Tijdens het volledige triatlonseizoen worden er tal van foto's genomen door het team van Jim de Sitter (3athlon.be). De dag na de wedstrijd komen deze foto's dan ook al snel op de site kan er gekeken worden waar er een foto van jezelf tussenzit. Als regelmatig bezoeker van deze site sla ik deze foto's dan ook elke keer op. Op onderstaande link kan je de foto's die ik door het jaar terug vond op de site.
Vrijdag ben ik opnieuw naar Aalst gereden om er mijn tweede lactaattest te ondergaan. Deze keer moest het op de fiets gebeuren. Aangezien het fietsen bij mij toch een moeilijke opdracht blijft ging ik er dan ook met een klein hartje naartoe. Wegens de "smog" deed ik er iets langer over om er te geraken, maar ik kon toch om 12u stipt beginnen met de test. Bedoeling van de tes was opnieuw om te weten wanneer de verzuring in mijn lichaam begint als ik op de fiets zit. Ik begon te fietsen op 80 watt en telkens moest ik blokjes van 6 minuten rijden. Na 6 minuten verhoogde de fiets het wattage automatisch met 40 watt. Toen Wim prikte wanneer ik 6 minuten op 200 watt gefietst had toonde mijn bloedwaarde al een lactaat van 4 mmol aan. Na 6 minuten op 240 watt was dat 5,1 mmol en na 6 minuten op 280 watt was het reeds 9 mmol. Op dit moment was er dus al een zeer hoge verzuringswaarde waar te nemen, dus nog verder doorgaan had geen zin meer. Wat we moesten weten (en eigenlijk al voor een stuk verwachtten) wisten we nu. Opmerkelijk was ook dat de hartslag die ik op het einde van de test had zeer laag lag: 148bpm.
Wat kan ik daar nu aan doen? Wel, eigenlijk hetzelfde als bij het lopen zal ik traag en aan een lage hartslag moeten fietsen. Veel werk aan de winkel dus.
Ik was eigenlijk na de test ontgoocheld over mijn resultaat, maar dit is al doorgespoeld en we zullen er zo goed als mogelijk aan werken. Misschien moet ik er maar van uit gaan dat er nog veel groeimarge in zit.
Verder wil ik iedereen nog het beste wensen tijdens deze laatste dagen van het jaar. Iedereen zal al wel ergens in zijn koppeke plannen hebben voor het komende jaar. Maak er allemaal het beste van en geniet met mate tijdens deze dagen (in mijn geval opletten voor overbodige kilootjes)
Vandaag kreeg ik een 3000m test voorgeschoteld om zo dus mijn trainingstijden voor het zwemmen te bepalen. Vorig jaar deed ik een 20 minuten test rond dezelfde periode van het jaar en toen haalde ik 1547m( kwam overeen met ongeveer 19min20sec op 1500m). Waarom moest ik dan nu een 3000m zwemmen? Wel, omdat volgens Kurt Herreman een 20 minuten test tekort is voor de betere zwemmers. Volgens hem ga je dan over uw toeren en dan zijn de trainingstijden die je krijgt te snel.
Nu moest ik dus 120 lengtes zwemmen in een zo snel mogelijke tijd. Aangezien het toch een behoorlijke afstand is was het dus de boodschap om in begin zeker niet over mijn toeren te gaan.
Na 1500m kwam ik door in 18min58sec (beter dus dan mijn test vorig jaar met het verschil dat ik nu nog eens 1500m moest afleggen)
Na 3000m stopte de chrono op 38min26sec. Een tweede 1500m dus van 19min28sec.
Klein vervalleke dus op de tweede 1500m, maar ik denk dat dit toch niet echt abnormaal is.
Ik kan dus besluiten dat de conditie voor het zwemmen goed is en nog een stukje beter dan vorig jaar in deze periode. Goed voor de moraal!
Vanavond vond bij ons een korte kerstcorrida plaats in het centrum van de stad. Maar liefst 250 atleten (100 meer dan vorig jaar) namen de start in een nogal smalle start! ITC was talrijk aanwezig op deze loop en de jonge gasten hebben het weer schitterend gedaan: Hannes Cool 5e, Thijs Vanhee 6e, Timon Carmans 7e. De al iets oudere Tom Kerkhof was 10e. Ikzelf behaalde een 14e plaats.
Ik ben eigenlijk heel tevreden over mijn wedstrijd, want ik heb niet echt een moment van verzwakking gekend en doordat ik nu altijd trage loopjes doe was het wel eens uitkijken of ik nog wat snelheid kon halen.
Het verloop van mijn wedstrijd kan je bekijken op bijgevoegde printscreen van wat mijn garmin mij verteld.
Hopelijk is de coach ook tevreden.
Volgende wedstrijd zal de san Silvesterloop worden in St. Eloois Winkel
Ik heb al verschillende keren over Wim van de Wielle geschreven in mijn blog, maar eigenlijk heb ik hem nog nooit aan jullie voorgesteld. Er zijn er natuurlijk wel die hem kennen vanuit het triatlonmilieu. Ik ben gaan aanklopppen bij het 3coach.be van Wim Dedoncker en Wim van de Wielle om mij te helpen begeleiden voor het komende seizoen. Na enkele keren contact te hebben gehad met Wim dedoncker via mail heb ik de knoop doorgehakt en mij voor een een jaar verbonden aan een samenwerking met 3coach.be
Eigenlijk kom ik nu meestal in contact met Wim van de Wielle en is het ook hij die mijn schema's opstelt. Wim Dedoncker houdt ook een oogje in het zeil en af en toe stuurt hij mij ook een reactie door. Voor de lactaattesten ga ik steeds bij Wim van de Wielle in de fitness waar hij werkt in Aalst (De Schreef)
Wim en Wim zijn allebei regenten LO van opleiding, maar hebben al jaren ervaring met de triatlonsport door er zelf hééél actief aan deel te nemen en doordat ze al jaren atleten begeleiden.
Een kleine schets van Wim Dedoncker en zijn ervaring in de triatlon: 25x Ironman Finisher; 7th IM Malaysia 2003; Champion Ultramax 2003; 7th IM Western Austratlie 2004 in 8u55; 10th IM UK 2005; 5 overwinningen; meer dan 150 wedstrijden tussen 1998-2007; coach sinds 2003
Wim van de Wielle: 3x Ironman Finisher; 28ste Ironman Zurich 2006; 161ste Ironman Hawaï 2007; 19e Ironman Nice 2007; 75 wedstrijden tussen 2002-2007; 1 overwinning; verschillende podiumplaatsen; coach sinds 2005
Ik heb er dus alle vertrouwen in dat ze me in beste omstandigheden zullen begeleiden.
Vanavond ben ik voor de eerste keer gaan spinnen. Elke week krijgen we een e-mail van een collega-triatleet die samen met enkele collega's van hem (de politie) gaan spinnen, maar ze moeten telkens aan minimum 14 personen geraken vandaar dat hij ook de leden van ITC uitnodigd. Het was eigenlijk wel eens iets anders en het viel nog goed mee ook. Zo binnen sporten is wel heel anders als je gewoon bent van buiten in de frisse lucht bezig te zijn. En zweten!!! Ik had direct zin om eens op de weegschaal te staan, maar ik zou dan alleen maar mezelf bedriegen want eigenlijk ben je dan hoofdzakelijk vocht verloren.
Nog 2 dagen (morgen fietsen en zondag een korte loopwedstrijd over 5,5km) en de week zit er weeral op.
Volgende week krijg ik 2 testen op mijn bord! Maandag doe ik een zwemtest. Vorig jaar deed ik er één van 20minuten, maar op aanraden van Kurt Herreman (IKZ) doe ik maandag een 3000m-test. Volgens hem zouden mijn tijden dan beter zijn om mij tijdens de trainingen aan te houden. Nu trainde ik misschien altijd net een tikkeltje te snel. Welke tijd zou ik nu zwemmen op zo'n 3000m? Ik heb er eigenlijk geen flauw idee van, maar in mijn koppeke heb ik al een doel, maar ik zal het nog niet te snel publiceren. Ik ga wachten tot ik het resultaat kan meedelen (en ik zal er dan tussen haakjes wel bijzetten of het sneller of trager is dan mijn tijd uit mijn gedachten)
Vrijdag ga ik weer naar Aalst naar Wim Vandewielle voor een fietstest deze keer. Ik heb dat vroeger nog eens gedaan aan de KU Leuven, maar ik heb eigenlijk geen flauw benul meer van het resultaat toen. Zo zal ik ook mijn waarden hebben waarop ik mijn fietstrainingen moet afwerken.
Zoals je leest, alles komt stillekes aan op zijn plaats en nu zit ik eigenlijk al te verlangen tot die eerste triatlon van 2008 eraan komt.
Week 2 van mijn trainingsschema heb ik volledig kunnen uitvoeren. Zoals op bijgevoegde afbeelding kan je zien dat ik alle geplande trainingen heb gedaan. Door bepaalde omstandigheden heb ik twee trainingen verplaatst, maar al sik het totaal bekijk heb ik elke training afgewerkt. Ik moest 8 trainingne afwerken waarvan 3 looptrainingen, 3 zwemtrainingen en 2 fietstrainingen. Voor het zwemmen kreeg ik de opdracht om de afstand iets op te drijven. In deze periode van het jaar moet ik het vooral extensief houden en afstanden van boven de 3500m zwemmen. Wanneer er langere reeksen worden gezwommen lukt dit redelijk gemakkelijk. Voor deze week haal ik dus in het fietsen 99km waar er 100km vooropgesteld was, dus over die ene kilometer gaan we niet moeilijk doen zeker? Voor het lopen was er 27 km vooropgesteld en ik deed er ietske meer (om het tekort van het fietsen goed te maken zeker) en ik haalde 30,04km. In het zwemmen trachtte ik dus iets meer afstand te halen en ik strandde deze week op 12,05km (over 3 zwemtrainingen).
Volgende week staan er 7 trainingen op het programma en ook nu zal ik zeker trachten om er geen enkele over te slaan.
Ik ben ondertussen begonnen aan mijn tweede trainingsweek met schema. Vorige week was goed voor 8 trainingen wat neerkomt op iets meer dan 9u. Hou er wel rekening mee dat we nog maar gestart zijn. Het aantal geplande sessies zullen niet spectaculair omhoog gaan, maar vooral de duur zal nog wel in de lucht gaan. Ondertussen moet ik een beetje op mijn voeding letten. Mijn gewicht ligt dus een stuk hoger dan mijn ideale en we beginnen nu al rustig met er aan te werken zodat ik dan tijdens het seizoen toch enkele kilootjes lichter zal wegen. Bier, frisdrank, choco, chocolade, speculoos,... allemaal zaken die ik regelmatig naar binnen speelde moet ik nu trachten zo weinig mogelijk te eten en/of drinken. Ik weet van mezelf dat ik iemand ben waarvan de pintjes er blijven aanplakken, dus we zullen eens kijken binnen een maand of 2 welke resultaat ik al behaald heb. (Momenteel 1m80 voor 80kg) Morgen heb ik een rustdag. Op 21 december ga ik terug naar Aalst bij Wim om een fietstest af te leggen om ook in deze discipline juist te trainen.
Tot Nieuwjaar blijf ik van een rustige opbouw genieten, maar ik zal toch al een stuk meer getraind hebben dan andere jaren. Hopelijk kan ik daar in de zomer de vruchten van plukken. Ben ook stillekes aan bezig met mijn wedstrijden uit te kiezen.
Misschien eens enkele andere dan vorig jaar?? Ook wel een paar dezelfde om te zien of ik vooruitgang heb geboekt??
Het zal voor 2008 anders zijn met wedstrijden. De SP's vallen weg en er zullen 2 klassementen worden opgemaakt (stayer en niet-stayer). In elk klassement zullen de wedstrijden een aantal sterren toegewezen krijgen (naargelang oa prijzengeld). Waarschijnlijk wordt het voor een aantal wedstrijden weer de boodschap om maanden vanop voorhand ingeschreven te zijn. Triatlon is Populair!!
De eerste trainingsweek is volop aan de gang en verloopt goed. Alles is natuurlijk nog op een rustig tempo door de periode van het jaar, maar toch wordt er dagelijks een training op de planning gezet. Maandag begonnen om 6u met een zwemtraining (3200m) gevolgd door een korte looptraining van 45min in zone 1. Dinsdag stond er 1u45min fietsen op het programma en dankzij de goeie weersomstandigheden kon ik deze training afwerken op de baan. Woensdag opnieuw lopen (57min van zone 1 naar zone 2). Deze morgen opnieuw om 6u gaan zwemmen (3200m). Morgen nog lopen, zaterdag zwemmen en zondag fietsen (hopelijk ook mooi weer, maar t ziet er niet goed uit) en de eerste week zit er op.
In zone 1 lopen is echt traag. Vroeger liep ik altijd tot ik een uur getraind had en ik wou toch telkens rond de grens van de 13km geraken binnen dat uur. Nu vraagt het toch een aanpassing om plots op een tempo van 5min26 per kilometer te lopen. Maar eerst moeten we dus een goeie basis leggen om dan vanaf januari lichtjes aan de snelheid op te trekken.
In december leg ik nog een fietstest af om ook voor deze discipline te weten waar ik sta en de waarden te hebben om juist te trainen.
Op de bijgevoegde afbeelding zie je het verloop van mijn lactaattest op de loopband. Is dit een goede test geweest? Ikzelf kan er niet veel uitleg bij geven, want ik versta er zelf niet zoveel van. Maar naar het schijnt zou ik nog een stuk beter moeten kunnen. Dat klinkt natuurlijk goed in mijn oren
Ik ben er wel van overtuigd dat je eens zo'n test moet ondergaan om juist te kunnen trainen.
Gisteren ben ik naar Aalst gereden om er eens een lactaattest te doen onder begeleiding van Wim Van de Wielle.Wim helpt sinds dit jaar mee met Wim Dedoncker onder de "3coach.be"- naam. Met die waarden zou ik beter in mijn juiste zones kunnen trainen. Vanaf volgende week worden mijn schema's dan ook op die waarden gemaakt. De komende weken zal ik vooral moeten werken aan mijn basis om dan na een tijd toch aan mijn snelheid te werken. Wat heb ik nu uit die test geleerd? Ten eerste: lopen op een loopband is zeker niet hetzelfde als op de baan. Wim gaf het al aan bij het begin dat lopen op de loopband lastiger is dan op de baan. We zijn begonnen aan 10km/u. Ik moest die snelheid telkens 6 minuten aanhouden en daarna kreeg ik telkens een prikje. Alles ging redelijk vlot tot we aan 15km/u zaten. Vanaf dan begon het toch iets zwaarder te worden en het zweet begon letterlijk van mijn lichaam te stromen. De 6 minuten aan 16km/u kon ik ook nog uitlopen, maar toen ik op 17 km/u moest lopen begonnen mijn benen toch ferm tegen te pruttelen. Na 3min30 aan 17km/u ben ik moeten stoppen en op dat moment gaf mijn laatste prik een lactaat aan van 13.0! Verzuurd dus. Maar misschien nog niet helemaal tot het einde. Nu het was de eerste keer dat ik dit deed en de volgende test zal ik al meer weten hoe het in elkaar zit.
