Jij die reist, weet dat er geen weg is, maar door te reizen open je een weg.
Al ziet men huis en toren staan, de reis is daarmee nog niet gedaan.
Hij die alleen reist, reist het snelst.
Als u uw vooroordelen verliezen wilt, moet u reizen . Marlène Dietrich
Als de wereld rond is, hoe kan je dan naar de vier hoeken van de wereld reizen ? Wiet Van Broeckhoven
Ik reis graag, maar ik haat het om aan te komen Albert Einstein
De wereld is een boek. Wie niet reist, leest enkel één bladzijde. Augustinus van Hippo
De kunst van te leven is : thuis te zijn alsof men op reis is. Godfried Bomans
De wijze weet zonder te reizen, heeft inzicht zonder te kijken, bereikt iets zonder te handelen. Lao Tse
Het is beter één mijl te reizen dan om duizend boeken te lezen. Confucius
The time to get home depend on the number of pubs you pass
Save water bath with a friend
Always choose friends least equal to yourself
Reizen is niet meer dan een ingewikkelde manier om er achter te komen dat het nergens zo goed is als thuis. Jan de Jong
Wandelen is even alles laten lopen. Jaap de Ruiter
De ware reiziger heeft geen reden nodig om op reis te gaan. Goethe
Hij die niet reist kent de waarde der mensen niet. Noors spreekwoord
Beter tien keer vragen dan één keer verdwalen. Jiddisch spreekwoord
Niemand is gelukkiger dan iemand die vertrekt, tenzij het iemand is die terug komt. Emile Bergerat
Als je jong bent is reizen een deel van je opvoeding ; als je ouder bent is het een deel van je ervaring. Francis Bacon
Een reis is als een mens op zich ; geen twee zijn hetzelfde. John Steinbeck
De aarde is van iedereen die onderweg even stopt, om zich heen kijkt en dan weer verder gaat. Colette
Een man reist de wereld af op zoek naar wat hij nodig heeft en vindt het bij thuiskomst. J. van Geelen
Voor wie niet weet waar hij naartoe wil, zijn alle wegen goed. Chinees spreekwoord
Wandel niet als een ijlbode maar als een ontdekkingsreiziger. J.-J. Rousseau
Reizen, het is zijn hart losmaken van het anker der kleine vaart om het vlot te laten geraken op de zeeën der wereldkaart. Bertus Aafjes
Wie niet gelukkig is waar hij is, zal het ook niet zijn waar hij heen gaat. Koos van Zomeren
Reizen is geen levensvervulling meer. De moderne reis is juist een onderbreking van het zo met dagelijkse plichten gevulde leven. Bertus Aafjes
Ik ga niet op reis om de wereld te zien, doch om haar enige tijd niet te zien. J. Greshoff
Reizen zit de mens in het bloed. Er zit ongetwijfeld evenveel reislust in zijn bloed als zuurstof. De mens is per definitie een reiziger. Zijn leven is een reis. Van de wieg tot het graf. Waar de mens ook gaat en staat, hij zal nooit kunnen verloochenen dat hij in wezen een nomade is. Waar hij zich ook vestigt en voor hoe lang ook, hij blijft een vreemdeling ter plaatse. Te zijner tijd moet hij vertrekken. Goedschiks of kwaadschiks. En tenslotte : voorgoed.
Bertus Aafjes.
Chrisje op reis
Hartelijk welkom om te komen lezen en mee te genieten ! Over voorbereidingen van onze reizen en ook jullie laten meegenieten van hetgeen we hebben gezien en beleefd.
Mijn andere blog kan je vinden op http://blog.seniorennet.be/chrisje/
31-08-2008
toch ook even vermelden . . .
Er waren dus ook dagen dat het voortdurend regende en we hebben geprobeerd om daar het beste van te maken. Na een dag van regen stegen de rivieren en beekjes dan ook heel fel, het water stond op sommige plaatsen tot aan de oever, klaar om uit de bedding te treden . . . maar dat is gelukkig niet gebeurd . . . later scheen de zon weer . . . en toen zagen we dat het goed was geweest.
Hier verbleven we dus in Hotel 3 Könige in Oberwolfach. Met die regendagen was het maar triest, we hebben echter steeds van alles genoten, dus ook van die regenachtig dagen.
En zo zag de overkant eruit, daar loop dus een rivier en die bleek serieus gezwollen te zijn door al dat water dat zo maar uit de lucht viel. Je kan het misschien niet geloven maar het heeft toen de hele nacht én de hele dag geregend, zonder ophouden. De dag erna zag het water zo ros als wat, je kon er helemaal niks door zien, het was al wat beter op de dag daarna, toen leek het water nog wel donker en gekleurd maar het was opnieuw doorzichtig geworden.
