la masse. S’intégrer c’est garder son identité tout en vivant avec les autres.”Aan het woord is Albert GUIGUI, Grand rabbin de Bruxelles, geïnterviewd door Francis VAN DE WOESTYNE in La Libre Belgique van 17.11.2018. Ik denk dat we dan de oorsprong van de ander moeten (leren) kennen, wat dan weer problematische kan zijn binnen de striktere stijl van dekolonisatie, waarbij een extern verschil geen aanleiding mag zijn om een vraag naar de antecedenten te stellen, terwijl precies dat een boeiend uitweiding kan zijn. Samenleven is evident maar vaak voorzien van een handleiding.

Ten slotte Steven LAREYS op de vragen van Laurence DARDENNE in La Libre Belgique van 17.11.2018: “Historiquement, on a commis l’erreur de dire: c’est tout ou rien.” – “L’être humain a des difficultés à gérer, à accepter l’incertitude.” (Thema is wel niet politiek maar over bewustzijn en capteren van prikkels)

André met Annick

19-11-2018 om 00:00 geschreven door CultuurContaCt Dialoog