1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 5]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Als ik vroeg: "Kent u de arme zielen goed?" antwoordde ze, "Ja, ik kan ze voelen. Ze lijden zo veel! Ze zijn zo berooid. Ze zijn zo verlaten door hun geliefden op aarde. Het is een vreugde, een voorrecht om hen te helpen."
Vicka werd ziek, zo snel en geheimzinnig als haar offer door de Gezegende Moeder werd aanvaard. Sommigen dachten dat haar ziekte een mystieke ziekte was. In feite had ze op basis van een medische diagnose een hersentumor die zwol en resulteerde in hoge koorts en comas. Gedurende haar ziekte was Vickas vreugde duidelijk aan iedereen die haar zag. "Ik ken de waarde van het ljden," zei ze, "Elk lijden is voor iemand. Het is een voorrecht om te mogen lijden met Jezus."
Van zodra Vickas offer was gedaan, was ze onmiddellijk genezen, exact op het moment dat de Gezegende Moeder maanden daarvoor had beloofd. Zowel de medische gemeenschap, waartoe Vicka behoorde, als de Franciskaner parochie van St Jacob die op de hoogte waren van de mysterieuze omstandigheden van Vickas ziekte, hadden een medische verifieerbaar bewijs van Vickas verbintenis met de arme zielen in het vagevuur.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Rwanda en de Tweede Komst van de Heer
Als men wordt gedragen door een golf van genade bij het bezoeken van een plaats waar Maria is verschenen, lijkt dit een sterk teken dat van dit oord een ongebruikelijk kracht uitgaat. Zoiets is het geval te Kibeho in Rwanda.
Maar wat met de zieners? Zij blijven het voorwerp van een raadsel. Van de oorspronkelijk zeven [maar daarna een dozijn, gevolgd door een uitbarsting van zeventig zieners] zijn er tot op vandaag maar drie die de goedkeuring wegdragen van de plaatselijke bisschip en Rome. En zo moeten we voorzichtig blijven. Alhoewel, een aantal zieners had ervaring met gebeurtenissen die nog moeten komen en, zoals de lezer weet, staat het Vaticaan nooit bij onthullingen te springen om ze goed te keuren, wanneer ze nog moeten plaatsvinden. Er zijn genoeg voorbeelden de laatste tijd. Ik noem er maar twee: Garabandal, Medjugorje, Anguera ...
Eén van dergelijke gevallen betreft de ziener Emmanuel Segastashya die doodgeschoten werd tijdens de genocide van 1994. Segastashya is een uiterst fascinerend geval omdat Hij de eerste was die een ontmoeting had met de Heer, op 16 september 1982, terwijl hij de koeien oppaste en door een bonenveld ging. De jongen was niet gelovig opgevoed en was ongeschoold, een zwerver die geen enkel idee had over het Christendom. De Heer verscheen aan Emmanuel in een zwart kleed, in de plaatselijke klederdracht, in een onbeschrijfelijk licht. Hij leerde hem het Kruisteken, het Onze Vader, het Weesgegroet, de zonde, de liefdadigheid en het sacrament van de biecht aan, in zon omvang dat de tiener, uit een land van hutten uit modderstenen, langdurig kon spreken over deze onderwerpen.
Segastashya wekt ook nog belangstellling omdat hij voorzag dat de wereldgeschiedenis tot een climax zal komen, samen met de Tweede Komst. En dat is een territorium waar de Kerk heel omzichtig mee omgaat, zo omzichtig dat men zich afvraagt of dergelijke voorspellingen de beslissing van het bisdom heeft beïnvloed om Segastashya [die heel wat impressieve karaktertrekken had] tot op vandaag niet op te nemen in de goedgekeurde verschijning.
Informeel wordt van één van de goedgekeurde ziensters gezegd dat ze hetzelfde onderwerp heeft aangehaald en eveneens Jezus heeft gezien. De Kerk erkent enkel de verschijning van Maria, de Moeder van het Woord, te Kibeho.