Weet je dat we eerder nog tegen mekaar gezegd hadden dat er bijzonder weinig water in de beken en riviertjes stond maar dat hadden we beter voor onszelf gehouden. Want een week later waren deze beken en riviertjes weer zoals enkele jaren geleden, toen stond het water hen letterlijk tot aan de lippen. Er zijn nog huizen in de stad Wolfach die de sporen dragen van de hoogte die het overstromende water daar heeft bereikt. Om dit te gedenken hebben ze op een paar gevels ook aangeduid hoever het water toen wel heeft gestaan, je kan je ogen niet geloven wanneer je dit ziet.
30-08-2008
we zijn naar Schaffhausen geweest !
Ge kent dat, op een dag komt er iemand af met het idee om toch maar samen ergens naartoe te rijden. Ik had eerder al geopperd dat ik daar naartoe wou en ja, dat zouden we dan wel eens doen. Maar wel met vieren in één wagen, dat zou wel lukken, we vertrokken dus.
Onderweg verliep alles vlot, alhoewel . . . er werd wel even verkeerd gereden maar dat was geen erg . . . tussendoor werd er wel erg hard gereden . . . als dat maar goed afloopt. En na, we waren op onze bestemming, het deed deugd om er eens ontspannen tussenuit te gaan, alleen de chauffeur die diende allert te blijven . . . de anderen die waren heel snel ergens ver weg met hun gedachten.
Hier zijn we dus op Zwitsers grondgebied, daar waren we nu echt nog niet geweest. Neen, het is de eerste keer dat ik deze watervallen zie en eigenlijk is het maar één kolkende massa waar je echt niet wil in belanden ! Het donderend geraas van de waterval komt je al snel tegemoet, het is er dan ook vochtig maar dat is normaal met het opstuivende water door al dat geweld.
Van waar je dit ook bekijkt het is indrukwekkend, let ook eens op de hoogste rots met de Zwitserse vlag, daar staan mensen op ! Hoe ze daarop zijn geraakt is me een raadsel maar vermoedelijk wel door één van de plezierboten die beneden een rondvaart doen. Wij hadden ervoor gekozen om geen rondvaart te doen omdat één van ons er niet voor te vinden was.
Dit is het water beneden aan de waterval, daar varen dus de boten in maar het bruist en kolkt langs overal. Als je goed kijkt dan zie je in het midden van de foto, tegen de bomen aan, een boot op het water. Niet te verwonderen dat er mensen zijn die niet houden van een boottocht, we zagen dat de boot meedreef met het water en dat gaf ons niet dadelijk een geruststellend gevoel.
Om jullie wat meer uitleg te geven over deze waterval, wel ze bevindt zich op de Rijn, dat verklaart wel het vele water dat er met een stevige snelheid doorheen stroomt. Het geheel ligt volledig op het grondgebied van Zwitserland, je mag je dus wel aan een passencontrole verwachten wanneer je er naartoe rijdt.
29-08-2008
op naar Staufenberg !
Soms zit je daar alleen maar niet dit jaar ! Eerst waren de Britten daar, ik zag ze al van beneden op het terras zitten, helemaal opgetut om te drinken van de lekkere wijn, of ze nog iets anders hebben gebruikt dat weten we niet, ze zaten te ver van ons af.
Wij gingen op het grote terras zitten en dronken van een soort wijn dat we dachten mee naar huis te nemen, toch steeds eens proeven en de wijn werd goed bevonden.
Oei, nu zijn die ook weer op Staufenberg, ze eten een lekkere vleesschotel, drinken uiteraard een flinke karaf met wijn en genieten van het uitzicht.
En in deze omgeving zitten de Belgen dus, hier geniet ik van een lekker wijntje nadat we een flammenkuchen hebben soldaat gemaakt.
Zoals je ziet wat het weer toen niet echt klaar, neen, het zicht was vertroebeld door al het vocht in de lucht, koud was het niet maar later viel er wel regen, jammer, we hadden daar graag nog wat langer verbleven.
Het wijnslot Staufenberg bevindt zich in Dürbach, niet alleen dit maar wij bezoeken alleen dit. In deze omgeving bevinden zich een hoop huizen die wijn verbouwen en die ook wijn verkopen. Staufenberg is het bekendste voor ons en wij voelen ons daar thuis, degene die instaat voor de verkoop ziet ons graag komen. We kochten onze kartons aan, laadden ze in de auto, kregen nog een fles Sauvignon blanc mee naar huis als geschenk en vertrokken voldaan. Jullie zien ons volgend jaar heel zeker terug !