Vanaf maandag train ik dus niet meer op procenten, maar in de zones die ik als resultaat kreeg op de test. En in het begin is het echt traag lopen. We zullen wel zien wat het geeft. De zin is er en vanaf volgende week vliegen we er in.
Deze morgen om 9u organiseerde IVAC op de piste in Izegem opnieuw een uurloop. Bedoeling is waarschijnlijk voor iedereen duidelijk: zoveel mogelijk afstand afleggen in precies 1 uur tijd. Door de rustigere periode die ik momenteel achter de rug heb verwachtte ik er eigenlijk geen knalprestatie, maar toch wou ik er uithalen wat er inzat. Ik vond onmiddellijk een goed tempo en heb dit praktisch het volledige uur kunnen volhouden. Na 1u haalde ik een afstand van 15km265m. Alhoewel mijn Garmin 15km700m aangaf. Ik denk dat de echte juiste afstand daar ergens tussenin moet liggen doordat ik regelmatig gedubbelde atleten moest inhalen en daarvoor naar rechts moest uitwijken. Maar een verschil van 435m is toch net iets teveel, dus ik schat dat de echte juiste afstand ergens rond de 15km400m moet liggen. Nu, ik ga er mij niet teveel mee bezighouden en ik neem de afstand van 15km265m als resultaat. Hiervan kan ik zeggend dat ik daarmee zeer tevreden ben, maar ooit wil ik toch eens die grens van de 16km halen.
Winterslaap voorbij en steunzolen vormen aanpassing
Gisteren mocht ik mijn steunzolen afhalen die ik moet dragen om de pijn in mijn teen te doen wegnemen. Dat zorgt eigenlijk wel voor een grote aanpassing in het begin. Vroeger deed ik mijn schoenen aan en ik was weg. Nu moet ik telkens eerst de steunzolen verleggen telkens als ik van schoeisel veranderen. Heb ondertussen al mijn loopschoenen aangepast en gelukkig geraak ik er nog overal in. Nu maar nooit vergeten om mijn steunzolen in te leggen want ik heb al de originele zolen moeten verwijderen (maar dat zal ik wel onmiddellijk voelen zeker). Straks ga ik er voor de eerste keer echt mee lopen. Hopelijk zorgt de kleine verandering in mijn voetenstand niet voor andere blessures.
Ondertussen zijn we uit onze winterslaap aan het ontwaken en beginnen we terug een beetje in actie te komen. De zin is er, dus waarom zouden we nog veel langer wachten? Deze week heb ik reeds 2 keer gezwommen (5,9km); 1 keer gelopen (13,5km) en 1 keer gefietst (52km). Niks moet eigenlijk, dus is het nog een beetje genieten van een trage loop- of fiets- of zwemtraining.
Het wordt ook een beetje uitkijken naar de wedstrijdkalender voor volgend jaar zodat ik de wedstrijden kan uitkiezen waar ik graag zou deelnemen. Dit vraagt immers hier en daar een aanpassing op het werk en moet het best zo snel mogelijk in orde komen.
Zeker is alvast dat ikdit jaar enkel kwarttriatlons zal deelnemen. Vorig jaar heb ik me goed geamuseerd in de halve van Brasschaat, maar ik heb er niet specifiek kunnen, moeten en mogen naartoe trainen. Dit jaar zal ik dus met dat probleem niet moeten kampen. Gewoon trainen voor de kwartjes en dan in 2009 hoogstwaarschijnlijk wel terug halve en misschien daarna in 2010 een volledige? Wie zal het zeggen. We mogen nog niet te ver vooruit lopen.
En jullie, hoe staat het met jullie trainingen en doelen voor volgend jaar? reageer gerust op dit artikel of stuur me een mail (b.colpaert@telenet.be) want ik weet ook graag wat de anderen gaan uitsteken.
Vrijdag ben ik dus langsgeweest om de uitslag te krijgen over mijn pijnlijke voet (gewricht aan grote teen van rechtervoet). Ik had al aan vanalles gedacht, maar hetgeen ik te horen kreeg was toch wel het verste van mijn gedachten. Volgens de dokter heb ik te kapen met artrose in het gewricht en door daar altijd mee te sporten is daar een ontsteking op gekomen wat de pijn verklaart. Feit is wel dat ik dus blijvend met een verminderde beweeglijkheid zal zitten in deze teen. De oplossing volgens de dokter: steunzolen om te stappen in het dagelijks leven en om te sporten. Hierdoor zou de teen minder bewegen wat de ontsteking zou moeten wegnemen en bijgevolg ook de pijn. Als dit na 3 maanden nog niet verbeterd is zou hij toch verdere stappen willen ondernemen. Nu, het goeie van de zaak is dat ik gewoon mag blijven verder trainen (vanaf woensdag eigenlijk omdat ik dan mijn steunzolen ga hebben). We zullen wel zien wat er van komt, maar ik krijg alleszinds na enkele flauwe weken weer de zin om goed te beginnen trainen. Dus gaan we dat doen ook hé.
Maandagvoormiddag om 10u30 moest ik op bezoek bij Dr. Roussel voor een onderzoek van mijn voet. Ik sukkel namelijk al meer dan een jaar met een pijnlijke plek ter hoogte van mijn grote teen en na een voetbalmatch een week of 4 geleden is het er niet op verbeterd. Het is ook al aan een voetbalmatch te danken dat ik met de pijn zat en omdat het nu een rustige periode is voor triatleten dacht ik om er toch eens naar te laten kijken.Veel ben ik na de consultatie niet wijzer geworden. Volgende week dinsdag moet ik in de scanner en de vrijdag moet ik een foto laten nemen. Daarna zal ik weten wat er aan scheelt. Eén ding is volgens Dr. Roussel zeker en dat is dat er iets aan scheelt en hij deed een voorspelling: volgens hem zou het gaan om een barst die nooit de tijd heeft gehad om te genezen en daar zou nu een ontsteking op zitten. Rust zou dan hoogstwaarschijnlijk de beste remedie zijn, maar dat zint me eigenlijk niet echt. Vanaf november zouden we normaal terug opnieuw beginnen trainen. Hopelijk kan ik volgende week terugkomen met ander nieuws dan voorgeschreven rust. Ik kan alvast met grote zekerheid zeggen dat de voetbalsport volledig uit mijn agenda wordt geschrapt.
Gisterenavond heb ik een schokkend telefoontje gekregen met de spijtige mededeling dat de voorzitter van onze club in de namiddag overleden is. Hij zou gaan fietsen zijn in de streek van de Kluisberg en zou daar getroffen zijn aan een hartstilstand of hartaderbreuk (oorzaak nog niet zeker). Wat nu juist de precieze oorzaak zou zijn doet er eigenlijk niet toe. Luc is overleden en hoe het komt doet er dan eigenlijk helemaal niet meer toe. Voor onze club is dit een groot verlies. Luc kon om bepaalde redenen niet altijd aanwezig zijn op de vergadering, maar het werk dat hij achter de schermen leverde was van groot belang voor de club. Ik wens bij deze de familie en vrienden van Luc veel sterkte toe in deze moeilijke periode.
Lang geleden dat ik nog eens iets op mijn blog plaatste. Deze week ben ik terug rustig begonnen met wat sport te doen. Heb eigenlijk een maand behoorlijk kalm geweest en ik ben ook iemand die niet te lang mag stilzitten of de kilo's plakken er serieus aan. Vandaar dat ik deze week 2 keer gelopen heb, 1 keer gezwommen en deze namiddag ga ik nog rustig met Bert 2 uurkes fietsen.
Het lopen gaat redelijk behalve dan dat ik te kampen heb met een pijnlijke rechtervoet (overblijfsel van het voetballen). Het is toch al een groot jaar geleden dat ik eens een serieuze stamp op mijn voet kreeg en dat bleef altijd maar een pijnlijke plaats. Om te lopen gaf dit niet direct een probleem; enkel wanneer ik snel van schoenen moest wisselen kon dit wel eens zorgen voor een pijnscheut. Drie weken geleden heb ik nog eens meegedaan omdat onze ploeg met enkele gekwetsten zat en enkelen die moesten werken en natuurlijk kwam ik weer van het plein met pijn. Bijgevolg heb ik een afspraak gemaakt bij Dr. Roussel op maandag 29 oktober om dit eens wat nader te bekijken. Hopelijk kan hij mij geruststellen met te zeggen: Niet meer voetballen en alles zal wel beteren, maar iets in mijn doet me toch geloven dat er op die dag een groot jaar geleden een klein stukje bot losgekomen was. We zullen wel zien.
Op de afbeelding zie je het verloop van mijn duurloop van donderdag. Je ziet: niet snel, maar ik heb er wel van genoten.
Het is rustig in bloggen-land, dat is het enige wat ik erover kan zeggen. nu het seizoen ten einde is zit elke triatleet wel in een rustig periode en zijn we aan het genieten van andere dingen. Behalve dan de atleten die in volle voorbereiding zijn voor Hawai! Dat is het leuke aan het bloggen. Luc, Marino en Rutger posten regelmatig het verloop van hun trainingen en hun verblijf in Hawai en zo kunnen we perfect volgen wat ze daar allemaal beleven. Zaterdagavond ga ik samen met Bert, Rudy, Henk en Stijn naar de paëlla-avond van Joury Gokel waar we de hele nacht het verloop van de Ironman kunnen volgen op groot scherm. Zeer tof initiatief van Joury waar ik niet wil op ontbreken. Ik heb een zeer goed voorgevoel bij de prestaties van onze Belgen. Rutger en Marino staan scherp; dat is zeker. Maar van Luc verwacht ik ook veel. Op zijn blog komen zijn verslagjes zeer overtuigend over en het zit goed in de Luc zijn koppeke! Hopelijk krijgen we een Belgische overwinnaar, maar volgens mij vinden we er zonder pech 3 terug in de top-10. Ook naar de prestatie van Wout Moreel ben ik benieuwd. Wout kwalificeerde zich een tijdje geleden voor Hawai en is zonder twijfel bezig aan een erg sterk seizoen. Hopelijk wordt het ook voor hem een mooie afsluiter.
Na deze week zal ik zelf ook terug beginnen met mezelf te verzorgen. Iets meer beginnen trainen, dit jaar eens letten op de voeding, vroeg naar bed (???hmmm???). We zullen wel zien, maar deze week profiteer ik er nog wat van en begin ik mezelf opnieuw op te laden. Ik zal ook beginnen nadenken hoe ik mijn wedstrijdplanning zal indelen en wanneer de kalender voor 2008 bekend raakt zal ik dan ook zo snel mogelijk kijken waar ik allemaal zal starten.
Allé, geniet er nog allemaal van en tot de volgende.
Gisteren met totaal geen goeie voorbereiding heb ik deelgenomen aan de Izegemse Massaloop. Elk jaar gaat dit door op het einde van september en dit jaar konden we genieten van een aangename najaarszon. Ik heb de wedstrijd gelopen met mijn Garmin aan zodat ik perfect kon weten hoe snel ik gelopen heb en wat de precieze afstand nu was. In de afbeelding zie je het verloop van mijn wedstrijd. De totale afstand bedroeg 10,06km en mijn tijd was 37min53sec. Niet echt schitterend, maar ik ben toch behoorlijk tevreden aangezien het een wedstrijd zonder verwachting was.
Ik ben nu al sedert anderhalve maand in het bezit van mijn garmin forerunner 305 en ik heb eigenlijk nog geen enkele keer een printscreen van de informatie die hij me geeft op mijn blog geplaatst. Naar aanleiding van de massaloop hier in Izegem komende zondag ben ik vandaag nog eens met mijn papa gaan lopen. Het werd een sneller tempo dan ik gewoon ben op training, maar ik heb er ongetwijfeld deugd van gehad. Kijk maar eens naar de grafiek die ik krijg wanneer ik mijn horloge aan de pc koppel. Zondag doe ik he zeker ook aan zodat ik eventuele foefelaars na de wedstrijd (mensen die het gemiddelde vergeten met een korreltje zout te nemen => zijn er altijd van overtuigd dat de afstand perfect klopt) de waarheid onder hun neus kan duwen.
Het seizoen is ten einde en dus kunnen we voldoende tijd vrijmaken om eens wat meer aandacht aan andere dingen te besteden. Zo ben ik vandaag eens naar het zwembad geweest met Robbe. Tijdens het seizoen lukte dit niet altijd want meestal moest ik werken en als ik thuis was ging ik nogal vaak trainen (vooral dan de fietstrainingen die veel tijd namen). Vandaag alleen thuis dus was het ideaal om eens te kijken wat hij nog allemaal durfde in het water. In het begin was er duidelijk een beetje schrik en dat toonde al onmiddellijk hoe belangrijk het is om zoiets te onderhouden (net als onze conditie in feite). Maar na verloop van tijd kwam hij behoorlijk los en ging hij zelfs ten aanval tegen het andere geslacht door een watergevecht te houden. De keel werd alleszinds goed gespoeld en ik denk dat er vanavond nog wel enkele pamperkes volgeplast zullen worden. Volgende week probeer ik zeker terug te gaan.
Zopas op de radio het schokkende nieuws vernomen dat duatleet Benny Vansteelant deze morgen overleden is in het ziekenhuis van Roeselare. Schokkend; dat is het enige wat ik hier kan over zeggen. België verliest hier een groot atleet. Bij deze wil ik de familie veel sterkte toewensen.
Alle wedstrijden zitten er voor mij dit jaar op, dus kan ik eens een vlugge analyse maken van mijn seizoen en neerschrijven wat de plannen zijn voor volgend jaar.