Segastashya citeerde Jezus die zei: "Ik zal komen als een reiziger, maar als Ik voorbij een dove ga, zal hij horen. Als Ik voorbij een blinde ga, zal hij zijn ogen openen en zien. Als Ik voorbij een Moeder ga, zal ze vervuld zijn van vreugde. Hij die onder een brug ligt ... Ik zal hem vinden. Laat het niet gezegd zijn dat iemand op de top van een berg moet wonen, omdat God deze plaats misschien niet kan bereiken. Zelfs als u zich onder een heuvel bevindt, zal Ik u vinden."
Merkwaardig vertelde Jezus aan Segastashya dan hij spoedig zou sterven [wat gebeurde en niet kan worden ontkend]. Segastashya citeerde verder de Heer die zei: "Vertel de mensen dat er niet veel tijd over is. Ik zal spoedig terugkeren. Wees dus gehaast om goed te doen, want op een dag zal satan uit deze wereld verdwijnen en zult u nooit meer worden in verleiding gebracht. Haast u, er blijft niet veel tijd over. Wees niet bevreesd, maar heb geloof! Want hij die goed doet zal met Mij naar de Hemel gaan. Vandaag is de wereld vol van haat en u zult weten dat Mijn terugkeer nabij is, dat Ik onderweg ben, wanneer u de oorlogen van de godsdienst zult zien. Weet eveneens dat het niet makkelijk zal zijn om Mij te herkennen. Er blijft niet veel tijd om u voor te bereiden op het Laatste Oordeel.
Omdat Emmanuel niet werd goedgekeurd, moet u deze boodschap ook in dat licht overwegen.
Terwijl de drie goedgekeurde zieners nooit hebben bevestigd dat de Heilige Moeder hen heeft verteld dat we de Tweede Komst nadert, blijft dit thema wel overeind omdat een andere zienster van de oorspronkelijke zeven, Agnes Kamagayu, de Tweede Komst openlijk blijft bevestigen.
Bij alle zieners was er sterke waarschuwing over het jagen naar de rijkdommen van deze wereld, dat een enorme factor speelt in de huidige neergang van de wereld [Kibeho zelf is enorm armoedig, de reden waarom Maria deze plaats koos]. Emmanuel zegt dat zij die kozen voor wereldse zaken, hiervan spijt zullen krijgen, misschien eerder dan ze denken. De grote kracht: gebed uit het hart.
Van alle zieners te Kibeho is er één zienster die tot op vandaag nog verschijningen krijgt. Elk jaar op 15 mei in de kerk van Sint Rochus te Brussel. Zij woont in de Ambachtsliedenstraat 7 te 1050 Brussel. Haar naam: Valentine Nyiramukiza.
Het was ook op 15 mei in 1982 toen Onze Lieve Vrouw van Kibeho, tijdens een acht uur durende verschijning, verschrikkelijke scènes toonde van de komende genocide, een verschrikkelijke gebeurtenis die zou komen in de nabije toekomst: mensen die elkaar doodden, verlaten lichamen zonder dat iemand ze begroef, bomen in vuur, een open afgrond, een monster, "een rivier van bloed," en onthoofde mensen.
Op 6 april 1994 werd een vliegtuig met daarin de Rwandese president Juvénal Habyarimana en de president van Burundi Cyprien Ntaryamira neergeschoten tijdens de voorbereiding om te landen in Kigali. Beide presidenten stierven toen het vliegtuig neerstortte. Beide presidenten hadden plaats moeten nemen in het toestel van Rwanda omdat het toestel van Burundi "toevallig" stuk was geraakt. Eigenaardig was het feit dat een Burundees reeds plaats nam in het Rwandees toestel alvorens het defect werd gemeld. De moord op de Rwandese president was het startsein voor de aanvang van de genocide. De hel brak los.
Op 7 april 1994 gaf Roméo Dallaire, de leider van UNAMIR, opdracht aan tien Belgische VN-soldaten om de nieuwe president en voormalig minister-president, Agathe Uwillingiyimana, te beschermen. De soldaten werden echter onderschept en gegijzeld door Hutu-extremisten, waarna Agathe en haar man werden vermoord. Later die dag werden de Belgische soldaten dood gevonden. Van 6 april tot half juli 1994 kwamen, in een periode van ongeveer honderd dagen, tussen de achthonderdduizend en het miljoen Tutsi's [de stam van de zieners] en gematigde Hutu's om het leven.