28-08-2008
een schuilhut zoeken
Wat is dat nu hier, dat gaan we eens nader bekijken hé, een liegewiese, ja een ligweide, zo maar in het bos. En ook nog stoelen te bespeuren, wie had dat gedacht, kan dat zo maar zonder meer ?
Wel verdorie, zijn die nu ook al hier geweest, en dat voor onze neus, neen hé. Nu waren we eens gerust hier boven Freudenstad maar je komt ze ook overal tegen !
Eigenlijk is deze weg de benaming van het soort hoge bomen dat hier staat, ik heb vernomen in Schiltach dat men bomen met een bepaalde lengte en waarschijnlijk ook van een bepaalde soort, "Holländer" noemt. Ieder land had zo zijn eigen eisen gesteld als het bomen kocht in het Zwarte Woud, dat kan misschien heden ten dage ook nog zo zijn, wat je al niet leert in een museum hé.
Zijn die nu ook hier ? Die mannen van de Middeleeuwen . . . en dat jongentje speel zijn rol heel goed mee. In Wolfach was het een middeleeuwse markt, niet veel van een markt te bespeuren, het was eigenlijk een soort van kampement waarbij de middeleeuwse ambachten werden tentoon gesteld. Echt origineel was het niet maar wel aantrekkelijk voor kinderen, een aangenaam verpozen op de zaterdag en zondag.
Boompjes op een oude boomstronk, je kan het zo gek niet bedenken of je ziet het wel in het woud, alleen mag je je ogen niet sluiten voor de natuur om je heen.
Zulke gekke bomen kom je ook al eens tegen, een mannetje met een hoed erop, fijn voor kinderen en toch wel leuk om te zien.
27-08-2008
over eten gesproken !
Eten moeten we allemaal vroeg of laat wel doen, wij doen dat dus ook wanneer we met vakantie zijn. Er zijn de vorige weken wel vele grapjes gemaakt over het aantal koekjes bij de koffie, of helemaal geen, of over de koekjes bij het ijsje, kortom, het was een echte koekjesvakantie . . . of toch niet ? ? ? ! ! !
Dit is dus een eenvoudige knakworst met mosterd en brood, als drinken daarbij was een fles colamix of een fles water.
Bij een "bachfest" zagen we deze barbecue, het vlees was heel lekker gekruid en smaakte bij een flinke pint bier. Hier wil ik toch wel even opmerken dat het vuur niet te kort bij het vlees mag komen zodat het niet verbrandt.
Je vraagt je misschien af wat we daar deden op dat bachfest, wel, dat is in de buurt van het hotel en vorig jaar zijn we daar ook even naartoe geweest om iets te drinken, daarom dachten we dit jaar op de middag iets te gaan eten.
En dat hebben we ook gedaan, alleen de taarten die staken onze ogen uit, die hebben we tot nu toe nog altijd niet geproefd maar daar gaan we volgend jaar eens verandering in brengen !
Dat we niks te kort kwamen kan ik u bevestigen, deze tafel stond helemaal vol met eten, in zoverre zelfs dat we met 4 personen aan 2 tafels moesten plaats nemen.
Ieder jaar nemen we in stijl afscheid met fondue, dat de avond nog lang zou duren daar waren we al heel zeker van !
De koekjesoorlog was aan de gang en het was dus zaak om minstens 2 koekjes te krijgen, zowel bij de koffie als bij de ijsjes ! Maar eerst en vooral lieten we het ons smaken, wat we allemaal gegeten hebben weet ik niet meer precies maar dat het lekker was daar zijn we van overtuigd.
Jaja, 2 koekjes, heel zeker, we zien het goed, toch weer maar eens gelukt om er twee vast te krijgen !
26-08-2008
vandaag volgt de uitleg
Dit artikel stond in de Schwarzwälder Bote te lezen, hier vindt je de uitleg over hetgeen we gisteren hebben gezien.
En dit is dan de uitleg, het vertalen laat ik aan anderen over maar ik kan wel zeggen wat de inhoud is.
Het gaat er dus over dat de ondergrond, waarop de bomen groeien, helemaal verzuurd is. Om dat tegen te gaan wordt er gemalen kalksteen geblazen tussen de bomen door gespecialiseerde vrachtwagens. Op plaatsen waar dat niet zo kan gebeuren, langs hellingen dus, wordt een helikopter ingezet.