2007 moest voor mij iets van een "terug opnieuw beginnen" jaar worden. Weer regelmatig trainen, regelmatig een wedstrijd en mij toch een heel stuk meer verzorgen dan wat ik de voorbije jaren al gedaan had. Optimaal was het toch nog niet dit jaar. Ik volgde mijn schema's zo goed als mogelijk, maar soms was het door het werk en/of de opvang voor mijn zoon niet altijd even gemakkelijk. Positief was wel dat ik eigenlijk bitter weinig trainingen heb geschrikkeld omdat ik geen zin had. Ook de goeie sfeer in de club en de afspraken om te trainen op het forum hadden hierbij een positieve invloed. Ik vind van mezelf dat de resultaten van mijn wedstrijden mogen gezien worden op enkele haperingen na. Over het zwemmen kan ik dit jaar alleen maar zeer tevreden zijn. Ik slaagde erin om tijdens iedere wedstrijd (behalve de 1/2e van Brasschaat) waar ik deelnam als eerste het water te verlaten. Soms met een mooie voorsprong, soms samen met een klein groepje, maar ik toonde wat ik kon in het water. Het fietsen was andere jaren steeds mijn minpunt en hier verloor ik telkens veel plaatsen. Zelfs tijdens het stayeren kon ik vroeger soms niet mee. Dit jaar was het anders. Dankzij de betere begeleiding tijdens het fietsen en het groter aantal kilometers die ik op mijn fiets gezeten heb, was mijn fietsen veel verbeterd (wel nog niet uitstekend wel te verstaan). Maar ze reden me er toch niet meer af en in Hamme slaagde ik er zelfs in om samen met Koen Veramme uit de greep van de andere te blijven en met ons twee konden we met een grote minuut voorsprong aan het lopen beginnen. Het lopen was dit jaar mijn grote minpunt. In mijn betere wedstrijden dit jaar haalde ik slechts 15km/u terwijl dit duidelijk te traag is in een kwart om vooraan mee te strijden voor de overwinning of ereplaatsen. In Izegem ging het zelfs compleet mis en haalde ik amper 13,5km/u.
Wat zijn nu mijn doelstellingen voor volgend jaar? Eerst en vooral blijf ik van die sigaretten af. Dat zal sowieso zonder extra training al tot betere prestaties leiden. Tijdens de wintermaanden zal ik stevig aan mijn lopen werken (natuurlijk zorgen dat ik niet uitgeblust in de cruciale maanden terechtkom). Ik zal mijn wedstrijden voor volgend jaar zorgvuldig uitkiezen en me eens iets meer mengen tijdens de SP's. Daarom zal het belangrijk zijn om mijn loopsnelheid bij te schaven. Izegem wordt sowieso opnieuw DE wedstrijd van het jaar alhoewel Kortrijk ook met een groot "!" zal aan gestipt worden aangezien het daar volgend jaar Belgisch Kamioenschap is.
Ik hoop alleszinds van hier op mijn blog regelmatig een mooi verslagje te kunnen neerzetten over een knappe prestatie.
Zondag vond dus de laatste triatlonwedstrijd -voor mij atlhans- van het seizoen plaats in het domein de sterre in St. Niklaas. Zeer mooie locatie, alleen moesten de toeschouwers 220 toegang betalen om het domein binnen te geraken om ons in actie te zien. De itc'ers waren sterk vertegenwoordigd met 3 ploegen van 5 atleten en daar was de organistaie alvast zeer tevreden mee want blijkbaar was één van onze sponsors (ALPRO) de hoofdsponsor van de wedstrijd, dus waren wij zeer welkom met onze blauwe alpro-outfit.
Gelukkig waren we vroeg vertrokken en hadden we nog ruim de tijd om eens het fietsparcours te verkennen, want met de aangekondigde stakingsacties van de seingevers bleek dit verstandig te zijn. Met dank hierbij aan Eric Coppé voor de deskundige kennis van het kaartlezen.
Wij vertrokken met onze ploeg in de voorlaatste wave om 14u40. Op papier moest dit de tweede beste wave zijn, dus dachten we van ons toch aan de nodige tegenstand te kunnen verwachten. Vooraf hadden we een duidelijke taktiek afgesproken hoe we het verloop van de wedstrijd gingen aanpakken. Philip en ik moesten op kop zwemmen en tijdens het fietsen zoveel mogelijk op kop rijden en dan konden we het lopen aan de jonge "rappe" gasten overlaten. Zo gezegd zijnde vertrokken wij om 14u40 stipt en we hielden onsaan de afspraak. Alles verliep vrij vlot en we kwamen bij de eersten uit het water. Het moet gezegd dat Thijs hier al bewees dat hij van plan was om alles te geven, want hij had een fantastische zwembeurt achter de rug. De wissel verliep ook zeer vlot en we vertrokken als eerste ploeg op de fiets. Hier kwam onze verkenning goed uit, want we wisten precies waar we naartoe moesten. Aanvankelijk gingen alles zeer goed en we draaiden mooi rond en ik keek af en ote eens achter mij en in de verste verte zag ik geen enkele andere ploeg. tjidens het einde van het fietsen werd duidelijk dat ik mijn beste pijlen verschoten had en dat Hannes, Pieter en Thijs er nog serieus fris uitzagen om aan het lopen te beginnen (gelukkig voor mij en ik denk dat Philipke ook blij was). Het afsluitende lopen heb ik dus van langs de kant meegemaakt en ik zag dat het goed was. Bij de aankomst riep de speaker dat we een nieuwe beste tijd gerealiseerd hadden. Euforie alom dus en wetende dat er nog 8 ploegen volgden, waren we al zeker van een top tien plaats.
Maar het werd nog beter, veel beter. Uiteindelijk werd het secondespel met de andere ploegen en strandden we op de meest ondankbare plaats: 4de. Op 30 seconden van de eerste en op een luttele 8 seconden van brons.
Al vlug sloeg de ontgoocheling over in tevredenheid en mochten we fier zijn op onze prestatie. Izegem had zich getoond en ik denk dat iedereen dat zal beamen.
Bijna een week! Zover reikt mijn rookstop op dit moment. Moeilijk is het wel, vooral dan na het eten en 's morgens en 's avonds en... heel de dag eigenlijk. De vele aanmoedigende berichtjes zitten echter in mijn hoofd en helpen me om er af te blijven. Ik ga er hier niet teveel over neertokkelen want het doet me er dan enkel meer aan denken, dus gaan we het weer iets meer over de sport hebben.
Morgen vindt de laatste triatlonwedstrijd (voor mij althans) van het seizoen plaats in St. Niklaas. Het gaat over een 1/8ste ploegentriatlon. Samen met Pieter, Thijs, Hannes en Philip zullen we proberen om het beste van onszelf te geven. Tijdens het zwemmen zal het de kunst zijn om alles mooi samen te houden wat niet evident zal zijn in open water met beperkt zicht. Misschien moeten we maar het voetje tik inschakelen om te voelen of iedereen nog mee is. In het fietsen zal er weinig tactiek aan te pas komen, maar zal het gewoon alles geven worden. Ikzelf ga zoveel mogelijk mijn deel van het werk doen aangezien ik mezelf dit jaar niet zie meelopen met die jonge gasten als Hannes,Pieter en Thijs. dat zijn gewoon gelijk raketten dat ze afschieten.
Het wordt ongetwijfeld alweer een leuke dag met hopelijk een sterk resultaat. Vandaag nog bericht gekregen dat we van wave veranderd zijn en we moeten het nu opnemen tegen de sterkere ploegen. Eens benieuwd wat we met onze ploeg zullen bereiken.
Het is zover!! Vandaag ben ik 26jaar en ik ben begonnen aan mijn zware opdracht! De eerste morgen valt redelijk mee, maar ik ga het ongetwijfeld nog lastig krijgen. De vele reacties die ik kreeg op mijn vorig berichtje zitten alleszinds in mijn kopke en ik zal er vaak aan denken op een moeilijk moment.
Zondag wordt ik 26 jaar en ik heb mezelf een zeer groot doel voor ogen gesteld om deze verjaardag nooit meer te vergeten. Ik zou het even goed voor mezelf kunnen houden, maar ik heb er zo mijn redenen voor om dit op mijn blog neer te schrijven. Zoals velen van de club wel weten ben ik nog steeds mijn slechte gewoonte om dagelijks mijn portie nicotine tot mij te nemen niet verleerd. Ik had eigenlijk in het begin van het seizoen al gehoopt het roken te kunnen laten, maar tot op vandaag is het mij nog niet gelukt. Ondanks vele aanmoedigingen van een heleboel mensen heb ik er eigenlijk ferm mijn voeten aan geveegd. Vandaar dat ik het via mijn blog wil verkondigen. Hoe meer mensen het weten, hoe meer ik me gedwongen zal voelen om in mijn opdracht te slagen. De resultaten van het voorbije jaar waren goed, maar kunnen nog beter. Met dezelfde training en zonder de sigaretten zal het sowieso al stukken beter gaan, maar sporters willen altijd maar meer. Maandag (27 augustus) moest ik op medische controle voor het werk en daar hebben ze mij onderworpen aan een test om mijn longvolume te berekenen. Het resultaat bedroeg 5,8l Voor een gemiddelde mens viel dit redelijk goed mee, maar voor een triatleet was dit eerder zwak (dit zijn de woorden van de dokteres) Op weg naar huis heb ik dan tegen mezelf gezegd dat dit niet verder kan. Op 2 september is het dus mijn verjaardag en ik heb besloten om nog te roken tot zaterdagavond en dan alles aan de kant te leggen.
Ik wil, moet en zal erin slagen. Verschillende pogingen liepen al na enkele uren fout, maar nu voel ik dat ik het echt wil. Ik zou zo graag eens concureren met de betere van de club en ook eens ergens meedingen voor de podiumplaatsen en alleen door te stoppen met roken zit er kans in op slagen.
Ik weet dat ik hier een heleboel mensen zeer tevreden mee zal stellen. Mijn familie die naar zoveel mogelijk wedstrijden komen kijken, mijn gezin, mijn vrienden die me zot verklaren,... Ik wil dat ze volgend jaar nog betere resultaten zullen zien en ik zal aan hen bewijzen dat ik het kan.
Ik weet dat er moeilijke momenten zullen zijn (vooral dan 's morgens en na het eten) maar ik zal op zo'n momenten mijn loopschoenen aantrekken, mijn fiets kuisen, mijn materiaal in orde brengen,... en dan zal ik wel beseffen waarom ik het laat.
Vandaag heb ik de uitslag van de tijdrit in Torhout ontvangen en ik deed het 28sec sneller dan vorig jaar (op 6,8km) en haalde een gemiddelde van 41,223km/u
Vandaag hebben we met 16 atleten van de club deelgenomen aan een recreatieve tijdrit in Torhout. Bedoeling was om één ronde alleen tegen de klok te fietsen en daarna met ploegjes dit zelfde parcours 3 maal te herhalen. Voor ons is dit een hele andere wedstrijd dan een triatlon. Net zoals vorig jaar konden we daar heel wat atleten opmerken met serieuze tijdritmachienes. Wij kwamen daar toe met ons gewone koersfietske met een opzetstuurke, dus sprongen we daar zeker niet in het oog. Vorig jaar nam ik daar ook deel, maar toen was mijn niveau tijdens het fietsen nog een stuk lager. Dit jaar zou ik dus aan mijn tijden zien of er vooruitgang was op individiueel gebied. Bij gebrek aan de uitslag van vorig jaar kan ik niet juist zeggen hoeveel ik nu juist sneller was, maar ik eindigde op een 9e plaats. Onze ploeg werd gevormd door Thijs Vanhee, Lowie Dewitte, Jens Deloof en mezelf. Het was een zeer jonge ploeg en we vertrokken zonder al te hoge verwachtingen. Thijs zei nog voor we starten: het enige wat niet mag is dat we laatste zouden zijn. We vertrokken in de eerste ronde niet vollen bak en dat is maar goed geweest ook. Alle 3 de rondes hebben we volgens mij aan een redelijk constant tempo gefietst. Dat Thijs een ferm stukske kon fietsen dat wisten we al en hij stelde ons dan ook niet teleur. Jens is nog maar aan zijn eerste jaar triatlon bezig, maar hij heeft vandaag zichzelf overtroffen. Ik denk dat hij serieus over zijn toeren is gegaan, maar er was zeker geen haar op zijn hoofd die er aan dacht om ons te laten gaan (en dat wilden we ook niet). Hij deed zoals allemaal zijn dele van het kopwerk en mag zeker en vast fier zijn op zijn prestatie. Van Lowie hadden we ook al gans het seizoen zijn kunnen bewondert en hij kwam dan ook nooit in de problemen en trok in de laatste rechte lijn zelfs nog eens al zijn registers open. In plaats van laatste werden we 3e in de ploegentijdrit en volgens Lowie zijn kilometerteller deden we de 3 rondes aan een gemiddelde van 40,8km/u.
De correcte resultaten zal ik morgen neerschrijven als ik de uitslag heb.
Ik heb me alvast kostelijk geamuseerd vandaag en de ITC'ers hebben daar getoond dat ze zeker hun mannetje kunnen staan in het fietsen. (Onze eerste ploeg heeft trouwens de ploegentijdrit gewonnen met Pieter Vanhee, Hannes Cool, Bram Deruyck en Tom Kerckhof)
De ontgoocheling van de zwakke prestatie tijdens de kwarttriatlon van Izegem is enkele dagen later toch al wat in volume afgenomen. Ik zit nog steeds voor mezelf een uitleg te zoeken waar het nu precies verkeerd is gegaan? Er zijn waarschijnlijk zoveel redenen op te geven, maar nadien is het altijd gemakkelijk praten. Te snel gezwommen, te lang alleen moeten fietsen, te snel willen alleen fietsen, teveel zenuwen, te weinig gelopen in de voorbereiding,.... Dit zijn allemaal mogelijkheden maar zeker zullen we het nooit weten. Maar geen nood: uit gemaakte fouten kan je veel leren! Dat is ook wat ik zal doen tijdens de wintermaanden . Ik zal me zeker niet opblazen zodat ik moe de winter uitkom, maar ik zal er zeker voor zorgen dat ik niet stilval. Ik weet dat mijn levensstijl van de laatste jaren me zeker geen windeieren heeft gelegd en eigenlijk moet ik tevreden zijn met wat ik dit seizoen heb kunnen presteren. Daarom geloof ik erin dat het volgend seizoen nog een stuk beter zal gaan. Het bloggen zal misschien wat afnemen doordat er minder nieuws zal te vertellen zijn, maar het triatlonseizoen bevindt zich nu eenmaal tijdens de warmere maanden. Niettegenstaande zal ik wel hier en daar eens een loopwedstrijd meedoen en dan laat ik ook zeker het resultaat weten.
Vandaag vond dus de 1/4e triatlon in eigen stad (izegem) plaats. Aan stress vandaag geen gebrek en ik wou er echt eens goed invliegen, maar de afloop was minder succesvol.