De "Rivier van Bloed" verwijst naar de Kagera rivier. Talloze onthoofde lichamen werden gewoon in deze rivier gedropt. Velen onder hen waren vrouwen en kinderen, amper vijf à zes jaar oud. De Rusomo watervallen hadden op een bepaald ogenblik alleen maar een rode kleur van het bloed. Alphonsine Mumureke, aan wie Onze Lieve Vrouw het visioen over de "rivier van bloed" had getoond, vroeg aan Haar: "Stop! Stop! Alstublieft stop! Waarom vermoorden deze mensen elkaar? Waarom hakken ze op elkaar in?"
Documentaire: "Ghosts of Rwanda"
Chris De Bodt
2. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 57]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
72. Jezus, eeuwige Waarheid, ons Leven, ik bid en bedel om uw Barmhartigheid voor de arme zon-daars. Zeer zoet Hart van mijn Heer, vol medelijden en ondoorgrondelijke Barmhartigheid, ik smeek U voor de arme zondaars. O Allerheiligste Hart, bron van Barmhartigheid waarvan de onbegrijpelijke genadestralen zich over de hele mensheid uitstorten, ik smeek U, geef licht aan de arme zondaars. O Jezus, gedenk Uw bit-ter lijden en laat niet toe dat er zielen verloren gaan die met uw zo kostbaar heilig Bloed werden gekocht. O Jezus, wanneer ik de kostbaarheid van Uw Bloed beschouw, verheug ik mij in haar onschatbare waarde, want één druppel zou volstaan hebben voor alle zondaars. Hoewel de zonde een afgrond van boosheid en ondank-baarheid is, kan de voor ons betaalde prijs niet geëvenaard worden; - daarom, moge elke ziel vertrouwen op het lijden van de Heer, haar hoop op zijn Barmhartigheid stellen. God weigert niemand zijn Barmhartigheid. Hemel en aarde kunnen veranderen, maar de Barmhartigheid van God geraakt nooit uitgeput. O mijn Jezus, welke vreugde brandt in mijn hart, als ik uw onbegrijpelijke Goedheid zie. Ik verlang alle zondaars aan uw voeten te brengen, opdat ze eeuwig Uwe oneindige liefde zouden loven.
73. Mijn Jezus, hoewel de nacht rondom mij donker is en donkere wolken de horizon verstoppen, weet ik toch dat de zon niet uitdooft. O Heer, ook al kan ik U niet begrijpen, noch uw handelen verstaan, toch vertrouw ik op uw Barmhartigheid. O Heer, als het Uw wil is, dat ik voor altijd in deze duisternis leef, wees ge-zegend. Ik vraag één ding, mijn Jezus, laat niet toe dat ik U in wat dan ook beledig. O mijn Jezus, Gij alléén kent de verlangens en de pijnen van mijn hart. Het verheugt mij dat ik een weinig voor U mag lijden. Wanneer ik voel dat het lijden mijn krachten te boven gaat, dan neem ik mijn toevlucht tot de Heer in het Allerheiligste Sacrament en een diepe stilte is mijn wijze van spreken tot de Heer.
74. De biecht van één onzer leerlingen.
Eens, toen een zekere kracht mij dreef stappen te ondernemen voor het feest en het schilderen van de Beeltenis, vond ik geen rust. Iets doorboorde mij helemaal en angst maakte zich van mij meester: leef ik niet in een illusie. Wel kwamen deze twijfels altijd van buitenaf, want in de diepte van mijn ziel voelde ik dat de Heer, die mijn ziel doordringt, daar is. De biechtvader bij wie ik toen biechtte zei me dat men soms illusies kan hebben en ik voelde dat die priester bang leek te zijn om mijn biecht te horen. Het was voor mij een marteling. Toen ik zag dat ik niet veel hulp van de mensen kon verwachten, liep ik des te meer naar Jezus, deze onvergelijkelijke Meester. Eens toen de onzekerheid mij overviel, of de stem die tot mij sprak die van de Meester is - heb ik mij innerlijk zonder woorden tot de Heer gewend. Onmiddellijk doordrong een kracht mijn ziel, ik zei: "Als Gij in waarheid mijn God zijt die met mij omgang hebt en met mij spreekt, dan vraag ik U dat deze leerling vandaag nog biecht, dit teken zal mij geruststellen. Op dat moment vroeg het meisje te mogen biechten.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
3. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 58]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 2
Wel, het is gemakkelijk te zien. Als de materialistische en goddeloze beschaving, waarvan de vrijdenkerij en de ongodsdienstige pers zonder ophouden ons de nabije komst voorspellen, ooit werkelijkheid wordt in de wereld zal het centrum van haar actie en de haard van haar openbare macht Jeruzalem zijn.