Een eenvoudig uitleg voor hetgeen we daar te zien kregen. We hadden dat ook kunnen vragen aan de mensen die op de grond de hele operatie begeleiden maar dat was bijna onmogelijk door het helse lawaai dat de schroeven van de heli maakten en het stof dat steeds opstoof bij het laden van de bak aan de heli. Wat ik nog vergat te vermelden was dat op een bepaald moment nog 2 vrachtwagens arriveerden met kalksteenpoeder, of ze dat nog dezelfde dag verwerkt kregen is mij een raadsel. Het dreigde toen immers te regenen, wanneer het avond was begon het effectief ook te regenen en waarschijnlijk was dit ook wel heel goed om de kalksteen te laten opnemen door de ondergrond.
Het was iets heel anders dat we te zien kregen dan we gewend waren, we werden er echter ook wat slimmer door. Dat het woud aan het verzuren was op vele plaatsen, dat hadden we al eerder gehoord maar nooit gedacht dat ze er ook zo snel een oplossing hadden voor gevonden.
25-08-2008
rare snuiters in het bos !
Een helikopter kwam onze veilige plek wat onveiliger maken, we mochten er geeneens meer staan op die parking ! Wat eigenlijk niet te verwonderen was wanneer je de ware toedracht weet.
En stof dat die konden doen opwarrelen, of dat allemaal zo gezond is vraag ik me toch af. Wij bleven echter niet lang ter plekke schilderen, we lieten dit over aan de "bevoegden"
En iets verder werd dus de lading gelost, wat het was dat vernamen we pas veel later.
Dit alles vraagt toch wel enige uitleg meen ikzelf, we waren dus zoals iedere dag op wandel, in Zell, boven op de heuvel, de Löcherberg meen ik dat het was. Daar staat een hut die uitgebaat wordt en daar kan je lekkere worst eten met brood en mosterd, een welgekomen versnapering wanneer je een wandeling hebt gedaan.
Maar wij hadden onze eigen picknick meegenomen en genoten daar dan ook van, we zetten ons aan de overkant van de baan op een bank neer, ja, daar staan enkele banken, meestal in de schaduw van enkele imposante bomen. Wat niet iedereen weet is dat je daar ook het beste kan parkeren omdat de wagen daar de hele tijd uit de zon staat en dat is mooi meegenomen op een warme dag.
Nadat we van ons eten hadden genoten besloten we nog de andere zijde van de heuvel op te zoeken, daar wisten we immers nog een grote parking. Van daaruit kan je dan ook gemakkelijk wandelingen maken, dat hadden we vorige jaren al gedaan en wisten dus waarover we spraken. Tot we daar arriveerden natuurlijk, wij doodgemoedereerd onze wagen parkeren langs de kant, toch nog een andere zijde opgezocht . . . maar wat hoorden wij daar ?
Ja dit was natuurlijk die helikopter, met een ronkend geluid kwam die aangevlogen en liet een bak naar beneden zakken, die werd gevuld met de machine, er lag een hele hoop "zand" in de hoek van de parking. Dit spelletje duurde echter niet lang of er kwam een wagen aangereden en die vroeg of we Duits verstonden, ja natuurlijk, hij vroeg ons om de wagen te verplaatsen want ze gingen die parkeerplaats afluiten omdat het een landingsbaan was voor de helicopter.
Hadden wij dan toch zo slecht gekeken ? Wij zijn immers gewoon om daar te parkeren en hadden eerder niks in de gaten. Ja, op de boom langs de kant van de rijbaan, daar was een groot papier geplakt, in het rood nog wel, daarop stond dat het gevaarlijk was en dat het een landingsplaats was voor de helicopter. Om een lang verhaal kort te maken, het perceel werd daar afgesloten met een roodwit lint en de helikopter die vloog maar af en aan . . . of waren het er twee ?
Wij zetten onze wagen 100m verderop op een andere parking, toch een geluk dat we daar wat de weg kennen hé ! En wij te voet naar het schouwspel kijken, wat zou dat toch te betekenen hebben ? We zagen dat die helikopter niet ver vloog, hij liet zijn lading los boven het woud en was in enkele seconden weer terug om te laden. Ja, wat was dat eigenlijk wat hij uitstrooide, was het zand of was het iets anders ? Geen idee, dat zouden we wel eens aan iemand vragen die van deze zaken op de hoogte was, het intrigeerde ons wel erg maar we keken onze ogen uit.
Toen we wat van het zonnetje gingen genieten . . . was ze achter dreigende wolken verdwenen . . . het begon zowaar te donderen. Bliksem zagen we niet maar als men in het bos zit, tussen de bomen, op een hoogte, is het dan niet veiliger om daar te vertrekken. Ik meen te weten dat je dan best niet op een hoogte kan verblijven en wij zochten dan ook veiliger oorden op met steeds nog het gebeuren van daarvoor in ons hoofd.