Nochtans ging het zwemmen uitstekend. Ik kwam als eerste uit het water met meer dan een minuut voorsprong op Dennis Devriendt en Koen Veramme, dus het zag er op dat moment nog allemaal goed uit. De eerste ronde van het fietsen stond ik er dan wel alleen voor, maar ik wist dat er mij al snel iemand zou bijhalen. Devriendt en Veramme haalden me net voor het einde van de eerste ronde in en met z'n drieën probeerden we zo goed als mogelijk vooruit te blijven. Ik voelde toen al dat de benen maar slapjes waren. Ik probeerde wel mee rond te draaien, maar af en toe moest ik wel eens passen ook. Ook Devriendt had er blijkbaar niet veel zin in, want ik ben er zeker van dat hij onder zijn niveau reed. Enkel Koen deed wat we eigenlijk alledrie moesten gedaan hebben, maar dan nog gingen we volgens mij de aansluiting van de achtervolgende groep niet kunnen vermijden hebben. Een groep van een 14-tal atleten haalden ons in met hardrijder Jan Peiren op kop. Ook Pieter, Hannes en Philip zaten in deze groep, dus de kansen om eerste ITC'er te worden waren al meteen naar de knoppen. Met 17 kwamen we dus samen de wissel in en voor het publiek was dit wel verwennerij na de 5 vorige edities die Fred Vanlierde won. Van in de eerste loopmeters voelde ik dat er niks meer in mijn benen zat. Een oorzaak kan ik er niet voor geven, maar het was wel een echte off-day. Iedereen snelde weg van mij en ik wist dat er zeker nog enkele atleten uit de achtergrond zouden komen. Stijn Vanhevele begeleidde me tijdens het lopen (waarvoor velen dank trouwens) en ik zag op zijn kilometerteller: 13km/u en versnellen was uit den boze. Ik durf eerlijk zeggen dat ik veel goesting gehad heb om huiswaarts te lopen of om een stukje te wandelen, maar ik kon toch op mij tanden bijten en de 11km volledig uitlopen (joggen). Ik finishte uiteindelijk als 18e en dat is toch een stuk beneden mijn gehoopte top 10 plaats.
Ik weet waar mijn zwakke punt ligt en ik ben er rotsvast van overtuigd dat ik me volgend jaar wil revancheren en dat ik er tijdens de winter serieus zal aan werken!! Meer lopen, nog enkele kilootjes te veel kwijt,....
Desondanks eindigden we met 5 itc'ers in de top 20, dus zijn we toch mooi in beeld geweest.
Het is een tijdje geleden dat ik nog iets liet weten op mijn blog, maar dit komt door een weekje verlof aan de Belgische kust. We hebben er deugd van gehad en ondanks we niet echt het zomerweer gehad hebben waar we op rekenden, hebben we er toch ferm van genoten. Zalig toch om 's morgens te kunnen uitslapen en tijd op overschot hebben om uw trainingen te doen. Het was een rustige week want we moesten toeleven naar de triatlon van Izegem die morgen op het programma staat.
Of het morgen een succesrijke dag wordt valt af te wachten. Zoals elke jaar ben ik één brok zenuwen voor de start van onze triatlon. Na een jaar van goed trainen en mooie prestaties (niet alleen voor mezelf, maar in het algemeen van al de leden van onze club) zou dit de kers op de taart moeten worden.
Voor mezelf wil ik de lat nooit te hoog leggen, maar dit jaar heb ik eens in mijn binnenste gezegd dat ik er dit jaar klaar voor ben en dat het niet verkeerd kan gaan. Ik ben eens benieuwd wat deze nieuwe strategie zal opleveren. Ik wil ook zeker niet te veel hoogmoed naar boven halen, maar ik moet leren in mezelf geloven.
Van het zwemmen weet ik dat het goed zit. Elke wedstrijd die ik dit seizoen deed kwam ik als eerste of bij de kopgroep uit het water, dus zou dit morgen zeker ook zo moeten zijn. Hopelijk kan ik eens een goeie wissel neerzetten dat ik onmiddellijk aansluiting kan vinden bij de kop. We zullen morgen met 300 atleten zijn en er zitten toch enkele zeer goeie namen tussen dus hoop ik op een kopgroepje van een 5-tal. Het fietsen is dit jaar enorm veel verbeterd en dit vooral dankzij de vele kilometers en de goeie begeleiding van onze trainers. Het was het eerste jaar dat er in clubverband zo goed gefietst werd en volgend jaar moeten we daar zeker een vervolg aan breien. Het lopen kan nog stukken beter! Ik loop elke wedstrijd wel boven de 15km/u, maar om voorin mee te strijden voor de podiumplaatsen is dit toch zeker 1km/u te traag. Daarvan kan ik nu al zeggen dat ik daar de komende winter serieus zal aan werken.
Wat het resulaat morgen ook mag zijn, ik kan alvast het volgende besluiten over mijn seizoen dit jaar: IK BEN BLIJ DAT IK HET WEER GRAAG DOE! IK BEN BLIJ MET DE GOEIE RESULATEN VAN DIT JAAR! EN BOVENAL: IK GA ER ALLES AAN DOEN OM VOLGEND JAAR MEE TE STRIJDEN VOOR DIE PODIUMPLAATSEN!
Dat het morgen een mooie triatlondag mag worden voor onze club want er zijn een heleboel mensen die voor en/of achter de schermen er veel tijd en energie ingestoken hebben en hopelijk mag hun ijver beloond worden.
Gisteren heb ik dus deelgenomen aan de recreatieve triatlon van Berlare. Bijna elk jaar voor Izegem neem ik hier aan deel omdat dit toch telkens nog eens een goeie training en waardemeter blijkt voor de wedstrijd van het jaar in Izegem. 1200m zwemmen, 37km fietsen en 9km lopen moesten we vervolmaken op de eerste echte warme zomerdag. Er waren 220 atleten ingeschreven, maar blijkbaar waren er toch een aantal die afgeschrikt werden door de warmte. In tegenstelling tot andere jaren, werd er bij de start niet teveel getreuzeld aan de start en konden we redelijk stipt van start gaan. 50m van de start van het zwemmen moesten we een flauwe bocht naar rechts nemen rond een boei, dus was de boodschap: sprinten tot aan de boei om in een goeie positie te liggen. Ik draaide in eerste stelling aan de boei, maar vlak naast mij zag ik de one and only Hannes Cool. Na de boei werd er in een rechte lijn gezwommen tot aan het einde van onze zwemproef. Ik wist dat ik op kop lag en wilde deze traditiegetrouw niet meer afstaan, maar ik voelde ook dat er iemand in mijn voeten lag, want af en toe voelde ik een tikje tegen mijn tenen. Uiteindelijk bleken we met 2 de wissel in te duiken (mezelf en lokale held Wouter Monchy). Ik wilde in Berlare eens iets proberen met mijn schoenen en ik heb er eigenlijk meer nadeel dan voordeel van ondervonden met als gevolg dat ik nooit meer tot bij Wouter geraakt ben op de fiets en dat ik de eerste ronde volledig alleen heb moeten fietsen. In de tweede ronde kreeg ik het gezelschap van een tweetal (niemand minder dan mijn twee ploegmaats Hannes Cool en Pieter Vanhee). We probeerden zo goed als mogelijk rond te draaien, maar we kregen er maar 20 seconden af van de achterstand die we hadden op de koploper. Achter ons kwam er niemand meer opdagen, dus vertrok Pieter als tweede, ik als derde en Hannes als vierde aan de loopproef. Warm was het wel, zeer warm en aanvankelijk ging het zeer goed. Pieter haalde zelfs de koploper in en ik deed op mijn beurt hetzelfde, dus liepen wij op dat moment als eerste en tweede. Maar mooie liedjes duren niet lang, dus ook gisteren niet. Enkele sterke lopers uit een achtervolgend groepje haalden mij toch nog bij en dus strandde ik op een 6e (maar achteraf gezien wel tevreden) plaats. Ik had eigenlijk echt gehoopt dat Pieter met de overwinning naar huis zou komen, want ik heb hem toch wel willen helpen op de fiets om zo dicht mogelijk bij de koploper te komen, maar in de laatste 500m werd hij nog voorbijgelopen door de uiteindelijke winnaar Wout Moreel. Jammer, maar toch schitterend 2e. Thijs werd zelfs nog knap 5e met een prachtige prestatie tijdens het lopen. Chapeau!!! Hannes werd knap 8ste (en dat in een seizoen waarin hij geteisterd is door kwetsuren).
Uiteindelijk finishten er 4 atleten van onze club bij de eerste 8 en dat mag toch een zeer knappe prestatie genoemd worden!!!!
Vandaag moest ik werken en eventjes naast de kwestie, maar met het warme weer werd het een topdag met zo maar eventjes 2350 bezoekers!!
Ik ben er nu eventjes tussenuit naar zeer voor een week!!!
Zaterdag aanstaande vind mijn laatste voorbereiding voor de triatlon van Izegem plaats in Berlare. Het is nu al de 4e keer dat ik daar deelneem en het blijkt telkens een goeie laatste test voor Izegem te zijn en daarna kunnen we de trainingen ietwat doen minderen. Deze week wordt er niet echt toegeleefd naar Berlare. Tenzij vrijdag een 20-tal minuten lopen moet ik deze week elke dag blijven verder trainen. Maandag had ik een mindere dag en hoewel er twee keer zwemmen op het schema stond heb ik een dagje gerust. Ik sukkel een beetje met een verkoudheid, maar deze komt halfweg de voormiddag goed los, dus kunnen we in de namiddag wel trainen. Gisteren een intervaltraining gehad en ik heb eens mijn uurwerk enkel en alleen gebruikt om mijn hartslag te volgen en niet naar de tijd te kijken. Het warme weer; het alleen lopen; mijn verkoudheid deden mij waarschijnlijk geen scherpe tijden lopen, maar ik had vandaag geen last van mijn benen en dat gaf een goed gevoel. Vandaag ben ik gaan fietsen (lees rustig fietsen) met drie Ironmans (Philip, Johan en Bertje) en met het aangename weer maakten we er een aangename tocht van. Vanavond nog eens zwemmen en morgen nog eens fietsen en dan kunnen we ons klaar achten om het Donkmeer te betreden. Ik heb al eens naar de deelnemerslijst gekeken en denk dat ik mezelf -zonder pech- wel ergens weet te situeren in de einduitslag, maar ik ga het voor mezelf houden
Verslagje van de wedstrijd volgt zondag.
Aan allen die nog serieus bezig zijn: BLIJVEN GAAN!
Aan allen die aan het rusten zijn van geleverde inspanningen: GENIET ERVAN!
Vandaag stond er op mijn schema een fietstocht van 75km met 6 keer 6minuten aan 85 à 90%. Vrijdagnamiddag zijn er natuurlijk niet zoveel mensen thuis van hun werk, dus was ik maar al te blij toen ik hoord dat Iron Pinket (Philip dus) ook niet moest werken en voorstelde om samen te gaan fietsen. Om 14u hadden we bij mij thuis afgesproken. Na de buren wakker gebeld te hebben uit hun middagdutje (wist het huis niet precies zijn) stond hij stipt om 14u aan mijn deur. Zoals zo vaak dit jaar moesten we richting Ieper fietsen om tijdens het eerste deel van de tocht de wind in het nadeel te hebben. We besloten dan ook om via Sint Jan en Ieper richting Kemmel te fietsen. Al vlug hadden we door dat er serieus wat wind was en bijgevolg was het het eerste anderhalf uur beuken tegen de wind in op een golvend parcours. Bijgevolg hebben we de 6 versnellingen geschrapt want we reden een mooi tempo en mijn hartslag zat alleszinds rond de 80% (wel voor iets langer dan 6 minuten). Na de flanken van de Kemmel bereden te hebben deden we nog de Monteberg en draaiden we dan ook maar eens links de Kemmel op. Een serieuze kuitenbijter en zeker na anderhalf uur tegen wind gefietst te hebben. De terugtocht verliep een heel stuk plezanter met de wind te ploffe in ons doze! Geen noemenswaardige problemen alleen kwamen we in de Ruiter een straalbezopen chauffeur tegen die met zijn cabrio in de gracht gesukkeld was. Natuurlijk zijn wij als joviale en behulpzame mensen gestopt om onze hulp aan te bieden, maar hij brabbelde dat hij iemand gebeld had om zijn auto uit de gracht te takelen, dus reden wij verder richting thuisfront. Thuisgekomen stond er 85km op de teller dus was de opdracht volbracht. Ik heb van de fietstocht genoten en hoop dat dit voor Iron Pinket hetzelfde was.
Zoals bijna elke morgen keek ik deze morgen ook weer op de site van het nieuwsblad naar wat er nu weer her en der te beleven viel en het nieuws dat men ons vandaag meegaf is alweer niet van de poes. Michael Rasmussen is ontslagen door zijn ploeg Rabobank en uit de Tour gezet. Het zoveelste dopingschandaal in deze tour is weer een feit en als trouwe kijker is dit opnieuw iets wat hard aankomt. Gisteren denk je dan dat je een mooie rit gezien hebt en dat de beste gewonnen heeft terwijl we vandaag een nieuwe gele trui zullen te zien krijgen. Wat moet dat zijn voor Contador om te weten dat hij nu eigenlijk de beste is maar vooral dat hij eigenlijk het recht had om al enkele dagen met die gele trui rond te rijden??? Ik ben eens benieuwd wat er vandaag zal gebeuren bij de start. Gisteren was er nog onenigheid tussen de ploegen bij de start, maar die renners die het spel wel eerlijk spelen worden voortdurend bedot en dan is het maar de boodschap om uzelf opnieuw op te laden om het beste van jezelf te geven en het publiek te entertainen. Kan dit publiek nog wel warm gemaakt worden na zoveel oneerlijkheid. Ik heb dit jaar-zoals al enkele jaren- opnieuw deelgenomen met De Gouden Tour. Als er een renner uitvalt doordat hij opgeeft door om het even welke reden kan ik dat nog wel begrijpen, maar Vino en Rasmussen zaten ook in mijn ploegen en die vallen er dan uit door een dopingschandaal!!! Leuk spelletje, maar volgend jaar zal ik met het geld iets anders doen.
Gelukkig worden we in de triatlon niet geconfronteerd met zo'n feiten. Nochtans is er bij ons ook regelmatig een dopingcontrole. Twee jaar geleden moest ik na de RECREATIEVE triatlon van Berlare ook naar de bus om een plasje af te geven. Soms wou ik ook wel dat er wat meer geld te verdienen viel in onze sport want tenslotte moeten wij er ook veel energie en tijd insteken, maar aan de andere kant is het in de wielersport hoogst waarschijnlijk ook de reden waarom de renners zich gaan doperen. Er valllen enorma bedragen te winnen en dan doet een mens al wel eens domme dingen.
Als ik op een volgende wedstrijd nog eens 20 of 25 euro win, dan zal ik tevreden moeten zijn en blij zijn dat wij het zuiver doen!!