Inderdaad, nadat het christelijk geloof in de harten gedoofd zal zijn, wanneer het genot en het welzijn de dagelijkse goden en de absolute bezorgdheid van de zielen zullen vormen, dan zal de menselijke activiteit nog maar één doelstelling hebben, de macht van de Staat één veer en één prikkel, de openbare opinie maar één adem en één drijfkracht: het goud. Het goud zal godsdienst en moraal voorafgaan en de basis worden van de politiek en de sluitsteen van alle instellingen, de geldmagnaten zullen de hogepriesters en de koningen zijn. En het volk met het meeste goud zal ons binnenkort in haar macht hebben.
Maar zie, na vijftig eeuwen bestaan en negentien van ongeluk bevindt een volk zich overal, onder alle hemelen verspreid en in de verste streken te zien, het is met de hele mensenfamilie vermengd, steeds rechtop en op zoek naar zijn messias, dromend van de heropbouw van zijn tempel en, ongeacht alle veranderingen en schokken, standvastig in een homogeniteit en het vervolgen van zijn doelstelling.
Dit volk, dat moet bekend, is actief, sober en werkzaam. Er wordt op abstracte wijze over gesproken, uitsluitend op het vlak van zijn lot et zijn historische en providentiële rol. We zouden het spijtig vinden dat onze woorden zouden gelden als belediging van dit volk met roemrijke voorvaderen en dat Christus, de Apostelen en de Onbevlekte Maagd aan de wereld schonk.
Als christenen en kinderen van Israël zijn we nauwer verband dan we denken. Zoals een beroemd spreker heeft gezegd: het christendom is een bekroond Jodendom, het Jodendom is een christendom waaraan de bekroning ontbreekt.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
4. Film: The Apocalypse [5/12]
Tijdens het bewind van de Romeinse keizer Dominitianus [90 jaar na Christus] laait de haatcampagne tegen christenen op. De apostel Johannes wordt op het eiland Patmos vastgehouden. Daar trekt hij zich het lot aan van de vervolgde christenen. De visioenen die Johannes op Patmos krijgt, schrijft hij op. Hij ontmoet Irene, een jonge vrouw, die de christelijke gemeenten wil bemoedigen door de openbaringen van de oude Johannes te verspreiden. Johannes en zijn volgelingen worden, na diverse ontsnappingspogingen, ter dood veroordeeld, maar op het nippertje gered door het plotselinge overlijden van de keizer. Zijn opvolger verleent de Christenen amnestie en daarmee komt een einde aan hun meedogenloze vervolging. Deze film dateert uit 2003 en duurt 91 minuten. Regie: Raffaele Mertes. Acteurs zijn onder meer Constantine Gregory, Richard Harris, Bruce Payne en Christian Kohlund.
6. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 268]
De moord
Na de mis werd de kist in gewoon hout door vier Broeders tot op het dorpskerkhof gedragen. Enkele kinderen hadden plaats genomen achter de kist, gevolgd door de nieuwe prior en de lange stoet van broeders van de Gemeenschap, allen in het wit. De stichter van Taizé werd begraven in de schaduw van de oude Romaanse kerk naast de graven van zijn moeder, van Max Thurian en andere Broeders van de Gemeenschap.
In een van zijn laatste boeken schreef hij: "Ik weet dat er een vrede van het hart bestaat die doet begrijpen dat de dood geen voltooiing is: ze opent de doorgang naar een leven waar God onze ziel voor altijd in zich opneemt. Natuurlijk zal het me zwaar vallen om mijn Broeders achter te laten, zoveel jongeren of minder jongeren te verlaten, waarvan de ingevingen mijn leven verlicht hebben. Het zal me pijn doen om Marie, dat kleine meisje van vier maanden dat Moeder Teresa me in de armen legde, te verlaten [...] Maar we begrijpen dat God ons gelukkig wil zien..."