Gisteren moesten we ons normaal gezien in Vilvoorde bevinden voor het Belgisch Kampioenschap triatlon, maar naar aanleiding van de niet-goedkeuring van het water was deze wedstrijd zoals eerder vermeld afgelast. Het was dus zoeken naar aan alternatief en ver moesten we daarvoor niet lopen. In Roeselare was er gisterenavond een stratenloop door het centrum plaats van 15km (maar na afloop kon ik al afleiden uit mijn tijd dat het geen 15km was). Vooraf was er ook een 6km die iedaal bleek voor onze jeugdatleten om hun conditie eens goed te testen. En of deze conditie goed zit! Thijs (na een avondje stappen) werd heel knap tweede. Ward volgde niet veel later schitterend als 5e. Bert (een jeugdatleet van 32) wou eens een beetje aan zijn snelheid werken en deed het zeer voortreffelijk en eindigde rond een 14e plaats. Bij de dames liep Elodie met de vingers in de neus naar de overwinning. Linde en Sien toonden zich ook van hun sterkste kant, maar een juiste positie weet ik niet juist. Om 18u30 vertrokken wij voor onze 5 ronden doorheen de straten van Roeselare. Samen startteen er zo'n 110 atleten, maar het was niet echt een hele grote bezetting. Pieter was al van in de eerste meters een stuk voor en jammer voor hem, maar hij had niet echt iemand om mee samen te lopen. Ik volgde in een groepje samen met Philip en moest van in het begin aanklampen om er bij te blijven. Pinketje, onze ironman, die ging zeker niet verzwakken want hij is het gewoon van uren aan een stuk aan sport te doen en kan als geen ander zijn tempo inschatten. Voor mij was het de boodschap om me zo lang mogelijk te handhaven in dit groepje. In de derde ronde moest ik eventjes een gaatje laten, maar dankzij de aanmoedigingen van Johan Schelpe vanop de fiets slaagde ik er in om er toch weer naar toe te lopen. De vierde ronde ging het plots weer beter en kwam ik zelfs eens aan kop van de groep. Maar in de 5e ronde waren al mijn pijlen verschoten en moest ik afhaken. De andere hadden nog een versnelling in petto terwijl ik gewoon (of zelfs iets trager) mijn tempo kon houden. Mijn eindtijd was 51m34sec en daarmee werd ik (tevreden) 10e. Volgens Filip Vanhaecke zit de afstand ergens rond de 14km en dat zou willen zeggen een gemiddelde snelheid van 16.28km/u
Volgende wedstrijd waar we naar toewerken is de recreatieve triatlon van Berlare.
Vandaag moest ik weer de piste op voor een intervaltraining. De opdracht was eigenlijk niet zo erg want ik moest slechts 3 keer 1000m lopen. Na mijn tijden van vorige week op de 400m'ers die we deden wou ik er echt voor gaan tijdens deze training, maar na de eerste 1000m (3m06) voelde ik al dat ik véééééél te diep was geweest. Mijn tweede moest in principe nog sneller en mijn derde dan opnieuw zoals mijn eerste, maar de tijd van mijn tweede was stukken trager en mijn benen voelden echt als lood aan (3m11). Mijn derde wou ik nog eens alles rechtrekken, maar mijn benen wilden niet mee en ik staakte dan ook na 400m de strijd en ging ik ontgoocheld richting zwembad voor de zwemtraining. Ik heb daar enkel een beetje in de zon gezeten en wat uitgeblazen en heb dus met andere woorden NIET gezwommen. Advies van de trainer: rust maar eens een dagje. Dat stond dan ook sowieso op mijn schema, dus morgen ga ik niks doen (toch geen sport), maar misschien wat in de tuin werken als het weer meezit.
Ondertussen-na de afgelasting van het BK in Vilvoorde- doen er hier allerlei geruchten de ronde dat men vanuit onze club de organisatie van het BK op zich zou willen nemen. Ik hoop echt dat dit valse geruchten zijn. Ik vrees dat het onmogelijk zou zijn om alles nog op zo'n korte tijd in orde te krijgen voor 15 augustus. Wat zouden trouwens de voordelen zijn voor onze atleten en onze club??? Misschien wat meer publiciteit voor onze sponsors?? Maar ik denk dat ze er zoals het nu is ook tevreden mee zouden zijn: 275 atleten aan de start waaronder maar liefst een 40-tal van onze eigen club???!!!! Dat zal pas in het oog springen op de Grote Markt! 40 atleten volledig a sorti in ons blauwe plunje!! Terwijl dit een heel ander beeld zou zijn moest het een BK zijn! De recreanten en de BK- atleten zouden dan opgesplitst moeten worden in twee verschillende wedstrijden en dit maakt het voor het publiek ook heel wat onoverzichtelijker.
Nu het wordt afwachten of deze geruchten nu eigenlijk geruchten waren of waarheden????
Vandaag kreeg ik het jammerlijke bericht dat de wedstrijd van komende zaterdag in Vilvoorde afgelast is wegens de slechte kwaliteit van het water. Echt spijtig want ik keek er naar uit om eens te weten hoe ver ik achter zou zijn na het zwemmen op een Vanlierde en Axel Zeebroeck. Dit zal ik echter moeten uitstellen tot volgend jaar aangezien ik dus maar 2 wedstrijden meer voor de boeg heb: Berlare en Izegem. In vervanging van die wedstrijd ga ik waarschijnlijk zaterdagavond deelnemen aan een loopwedstrijd in Roeselare (15km), maar dat is nog niet 100% zeker.
Deze week mag ik het wat rustiger aan doen, maar misschien verandert dit nog doordat er dit weekend dus geen wedstrijd meer op het programma staat.
Ik heb ook opgemerkt en ondertussen ook vernomen dat Frederik Vanlierde niet zal deelnemen aan onze triatlon in Izegem. Sinds hij Europees Kampioen is geworden werkt hij met een manager en die stelt bepaalde eisen om Frederik aan de start te krijgen. Persoonlijk geef ik hem groot gelijk want hij heeft er veel moeten voor doen en hij moet er het komende jaar alle voordelen uithalen die er te rapen vallen.
Dat wil dus wel zeggen dat er na enkele jaren Frederik Vanlierde nu eens iemand anders op het hoogste podium zal staan. Ben eens benieuwd wie dat gaat worden. Als ik de volledige deelnemerslijst te pakken krijg, dan laat ik wel mijn persoonlijke favorieten na.
Deze morgen moest ik me voor de laatste keer naar het zwembad begeven om zwemles te geven aan Viktor, Yoran, Yaron, Dylan, Ilke, Jana, Beau, Jelle en Jari. Dit is een leuke bijverdienste die ik elke vakantie probeer te geven. Voor mij is dit een ontspanning, maar zoals het deze keer verliep heb ik me er behoorlijk druk over gemaakt. Slechts enkele slaagden erin om mij tevreden te stellen met hun prestatie, maar als ik het nuchter bekijk komt het van de meeste door hun te jonge leeftijd dat het niet echt lukte. Ik ben al blij als ik zie dat ze na 10 lessen doorhebben welke bewegingen ze precies moeten uitvoeren en toch kon ik na de lessen een brevetje van 25m meegeven met Beau en Jana. Ilke, Viktor en Jari slaagden erin om een mooi stukje alleen te zwemmen, maar de andere hadden nog behoefte aan een hulpmiddeltje om mooi boven te blijven (en dat is toch de bedoeling van het zwemmen é).
Vanmiddag lag de nieuwe Stop&Go weer in de bus. Dit is een boekje dat uitgaat van de Vlaamse triatlon en Duatlon liga en waar meestal wel interessante artikels in staan. Nu sla ik toevallig het boekje open op bladzijde 5 en zie ik daar mezelf wel niet op foto in volle actie tijdens de triatlon van Geel. dit wordt zeker een exemplaar om te bewaren. Maar ik ben niet de enige van de club die op de prentjes te vinden is. Ook Rik Vandevoorde, Gillian Herman, Delphine Couckuyt en Pieter Vanhee zijn terug te vinden in het boekje (WIE ZOEKT DIE VINDT!!!)
Gisterenavond vertelde Pieter Vanhee me dat zijn vriendin (Lore Van Raak) thuis plat ligt met een lumbago en zeker een maand op non-actief geplaatst is. Bij deze wil ik Lore veel beterschap toewensen en hopelijk kan ze snel weer het water in; de fiets op of de loopschoenen aantrekken.
Vandaag las ik ook op 3athlon.be dat Tine Deckers (zilveren medaille op afgelopen EK lange afstand in Brasschaat) tijdens een val op training haar heup brak. Ook voor haar een spoedig herstel.
Gisteren stond mijn eerste SP wedstrijd van het seizoen op het programma in Kortrijk.Vooraf had ik me weeral enorm nerveus gemaakt in het feit dat er zoveel goeie namen op de deelnemerslijst stonden maar dat zal wel normaal zijn voor een SP wedstrijd waar er toch voor de eerste een mooie "euro" te verdienen valt. Niettemin had ik er enorm veel zin in om eens te weten hoe ik de wedstrijd van Brasschaat nu eigenlijk echt verteerd had want op training kan je dat nooit voor de volle 100% weten. Het ging de voorbije weken op training behoorlijk maar ook niet uitstekend want ik had eigenlijk een voortdurend gevoel van vermoeidheid. Gisteren kon ik eindelijk eens de armen en benen volledig testen en weten hoever ik sta.
Het stond op de parcoursbeschijving te lezen (en ik wist het ook al van vorig jaar) dat het tijdens het fietsen en het lopen over een heuvelachtig parcours ging. Nu weet ik van mezelf dat ik tijdens het omhoog rijden soms bijna met mijne kinnebak op mijn stuur lig om mee te kunnen en dikwijls moet ik zelfs lossen dus startte ik toch met een klein beetje een onzeker gevoel.
Het zwemmen zat goed; dat had ik op training al wel gevoeld; maar wat zou ik kunnen doen tegen een Karel Smet? Op nog geen enkele wedstrijd waar ik dit jaar deelnam was hij ook aanwezig dus het was mijn proefstuk. Normaal gezien is het dikwijls drummen geblazen aan de start maar deze keer viel het vrijd goed mee. Ik legde me in het midden op de eerste startrij met Pieter Vanhee naast mij. Aanvankelijk lag ook de one and only Koen Hoeyberghs naast mij, maar hij is dan uiteindelijk nog enkele plaatsen opgeschoven. Na de gewoonlijke wachttijd die de jury ons oplegde konden we uiteindelijk rond 14u12 het startschot aanhoren en mochten we onze duivels ontbinden. Van bij de start was ik goed vertrokken en zag ik karel Smet naast mij liggen maar hij nam geen afstand dus ik wist dat het goed zat. Na ongeveer 250m lag ik aan kop en ik was vastbesloten om deze positie niet meer af te staan. Bijgevolg kwam ik dan ook na 17min37sec als eerste aan wal met Karel Smet en Marc Geerts in mijn voeten. Mijn wissel verliep in mijn ogen redelijk, maar toch vertrok ik uiteindelijk pas als 3e met de fiets en had ik onmiddellijk een achterstand op de eerste twee die ik alleen niet kon dichtrijden. Dan maar wachten tot er mij iemand bijhaalde en de eerste die ik tegenkwam was Bart Gheysen en samn besloten we om rond te draaien en te kijken wie er ons nog zou bijhalen. Al snel kwam Koen Hoeyberghs in zicht samen met 2 atleten van TriGt en we moesten serieus versnellen om zijn wiel te kunnen pakken want op het moment dat hij ons voorbijstak waren we bezig aan een afdaling. In de tweede ronde kwam er dan nog een grote groep bij ons waarin zich ook Pieter en Hannes van de club bevonden en andere namen zoals Pardaens en Haezebrouck. Uiteindelijk kon ik stand houden in deze groep en begonnen we met een grote groep aan de afsluitende 10,5km lopen. Vooraan vond er nog een spannend duel plaats voor de podiumplaatsen, maar ik heb me daar wijselijk niet in gemengd ('t was van niet kunnen) en liep enkele minuten later maar wel zeer tevreden als 14e over de finish.
Ik was tevreden over mijn wedstrijd en viel nog net binnen de prijzen dus wat kon ik nog meer wensen?
De dag nadien is het altijd leuk om ergens uw naam in een verslag te zien staan en vandaag was het alweer niet anders. Mooie foto's en verslag van Jim de Sitter op 3athlon.be alsook van Johan Tack die instond voor de tijdsregistratie. Wat mij ook vooral zeer veel deugd deed was dat mijn naam vermeld werd op de site van Karel Pardaens alias "de rosse raket" in zijn verslag over Kortrijk.Ook het commentaar langs de lijn tijdens de wedstrijd van Hans Cleemput mag er best zijn! Dit is duidelijk iemand die thuis is in de sport want hij weet echt over iedereen iets te vertellen. Velen van het publiek luisteren aandachtig naar wat Hans te vertellen heeft en dat maakt het kijken naar de wedstrijd alleen maar interessanter. Ook de vele aanmoedigingen van de supporters (familie en leden van onze club die aan de kant stonden) waren welkom en deugddoend! Dank u daarvoor.
Het was om kort te besluiten een leuke dag en prachtige organisatie.
De volgende wedstrijd nadert weer zeer snel en de trainingen verlopen goed deze week. Zoals gewoonlijk wordt er niet echt veel gerust naar de wedstrijd toe en dus heb ik bijgevolg weeral elke dag getraind deze week. Maandag moest ik door het slechte weer niet gaan werken dus heb ik mijn twee trainingen kunnen afwerken. Een pittige zwemtraining (3.6km) gevolgd door een rustig loopje van 50minuten. Dinsdag moest ik normaal gezien gaan fietsen, maar wegens tijdsgebrek ben ik 's avonds opnieuw gaan lopen. Deze keer samen met mijn vader langs de vaart voor een uurke aan een mooi tempo. Deze namiddag alweer mogen thuisblijven van het werk wegens het slechte weer en ik heb dus mijn weggevallen fietstraining van gisteren vandaag kunnen doen. Koud was het zeker niet, maar is het nu een voorteken of niet, maar toen we in Kortrijk belandden zijn we in een serieuze regenvlaag beland. Hopelijk is dit zondag niet het geval. Vanavond dan nog eens kunnen gaan zwemmen. Morgenvroeg zal ik nog een looptraining doen (op de piste) en dan kan ik vrijdag van een dagje rust genieten. Zaterdag nog eens loszwemmen en dan zouden we normaal gezien klaar moeten zijn voor zondag. Ik heb gezien dat er zoals eerder al gezegd een heleboel sterke namen meedoen (zal waarschijnlijk wel iets met het hoge prijzengeld te maken hebben), maar wat leuker is voor de supporters van onze club is dat er ook een heel mooi aantal ITC'ers aan de start verschijnen. Zondag is ook de dag dat enkele Ironmen meedoen in Klagenfurt! Bij deze: succes aan allen die dit weekend ergens in actie komen!!
Als wij onze trainingen uitvoeren moeten we dus dikwijls op hartslag trainen om JUIST te trainen. Nu zit ikzelf met een heel goedkoop model van polar en als ik rustig loop dan geeft hij soms hartslagen aan van 160 en meer terwijl wanneer ik op de piste interval train durft hij soms op een 1000m een hartslag van beneden de 100 aangeven. Het is duidelijk dat er hier iets niet klopt! Eigenlijk loop ik nu meestal op het gevoel en doe ik toch mijn hartslagmeter aan om mijn tijden te weten.