"God wil ons gelukkig zien." De liefde, het vertrouwen, de goedheid: dat was de fundamentele boodschap van Broeder Roger. Vanuit theologisch standpunt rijzen er vragen waarop Broeder Roger niet beweerd heeft te antwoorden: is het christelijk leven uitsluitend een toegeving van het goede? Is het ook niet een strijd, in de eerste plaats innerlijk, tegen de erfzonde en haar gevolgen? Zijn vertrouwen en gebed een voldoende weg naar het heil?
Vertaling: Broeder Joseph
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 187]
Jacobus, zoon van Zebedeüs
Apostolaat
Na de Hemelvaart van Christus en de nederdaling van de heilige Geest op het feest van Pinksteren, begint Jacobus zijn eigen apostolaat. De traditie wil dat hij predikte in Judea en Samaria. Op zekere dag vertrekt hij naar het Iberische schiereiland. Omwille van het feit dat hij een tijd lang op het Iberisch schiereiland verbleef ontstaat Vanaf de 9de-10de eeuw de overlevering dat Jacobus ook in Spanje zou begraven zijn.
Eerst komt hij in Galicia, waar hij een christen gemeenschap sticht en vervolgens naar de Romeinse stad Cesar Augusto, heden ten dage bekend als Zaragoza. Negen discipelen vergezellen hem op deze reis. Het land van zijn keuze bleek echter niet erg enthousiast te reageren op de blijde boodschap. Slechts zeven mensen bekeren zich tot het christendom. Zij staan bekend als de zeven bekeerlingen van Zaragoza.
Maar de zaken nemen een keer als de Maagd Maria in deze stad aan de Apostel Jacobus verschijnt, en bekend wordt als de Maagd van de Pilaar. Vanaf dit moment van tussenkomst van de Maagd Maria openen zich de harten van de Spanjaarden voor het evangelie.
Vertaling: Broeder Joseph
9. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 59: Praecursor Siciliae [Voorbode uit Sicilië]
Innocentius VIII [1484-1492]
Echte naam: Giovanni Battista Cibo [Genua, 1432 - Rome, 25 juli 1492]
In het buitenland erkent hij Hendrik VII [de eerste Tudor] als koning van Engeland. Sultan Najezid II dwingt hij tot onderhandelingen door het gijzelen van diens opgekochte broer Djem [1489].
Innocentius VIII verbond zijn naam aan één van de opvallende fenomenen van die tijd: de heksenjacht. In 1484 had hij met zijn bul "Summis desiderantes affectibus" hiertoe het licht op groen gezet. De bul omschreef tot in de details hoe de schuldigen moesten gevonden worden, hoe de processen moesten worden gevoerd en welke straffen moesten worden voltrokken. Twee Dominicanen, Heinrich Institor [Kraemer] en Jakob Sprenger zagen in deze bul een vrijbrief voor hun "Malleus maleficarum," de "Heksenhamer" die in 1486 verscheen. Op grond van dit werk meenden velen dat er actief naar heksen gespeurd moest worden.
Chris De Bodt
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 26]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus te Nazareth en te Betsaida
Ik had gedurende Jezus' toespraak te Betsaïda vurig gebeden dat toch alle toehoorders zich oprecht mochten bekeren en naar de doop van Johannes gaan. Zo kwam ik hierop in een [daarmee verband houdend] visioen waarin ik zag dat Johannes de voorbereider was, die het ruwe, het grove van de mensen afschrobde. Ik zag hem zo ijverig, heftig, hard en krachtdadig arbeiden, dat het vel waarmede hij bedekt was, nu van zijn ene en dan weer van zijn andere schouder afgleed. Dit zal wel een louter symbolisch tafereel geweest zijn, want ik zag van sommige dopelingen schilfers of schubben afvallen, uit anderen zag ik zwarte dampwolken wegtrekken, en over velen lichtende wolken nederdalen.
Van dit visioen naar een ander visioen over Maria te Efeze. De Heilige Suzanna vergezelde mij weer. Ik zag Jezus met zijn gezellen op weg tussen Betsaïda en Kafarnaüm, waar zijn woonhuis stond. Zij gingen overal in de verspreid liggende huizen en nodigden de mensen uit tot een onderricht van Jezus. Er kwamen vele mensen samen en Jezus hield voor hen een lange redevoering, maar onder de toehoorders zag ik niemand van de latere apostelen.