Ik ben een regelmatig bezoeker van de site van Wim Dedoncker en hij heeft het dikwijls na zijn wedstrijden over zijn garmin! Nu ben ik al eens gaan kijken wat zo'n toestel precies inhoudt en heb ik ook al een vraag erover gesteld aan Wim en blijkt nu dat dit een efficiënt toestelleke is. Als je naar de prijzen kijkt van een goeie, gesofisticeerde polar dan moet zo'n garmin zeker niet onderdoen. het voordeel ervan is dat je naast hartslag ook uw snelheid, tijd per kilometer en de juiste afstand kan aflezen. Daar komt ook nog eens bij dat je alles kan bijhouden op uw pc en is hij ideaal om tijdens wedstrijden uw juiste tempo te weten naargelang de juiste afstanden want al te vaak beweert men 10km te lopen terwijl het nogal dikwijls enkele 100'en meters verschilt.
Ik zal er alleszinds nog eens goed over nadenken om mij zoiets aan te schaffen. Het enige minpunt is misschien dat dit dan al het zoveelste is dat ik voor mijn hobby zou moeten aanschaffen? Zou ik niet nog een jaartje wachten, dan zijn ze misschien al een beetje gezakt in prijs? Of is er alweer een beter toestel op de markt.
Ja kan altijd eens gaan kijken op de site van GARMIN om er wat informatie over terug te vinden.
Komt het nu door die halve triatlon van Brasschaat of door de trainingen van deze week, maar hoe veel ik ook probeer te rusten en te slapen, ik geraak nooit het gevoel van "moe zijn" kwijt. deze morgen nochtans voor niks speciaal vroeg moeten opstaan en toch voel ik mij suf. ik kan het eigenlijk ook zien aan mijn rustpols die merkelijk hoger ligt dan anders (60). Vandaag stond er nog een fietstocht op het programma en aangezien ik dit weekend niet veel kan doen wou ik deze echt nog uitvoeren, maar zoals ik nu zie zullen de weergoden mij noodgedwongen van mijn fiets houden.
Maar geen nood, ik doe er dan maar een extra zwemtraining bij deze namiddag. Dat is het voordeel van triatlon hé! Eigenlijk heb je nooit een uitvlucht om een extra dag rust in te steken want er is altijd wel iets wat je kan doen.
Volgende week dus de 1/4e triatlon van Kortrijk en meteen ook mijn eerste SP van het seizoen. Ik ben eens gaan kijken in de deelnemerslijst en heb gezien dat er toch een heleboel serieuze namen tussen staan ( Devriendt Dennis, Marc Geerts, Haezebroeck Stephane, Koen Hoeyberghs, Philippe Malcolm, Hasan Ozer, Karel Pardaens, Karel Smet, Pieter Vanhee, Koen Veramme, en dat zijn dan nog maar de namen waarvan ik weet wat ze kunnen ) Dat belooft en ik ben eens benieuwd wat ik tegen die mannen ga kunnen doen in het zwemmen. Ik weet nog van vorig jaar dat het daar een serieus zwaar fietsparcours is. Het lopen zal daar mijn eerste keer worden aangezien ik vorig jaar wegens een pijnlijke kuit de strijd na het fietsen heb moeten staken.
Ik heb er alleszinds nog zin in! Hopelijk jullie ook!!
Gisteren stond dus mijn eerste halve triatlon ooit op het programma en hoewel ik het van de trainers als training moest zien kan ik u verzekeren dat er toch wel een ferme portie spanning bij betrokken was zo vlak voor de start.
Aangezien ik startte in de wedstrijd van de recreanten moesten we wachten tot de elite en de age-groupers vertrokken waren vooraleer wij mochten te water gaan. Ongeveer een 7-tal minuten na de elite gingen de gele badmutsen (wij dus ) van start voor onze wedstrijd.
Het water was 19°C en voelde zeer lekker aan! En klaar dat dat water was! Onder mij kon ik de begroeiing zien en we konden wel 2 meter zien onder water. Al snel had ik de eerste age-groupers (oranje badmutsen), die een goeie 2 minuten voor ons vertrokken waren, te pakken en ik dacht vooraf dat ik daar veel hinder ging van hebben, maar het viel eerlijk gezegd zeer goed mee. Aangezien ik aan kop zwom van de recreanten kreeg ik mijn eigen gele kayak naast mij. Ik had gerekend op 40minuten zwemmen, maar ik zwom eigenlijk helemaal niet maximaal en zat er een halve minuut boven, maar ik kwam zeer goed aan wal! Ze riepen weer mijn naam af en ze spraken zelfs van "colpie" door de micro! Zalig dat gevoel!
Na een rustige wissel kon ik met mijn pinarello vertrekken voor de 80km fietsen die ik bewust zeer gedoseerd ging afleggen. 2 ronden moesten we fietsen en in de eerste rond passeerden mij enkele enkelingen, maar ik hield mijn eigen tempo en vond dat dat het beste was! na 3/4e van de eerste rond kwam er een lang rij over mij en ik zag dat ze zeker niet op 7 meter van elkaar fietsten dus aanpikken was de boodschap. Laat ons zeggen dat we op een 4-tal meter van elkaar fietsten en dat is toch een zeer groot verschil dan helemaal alleen fietsen. Mijn gemiddelde over de 80km moet je dus met een korreltje zout nemen want in mijn bescheidenheid moet ik toegeven dat ik dat alleen niet kan! Maar mijn motto gisteren was: iedereen speelt vals, dus waarom zou ik niet meegaan? Toen we in het begin van de tweede ronde een stuk op hetzelfde parcours reden als het einde van de eerste ronde kon ik merken dat ons groepje duidelijk niet het enige was die de 7meter regel niet respecteerde! Overal waren er groepen te bespeuren. De tweede ronde verliep dus iets gemakkelijker dan ik verwacht had alhoewel ik wel moet zeggen dat tijdens de laatste 20km ik de benen toch al begon te voelen hoor.
Uiteindelijk kon ik zonder "hongergevoel" en na een rustige wissel beginnen aan mijn 20km lopen. Ik vond direct een goed tempo en ging bewust niet over mij toeren. het viel me wel op dat er mij bijna niemand bijhaalde en dat ik zelfs nog enkele atleten die voor me zaten kon bijhalen. In de tweede ronde kwam ik bij een vrouw (Barkun van Belarus) en zij pikte bij mij aan. Op het einde van de tweede ronde liep ik er zelfs ook een stukje van weg, maar in de laatste helft van de derde ronde was ze plots weer bij mij en had ze nog een versnelling in petto die ik niet meer kon volgen. Ik liep de wedstrijd dus aan een mooi constant tempo uit maar had geen benul van de tijd die ik liep. Ik had gehoopt om het lopen binnen de 1u30min af te leggen, maar ik deed het in 1u19min en ik moest toch even slikken toen ik die tijd zag.
Ik mag dus zeer tevreden zijn over mijn eerste halve triatlon! Voorlopig ga ik er zeker nog geen hoofddoel van maken, maar ik heb het nu eens meegemaakt en heb me ook enorm geamuseerd.
De volgende wedstrijd wordt weer een 1/4e in Kortrijk.
Morgen staat dus mijn eerste halve triatlon ooit op het programma en komt het nu door de zenuwen (die ik niet ging hebben??), maar toch begint er stilaan een klein beetje twijfel toe te slaan! Zal ik in het fietsen wel genoeg kunnen doseren? Zal ik de 20km lopen goed kunnen verteren? Wat zal het weer doen? Zal de wind niet te strak waaien? Blijf ik gespaard van pech?
Eigenlijk zou ik gewoon moeten denken aan de wedstrijd uit te doen, maar als je een beetje van wedstrijden houdt, dan is er altijd wel een prestatie die meespeelt! Beginnen rekenen is iets wat ik echt niet zou mogen doen, maar vandaag heb ik toch niets anders gedaan dan gespeeld met tijden.
Ach wat, ik mag misschien wel een klein beetje meer zelfvertrouwen hebben en me eens aan een voorzichtige (zij het zéér voorzichtige) pronostiek wagen.
Zwemmen: ik hoop dat ik hier toch zoals gewoonlijk kan presteren. Dat wil zeggen dat ik reken op een tijd van rond de 40min00
Fietsen: hier liggen mijn grootste vraagtekens (vooral met de wind), ik zal dus een rustige en haalbare berekening maken. Ik zit dus met een tijd van 2u20min in gedachten.
Lopen: hier kan er veel gewonnen maar ook veel verloren worden. Normaal gezien moet ik dit verstandig kunnen uitlopen, maar na die 80km fietsen moeten we het "verstandig lopen" toch met ne serieuze korrel zout nemen. Ik hoop dat ik binnen 1u30 het lopen kan vervolmaken.
Dit geeft een totaaltijd van 4u30 en moest ik dit halen, dan zou ik uiterst tevreden zijn!
Morgen staat dus mijn eerste halve triatlon ooit op het programma en komt het nu door de zenuwen (die ik niet ging hebben??), maar toch begint er stilaan een klein beetje twijfel toe te slaan! Zal ik in het fietsen wel genoeg kunnen doseren? Zal ik de 20km lopen goed kunnen verteren? Wat zal het weer doen? Zal de wind niet te strak waaien? Blijf ik gespaard van pech?
Eigenlijk zou ik gewoon moeten denken aan de wedstrijd uit te doen, maar als je een beetje van wedstrijden houdt, dan is er altijd wel een prestatie die meespeelt! Beginnen rekenen is iets wat ik echt niet zou mogen doen, maar vandaag heb ik toch niets anders gedaan dan gespeeld met tijden.
Ach wat, ik mag misschien wel een klein beetje meer zelfvertrouwen hebben en me eens aan een voorzichtige (zij het zéér voorzichtige) pronostiek wagen.
Zwemmen: ik hoop dat ik hier toch zoals gewoonlijk kan presteren. Dat wil zeggen dat ik reken op een tijd van rond de 40min00
Fietsen: hier liggen mijn grootste vraagtekens (vooral met de wind), ik zal dus een rustige en haalbare berekening maken. Ik zit dus met een tijd van 2u20min in gedachten.
Lopen: hier kan er veel gewonnen maar ook veel verloren worden. Normaal gezien moet ik dit verstandig kunnen uitlopen, maar na die 80km fietsen moeten we het "verstandig lopen" toch met ne serieuze korrel zout nemen. Ik hoop dat ik binnen 1u30 het lopen kan vervolmaken.
Dit geeft een totaaltijd van 4u30 en moest ik dit halen, dan zou ik uiterst tevreden zijn!
Morgen staat dus mijn eerste halve triatlon ooit op het programma en komt het nu door de zenuwen (die ik niet ging hebben??), maar toch begint er stilaan een klein beetje twijfel toe te slaan! Zal ik in het fietsen wel genoeg kunnen doseren? Zal ik de 20km lopen goed kunnen verteren? Wat zal het weer doen? Zal de wind niet te strak waaien? Blijf ik gespaard van pech?
Eigenlijk zou ik gewoon moeten denken aan de wedstrijd uit te doen, maar als je een beetje van wedstrijden houdt, dan is er altijd wel een prestatie die meespeelt! Beginnen rekenen is iets wat ik echt niet zou mogen doen, maar vandaag heb ik toch niets anders gedaan dan gespeeld met tijden.
Ach wat, ik mag misschien wel een klein beetje meer zelfvertrouwen hebben en me eens aan een voorzichtige (zij het zéér voorzichtige) pronostiek wagen.
Zwemmen: ik hoop dat ik hier toch zoals gewoonlijk kan presteren. Dat wil zeggen dat ik reken op een tijd van rond de 40min00
Fietsen: hier liggen mijn grootste vraagtekens (vooral met de wind), ik zal dus een rustige en haalbare berekening maken. Ik zit dus met een tijd van 2u20min in gedachten.
Lopen: hier kan er veel gewonnen maar ook veel verloren worden. Normaal gezien moet ik dit verstandig kunnen uitlopen, maar na die 80km fietsen moeten we het "verstandig lopen" toch met ne serieuze korrel zout nemen. Ik hoop dat ik binnen 1u30 het lopen kan vervolmaken.
Dit geeft een totaaltijd van 4u30 en moest ik dit halen, dan zou ik uiterst tevreden zijn!
Eigenlijk moet je daar gewoon met een tijdritfiets toekomen om nog een klein beetje indruk te maken, dus zal ik met mijn bolide zeker niet teveel opvallen tussen het grote deelnemersveld. Ik ben er toch tevreden mee en geef toe: het ziet er mooi uit.
Terwijl de mannen van Nice hun koffers pakken en morgenvroeg vertrekken voor HUN wedstrijd van het jaar blijf ik gewoon verder trainen. Brasschaat was dus zoals eerder al gezegd geen doel op zich, maar ik ondervind toch dat ik veel met de wedstrijd bezig ben. Alhoewel, ik deze week gewoon mijn schema blijf volgen had ik misschien toch een rustigere week gehoopt. Gisteren moest ik 3000m zwemmen en heb deze training afgelegd in het buitenbad. Ik wilde nog eens mijn pak testen op zo'n lange afstand en het is me goed bevallen. Alleen zal ik in Brasschaat niet mogen vergeten van mijn nek in te smeren met vaseline om een wrijfwonde te voorkomen. Vandaag moest ik 18km lopen. Ik vertrok om 16u30 en gelukkig was er Bertje die me wou vergezellen met de fiets met drank want het was serieus warm vandaag. Ik was van plan om 1u30 te lopen aan een tempo van 12km/u, maar toen ik thuiskwam had ik 1u33 en denk ik toch iets rapper gelopen te hebben. Dat valt natuurlijk moeilijk in te schatten wanneer je op de baan loopt, maar het doet er eigenlijk niet toe want het belangrijkste voor mij is het gevoel dat ik er aan overhoud en ik denk dat ik dit positief mag zien. Morgen staat er een rit van 80km op de planning en een zwemtraining, maar ik zal wegens tijdsgebrek enkel het fietsen kunnen doen. Donderdag moet ik nog eens de piste op voor 10 keer 600m. Vrijdag dan opnieuw 80km gaan fietsen aan 70% en zaterdag nog een kort en rustige 20min-loop. Echt uitgerust zal ik dus zondag niet aan de start staan, maar ik denk dat ze dat bewust gedaan hebben omdat ikzelf beloofd heb om de wedstrijd op een rustige manier uit te lopen.
Zaterdag zal ik in de namiddag mijn clubgenoten eens gaan aanmoedigen die deelnemen in Meulebeke.
Volgend verslag zal na Brasschaat zijn en hopelijk kan ik zondagavond ook al de resultaten van de andere neerschrijven.
Zondag 24 juni vindt mijn volgende wedstrijd plaats en dan ook meteen mijn eerste halve triatlon ooit. Brasschaat is de place to be, maar ik zal toch ook met mijn gedachten bij de atleten van de club zijn die een belangrijke dag gaan beleven. Met drie zullen ze starten in de Ironman van Nice: Bert Seynaeve; Johan Schelpe en Philip Pinket. Zonder pech ben ik er zeker van dat ze alledrie een mooie prestatie zullen neerzetten. Bert kan al een beetje teren op zijn ervaring van vorig jaar in Zwitserland, maar voor Johan en Philip wordt het hun vuurproef. Eén atleet neemt deel aan een 3/4e triatlon in Stein: Nico Vancoillie. Zoals hij op dit moment blaakt van de "forme" zal het ook voor hem ongetwijfeld een goeie prestatie worden.