Het volgende vertelde zij zeer rustig in een toestand van helderziendheid, als gebeurden de feiten onder haar ogen, doch spoedig werd zij in haar verhaal onderbroken. Ik heb Jezus zoëven te Kafarnaüm zelf naar de school zien gaan. Zijn houding onder het gaan is rechtop en statig. Hij handelt vrijmoedig, als was Hij gans onbekend [die de aandacht niet trekt en dus niets te vrezen heeft]. Er bevinden zich drie leerlingen rondom Hem en er volgen vele scharen van alle kanten en hieronder ook vissers. Ik zie Petrus en Andreas en ook anderen en bovendien nog velen die reeds door Johannes gedoopt zijn. Zij hadden zonder twijfel Jezus reeds gezien. Hij had, vóór zijn reis naar Sidon, zoals ik het me nu herinner, bij het Meer reeds met hen gesproken. Nu hadden zij over Hem horen spreken, deels door zijn optreden in andere gewesten, deels ten gevolge van zijn laatste prediking te Betsaïda.
11. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3422 van 5/1/2011
Lieve zonen en dochters, Ik ben uw bedroefde Moeder en Ik lijd door uw lijden. De mensheid is op weg om grote smarten te ontmoeten. Het gevaar voor de mensen zal komen door middelen die uit hun eigen handen komen. De mensen zullen wapens maken die de mensheid naar de Calvarie zal lijden. Verlaat het gebed niet. Ik ben uw Moeder en Ik wens u te helpen. Luister naar Mij en u zult overwinnen. Aanroep altijd Jezus in deze moeilijke tijden. Omhels de ware leer en laat de duivel u niet misleiden. Enkel Jezus is de absolute waarheid van de Vader en zonder Hem kan u geen redding bekomen. Keer vlug terug. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Paus Pius IX [13 mei 1792 - 7 februari 1878]
Aartsbisschop en Kardinaal
Op 21 mei 1827 werd Giovanni tot aartsbisschop van Spoleto benoemd, en op 1 juni 1827 ook tot assistent bij de Pauselijke Troon. De wijding tot aartsbisschop vond plaats op 3 juni 1827 in de Romeinse kerk "Sint Petrus Banden," door kardinaal Francesco Xaverio Catiglioni, de latere paus Pius VIII.
Giovannis benoeming gebeurde tijdens een periode van grote sociale en politieke onrust. Al tijdens de periode van de Franse Revolutie en de daaropvolgende bezetting van de Italiaanse gebieden door Franse troepen, was het verlangen gegroeid tot eenwording van een Italiaanse staat, vrij van enige buitenlandse inmenging en vrij van kerkelijke inmenging in het dagelijks bestuur van het land. Diverse geheime, revolutionaire groepen [waarvan de Carbonari de bekendste waren] verzetten zich vooral tegen de invloed van de Dubbelmonarchie Oostenrijk-Hongarije, die enerzijds gebieden in Noord-Italië als hun eigen territorium beschouwden, maar anderzijds ook trouwe bondgenoten waren van de Kerkelijke Staat. Doordat de Kerkelijke Staat geen goed opgeleide legers had was ze afhankelijk van de buitenlandse grootmachten.
Spoleto was één van de centra van de revolutionaire groeperingen en Giovanni zag het dan ook als zijn taak om de verbondenheid met Heilige Stoel te herstellen. Gebaseerd op de ervaring die hij in Rome had opgedaan, besloot Giovanni zich daarom te richten op het welzijn van zijn parochianen. Hij richtte een weeshuis op van waaruit de weeskinderen opgeleid werden voor diverse handelsberoepen.
Vertaling: Mario Lossie
13. Diverse profetieën: Heilige Ireneüs van Lyon [125-202]
Profetie 1
Hij [de antichrist] zal zetelen in de Tempel van God alsof hij Christus is en zij die hem aanbidden op een dwaalspoor brengen. Wanneer hij zal komen, zal hij zich, volgens zijn eigen eensgezindheid, met zijn eigen persoon het afvallige toeëigenen en hij alles zal bereiken wat hij zal doen, volgens zijn eigen wil en keuze. Zo zal hij ook in de Tempel van God zetelen zodat zijn slachtoffers hem kunnen aanbidden als Christus" Dit zal geschieden door gebeurtenissen die zullen plaatsvinden in de tijd van de antichrist.