Voor mezelf leg ik de lat tijdens deze wedstrijd laag! Ik heb er zeker niet specifiek voor getraind, maar wou dit eigenlijk gewoon doen als doorgedreven training. Pascale en Dirk hebben nog geprobeerd om mijn hoofd op andere gedachten te zetten, maar het is hen niet gelukt Wat verwacht ik dan wel van deze wedstrijd? Gewoon eens proeven van het langere werk. Het zwemmen zal geen problemen geven en ik ga me hier ook niet in forceren. Het fietsen zal voor mij denk ik de moeilijkste klus zijn. Het feit dat ik diegene die me passeren zeker niet mag proberen te volgen zal ik goed in mijn achterhoofd moeten steken. Niet dat ik zou kunnen volgen, maar het alleen al maar proberen zou mijn doodssteek kunnen zijn. Ik ga echt moeten doseren en zorgen dat ik goed eet op de fiets. Het lopen zou ik dan graag zonder wandelen afwerken. Als ik behoorlijk "fris" de eindstreep haal zal ik al meer dna tevreden zijn.
Aan een pronostiekje ga ik me zeker niet wagen want ik ga toch op geen enkel moment naar tijden kijken, maar ik zal hieronder stiekem een richttijd plaatsen voor de anderen die die dag ergens deelnemen (cfr. hierboven)
Nice: Bert ======> 10u20min Johan =====> 10u15min Philip =====> 09u45min
Ik mag vandaag terugblikken op een zeer geslaagde wedsrtijd en ik durf nu eindelijk van mezelf eens zeggen dat er een duidelijke vooruitgang is!
De afstanden in Hamme benaderden eindelijk eens de afstanden van een kwart, dus kon ik mijn zwemmen goed uitbuiten. Na wat tumult in de start en de jaarlijkse wachttijd tot de politie hun goedkeuring gaf konden we ons uitleven in het zalige water (18°C). Ik had onmiddellijk door dat er deze keer serieuze zwemmers onder de deelnemers lagen met als gevolg dat ik de eerste 700m in tweede stelling zwom. Na het twee keerpunt ging ik dan aan de leiding en was vastbesloten deze niet meer af te geven. Uiteindelijk kwamen we met drie atleten afgescheiden aan wal (Koen Verhamme, Philippe Malcolm en mezelf)
Na een goeie wissel vertrok ik toch als derde met de fiets, maar Malcolm had blijkbaar pech met zijn fiets en moest terug voet aan de grond zetten. Ik ging dus samen met Koen op pad voor de +/- 35km. Ik had nooit durven denken dat wij samen zo goed gingen samenwerken, maar onze beloning was niet min, want we bleven de hele rit buiten schot en konden dus als 1 en 2 aan de loopproef beginnen.
Na een matige wissel naar het lopen liep ik dan ook nog de verkeerde gang in om het fietsenpark te verlaten en moest bijgevolg nog een toerke bijlopen, maar ik besefte het eigenlijk toch niet goed. Koen bijhalen zou me niet meer lukken, maar wat me vooral bezighield was: wie komt er nog uit de achtergrond? Philippe Malcolm had dus toch zijn wedstrijd kunnen verderzetten en haalde me als eerste in, gevolgd door Wim Vandewiele, maar ik liet de moed niet zakken, want vooral Wim liep niet zo snel weg van mij en ik kon een goeie tweede ronde lopen.
Ik eindigde dan ook overtevreden als vierde en hoorde in de luidspreker dat Philip Pinket als vijfde ging eindigen. (Philip ging overigens maar op 70% presteren????????) We hebben daar onze blauwe pakjes weer mooi in de kijker gelopen!
Opmerkelijk vond ik zeker ook de prestatie van Stijn Minne in zijn tweede triatlon! Hij deed het echt voortreffelijk en eindigde heel knap als 65ste. Ook hij maakt duidelijk vooruitgang!!
Alvast weer een mooie dag en dank aan alle supporters.
Morgen vind dus mijn volgende wedstrijd plaats. De kwarttriatlon van Hamme. Een leuke wedstrijd alhoewel ik persoonlijk het fietsparcours op bepaald plaatsen wat minder vind. Er bevind zich in het parcours een strook die gelijkt op het jaagpad langs de vaart, maar dan wel zonder water ernaast. Vorig jaar waren er op deze strook een heleboel toeristische fietsers die her en der in de weg fietsten. Ook moeten we over een strook waar het in het midden een kasseiweg is en langs beide zijkanten beschikken we over een smal soort fietspad waar de enige mogelijkheid die we hebben is: achter elkaar fietsen. Met een kleine groep vormt dit geen probleem, maar wanneer er een grotere groep ontstaat kan dit voor problemen zorgen.
Eindelijk is het eens een wedstrijd waar er 1500m moet gezwommen worden, dus is dit in mijn voordeel. Ik zal zeker zorgen om vooraan te liggen, maar ik ga me ook niet forceren om ver voor de anderen uit het water te komen, want dan komen ze in het fietsen toch met een groep aansluiten, dus elke kilometer die ik alleen zou moeten fietsen is er één teveel.
Hopelijk lukt het lopen nu eens beter.
Morgenavond zal ik alvast een reactie van de wedstrijd nalaten.
Miljaar, ik was er echt op uit om deze avond een goeie looptraining te doen, maar nu wil het lukken dat er iemand ziek gevallen is op het werk en dat ik ipv om 16u30 te kunnen stoppen moet blijven tot 22u30.
Dat wil dus ook zeggen dat ik niet zal kunnen gaan lopen. En dat terwijl ik er echt mijn gedachten op gezet had om serieus aan mijn lopen te werken. Meer snelheid en minder trage duurlopen.
Morgen ga ik er dan hopelijk wel eens kunnen invliegen met 's morgens een looptraining en 's avonds een zwemtraining. Donderdag zou ik dan een korte fietstocht willen maken (40 à 50 km) onmiddellijk gevolgd door een kort loopke.
Vrijdag dan nog eens zwemmen en dan zaterdag nog 15min loslopen in functie van zondag!
Aan allen die vandaag wel hebben kunnen of nog kunnen trainen: het amusement!!
Gisteren heb ik dus deelgenomen aan de triatlon van Oostkerke (Damme).
Het wordt een 1/4e triatlon genoemd, maar het zwemmen bedroeg slechts 700m en was eigenlijk in mijn nadeel, maar we wisten het op voorhand, dus moesten we er ons maar naar schikken.
Het zwemmen vond plaats in de Damse vaart ter hoogt van restaurant De Siphon. Door het grote aantal deelnemers en de smalle vaart werd de wedstrijd gehouden in 2 waves. Ikzelf vertrok in de eerste wave en mijn start was goed! Ik lag onmiddellijk aan kop en heb die niet meer afgestaan zodat ik dus als eerste aan wal kwam. Een 5 tal seconden na mij kwam de tweede atleet uit het water, maar door een goeie wissel kon ik solo aan het fietsen beginnen.
Er moest 1 aanloopronde gefietst worden en dan nog 4 andere. Ik wist dat er mij toch enkele atleten zouden bijhalen, dus ben ik op een rustig tempo begonnen aan het fietsen. Na de eerste aanloopronde kwam een vijtal bij me en ik kon me bij deze groep vervoegen (o.a. Wout Moreel,Gino Minnebo, Vanhove Dave) Deze drie namen waren duidelijk de sterkste fietsers van het groepje en ik heb af en toe eens overgenomen op kop. Het tempo lag hoog en uiteindelijk zouden we zeker niet meer worden ingelopen; integendeel; we wisten onze voorsprong op het achtervolgende groepje nog wat groter te maken.
Met 6 atleten begonnen we dus aan de afsluitende proef. Er moesten drie rondes gelopen worden en ik moet toegeven dat het een heel mooi loopparcours was. Gelukkig was er ruim demogelijkheid om hier en daar op het parcours wat in de schaduw te lopen, want het was zeker warm genoeg.
Uiteindelijk werd ik in de laatste ronde nog gepasseerd door twee sterke lopers en kon ik beslag leggen op de 7e plaats.
Achteraf gezien mag ik best tevreden zijn over mijn wedstrijd, maar ik zal toch eens moeten overleggen met Pascale om mijn lopen nog wat meer te accentueren.
Volgende week Hamme (waar het wel 1500m zwemmen is en waar ik vorig jaar 11e werd). Hopelijk kan ik ook daar in de top-10 eindigen.
Zondag om 14u vindt mijn volgende wedstrijd plaats en ook meteen mijn eerste stayer-wedstrijd. Ik verlang tot het zover is en hoop dat ik mijn goeie zwemresultaten uit de vorige wedstrijden door kan trekken en mijn dus ook in de kopgroep zal kunnen nestelen. Pascale (trainster) gaf gisteren eigenlijk aan dat ik van de komende wedstrijden nog niet teveel mag verwachten aangezien er niet specifiek naartoe getraind wordt. Toch hoop ik in mijn binnenste op een vlot verloop en eens een sterker loopnummer dan de vorige triatlons (Geel en St. Laureins);
Voorlopig heb ik deze week 4km gezwommen, 185km gefietst en 25km gelopen. Morgen staat er rust op mijn schema en zaterdag moet ik 1km loszwemmen (en zeker niet meer!)
Vanavond moest ik nog eens 3 keer 1km lopen aan 85% (Voor mij wil dat zeggen dat mijn hartslag rond de 145 à 150 moet zijn) Mijn eerste en tweede liep ik in 3min27; mijn derde ging in 3min23sec. (Moest ik dat tempo nu eens 10km kunnen aanhouden....)
Op aanraden van Pascale heb ik er dit seizoen nog één wedstrijd bijgenomen en wel het BK 1/4e triatlon in Vilvoorde op 21/07/2007. We zullen eens zien wat we daar kunnen verwezenlijken.
Gisteren heb ik een voor mezelf goeie prestatie neergezet in St. Laureins
Hoe verliep mijn wedstrijd?
De start van het zwemmen was vanop een verhoogske en dan kon er eerst een 15-tal meter gelopen worden in het water vooraleer het water diep genoeg was om er in te zwemmen. Hier was het dus zeer belangrijk om een goeie start te nemen, want je kan al wel denken wat er in zo'n start allemaal kan gebeuren. Sorry voor de man die links van mij stond, maar ik heb het toch niet kunnen laten om mij af te zetten tegen zijn rechterarm. Maar het gevolg voor mij was dat ik dus een zeer goeie start nam en onmiddellijk bij de eersten lag in het donkere water van "de Boerekreek". Er lagen verschillende boeien die we moesten passeren en de laatste was dan het keerpunt om te beginnen aan de laatste rechte lijn. Ik kon na het keren zien dat het goed was, maar ik had de hele tijd het gevoel dat er toch iemand in mijn voeten lag. Eens aan wal (12min16sec) kon ik dus zien dat ik niemand in mijn voeten had, maar een serieuze kloof had op de tweede (Youri Gokel).
De wissel lag een heel stuk verder dan van waar we uit het water gekropen waren. We mochten ons wet-suit onmiddellijk helemaal afdoen aan het water, maar dan moest je het toch zelf meenemen, dus ik verkoos om met mijn wet-suit tot aan de middel de afstand af te leggen naar mijn fietske. Er stond daar weer een grote keuze aan indrukwekkend professioneel ogende fietsen en even twijfelde ik om er ene te pakken met een tijdritstuur en vol wiel, maar ik hield het dan toch maar bij mijn "pinarello".
Ik moet eerlijk zeggen dat het wel een kick geeft om als eerste te vertrekken met de fiets. Zo vlak na de auto!!
Na een weekje ziekte en wat minder eetlust zat ik nog meer dan anders in met de kracht die mijn benen zouden kunnen ontwikkelen op de fiets, maar bij het vertrek moet ik zeggen dat ik onmiddellijk goed op tempo zat. Voor de gelegenheid had ik een stel carbon tubewielen op mijn fiets gestoken die ik van Marc Desmet eens mocht gebruiken en alleen al in mijn kopke gaf me dat een beter gevoel. Het duurde nu toch langer dan in Geel voor ik bijgehaald werd en ze passeerden me ook niet zo snel. Er stond wel een serieuze wind maar het was wel een zeer mooi parcours met veel lange rechte stukken.
Uiteindelijk kwam ik aan in een lint met een 7-tal andere atleten die me in de laatste rechte nog bijgehaald hadden. Ik kon dus al 19e aan de loopproef beginnen maar er liepen er enkele kort voor mij die een ideaal mikpunt zouden zijn.
Al snel liep ik bij een andere atleet (Verheye Jeroen) en samen zijn we in de aanval geweest op diegenen voor ons. We pakten er samen 4 en schoven dus nog aardig op (we wisten allebei dat de eerste 20 een geldprijs hadden en dat stimuleerde ons nog meer). In de laatste 2km zag ik er nog twee voor ons die het lastig kregen en ik ging er alleen vandoor en kon ze op 200m van de streep nog bijhalen. Ik haalde dus als 13e van de eerste wave de eindstreep. Nu was het afwachten hoeveel van de tweede wave er nog sneller gingen zijn en uiteindelijk bleek dit slechts één atleet te zijn.
Ik was zeer tevreden met mijn 14e plaats en was weer maar liefst 20 rijker. (Beckham en co zouden daar nogal naar kijken hé! Twee uur afzien voor 20). Maar wij triatleten doen het natuurlijk niet voor het geld maar omdat we het graag doen.
Volgende week Damme en eerste stayer dus ik verlang er naar!!
Even vreesde ik voor griep, maar vandaag voel ik me al stukken beter en ik denk dus dat een "plaagske" zal geweest zijn. De kleine en Deborah hebben er ook van, dus 't zal wel zoiets geweest zijn. Ik ben alleszinds tevreden want zoals ik me nu voel ga ik toch kunnen starten komende zaterdag in St. Laureins. Deze namiddag ga ik nog eens in het zalige weer een toerke op het gemak fietsen samen met Sven van de club onmiddellijk gevolgd door een kort loopke om nog eens de overgang in de benen te steken.
Morgen staat er dan rust op het programma. In de namiddag ga ik langs bij mijn collega Johan voor een goeie massage want dat kan toch deugd doen.
Vandaag toch al goed nieuws op mijne blog en hopelijk kan ik zaterdagavond een positief verslagje neerzetten van mijn wedstrijd! WE GAAN ERVOOR!
Zaterdag vindt mijn tweede kwart van het seizoen plaats en het moet weer lukken, maar sinds gisteren zit ik met koorts. Gisterenavond plots opgestoken en moeten overgeven ook. Vandaag helemaal geen eetlust en spierpijnen in mijn rug en nek. Ik moet dus gedwongen rusten vandaag en hopelijk gaat het nog over tegen zaterdag dat ik toch kan aantreden in St. Laureins. Ik hou jullie op de hoogte.
Gisteren stond dus mijn tweede wedstrijd op het programma en die vond plaats in het verre Geel. Ik had om 10u afgesproken met Bram op de parking van het zwembad en ook Christophe was daar van de partij en die reed samen met mij richting Geel. Iets na 12u waren we ter plaatse na wat zoekwerk door wegenwerken, maar gelukkig is den Bram nog ne goeie om de kaart te lezen want mijne gps zond ons telkens terug naar die werken.
Ik kreeg op het wedstrijdsecretariaat nummer 55 toegewezen. Het water was 16,5°C, dus was een wetsuit zeker toegelaten. Nadat we eens de fietsronde hadden verkend konden we alles klaarzetten in de wisselzone en vertrekken naar de start van het zwemmen.
Ik had me voorgenomen om me niet te froceren tijdens het zwemmen en ik had ook het gevoel dat ik op reserve zwom, maar tot mijn eigen verbazing kwam ik als eerste uit het water, met Thierry Verbinnen in mijn spoor. De wissel verliep redelijk vlot en dan kon ik op de fiets springen voor mijn gevreesde onderdeel. Het regende niet, dus dat was al in ons voordeel, maar bijna overal op het parcours had ik het gevoel dat de wind in ons nadeel blies (nochtans gingen de anderen zeer vlot over mij). De derde ronde van het fietsen zat ik al serieus op mijn tandvlees en hadden mij al een heleboel atleten ingehaald waaronder ook onze Bram. Ik wou het spel echt eerlijk spelen (voor mezelf) en wou dan ook geen enkele keer proberen om een wiel te nemen (alhoewel er niet altijd een moto in de buurt was). Deze wedstrijden zijn voor mij een training voor mijn fietsen en ik wil dan ook mezelf niet bedriegen. Uiteindelijk stond op mijn teller 42,5km met een gemiddelde snelheid van 37.1km/u. Tijdens het lopen kon ik echt niet meer versnellen. Mijn tempo van in de eerste kilometer heb ik de volledige 11km kunnen aanhouden, maar niet meer dan dat. Uiteindelijk verloor ik in het lopen nog 6 plaatsen om uiteindelijk als 31ste te arriveren. (op 200 aangekomen)
Aanvankelijk overheerste ontgoocheling, maar als ik vandaag eens goed naar de uitslag kijk, dan moet ik toch stellen dat ik het beter doe dan vorig jaar. Dus ik moet er eigenlijk het positieve uithalen en verder doen zoals we bezig zijn!
OP NAAR ST. LAUREINS!!
De uitlsag is te vinden op volgende link: uitslag Geel
Vanavond stond mijn laatste zemtraining voor deze week op het programma en ik heb er gebruik van gemaakt om mijn nieuwe wet-suit eens uit te testen. Ik zal zeker en vast niet kunnen zeggen dat het aan het pak ligt mocht het zondag wat minder gaan.
In voorbereiding naar mijn wedstrijd van komende zondag in Geel heb ik deze week een rustige week om te trainen. ik moet dus drie keer zwemmen, één dag rusten en dan zaterdag nog een vetloopje van 20 minuten. Zondag kunnen we dan weer eens de conditie testen.
De start wordt om 15u10 gegeven en ik heb gisteren ontdekt dat het slechts 1000m zwemmen is en dat is in mijn nadeel, want hoe meer zwemmen hoe beter. Het fietsen bedraagt 45km over drie rondes en het lopen 10km over twee ronden.
Ik denk dat ik mij in het zwemmen niet te veel ga forceren want grote verschillen kunnen op 1km toch niet gemaakt worden zodat ik dan redelijk fris op de fiets kan kruipen. Tijdens het fietsen zal ik mij weer moeten bewijzen aangezien dit mijn minste is, maar ik heb toch al gemerkt dat de langere ritten hun vruchten afwerpen.
Het lopen zal normaal gezien redelijk gaan volgens het gevoel dat ik nu heb op training. Het kan wel nog beter natuurlijk, maar we zullen wel zien.
Ik hoor dat ze voor zondag in de voormiddag droog weer uitgeven, maar in de namiddag regen! Hopelijk hebben ze het mis.
Dit weekend had ik weer "het weekend" om te werken, dus voor mij betekende dit lange dagen in het zwembad en dus bijna geen kans om te trainen. Vrijdag heb ik bewust gerust omdat ik mij moe voelde en mijn rustpols was 's morgens ook 8 slagen hoger dan normaal. Zaterdag moest ik werken van 8u30 tot 12u en van 13u tot 23u. Over de middag heb ik nog vlug de zwemtraining van onze club kunnen meedoen, maar meer dan dat zat er niet in. Zondagmorgen wou ik normaal een poging doen om nog voor het werk te gaan lopen, maar na een moeizame nacht heb ik dit niet kunnen verwezenlijken. Wreed ambetant dat gevoel: moe zijn maar niet goed kunnen slapen. Gisteren dus ook weer heel de dag moeten werken en niks kunnen doen. Deze week heb ik de namiddag, maar mijn vriendin heeft de voormiddag dus ben ik in de voormiddag van dienst om op ons zoontje te letten. Normaal gezien staat er een zwemtraining op het programma, maar ik zal deze dus vandaag weer niet kunnen uitvoeren. Ik moet werken van 13u tot 21u en daarna is het zwembad bezet door de zwemclubs.
Dat kan echt een frustrerend gevoel geven. Zondag doe ik mee aan de 1/4e triatlon in Geel en als ik dan niet kan doen wat op het schema staat, dan ga ik daar met een raar gevoel naartoe. Maar eigenlijk moeten we gewoon beseffen dat we geen profs zijn die enkel aan hun trainingen moeten denken en soms is het echt wikken en wegen om toch maar die trainingen naar behoren te kunnen uitvoeren.
Gisteren was het dus 1 mei en waren dus de merendeel van de mensen gespaard van hun werk. Voor de leden van ITC is dit een uitstekende gelegenheid om eens een schoon fietsritje te maken. Onze Ironmannen stelden op ons forum voor om een rit te doen van 200km (en diegene die wilden konden altijd vroeger afdraaien). Ik moet toegeven dat dit enkele jaren geleden uit den boze ging zijn. En als er dan toch al iemand op dat idee zou gekomen zijn, dan zou de opkomst magertjes zijn. Bert had vooraf al op het forum gezet dat hij weet had van een 15-tal fietsers, dus zou dat een mooie groep worden. Niettemin zijn we om iets na 7u kunnen vertrekken met maar liefst 24 fietsers. Het is dus duidelijk dat iedereen goed gesnopen heeft wat de bedoeling van ons forum is en dat er duchtig op gekeken wordt. De rit vertrok langs het kanaal richting Ooigem waar we links opdraaiden naar Gent. Verder ging het richting Brugge, Oostende, Nieuwpoort, Diksmuide. (In Oudenbrug draaide ongeveer de helft van de groep huiswaarts.) In Diksmuide aangekomen stond de teller op 130km en waren we het allemaal eens dat er wel een hapje binnen kon. De eerste bakkerij vielen we met zijn allen binnen om er een koek of taart en de nodige drank binnen te spelen. Ikzelf moest hier de groep verlaten aangezien ik afgesproken had om 's middags naar mijn ouders aan zee te gaan (Oostduinkerke). Eigenlijk had ik graag nog verder meegefietst met de bende, maar het was al mooi geweest en vrouw en kind moesten ook nog wat geniet hebben van de vrije dag. Toen ik in Oostduinkerke aankwam had ik op de kop 150km op de teller met een gemiddelde van 33.6km/u. In de namiddag lekker wandelingetje gedaan in de stralende zon en dan het bijhorende terrasje, maar ik hield het sober qua drank want ik moest 's avonds uiteraard nog terug naar huis fietsen met mijn pa. Na een belegd broodje kon ik er 's avonds weer tegen en vertrok ik met mijn pa om 18u15 terug richting mijn nederig stulpje. Maar het viel serieus tegen want vanaf Avekappelle hadden we constant wind op de kop tot in Lichtervelde. En 't was geen licht aangenaam briesje wèje!!
Hoe dan ook, we zijn er goed en wel geraakt en toen ik op mijn schema een dagtotaal van 205km en 6u30 fietsen kon invullen was ik toch een tevreden mens.
Ik wil ook wel even reclame maken met onze site waar er zoveel te beleven en te belezen valt: www.izegemsetriatlon.be Wij hebben echt goeie verslaggevers en fotografen in ons midden.
Vandaag heb ik mijn eerste training van deze week afgewerkt. Bijna elke week start ik de maandag met een zwemtraining van mijn trainer Davy. Ikzelf werk ook in het zwembad en op dagen als vandaag is dat een heel groot voordeel! Binnen was het te druk, maar met mijn loper in de hand vond ik al snel de deur naar het buitenbad. Zalig zo'n 50m bad met 8 banen helemaal voor jou alleen bij een temperatuur van 24°C. Morgen 1 mei, dus moet bijna niemand werken en staat er een gezamenlijke rit op het programma. We vertrekken van aan ons lokaal en rijden via Gent naar Brugge en verder naar Oostende, Nieuwpoort, Veurne, Ieper, Izegem. Ikzelf zal afdraaien in de buurt van Nieuwpoort richting Oostduinkerke want mijn ouders zitten daar op hun appartement en ik zal dan 's avonds terug naar huis rijden samen met mijn pa met de fiets.
Gisterenavond vond voor het eerst sinds mijn "carrière" bij de club een echte ploegvoorstelling plaats.
Plaats van de afspraak was feestzaal Ter Maerel in Izegem en de atleten waren talrijk aanwezig. Er waren ook een heleboel partners aanwezig want die wilden natuurlijk ook wel eens zien met wie hun "ironman" al die trainingen afwerkte en wat er eigenlijk allemaal in die club gebeurde. Na een aperitiefje mochten we allemaal plaatsnemen om te luisteren naar de uiteenzetting van niemand minder dan Wim Demeyer (WTV). Onze voorzitter Jos Vandewalle en trainer Dirk Demare mochten beiden een korte uiteenzetting doen over hun functie en verwachtingen binnen de club waarna de sponsors ook één voor één eens terecht in de kijker werden gesteld. Zonder hen zou de club trouwens een zeer moeilijk bestaan kennen.
Verder werden de atleten dan aan het publiek voorgesteld via powerpoint en werd hun specifiek hoofddoel voor dit jaar in grote letters op het scherm geprojecteerd. Toen iedereen aan de beurt geweest was konden de fotografen hun ding doen en dan was het aanvallen geblazen voor een heerlijk warm buffet. (Wat mij vooral opviel is dat er heel veel groenten verorberd werden en dat de sauzen niet zo veel aftrek hadden!)
Nadien kon iedereen nog wat napraten, maar al snel viel op dat triatleten op tijd naar huis gaan en dat et zeker geen zuipfestijn werd.
Het was hoe dan ook een geslaagde avond en nu is het aan ons -atleten- om te bewijzen wat we vooropgesteld hebben en de sponsors en trainers met een goed gevoel kunnen bedienen.
Zoals eerder al vermeld vond dit weekend mijn eerste westrijd plaats en dan nog wel ons eigen clubkampioenschap. Doordat onze club dit jaar een enorme groei kende waren er veel meer deelnemers dan andere jaren en was het niveau enorm gestegen. Dat zorgde er natuurlijk voor dat de druk vooraf ferm naar omhoog ging.
Wat mijn resultaat in de wedstrijd betreft? Ik mag voor mezelf zeggen dat ik een zeer goeie prestatie heb neergezet.
Zaterdag moesten we dus 500m zwemmen in een zo snel mogelijke tijd en alhoewel ik hoopte op een tijd van 6min00 tikte ik onverhoopt af op 5min46. Meteen goed voor de snelste tijd van alle deelnemers en goed voor de pole position bij de start van het fietsen.
Zondag was iedereen present om te starten met het tweede deel van de wedstrijd, namelijk het fietsen en het lopen na elkaar. het weer was prachtig mede als de organisatie. Mijn grootste vrees lag bij het fietsen omdat dit toch altijd mijn zwakste onderdeel is en vooral omdat tijdens deze wedstrijd het zogenaamde "stayeren" verboden was. Dat wil dus zeggen dat we de volledige 28km alleen moesten fietsen. Ik zat er echt mee in dat er mij een heleboel atleten zouden inhalen, maar tot mijn eigen verbazing kon ik goed stand houden en kon ik als derde atleet beginnen aan het loopgedeelte.
Ik vind persoonlijk dat het lopen nog extra zwaar is tijdens een niet-stayerwedstrijd en doordat ik echt alles had gegeven in het fietsen ging mijn lopen niet helemaal vlot, maar toch kon ik mijn derde plaats vasthouden.
Ik stond dus op het podium en dit overtrof echt mijn stoutste verwachtingen en doet echt goed voor mijn moraal!
Op de foto staan de eerste vijf atleten van deze wedstrijd.
Zeker en vast een dikke pluim voor de organisatie!!!!!!
Vandaag vind het eerste deel van ons clubkampioenschap plaats. 500m zwemmen. Er zijn er al enkele die vandaag werkverplichtingen hadden die de test eerder deze week hebben afgelegd en de beste tijd op dit moment is 6min08sec.
Ik hoop voor mezelf op 6min00sec, maar ik weet dat dat snel is en dat er nog wel enkele atleten zullen zijn die onder die 6min zullen gaan.
Om 11u30 moeten we paraat zijn in het zwembad, maar ik wou dat het nu al was.
Zoals velen in de club weten heb ik de slechte gewoonte van dagelijks een aantal sigaretten te roken. Ik ga er echt mijn best voor doen om dit te kunnen afleren en ik zal er hier op mijn blog ook regelmatig op terugkeren hoe de stand van zaken is.
Hopelijk kan ik binnen de kortste keren een berichtje laten met het verlossende zinnetje dat ooooo zo belangrijk zou zijn voor mij: Ik ben gestopt met roken.
Naar het voorbeeld van Bertje van mijn club ben ik ook van plan om af en toe een reactie te schrijven op het verloop van mijn trainingen en de resultaten van mijn wedstrijden.
Mijn conditie is voorlopig beter dan andere jaren, maar ik voel dat er toch nog veel werk aan de winkel is.
Dit weekend vindt de eerste wedstrijd plaats en die gaat dan nog door in onze eigen stad (ons clubkampioenschap). Het wordt een wedstrijd die wordt verspreid over 2 dagen en doordat het tijdens het fietsen verboden is om te stayeren, zal ik mezelf zeker niet tot de beteren rekenen. Ik hoop gewoon dat ik de wedstrijd toch met een behoorlijk resultaat kan uitdoen.
Na dit weekend zou ik echt niet meer mogen stilvallen.