De donkergebrilde Pool waarover wij u enkele weken geleden berichtten, is in de Ninoofse deelgemeente Okegem nog steeds zeer actief. Zo zou hij nu ondermeer infiltreren in de kaatsvereniging, de Amuzanten. En ook nu weer biedt hij zijn diensten als tuinman aan, ditmaal tegen soldenprijzen. Een greep uit de talrijke reacties.
Luc Impens, woordvoerder van de Amuzanten getuigt: Ik kwam hier deze voormiddag aan om de haag te snoeien, maar tot mijn grote verbazing zag ik die Pool hier aan het werk. En ik moet zeggen met zekere precisie en expertise. In een mum van tijd had hij de klus geklaard. Of hij een contract gesloten had met onze voorzitter, Danny Geeroms, of met onze conciërge, Gilbert Elpers, dat kan ik u niet zeggen. Het enige wat hij vroeg ter compensatie van het geleverde werk was een witteken in een oreken. Maar is deze zaak wel te vertrouwen? Gaat het met deze nieuwe stunt eindigen?
Een verre verwant?
Naar verluidt zou de Pool sterke gelijkenissen vertonen met de Amuzantenburgemeester. Zijn gedragingen en gestalte zouden min of meer dezelfde zijn. Hij drinkt ook hetzelfde bier, in hetzelfde glas. Alleen zijn fysionomie zou verschillen: grotere ogen en oren en een duidelijk dikkere, typisch Pools-slavische neus. Hebben we hier misschien te maken met een verre neef van onze burgemeester die overigens niet voor commentaar beschikbaar blijkt.
OKEGEM, van onze correspondent ter plaatse De donkergebrilde Pool waarover wij u enkele weken geleden berichtten, is in de Ninoofse deelgemeente Okegem nog steeds zeer actief. Zo zou hij nu ondermeer infiltreren in de kaatsvereniging, de Amuzanten. En ook nu weer biedt hij zijn diensten als tuinman aan, ditmaal tegen soldenprijzen. Een greep uit de talrijke reacties.
Luc Impens, woordvoerder van de Amuzanten getuigt: Ik kwam hier deze voormiddag aan om de haag te snoeien, maar tot mijn grote verbazing zag ik die Pool hier aan het werk. En ik moet zeggen met zekere precisie en expertise. In een mum van tijd had hij de klus geklaard. Of hij een contract gesloten had met onze voorzitter, Danny Geeroms, of met onze conciërge, Gilbert Elpers, dat kan ik u niet zeggen. Het enige wat hij vroeg ter compensatie van het geleverde werk was een witteken in een oreken. Maar is deze zaak wel te vertrouwen? Gaat het met deze nieuwe stunt eindigen?
Een verre verwant? Naar verluidt zou de Pool sterke gelijkenissen vertonen met de Amuzantenburgemeester. Zijn gedragingen en gestalte zouden min of meer dezelfde zijn. Hij drinkt ook hetzelfde bier, in hetzelfde glas. Alleen zijn fysionomie zou verschillen: grotere ogen en oren en een duidelijk dikkere, typisch Pools-slavische neus. Hebben we hier misschien te maken met een verre neef van onze burgemeester die overigens niet voor commentaar beschikbaar blijkt.
Opschudding op zondag Wij kunnen u ook nog meegeven dat tuindokter F. Govers, PDG van de plaatselijke NV, zondagavond bij de Amuzanten op bezoek kwam. Met de duidelijke bedoeling om zijn ongenoegen over de hele affaire te komen ventileren. Het vorige artikel dat hieromtrent verscheen, hing aan de toog omhoog om de plaatselijke bevolking te waarschuwen. Dat zinde Govers duidelijk niet: hij trok het op brutale wijze van de toog, stak het op zak, liet zijn Carlsberg staan en vertrok spoorslags en kop-in-de-grond richting echtgenote die hem een hele nacht zou moeten troosten hebben.
